Francuski kierunek hodowli bydła mięsnego został wyhodowany w regionie Charolais, który jest częścią nowoczesnej Burgundii. W zależności od miejsca pochodzenia bydło otrzymało nazwę „Charolais”. Nie wiadomo na pewno, skąd się wzięło białe bydło z tych miejsc. Wzmianki o białych bykach pochodzą z IX wieku. W tym czasie Charolais były używane wyłącznie jako pseudo-zwierzęta. W XVI i XVII wieku bydło Sharolese było już rozpoznawane na rynkach francuskich. W tym czasie Charolais był używany do produkcji mięsa i mleka, a także jako bydło mięsne. W wyniku tak uniwersalnego wyboru w kilku kierunkach duże zwierzęta wyszły z charolais.
Początkowo Charolais były hodowane tylko w swoim „rodzimym” obszarze, ale po rewolucji francuskiej rolnik i hodowca bydła Claude Mathieu przeniósł się z Charolais do Nievre, zabierając ze sobą stado białego bydła. W departamencie Nievre bydło stało się tak popularne, że prawie zmieniło swoją nazwę z Charolais na Nievmas.
W połowie XIX wieku istniały dwa duże stada należące do różnych organizacji hodowlanych. W 1919 r. Organizacje te połączyły się w jedną, tworząc jedną książkę plemienną.
Ponieważ zadaniem było nie tylko zdobycie mięsa i mleka, ale także użycie byków w jarzmie, do plemienia wybrano największe zwierzęta. Francuskie bydło mięsne jest na ogół większe niż angielskie w tym samym kierunku. Po rozpoczęciu uprzemysłowienia zniknęła potrzeba byków, takich jak zaorane zwierzęta. Rasa została ukierunkowana na produkcję mięsa i mleka. Aby przyspieszyć przyrost wagi, bydło Sharolese zostało skrzyżowane z angielskimi stenami.
Opis rasy Charolais
Wzrost krowy Charolais wynosi 155 cm, byki mogą rosnąć do 165 cm, skośna długość byków wynosi 220 cm, a krów 195 cm. Obwód klatki piersiowej wynosi 200 cm.
Głowa jest stosunkowo mała, krótka, z szerokim czołem, płaską lub lekko wklęsłą, prostym mostkiem nosa, wąską i krótką twarzą, okrągłymi, białymi, wydłużonymi rogami, cienkimi środkowymi uszami z małymi włoskami, dużymi i widocznymi oczami, szerokimi policzkami z mocnymi mięśniami.
Szyja jest krótka, gruba, z wyraźnym grzebieniem. Kłąb wyróżnia się dobrze. Najważniejsze, żeby nie pomylić jej z wysoko rozwiniętym mięśniem szyi. Skrzynia jest szeroka i głęboka. Fench jest dobrze rozwinięty. Plecy i lędźwie są długie i równe. Zad jest długi, prosty. Byk ma lekko uniesiony ogon. Nogi krótkie, szerokie, mocne.
Uwaga! Rasa Charolais ma bardzo silne kopyta, co jest konieczne przy dużej wadze tego bydła.
Krowy Sharolese są bardziej wdzięczne i podobne do bydła mlecznego. Najprawdopodobniej taki dodatek przypomina o powszechności rasy w przeszłości. Uniesiona sacrum zostaje wyrzucona z „mlecznej” powierzchni. Wymion u krów Sharolez jest mały, regularny, z dobrze rozwiniętymi płatami.
To ważne! Bydło Sharolez - rogate, sztucznie go zdegradowało.
Obecność rogów może powodować poważne problemy w stadzie podczas wyjaśniania relacji. Ponadto rogi często się mylą, grożąc wbiciem w oko lub kość czaszki.
„Klasyczny” kolor Charolais jest kremowo-biały. Ale dzisiaj Charolais pojawił się już z czerwonym i czarnym kostiumem, ponieważ rasa Sharolese często krzyżuje się z Aberdeen-Angus i Herefords.
Ciekawe Bydło Sharolez uważane jest za największą rasę na świecie.Rasa wydajność
Waga dorosłych krów wynosi 900 kg, byki 1100, wydajność uboju do 65%. Cielęta rodzą się bardzo duże, średnio 50 kg. Bydło szybko przybiera na wadze.
Uwaga! Podczas tuczu w Charolais, nie tłuszczu, ale powstaje masa mięśniowa.
Bydło Sharolez jest w stanie przybrać na wadze nawet na trawie. Ale zwierzęta mają obfity apetyt, a gdy żerują na trawie, wymagają znacznych pastwisk. Przy braku tłuszczu mięso zwierząt hodowlanych Sharolez pozostaje delikatne, o wysokim smaku.
Produktywność bydła szarolskiego w różnym wieku
Rodzaj zwierzęcia | Wiek uboju, miesiące | Żywa waga, kg | Wydajność uboju, kg |
prześladowcy | 15-18 | 700 | 420 |
Jałówki | 24 - 36 | ponad 600 | ponad 350 |
Krowy pełnoletnie | ponad 36 | 720 | 430 |
byki | ponad 30 lat | 700 - 770 | 420 - 460 |
Głównym dochodem gospodarstw francuskich jest dostawa cieląt w wieku od 8 do 12 miesięcy włoskim i hiszpańskim przemysłowcom.
Cechy mleczne krów Sharolese są wyraźnie przesadzone. Czasami można znaleźć dowody na to, że krowy Sharolese produkują 4 tysiące kg mleka rocznie. Ale ta liczba nie zawsze jest osiągalna nawet w rasach mięsnych i mlecznych. Bardziej realistyczne są dane wskazujące na wydajność krów 1000 - 1500 kg rocznie. Ale jeszcze bardziej prawdopodobne jest to, że nikt poważnie nie mierzył wydajności krów Sharolese.
To ważne! Cielę Charonole nie można przenieść na sztuczne odżywianie.
Cielęta sharolese muszą pozostać z matką przez co najmniej 6 miesięcy. W tym przypadku krowy mają bardzo dobrze rozwinięty instynkt macierzyński. Nie pozwoli nikomu cielęciu i nie da mleka nikomu poza jej cielęciem. Ogólnie rzecz biorąc, produkcja mleka krów Sharolese nikomu nie przeszkadza. Najważniejsze jest to, że jest wystarczająco dużo mleka dla cieląt i nie pozostawał on w tyle w rozwoju.
Uwaga! Krowy Sharolez często przynoszą bliźniaki, które niektórzy eksperci uważają za godność rasy, inni - za wadę.Pluses rasy sharolezskoy
Bydło Sharolez ma wiele zalet do wyhodowania we wszystkich krajach o rozwiniętym przemyśle mięsnym:
- wczesna dojrzałość;
- szybki przyrost masy na trawie;
- odporność na choroby;
- silne kopyta;
- zdolność do dobrego żywienia zarówno na trawie, jak i na paszach zbożowych;
- umiejętność przystosowania się do każdego klimatu;
- zdolność do wytwarzania jeszcze większego potomstwa podczas krzyżowania heterotycznego;
- najwyższa wydajność mięsa rzeźnego z tuszy;
- jedna z najniższych zawartości tłuszczu w mięsie.
Mniej tłuszczu zawiera tylko fryzyjskie mięso bydła.
To ważne! Rasa krów Sharolezskaya charakteryzuje się zwiększoną agresywnością.Wady rasy Sharolese
Oprócz bezwarunkowych zalet, dla których bydło Sharolez jest cenione na świecie, ma również poważne wady:
- Byki Sharolese są bardzo agresywne. Krowy, choć gorsze od nich w stopniu złośliwości, ale nie za dużo, zwłaszcza jeśli krowa ma cielę;
- ciężkie cielenie Ze względu na dużą masę cielęcia, śmiertelne wyniki u krów nie są rzadkością;
- dziedziczna choroba powodująca niewydolność serca u nowonarodzonych cieląt;
- Byki z Sharolese nie mogą być stosowane u mniejszych ras bydła ze względu na zbyt duży rozmiar nowonarodzonych cieląt.
Aby uniknąć takich problemów, a także uzyskać większe zwierzęta, to właśnie krzyżowanie bydła Sharolez z innymi rasami. W tym względzie słowa są szczególnie popularne, ponieważ ich cielęta rodzą się małe, a następnie doganiają przedstawicieli innych ras mięsnych. Oprócz Hereford i Aberdeen Angus Charolais krzyżuje się z rasą bydła hodowanego w USA: braminami. Jako rasa amerykańska bramini mają indyjskie korzenie i są przedstawicielami zebu.
Na zdjęciu byk bramiński.
Przeprawa braminów z Charolais była prowadzona tak aktywnie, że w Australii zarejestrowano już nową rasę bydła: chabrey.
Aby zostać włączonym do księgi hodowlanej, przedstawiciel tej rasy musi mieć 75% krwi Charolais i 25% krwi bramińskiej.
Na zdjęciu byk chabrey. Rasa chabrey nie jest jeszcze skonsolidowana według typu. Znajdują się w nim zwierzęta zarówno lżejszego typu zebuid, jak i ciężkie, bardziej podobne do charolais.
15 lat temu Charolais pojawił się w Rosji.
I na Ukrainie
Recenzje właścicieli sharole
Jest zbyt wcześnie, aby mówić o opiniach właścicieli charolais w Rosji lub na Ukrainie. Na terytorium WNP Charolais jest nadal bardzo egzotyczną rasą. Ale cudzoziemcy mają już opinię.
Tom McClain, Irlandia Importowany do Wielkiej Brytanii z Francji, Charolais zrewolucjonizował nasz rynek. Początkowo chcieli nawet zakazać importu bydła, ponieważ brytyjskie rasy mięsne bydła nie były w stanie konkurować z Charolais. Dzisiaj, na Wyspach Brytyjskich, Charolais jest nie tylko hodowana czysto, ale także krzyżowana z innymi rasami, ponieważ bydło Sharolese nie ma jednakowych cech mięsa. Oksana Lobova, s. Polowe krowy mleczne trzymano zawsze. I w tej wojnie postanowili, zanim będzie za późno, zapewnić sobie źródło mięsa. Wiosną 2015 r., Kiedy wciąż były pieniądze, udałem się do naszego regionalnego innowatora, który sprowadził francuską rasę na Ukrainę i kupił od niego jednoroczną pisklę. Później konieczne było pokrycie zwykłego bugay, „rodzimego” byka nie jest łajnem. Ale mimo to uzyskuje się mięsiste cielęta. Więc teraz mamy wystarczająco dużo mięsa na cały rok. Ale nie próbowaliśmy mleka z Charolais. Jako rozmówca całkowicie przestań przyznać się do siebie.Wniosek
Charolais może być świetnym źródłem wołowiny w Rosji, jeśli zmieni się stosunek pracowników hodowli do tej rasy. We wszystkich rosyjskich filmach Charolais jest prawie niemożliwe do odróżnienia od bydła mlecznego ze względu na wystające kości. Czy są mylone z rasami mlecznymi. Albo nie biorą pod uwagę, że wyrażenie „dobrze odżywione w trawie” oznacza obecność wysokiej trawy pod stopami Charolais, a nie zdeptanej ziemi z rzadkimi skrawkami prawie martwych roślin. W każdym razie, osoby przez długi czas nie będą mogły uzyskać Charolais z powodu wysokich kosztów hodowli i bardzo małego „rosyjskiego” inwentarza żywego.