Choroby królików i sposób ich leczenia

Króliki byłyby świetną inwestycją i bardzo dochodowym biznesem, gdyby nie fakt, że śmiertelność tych zwierząt często sięga 100%, przynosząc właścicielowi pewne straty. Zanim zaczniesz króliki, lepiej jest dla początkującego dowiedzieć się teoretycznie, jak karmić króliki, aby nie miały wzdęć i jakie są choroby królików i ich leczenie.

Podobnie jak inne gatunki zwierząt, choroby królików można podzielić na zakaźne, inwazyjne i niezakaźne.

Główną szkodą ekonomiczną dla właścicieli hodowli królików są choroby zakaźne, zwłaszcza plaga wszystkich hodowców królików: wirusowa choroba krwotoczna królików i myksomatoza. Ponadto zwierzęta często umierają z powodu wzdęć, co nie jest tak naprawdę chorobą, ale objawem różnych chorób przewodu pokarmowego.

UGBK i myksomatoza

Obie te choroby są niezwykle zaraźliwe i charakteryzują się wysoką śmiertelnością. Gdy śmiertelność VGBK często osiąga 100%.

Uwaga! Sposoby leczenia tych chorób są nieobecne.

Wszystkie tak zwane ludowe metody leczenia tych chorób łagodzą symptomy dobrostanu chorego królika. Z reguły „pracują” z myksomatozą, gdzie odsetek śmiertelności jest niższy niż w przypadku UHDB.

W rzeczywistości leczenie chorób wirusowych nie jest rozwijane nawet dla ludzi. Istnieją tylko leki immunostymulujące, które pomagają organizmowi poradzić sobie z wirusem dzięki własnej odporności. Wirus nie umiera, ale pozostaje w żywych komórkach ciała, dlatego przeżywające króliki przez długi czas są źródłem zakażenia dla zdrowych zwierząt.

Wirusowa choroba krwotoczna

Spowodowany przez wirusa, który zaraża tylko europejskiego królika, z którego pochodzi dom. W związku z tym udomowione króliki są również podatne na tę chorobę.

Okres inkubacji wirusa nie przekracza 48 godzin. Przebieg choroby może być nadostry, ostry i podostry.

Z podostrym możesz zauważyć objawy choroby:

  • letarg;
  • brak apetytu;
  • wysoka gorączka;
  • skurcze;
  • zagłada

W przypadku podostrego przebiegu choroby możesz spróbować wyciągnąć królika, wstrzykując go surowicy immunostymulującej, ale można to zrobić tylko wtedy, gdy królik żyje sam, będąc zwierzęciem domowym. W obecności kilku głów takie działanie nie ma najmniejszego sensu. Nawet jeśli królik przeżyje, będzie nosicielem infekcji, zdolnej do infekowania nie tylko królików w sąsiednich klatkach, ale nawet w sąsiednich gospodarstwach.

W ostrym i ostrym przebiegu choroby nie ma żadnych objawów. Królik po prostu nagle spada i zamarza po kilku bolesnych ruchach.

Czasami w martwych królikach można zauważyć krwawienie z nosa, ust lub odbytu.

Śmiertelność królików z UGBK wynosi od 50 do 100%. I zgodnie z obserwacjami praktykujących lekarzy weterynarii, ostatnia postać jest znacznie bliższa prawdy.

W przypadku nagłej śmierci królika konieczne jest przeprowadzenie analizy na obecność UGBC, ponieważ wirus jest wyjątkowo odporny na niekorzystne warunki środowiskowe i może przetrwać do sześciu miesięcy w temperaturze pokojowej i ponad 9 miesięcy w temperaturze zbliżonej do 0.

Wirus jest transmitowany prawie w dowolny sposób:

  • przez przedmioty nieożywione: koła samochodowe, zapasy, odzież personelu, buty;
  • po kontakcie z zakażonym królikiem lub zakażonym kałem;
  • poprzez produkty rolne: mięso, skóry, wełna;
  • przez ludzi, którzy mieli kontakt z zakażonymi zwierzętami;
  • przez gryzonie, krwiopijne owady i ptaki.

Nie ma lekarstwa na tę chorobę. Jedynym sposobem zapobiegania UHDB jest zapobieganie chorobie.

Pierwszym krokiem jest przestrzeganie harmonogramu szczepień. Króliki nie rozwijają odporności na UHDB, więc szczepienia należy powtarzać co sześć miesięcy. Pierwsze trzykrotne wstrzyknięcie szczepionki dla UGBC następuje według specjalnego schematu:

  1. 45 dni od urodzenia;
  2. 115 dni od urodzenia;
  3. Sześć miesięcy po drugim szczepieniu.

Ponadto szczepionka jest zawsze przebijana co 6 miesięcy.

Zapobieganie ARHD:

  • kwarantanna nowo pozyskanego królika przez 5 dni;
  • zwalczanie szkodników, gdzie trzymane są króliki;
  • trzymanie królików w domu, ponieważ częściej spotykają się z nosicielem wirusa na ulicy;
  • zakup pasz z bezpiecznych obszarów dla VGBK;
  • specjalna odzież i buty do pracy z królikami;
  • systematyczne przetwarzanie komórek i sprzętu komórkowego za pomocą środków dezynfekujących.

Kiedy choroba pojawia się w gospodarstwie, cały inwentarz zwierząt musi zostać ubity.

Myxomatosis

Ojczyzną wirusa jest Ameryka Południowa, skąd został specjalnie sprowadzony do Europy, aby walczyć z hodowanymi dzikimi królikami, które nie miały odporności na chorobę. O konsekwencjach, jak zawsze, nie myślałem.

Wirus jest przenoszony przez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem lub z pomocą owadów chorujących na krew, które nie obchodzą, czy ktoś gryzie: dziki królik lub domowy królik. W wyniku szybkiego rozprzestrzeniania się myksomatozy i wysokiej zjadliwości wirusa w Europie doszło do panzootycznej choroby.

Wirus myxomatosis jest dość stabilny w środowisku. W ciele zwierzęcia może trwać tydzień, w temperaturze około 20 ° C w skórze królika suszonego przez okres do 10 miesięcy, w środowisku zewnętrznym w temperaturze 9 ° C - 3 miesiące. Po podgrzaniu do 55 ° C wirus myksomatozy ulega inaktywacji po 25 minutach. Nie wytrzymuje wirusa i leczenie roztworami dezynfekującymi.

Okres inkubacji choroby może trwać 20 dni i zależy w dużej mierze od odporności królika.

Uwaga! Nie opracowano leczenia królików pod kątem myksomatozy.

Leczenie środków ludowych, taka niebezpieczna choroba jak myxomatosis jest zasadniczo profanacją. Przetrwaj zwierzęta, które same poradzą sobie z wirusem. Ale „uzdrowiciele” zagrażają nie tylko swoim królikom, ale także zwierzętom sąsiadów.

W rzeczywistości całe leczenie choroby jest ograniczone do złagodzenia stanu królika podczas choroby, znieczulenia i oczekiwania na przeżycie zwierzęcia.

Wymagania służb weterynaryjnych w przypadku pojawienia się myksomatozy w gospodarstwie - ubój zwierząt gospodarskich.

Formy myksomatozy

Myksomatoza może być obrzękliwa lub guzkowata. Pierwszy zaczyna się od zapalenia spojówek i obrzęku głowy.

Głowa przybiera charakterystyczny kształt, zwany „głową lwa”. W tym samym czasie w głowie i odbycie pojawia się solidna formacja.

Z guzkowatą postacią choroby na ciele królika pojawiają się solidne zaczerwienione guzki. Właściciele zazwyczaj zauważają te formacje na uszach, ponieważ na uszach nie ma gęstych włosów, a guzki są wyraźnie widoczne.

Obie formy charakteryzują się nagłym wzrostem temperatury ciała królików do 40-41 °.

Oprócz dwóch „klasycznych” form, w wyniku mutacji wirusa myksomatozy, pojawiła się trzecia postać: nietypowa forma choroby, charakteryzująca się tym, że wpływa na narządy oddechowe. W rezultacie ta forma choroby jest łatwo mylona z zapaleniem oskrzeli, zapaleniem płuc lub zapaleniem płuc. Jednak na dłuższą metę to zapalenie płuc powoduje tę formę choroby.

Z szybkością przepływu myksomatoza jest również podzielona na formy.

Leczenie myksomatozy

Jak już wspomniano, myksomatoza nie jest leczona, a doświadczeni hodowcy zalecają natychmiastowe zabijanie zwierząt, ale jeśli królik żyje sam w mieszkaniu i jest zwierzęciem domowym, możesz spróbować pomóc mu poradzić sobie z chorobą. Jeśli królik pozostanie sam, fakt choroby nie będzie odgrywał żadnej roli.

W celu złagodzenia stanu zwierzęcia stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania w celu zniszczenia wtórnej infekcji, która zwykle „siada” na otwartych ranach ropnych. Wymagane zastrzyki leków immunostymulujących. Aby ułatwić oddychanie, spada z zimna. Oczy przemywa się roztworem soli i wkrapla antybiotykowe krople do oczu.

Jednocześnie, w przeciwieństwie do UGBC z myksomatozą, możliwe jest radzenie sobie z niską krwią. Chore króliki przez resztę życia uzyskują odporność na myksomatozę, pozostając jednak nosicielami wirusa.

Ostrzeżenie! Jeśli nie zapchasz wszystkich chorych i ostrożnie nie zdezynfekujesz klatek królików, gdy pojawi się nowy gatunek, zagwarantowany zostanie nowy wybuch myksomatozy.

Aby pozbyć się tej choroby, wystarczy zaszczepić 30-dniowe króliki szczepionką Rabbiwak-B, sporządzoną na bazie żywego, atenuowanego wirusa myksomatozy.

W przypadku stosowania szczepionki dwuwartościowej na myksomatozę i UHDB szczepionkę przebija się zgodnie ze schematem szczepienia UHDH.

To ważne! W przypadku stosowania monowalentnej szczepionki Rabbiwac-B, następujące szczepienie przeciwko dowolnej innej chorobie można przeprowadzić nie wcześniej niż 15 dni.

Należy również pamiętać, że szczepienie nie zapewnia 100-procentowej gwarancji. Czasami zdarza się „załamanie” szczepienia i królik choruje na myksomatozę, choć w łagodniejszej postaci.

Hodowcy królików często mają pytanie, czy można jeść mięso królików z myksomatozą. Nie ma żadnych ograniczeń. Ta choroba nie jest niebezpieczna dla ludzi. Dlatego możesz jeść. Ale obrzydliwe.

Inne choroby zakaźne

Oprócz myksomatozy i UHDB króliki cierpią również na wściekliznę wywołaną przez wirus. Ponieważ wirus wścieklizny jest przenoszony tylko ze śliną chorego zwierzęcia, wystarczy wykluczyć dostęp do klatek od królików myszy i szczurów, aby być prawie spokojnym o wściekliznę. Aby uzyskać gwarancję, wszystkie zwierzęta mogą być sadzone raz w roku.

Choroby bakteryjne

Królicze choroby bakteryjne i ich objawy są często mylone z chorobami niezakaźnymi. W tym tkwi szczególne niebezpieczeństwo pasteryzmu lub salmonellozy.

Ropne zapalenie spojówek z pasteryzacją może być mylone z zaniedbanym zapaleniem pęcherza moczowego, wydzielina z nosa może być spowodowana przeciągami, a biegunka z jedzeniem niezwykłych pokarmów.

Obrzękliwa forma pasteryzmu jest ogólnie bardzo podobna do wścieklizny.

Objawy pasteryzmu w czterech różnych postaciach choroby

W tym przypadku podostre i przewlekłe postacie choroby dzielą się na typy według miejsca lokalizacji pasterylli:

  • w postaci jelitowej choroby objawami są ciemna biegunka zmieszana z krwią, brak apetytu, pragnienie;
  • z pasteryzacją klatki piersiowej występuje ropny wydzielina z nosa, suchy kaszel, który później staje się wilgotny i trudny do oddychania;
  • w postaci obrzęku choroby królik rozwija ślinę z ust z powodu trudności w połykaniu i niewydolności serca. Jest to jednak konsekwencja obrzęku kończyn, brzucha, języka, krtani, oczu, szyi i innych części i narządów ciała.

Najczęściej u królików obserwowano postać klatki piersiowej pasteryzmu. Ponieważ bakteria ta jest zawsze obecna w żywym organizmie, ale nie jest w stanie rozwijać się z normalną odpornością, pasteryzację można uznać za oznakę braku odporności. Odporność jest zwykle zmniejszana ze względu na stres i niehigieniczny stan komórek.

Pasteurella może również wpływać na ucho wewnętrzne, powodując tzw. Skręconą szyję.

Pastureloza przenoszona jest przez kontakt zdrowego królika z chorym zwierzęciem. W celu zapobiegania pasteryzacji konieczne jest systematyczne leczenie komórek roztworami dezynfekującymi. I lepiej jest użyć kilku metod naraz. Po pierwsze, komórki można leczyć lampą lutowniczą, wypalać pełzające owady, a następnie dezynfekować roztwory, niszcząc szczególnie odporne wirusy i bakterie. Ponadto, dobre pomieszczenie do zwalczania szkodników z owadów latających.

W celu zapobiegania wkłuciu królika można zaszczepić jedną ze szczepionek: Pasorin - OL lub CUNIVAK PAST. Szczepienia przeprowadza się według schematów, osobno dla każdej szczepionki.

Jeśli króliki zachorują na pasteryzację, będą musiały być leczone antybiotykami przez okres od 14 do 30 dni. Po leczeniu z powodu dysbiozy królik może rozwinąć biegunkę lub wzdęcia.

To ważne! W przypadku leczenia antybiotykami objawy choroby znikają trzeciego dnia. Nie oznacza to, że zwierzę w pełni wyzdrowiało. Jeśli przerwiesz leczenie po zniknięciu objawów choroby, wklej się w przewlekłą fazę.

Schemat leczenia wklejania jest przepisywany przez lekarza. Nie zaleca się leczenia choroby metodami ludowymi. Pasteurella jest pasożytem u ludzi.

Ponieważ pasteryzacja może być przenoszona na ludzi, nie można jeść mięsa chorych królików. Zwłoki zwierząt są spalone. W wiosce, w której znaleziono pasturellosis, ogłaszana jest kwarantanna.

Choroby inwazyjne królików ze zdjęciami, objawami chorób i ich leczeniem

Część choroby inwazyjnej dotyczy chorób królików, które są niebezpieczne dla ludzi. W szczególności jest to wągrzyca - jeden z rodzajów robaczycy i grzybicy, ludzie zjednoczeni pod wspólną nazwą „pozbawiają”.

W odniesieniu do grzybicy skóry ludzie mają częściowo rację, ponieważ wszystkie rodzaje tych grzybów są traktowane jednakowo.

Objawy różnych rodzajów grzybicy

Grzyby są złe, ponieważ bez względu na trawę łatwo wracają, ponieważ są przenoszone nie tylko ze zwierzęcia na zwierzę, ale także z obiektu na zwierzę. Lub na osobę.

Uwaga! Kiedy osoba jest zakażona grzybicą skórną od zwierzęcia, choroba jest bardziej dotkliwa.

Wybierając leczenie powierzchni zakażonej grzybem, należy wziąć pod uwagę, że konieczne jest leczenie nie tylko pomieszczenia, ale także zwierzęcia. W związku z tym preparat powinien niszczyć grzyb bez uszkadzania ssaka.

Możliwa opcja przetwarzania przesłanek przedstawionych na filmie.

Stodoła jest traktowana na wałku, ale w przypadku grzybicy gatunki zwierząt nie mają znaczenia.

Robaczyca

Typowymi objawami obecności robaków jest wyczerpywanie się zwierzęcia o zwiększonym apetycie. Ale robaki są nie tylko jelitowe. W płucnej postaci robaczycy królik może wyglądać dobrze i tylko kaszel. A jeśli w wątrobie są pasożyty, zwierzę wykazuje oznaki zapalenia wątroby, ale nie wyczerpanie.

Ze wszystkich robaczycy wągrzyca jest najbardziej niebezpieczna dla ludzi. Opis tej choroby jest podobny do objawów zapalenia otrzewnej i zapalenia wątroby. Mukowiscydoza jest powodowana przez larwy mięsożernych głowic, które pasożytują wszędzie w królikach, w tym w mózgu.

Dla człowieka wągrzyca jest niebezpieczna, ponieważ jednym z gatunków tych larw jest larwa tasiemca wieprzowego, którego ostatecznym właścicielem jest człowiek. Zakażenie występuje podczas jedzenia źle przetworzonego mięsa.

Druga droga zakażenia: unoszące się w powietrzu jaja dojrzałych larw, które królik uwalnia wraz z kałem. W tym przypadku osoba staje się pośrednim gospodarzem dla tasiemca wieprzowego, a stadium tasiemca wieprzowego Finn już przechodzi w ludzkim ciele, prowadząc do poważnej choroby lub śmierci.

To ważne! Leki przeciwrobacze królikom zażywa się raz na 3 miesiące, nawet przy braku widocznych objawów choroby.

Wzdęcia u królików

Nie osobna choroba. Jest to objaw wielu innych chorób: czasami zakaźnych, czasem niezakaźnych. Najbardziej nie zaraźliwy.

Od chorób zakaźnych wzdęcia powodują kokcydiozę i zapalenie jelit.

Kokcydioza - powszechna choroba inwazyjna dla kilku gatunków ssaków i drobiu. Z reguły objawy kokcydiozy pojawiają się u królików po odstawieniu ich od matki. Dlatego też bezpośrednio po odsadzeniu małe króliki muszą pić kokcydiostatyki zgodnie z instrukcjami dołączonymi do każdego rodzaju leku.

W przypadku niezakaźnego tympanania spowodowanego niedawnym przebiegiem antybiotyków, prebiotyki i probiotyki są lutowane do królików. W przypadku kolki lekkiej zwierzę może być trochę napędzane, aby gazy mogły uciec z jelit.

Ale w każdym przypadku konieczne jest, aby weterynarz ustalił przyczynę impulsu tak szybko, jak to możliwe. W niektórych przypadkach rachunek może trafić do zegara. Gdy problemy w przewodzie pokarmowym jelita mogą nawet zacząć umierać.

Dlatego właściciele królików często po prostu zabijają chore zwierzęta.

Wniosek

Króliki są bardzo łagodnymi zwierzętami, które są podatne na wiele chorób i często umierają z powodu niewłaściwego jedzenia. Ale jeśli nie boisz się szczepień i leków, głosząc przyjazność dla środowiska i naturalność, to utrata wśród królików może zostać zredukowana do minimum.