Jesienny anemon wyróżnia się wśród roślin kwitnących pod koniec sezonu. To najwyższy i bezpretensjonalny anemon. Jest jedną z najbardziej atrakcyjnych. Oczywiście w jesiennym zawilcu nie ma jasnego, jasnego piękna korony, które natychmiast przyciąga wzrok i odróżnia go od innych kolorów. Ale wierzcie mi, idąc do buszu japońskiego lub hybrydowego anemonu, nie będziecie mogli długo oderwać oczu od eleganckiej rośliny.

Oczywiście każdy kwiat jest na swój sposób piękny. Ale jesienne zawilce zasługują na więcej uwagi niż nasi ogrodnicy płacą. Wydawało się, że wywodzą się one z obrazów wykonanych w tradycyjnym japońskim stylu. Piękno jesiennych zawilców jest wspaniałe i przewiewne, pomimo imponujących rozmiarów. W tym przypadku anemon nie daje gospodarzom kłopotów i może rosnąć prawie bez opieki.

Rodzaje i odmiany anemonu jesiennego

Cztery gatunki i jedna podgrupa anemii ryzomatycznych są połączone w tej grupie:

• Japoński
• Hubei;
• uprawa winorośli;
• filc;
• hybrydowy.

Zwykle trafiają do sprzedaży pod wspólną nazwą „japoński anemon”. Wynika to z faktu, że te zawilce są do siebie bardzo podobne i trudno jest zrozumieć różnice między specjalistami. Ponadto centra ogrodnicze często sprzedają ukwiały hybrydowe, uzyskane od dzikich krewnych mieszkających w Chinach, Japonii, Birmie i Afganistanie.

Przyjrzyjmy się bliżej jesiennym gatunkom i odmianom anemonu.

Uwaga! Co ciekawe, większość kolorów na zdjęciu wygląda lepiej niż w rzeczywistości. Nie ma to miejsca w przypadku ukwiałów jesiennych. Żadne zdjęcie, nawet wyretuszowane, nie jest w stanie przekazać ich piękna.

Japoński

Niektóre źródła podają, że anemon japoński i Hubei jest jednym gatunkiem. Uważa się, że anemon wpadł do Ziemi Wschodzącego Słońca z Chin podczas dynastii Tang (618-907), gdzie został wprowadzony i przeszedł pewne zmiany. Ale ponieważ nawet wśród naukowców nie ma jednej opinii na temat jedności, a kwiaty naprawdę mają różnice, podamy ich opisy oddzielnie.

Anemon japoński jest wieloletnim ziołem o pełzających poziomo rozmieszczonych kłączach. W gatunkach roślin wysokość osiąga 80 cm, odmiany mogą rosnąć od 70 do 130 cm. Liście tego zawilca są trzy razy pinnatisect, z zębatymi segmentami, są zabarwione na zielono z szarym odcieniem. W odmianach upewnij się, że odcień był niebieskawy lub srebrny.

Proste kwiaty anemonu są zbierane w grupach na końcach rozgałęzionych łodyg, w naturalnych warunkach pomalowane na biało lub blado różowo. Pąki otwierają się wczesną jesienią. Zawilce mają kwiaty o żywszych kolorach, mogą być półpełne.

Zawilec japoński preferuje glebę luźną, umiarkowanie żyzną, ale w razie potrzeby nasyconą każdą glebą. Jest łatwa w utrzymaniu, na zimę wymaga schronienia tylko w regionach o ciężkich zimach z niewielką ilością śniegu. Rośnie dobrze niezależnie, ale nie lubi przeszczepów.

Zwróć uwagę na odmiany japońskich zawilców:

• Królowa Charlotte - ciemnoróżowe aksamitne kwiaty anemonu o średnicy 7 cm pokrywają krzew o wysokości 90 cm;
  

• Książę Heinrich - wysokość zawilca może sięgać od 90 do 120 cm, kwiaty są duże, czerwone, ale w biednej suchej glebie mogą stać się blade;
  

• Whirlwind - półpełne białe kwiaty pojawiają się pod koniec lata, anemon rośnie do 100 cm;
  

• September Charm - rośnie powyżej 100 cm, duże proste różowe kwiaty zawilców ozdobione są złotym środkiem;
  

• Pamina - jeden z wczesnych czerwonych anemonów japońskich, czasem nawet bordowy, kwitnie pod koniec lipca i rośnie nie więcej niż metr.
  

Hubei

W przeciwieństwie do poprzednich gatunków, dorasta do półtora metra, kwiaty są mniejsze, a duże liście są ciemnozielone. Zawilec kwitnie późnym latem lub wczesną jesienią, pomalowany na biało lub różowo. Odmiany tego anemonu zostały stworzone, aby krzewy były krótkie i bardziej odpowiednie do ogrodnictwa domowego.

Popularne odmiany:

• Sensacja Tikki - od sierpnia do mrozu, białe kwiaty frotte kwitną na miniaturowych ukwiałach o wysokości do 80 cm (srebrny medal na międzynarodowej wystawie Plantarium-2017);
  

• Crisp - anemone różni się falistymi liśćmi i różowymi kwiatami;
  

• Precox - anemon z malinowo-różowymi kwiatami;
  

• Splendens - liście anemonu są ciemnozielone, kwiaty - czerwone.
  

Winnica

Ten anemon przybył do Europy z Himalajów i znajduje się na wysokości do 3 tysięcy metrów, preferując piaszczyste mokre gleby. Liście anemonu mogą być pięciopłatkowe i naprawdę przypominają winogrona. Kwiaty skromne, białe lub lekko różowe. Podczas gdy sam anemon rośnie do 100 cm, wielkość liścia może osiągnąć 20 cm.

Ten anemon jest rzadko uprawiany w naszych ogrodach, ale uczestniczy w tworzeniu hybryd.

Filc

Zawilec tego gatunku zaczyna kwitnąć od późnego lata lub wczesnej jesieni, w przyrodzie rośnie do 120 cm. Uważa się, że jest najbardziej odporny na zimno i odporny na niekorzystne wpływy zewnętrzne. W południowych regionach ten anemon nie powinien rosnąć. Liście zawilca są owłosione na spodzie, kilka jasnoróżowych kwiatów.

Z odmian można wyróżnić Robutissima do 120 cm wysokości i różowe pachnące kwiaty.

Hybrydowy

Ten anemon jest hybrydą powyższego anemonu. Często obejmuje to odmiany gatunków, dlatego istnieje pewne zamieszanie. Ale jak widać na zdjęciu, zawilec jest bardzo podobny. Liście ukwiału hybrydowego zwykle nie wznoszą się ponad powierzchnię ziemi o więcej niż 40 cm, podczas gdy szypułki wznoszą się na metr. Pąki pojawiają się przez długi czas, kolor i kształt ich zróżnicowane.

Anemon hybrydy preferuje obfite podlewanie i dobrze rośnie na luźnych żyznych glebach. Na ubogich glebach cierpią rozmiary i kolor kwiatów.

Spójrz na zdjęcia popularnych odmian ukwiałów hybrydowych:

• Serenada - podwójne lub półpełne różowe kwiaty osiągają średnicę 7 cm, krzew anemonu - do metra;
  

• Loreley - anemon o wysokości około 80 cm ozdobiony jest kwiatami o rzadkim srebrno-różowym kolorze;
  

• Andrea Atkinson - ciemnozielone liście i białe kwiaty zdobią zawilec do 1 m;
  

• Lady Maria to miniaturowy anemon, nie sięgający nawet pół metra wysokości, ozdobiony białymi pojedynczymi kwiatami i rośnie bardzo szybko.
  

Dbaj o jesienne zawilce

Sadzenie i pielęgnacja kwitnących zawilców jesienią nie jest trudne.

To ważne! Jedyną rzeczą, którą można powiedzieć źle o tych ukwiałach, jest to, że nie lubią przeszczepów.

Wybór miejsca

Jesienne zawilce mogą rosnąć w półcieniu. Gdzie je umieścisz, zależy od regionu. Na północy czują się dobrze na otwartej przestrzeni, ale w południowych obszarach z nadmiarem słońca ucierpi. Wszystkie zawilce nie lubią wiatru. Zadbaj o ich ochronę, inaczej wysokie, delikatne jesienne zawilce mogą stracić płatki i stracą efekt dekoracyjny. Powinny być sadzone w taki sposób, aby drzewa lub krzewy były zakryte od wietrznej strony.

Do gleby wszystkie anemony, z wyjątkiem hybryd, nie są zbyt wymagające. Oczywiście całkowicie rozwinięta gleba nie będzie im odpowiadać, ale nie ma potrzeby gorliwości obornikiem.

Sadzenie, przesadzanie i hodowla

Zawilce mają delikatne korzenie i nie lubią przeszczepów. Dlatego przed opuszczeniem kłącza na ziemię, przemyśl dokładnie, czy chcesz przenieść anemon w inne miejsce w ciągu roku.

Najlepiej sadzić zawilce na wiosnę. Jesienne gatunki i odmiany mogą nawet kwitnąć pod koniec sezonu. Jesienne sadzenie jest niepożądane, ale możliwe w przypadku zawilca. Wystarczy dokończyć roboty ziemne na długo przed mrozem, aby korzenie miały trochę czasu na zapoznanie się z ziemią.

Ziemia do sadzenia anemonu kopie, usuwa chwasty i kamienie. Złe gleby obornika, dodać kwaśny popiół lub mąkę dolomitową. Sadzenie przeprowadza się w taki sposób, aby kłącze anemonu zostało zakopane około 5 cm w ziemi, po czym następuje podlewanie i obowiązkowe mulczowanie.

Przeszczep anemonów lepiej połączyć z podziałem krzewu. Odbywa się to wczesną wiosną, kiedy na powierzchni pojawiają się tylko pędy i nie więcej niż raz na 4-5 lat.

Najważniejsze jest, aby zrobić wszystko ostrożnie, starając się nie ranić. Zawilec kopać, wolny od nadmiaru ziemi i podzielić kłącza na części. Każdy musi mieć co najmniej 2 punkty wzrostu. Jeśli to konieczne, wiosną możesz ostrożnie wykopać boczne zrazy ukwiałów i przenieść je w nowe miejsce.

Uwaga! W pierwszym roku po przeszczepie anemon jesienią rośnie bardzo powoli. Nie martw się, w przyszłym sezonie szybko zwiększy zieloną masę i da dużo bocznego potomstwa.

Opieka sezonowa

Podczas uprawy anemona najważniejsze jest podlewanie. Gleba musi być dobrze osuszona, ponieważ stagnacja wilgoci w korzeniach jest niedopuszczalna. Wiosną podlewanie odbywa się nie częściej niż raz w tygodniu i tylko wtedy, gdy nie ma deszczu przez długi czas. W gorące, suche lata pożądane jest codzienne zwilżanie gleby. Szczególnie ważne jest podlewanie podczas tworzenia pąków.

Jesli sadzisz wiele organicznych dla anemonów jesienią lub wiosną, nie możesz ich zapłodnić do końca pierwszego sezonu wegetacyjnego. W kolejnych latach, podczas formowania pąków, nakarm zawilec kompleksem mineralnym, a późną jesienią humus z humusem - posłuży jako nawóz wiosenny.

To ważne! Zawilec nie toleruje świeżego obornika.

Dalszą opieką jest pielenie ręczne - korzenie zawilca znajdują się blisko powierzchni. Dlatego nie następuje rozluźnienie gleby, zamiast tego jest ona mulczowana.

Przygotowania do zimy

Jesienią nadziemna część anemonu jest cięta tylko w południowych regionach, w innych regionach operacja ta jest odkładana na wiosnę. Gleba jest mulczowana obornikiem, kompostem, sianem lub torfem. Tam, gdzie zimy są ostre, a śniegu mało, anemon można przykryć świerkowymi liśćmi i spandbondem.

Wskazówka! Jeśli narzekacie na ziemię na zimę z humusem, nie musicie karmić anemonu wiosną.

Wniosek

Wdzięczne, delikatne ukwiały jesienne ozdobią Twój jesienny ogród i nie będą wymagały wielkiej troski.