Zawilec lub anemon - wieloletnia roślina z rodziny jaskierów. Rodzaj składa się z około 150 gatunków iw warunkach naturalnych jest rozpowszechniony na całej półkuli północnej, z wyjątkiem tropików. Zawilce rosną głównie w strefie umiarkowanej, ale niektóre, najpiękniejsze, przychodzą do nas z Morza Śródziemnego. Dziewięć gatunków zamieszkuje koło podbiegunowe, a 50 w krajach byłego Związku Radzieckiego.

Nazwa „anemon” jest tłumaczona z greckiego jako „córka wiatru”. Kwiat jest czczony w wielu krajach, wokół niego jest wiele legend. Uważa się, że to anemony rosły w miejscu ukrzyżowania Jezusa Chrystusa, bezpośrednio pod krzyżem. Ezoteryczne twierdzenie, że anemon symbolizuje smutek i przemijalność życia.

Jest to bardzo piękny kwiat, a ze względu na różnorodność gatunkową może zaspokoić każdy gust. Rośliny mają bardzo różny wygląd i wymagania dotyczące warunków uprawy. Jesienne zawilce zupełnie nie przypominają kwitnienia jesienią.

Ogólny opis anemonu

Zawilce - byliny zielne o mięsistym kłączu lub bulwie. W zależności od gatunku osiągają wysokość od 10 do 150 cm, a liście zawilca są często rozcięte lub oddzielone. Czasami szypułki wyrastają z rozety, która u niektórych gatunków jest nieobecna. Kolor liści może być zielony lub szarawy u odmian - srebrny.

Kwiaty zawilca są pojedyncze lub zgrupowane w luźne parasole. Kolor gatunków naturalnych jest często biały lub różowy, niebieski, niebieski, rzadko czerwony. Odmiany i hybrydy, zwłaszcza w koronie zawilca, wpływają na różne odcienie. Symetryczne kwiaty w naturalnych gatunkach są proste, z 5-20 płatkami. Formy kulturowe mogą być frotte i półpełne.

Po kwitnieniu małe owoce powstają w postaci orzechów, gołych lub owłosionych. Mają słabe kiełkowanie. Najczęściej zawilce rozmnażają się wegetatywnie - kłącza, potomstwo i bulwy. Wiele gatunków wymaga schronienia na zimę, a nawet kopania i przechowywania w niskich temperaturach przy dodatniej temperaturze.

Wśród anemonów znalazło się kochanie cienia, tolerancja cienia i preferowanie jasnego oświetlenia. Wiele z nich jest wykorzystywanych jako rośliny ozdobne w projektowaniu krajobrazu, anemon ukazuje się na kawałku, maślanym i dębowym - do produkcji leków.

To ważne! Jak wszyscy członkowie rodziny, anemon jest trujący, nie można ich jeść.

Klasyfikacja według rodzaju kłącza i okresu kwitnienia

Oczywiście nie wszystkie 150 gatunków zostanie tutaj wymienionych. Podzielimy się na grupy anemonów, najczęściej uprawianych jako rośliny uprawne, lub uczestniczących w tworzeniu hybryd. Zdjęcia kwiatów uzupełnią ich krótki opis.

Wczesne kwitnące zawilce

Przede wszystkim kwitną anemony-efemeroidy. Kwitną po stopieniu się śniegu, a kiedy pączki więdną, część lotnicza wysycha. Mają bardzo krótki okres wegetacyjny, efemerydy rosną na skraju lasu i mają długie, przegubowe kłącza. Kwiaty są zwykle pojedyncze. Należą do nich zawilce:

• Dubravnaya. Wysokość do 20 cm, białe kwiaty, rzadko zielonkawe, kremowe, różowe, liliowe. Często spotykane w lasach liściastych Rosji. Istnieje kilka form ogrodowych.
  

• Lyutichna. Ten anemon dorasta do 25 cm, a jego kwiaty naprawdę przypominają jaskier i mają żółty kolor. Formy ogrodowe mogą być frotte, z fioletowymi liśćmi.
  

• Ałtaj. Osiąga 15 cm, kwiat zawiera 8-12 białych płatków, które mogą mieć niebieskawy kolor na zewnątrz.
  

• Gładkie Zwyczajny anemon, wyróżnia się dużymi pręcikami w białych kwiatach.
  

• Ural. Różowe kwiaty kwitną późną wiosną.
  

• Niebieski Wysokość rośliny - około 20 cm, kolor kwiatów - biały lub niebieski.
  

Bulwiaste zawilce

Bulwiaste zawilce kwitną nieco później. Są to najpiękniejsi przedstawiciele rodzaju z krótką roślinnością:

• Koronchataya. Najpiękniejszy, kapryśny i termofilny ze wszystkich ukwiałów. Uprawiane do przycinania, ozdabiają klomby. Formy ogrodowe mogą osiągnąć wysokość 45 cm. Kwiaty wyglądające jak maki mogą być proste lub podwójne, o różnych kolorach, jasnych lub pastelowych, nawet dwukolorowych. Ten anemon jest używany jako roślina destylacyjna.
  

• Delikatny (Blanda). Anemon odporny na zimno. Jest lekki, odporny na suszę, dorasta do 15 cm, ma wiele form ogrodowych o różnych kolorach kwiatów.
  

• Sadovaya. Kwiaty tego gatunku osiągają rozmiar 5 cm, krzewy - 15-30 cm, charakteryzują się ażurowe liście i różnorodne kolory form kulturowych. Zawilce bulw kopane są na zimę.
  

• Kaukaski. Wysokość zawilca 10-20 cm, niebieskie kwiaty. Jest to roślina odporna na zimno, preferująca miejsca słoneczne i umiarkowane podlewanie.
  

• Apenin. Zawilec o wysokości około 15 cm z pojedynczymi kwiatami koloru niebieskiego o średnicy 3 cm, gatunki odporne na zimno, zimujące w ziemi.
  

Uwaga! Korona zawilca i inne gatunki, które wymagają kopania jesienią, na działkach ogrodowych kwitną znacznie później niż w warunkach naturalnych. Wynika to z czasu ich lądowania w ziemi.

Jesienne zawilce

Zawilce, kwiaty kwitnące późnym latem - wczesna jesień, jest zwyczajowo przydzielać oddzielną grupę. Wszystkie są ryzomatyczne, wysokie, w przeciwieństwie do innych gatunków. Kwiaty jesiennych zawilców są zbierane przez luźne racemy. Łatwo jest o nie dbać, najważniejsze jest, aby roślina przetrwała przeszczep. Obejmują one zawilec:

• Japoński Zawilec rośnie do 80 cm, odmiany do 70-130 cm Szaro-zielone liście mogą wydawać się grube, ale łagodzą je proste lub półpełne eleganckie kwiaty pastelowych odcieni zebrane przez grupy.
  

• Hubei. W naturalnych warunkach dorasta do 1, 5 m, formy ogrodowe są wydedukowane tak, że roślina nie przekracza 1 m. Liście zawilca mają ciemnozielony kolor, kwiaty są mniejsze niż w poprzednich gatunkach.
  

• Winnica. Ten anemon rzadko jest uprawiany jako roślina ogrodowa, często wykorzystywana do tworzenia nowych hybryd. Jego liście są bardzo duże, mogą osiągnąć 20 cm i nie mają 3, ale 5 płatów.
  

• Filc. Najbardziej zimowy od jesiennego anemonu. Dorasta do 120 cm, różni się pachnącymi kwiatami różowych odcieni.
  

• Hybrydowy Najpiękniejszy z jesiennych anemonów. Ten gatunek jest sztucznie tworzony z wyżej wymienionych anemonów. Może mieć jasny kolor i duże kwiaty proste lub półpełne.
  

Należy tutaj powiedzieć, że zawilce japońskie i Hubei są często uważane za jeden gatunek. Nie ma zgody w tej kwestii nawet wśród uczonych, ponieważ są nieco inni. Uważa się, że anemon Hubei przybył do Japonii w czasach dynastii Tang w Chinach, w ciągu tysiąclecia dostosował się do lokalnych warunków i zmienił. Jest to prawdopodobnie bardzo interesujące dla wąskich specjalistów, wystarczy, że wiemy, że w ogrodzie te ukwiały wyglądają pięknie i nie wymagają dużej opieki.

Zawilce tworzące odrosty korzeniowe

Te anemony łatwiej pomnożyć. Okres wegetacji jest rozciągnięty na cały sezon, a potomstwo korzeni można łatwo wysiać, przy minimalnym urazie krzewu matki. Ta grupa obejmuje zawilce:

• Las. Pierwiosnek o wysokości od 20 do 50 cm, duże kwiaty o średnicy do 6 cm są białe. Dobrze rośnie w półcieniu. W kulturze od XIV wieku. Istnieją formy ogrodowe o podwójnych lub dużych, do 8 cm średnicy kwiatach.
  

• Widelec. Ten anemon rośnie na równinach powodziowych, może osiągnąć 30-80 cm, głęboko wycięte liście są owłosione, małe białe kwiaty mogą mieć czerwonawy odcień na odwrotnej stronie płatka.
  

Zawilce Ameryki Północnej

Zawilce, których naturalnym środowiskiem są Ameryka Północna, Sachalin i Wyspy Kurylskie są zazwyczaj podzielone na oddzielną grupę. W naszym przypadku spotyka się je rzadko, chociaż wyglądają bardzo atrakcyjnie i wyróżniają się długim kwitnieniem. To są zawilce:

• Multiseps (multihead). Kwiat ojczyzny - Alaska. W kulturze jest rzadka i przypomina maleńką komnatę.
  

• Multifida (multi-shot). Anemon jest tak nazwany, ponieważ jego liście są jak komora. Pod koniec wiosny pojawiają się jasnożółte kwiaty o średnicy 1-2 cm z zielonymi pręcikami. Absolutnie nie toleruje przeszczepów, rozmnażanych przez nasiona. Szeroko stosowany przy tworzeniu hybryd.
  

• Kanadyjski. Ten anemon kwitnie przez całe lato, jego liście mają długie, białe kwiaty, gwiazdki górujące 60 cm nad powierzchnią ziemi.
  

• Kulisty. Jego zasięg rozciąga się od Alaski do Kalifornii. Anemon rośnie do 30 cm, kolor kwiatów - od sałatki do fioletu. Nazwa otrzymana z powodu okrągłego owocu.
• Drumoda. Ten anemon rośnie na tym samym ogromnym terytorium, co poprzednie gatunki. Jego wysokość wynosi 20 cm, białe kwiaty na dole są pomalowane na zielono lub niebiesko.
  

• Narcissotsvetkovaya (wiązka). Kwitnie latem, osiąga wysokość 40 cm, rośnie dobrze na glebie wapiennej. Kwiat tego zawilca wygląda jak narcyz o cytrynowym lub żółtawobiałym kolorze. Szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu.
  

• Parviflora (małe kwiecie). Rośnie od Alaski do Kolorado na górskich łąkach i stokach. Liście tego zawilca są bardzo piękne, ciemnozielone, błyszczące. Pojedyncze kremowe kwiaty są małe.
  

• Oregon. Wiosną na krzaku o wysokości około 30 cm pojawiają się niebieskie kwiaty, a zawilec wyróżnia się tym, że ma pojedynczy liść korzenia i trzy na łodydze. Formy ogrodowe są różnie malowane, są odmiany karłowate.
  

• Richardson. Bardzo piękny anemon, mieszkaniec górskiej Alaski. Jasnożółty kwiat na miniaturowym buszu o wysokości 8-15 cm nadaje się do ogrodów skalnych.
  

Podstawy pielęgnacji anemonów

Co musisz wiedzieć, dbając o anemona?

1. Wszystkie gatunki dobrze rosną w półcieniu. Wyjątkiem są zawilce bulwiaste, słońce potrzebuje więcej. Wczesną wiosną epifity cieszą się cieniem.
2. Gleba musi być wodna i oddychająca.
3. Kwaśne gleby nie nadają się do zawilca, muszą być odtlenione mąką jesionową, wapienną lub dolomitową.
4. Sadząc bulwiaste zawilce, pamiętaj, że zimujące gatunki muszą być wykopane na zimę. Do października są przechowywane w temperaturze około 20 stopni, a następnie są redukowane do 5-6.
   

5. Wiosną anemon jest podlewany raz w tygodniu. W gorące, suche lata konieczne jest codzienne zwilżanie gleby na kwietniku koronowanym anemonem.
6. Zastępczy anemon jest najlepszy wiosną lub po kwitnieniu.
7. Kopanie zawilców, które nie zimują w ziemi, należy ukończyć, zanim znikną ich naziemne części.
8. Stała wilgoć w korzeniach jest niedopuszczalna.
9. Anemon korony potrzebuje więcej karmienia niż inne gatunki.
   

10. Kwitnące jesienią zawilce są mniej kapryśne niż inne gatunki.
11. Anemon ma delikatny korzeń. Nawet łatwe w pielęgnacji rośliny słabo rosną w pierwszym sezonie, ale szybko zyskują zieloną masę i rosną.
12. Anemony chwastów muszą być ręcznie. Rozluźnienie gleby pod nimi jest niemożliwe - niszczysz delikatny korzeń.
13. Najlepiej natychmiast mulczować lądowanie zawilców suchym humusem. Zatrzymuje wilgoć, utrudnia chwastom dotarcie do światła i służy jako nawóz organiczny.
14. Najlepiej jest nawet zawilec, zimując w ziemi jesienią, aby zasnąć z torfem, próchnicą lub suchymi liśćmi. Warstwa ściółki powinna być grubsza niż twój region na północy.

Wniosek

Zawilce to piękne kwiaty. Istnieją bezpretensjonalne typy, które nadają się do ogrodu o niskich wymaganiach konserwacyjnych, i są kapryśne, ale tak piękne, że nie można oderwać od nich wzroku. Wybierz te, które pasują do Twojego gustu.