Bardzo rzadka dzisiaj, prawie wymarła rasa kurcząt została wyhodowana na granicy Niemiec i Holandii. Lakenfelder - rasa jaj kurzych. Kiedyś był popyt na jego cechy produkcyjne i niezwykły wygląd. Po pojawieniu się bardziej produktywnych krzyży przemysłowych popyt na Lakenfeldów od poważnych przemysłowców spadł, a liczba tych pięknych kurcząt zaczęła spadać. Obecnie tylko kilka dużych gospodarstw jest zainteresowanych zachowaniem rasy jako materiału genetycznego. Ponieważ prywatnym właścicielom trudno jest uzyskać kurczęta rodowodowe, liczba Lakenfeldów w prywatnym gospodarstwie jest niewielka.

Historia rasy

Pierwsze kury Lackenfeldera pojawiły się w 1727 roku. Przez długi czas „gotowali” na obszarze swojego pochodzenia. Dopiero w 1901 r. Pierwsze osoby zostały przywiezione do Wielkiej Brytanii. Standard rasy został przyjęty dopiero w 1939 r. Wraz z American Poultry Farmers Association.

Nazwa rasy jest tłumaczona jako „czarny na białym polu”, co w pełni odzwierciedla kolorystykę tego kurczaka.

Istnieje bardzo ciekawy opis pochodzenia kurczaków Lackenfelder. Legenda głosi, że już w drugim tysiącleciu pne grupa mędrców indyjsko-aryjskich, którzy stali się znani jako „święci z Brahmaputry”, Ah-Brahmanie, wyemigrowała z Indii do Mezopotamii. Migranci przywieźli ze sobą pierwsze kurczaki domowe. Część Ah-Brahmanowa osiedliła się w palestyńskim mieście Armageddon, gdzie nadal hodowali kurczaki, oceniając potomstwo przede wszystkim na kogutach i jakości jaj.

Ciekawe Semites po raz pierwszy zawarł w przepisie na ciasto do pieczenia jaj, wymyślając bułeczki.

W pierwszym roku naszej ery grupa Żydów z Tel Megiddo przeniosła się na terytorium współczesnej Holandii i Niemiec, zabierając ze sobą kurczaki. Te kurczaki stały się przodkami Lakenfeldów.

Opis

Lakenfelder - małe kurczęta jajeczne. W opisie kurcząt lakenfelder wskazano, że według dzisiejszych standardów ich produktywność jaj jest niska: 160-190 małych jaj rocznie. Waga jednego jajka to 50 g. Godność produktów Lakenfelder to atrakcyjna porcelanowo-biała skorupa.

Waga kur wynosi 1, 5-1, 8 kg, koguty do 2, 3 kg.

Zdjęcie pokazuje, że rasa kurczaków Lakenfelder ma wyraźne cechy warstw. Kurczak ma małą główkę z czerwonym liściastym grzebieniem. Kolczyki są małe czerwone. Płatki są białe. Dobry grzebień koguta i kolczyki powinny być bardzo duże. Ale grzebień nie powinien spadać na bok. Oczy są ciemnoczerwone. Dziób jest ciemny.

Uwaga! Im większy grzebień i kolczyki koguta, tym lepiej jest on jako producent.

Szyja jest cienka, długa. Ciało jest ciasno splecione, wydłużone. Rama pozioma. Plecy i lędźwie są bardzo długie i równe. Górna linia wygląda narysowana przez linijkę.

Skrzydła są długie, lekko obniżone. Klatka piersiowa pełna, wystająca. Brzuch jest pełny, dobrze rozwinięty.

Ogon jest wspaniały, ustawiony pod kątem 60 °. Kurki są długie, zakrzywione. Ozdobne pióra całkowicie pokrywają pióra ogona.

Nogi są średniej długości. Stawy skokowe nie są opierzone, ciemnoszare.

Najpopularniejszym kolorem jest czarno-biały. W USA uważa się to za jedyne dopuszczalne. W innych krajach możliwe są inne kolory, ale „zalegalizowane” są tylko trzy opcje. Przez resztę podczas pracy. Aby dowiedzieć się, jak mogą wyglądać przedstawiciele tej rasy, poniżej znajdują się zdjęcia wszystkich kolorów kurczaków Lakenfelder.

„Klasyczny” czarno-biały.

Głowa i szyja pokryte są czarnym piórem bez domieszki obcego koloru. Ogon powinien być tego samego koloru co szyja. Na dolnej części pleców czarne zewnętrzne pióra przeplatają się z białymi. Kurczaki polędwicy białej.

Srebrny.

Najczęstszy kolor w Stanach Zjednoczonych. Bliżej Kolumbii. Różni się od klasycznego obecnością białych piór na szyi i białych piór pokrywających czarne pióro ogona.

Platyna.

W rzeczywistości osłabiona wersja klasyka. W innej rasie ten kolor byłby nazywany lawendą. Niebieskie pióra na szyi i ogonie zastępują czarne, które występują w klasycznym kolorze. Śródręcze Platinum Lackenfelder jest lżejsze niż u kurczaków o czarno-białym kolorze. Stawy skokowe nie są ciemnoszare, ale równie dymne jak pióra na szyi i ogonie.

Uwaga! „W rozwoju” to jeszcze dwie opcje kolorystyczne: brązowa i biała oraz czerwona i biała.

Złoty Lakenfelder

Ptak ma bardzo piękny kolor, ale nazwa jest błędna. W rzeczywistości jest to niemiecki Forverk, z którym bezpośrednio związany jest oryginalny Lakenfelder: jeden z prekursorów rasy. Ale Forverk to osobna rasa. Zamieszanie powstało z powodu podobnych stref kolorów.

Forverk, podobnie jak Lackenfelder, ma czarną szyję i ogon, ale ciało jest pięknym jasnoczerwonym kolorem, naprawdę wyglądającym złotem.

Opis słowny Forverki, a nawet zdjęcia, są podobne do kurcząt Laekenfelder. Forvorkov wydaje tylko kolor sprawy.

Cechy rasy

Kurczaki są bardzo mobilne i wesołe. Są łatwo oswojone, co nie przeszkadza im w stwarzaniu problemów dla ich właścicieli, ponieważ miejsce dla tych ptaków nie jest zamknięte. Lakenfeldowie z powodzeniem udowodnili właścicielom, że blokowanie biednych kurcząt w ciasnych miejscach nie leży w interesie właściciela. Ptaki są doskonałymi sierotami i przy pierwszej okazji wylatują z klatki w poszukiwaniu pożywienia w ogrodzie. Do ich konserwacji niezbędna jest nie tylko przestronność, ale także obudowa zamknięta od góry.

Rasa jest w stanie wytrzymać zimno. Nawet bardzo młode kurczęta doświadczają różnic temperatur w lęgu. Czują się świetnie w warunkach, w których kurczęta innych ras zaczynają boleć.

Te kurczaki żyją przez 7 lat. Maksymalna liczba jaj, które są w stanie podać przez pierwsze 3 lata. W tym czasie musisz mieć czas, aby wyrosnąć na młodą stado. I nie zapomnij o odświeżeniu krwi, w przeciwnym razie spadnie nie tylko wydajność, ale również zmniejszy rozmiar ptaka. Przerwa w składaniu jaj wynosi 2 miesiące. To jest okres wylinki.

Kurczaki to doskonałe kury i pióra. Oni sami są w stanie siedzieć i podnosić kurczaki.

Wadą jest powolny wzrost: kurczaki osiągają połowę wagi dorosłego tylko o 3 miesiące. Wady obejmują trudności w hodowli ptaków rasowych. Nie chodzi o przetrwanie inwentarza żywego i zgodność z normą kolorów.

Problemy hodowlane

Fani egzotycznych kurcząt rodowodowych zrobili sobie nieprzyjemne odkrycie: Zachód niechętnie sprzedaje wysokiej jakości zwierzęta rodowodowe do Europy Wschodniej. Motywacja: nie możesz uratować rasy. To częściowo prawda, ponieważ ze względu na niewielką liczbę rzadkich egzotycznych kurcząt hodowcy są zmuszeni mieszać rasy.

Problemy z hodowlą Lakenfelderów w Rosji mogą być związane w szczególności ze sprzedażą uboju zamiast elitarnego drobiu. Ze względu na to podejście Rosjanie rozbijają włócznie, kiedy ustalono kolor kurcząt Lakenfelder: albo za miesiąc, albo po młodzieńczym linieniu. Chociaż zawodowi zachodni hodowcy nie są także oszczędzeni z pewnych problemów: kolor Lakenfelder jest ustalony późno. Na zdjęciu codziennie kurczaki hodują kurczaki Lakenfelder.

Kurczaki są „zachodnie”, ale w tej chwili nie można dokładnie określić, jaki będzie ich kolor. Culling Lakenfelder, przeznaczony na pokaz odbywa się po młodzieńczym linieniu.

Zachodni hodowcy zdobyli już pewne doświadczenie, które pozwala wcześnie określić, jaki będzie kolor przyszłych kurcząt. Być może nie daje 100-procentowej gwarancji, ale pozwala odrzucić niechciane pisklęta na wczesnym etapie. Film pokazuje, jak określić przyszły kolor kurcząt. Autor filmu skupia się na pewnych znakach. Ponieważ zdjęcia są dodatkowo podane, wideo jest jasne dla tych, którzy nie znają angielskiego.

Problemy z kolorem i być może z czystością rasy są wyraźnie widoczne na zdjęciu młodych kurcząt Lakenfelder.

Ale w kroczu jest grzebień. Prawdopodobnie jest to nieurodzony kurczak, dzięki któremu kurczaki dzielą się kolorem.

W Rosji tylko niektóre gospodarstwa hodują tę rasę, dlatego trudno jest uzyskać jajo czystej rasy Lakenfelder.

Recenzje

Daria Topskaya, Wioska Aleksandrowka Kurczęta wylęgowe z jaj kupionych w Niemczech. Zaraz po urodzeniu przypomnieli mi piosenkę z elektroniki „nie minuta spokoju”. Tu chodzi o nich. Trzeciego dnia zaczęli uciekać z pudła, w którym siedzieli. Tame były od początku. Początkowo przeprowadzali je na krótki czas, aby nie umrzeć. Odebrałem go bez problemów, sami podbiegli do rąk. Teraz dorosła, mieszka na ulicy i terroryzuje wszystkie zwierzęta domowe. Muszą wiedzieć wszystko, wszystko jest interesujące.

Vasily Popov, s. Sergievka Lakenfelder zaczął, ponieważ lubi taki „himalajski” kolor. Nadal trzymam gronostajowe króliki z podobną skórą. Ponieważ kury nioski nie są zbyt produktywne, ale można zostawić pod nimi jaja, dobrze się wylęgają. Możesz wyświetlić pod nimi inne rzadkie rasy kurcząt. Prowadzenie chichotów kurcząt jest również bardzo dobre. Zły kolor odrzucony na mięso. Muszę powiedzieć, że ich mięso jest bardzo smaczne, choć nie wystarczy.

Wniosek

Lakenfelder to rasa, która ostatnio była na skraju wymarcia. Obecnie zainteresowanie nim rośnie na tle fascynacji rzadkimi egzotycznymi rasami. Kurczęta te można utrzymywać w celu udekorowania stoczni, ale nie należy oczekiwać od nich wysokiej produkcji jaj, niezależnie od „oficjalnego” kierunku jaj.