Rolnicy z Zachodniej Syberii i Uralu, zajmujący się uprawą słodkiej bułgarskiej papryki na swoich działkach (w szklarniach lub szklarniach), najczęściej zalecają początkującym ogrodnikom zwracanie uwagi na wczesne odmiany tej uprawy. Dowodzi tego fakt, że w tych strefach klimatycznych wiosenne ocieplenie z reguły jest późne, a zimna deszczowa jesień z pierwszymi przymrozkami może nadejść w połowie października. Czy jednak tak naprawdę jest i dlaczego wczesne odmiany papryki sadzone na otwartym terenie czasami dają gorsze plony, w porównaniu z tymi w połowie sezonu i późnymi.

Na co zwracać uwagę przy wyborze klasy

Zaczynając szukać „tego, czego potrzebujesz”, ogrodnicy rzucają się do informacji w Internecie, szukając pożądanej odmiany w licznych tomach Państwowego Rejestru Uprawy Warzyw. Jednak wiele odmian i mieszańców wpisanych do rejestru i przeznaczonych do uprawy w niestabilnym klimacie Uralu jest teoretycznie odpowiednie tylko do uzyskania dobrych i stabilnych plonów.

Wybierając najlepszą paprykę słodką dla regionów Uralu, musisz skupić się na zimowej odporności tej odmiany, jej zdolności adaptacji do określonej strefy świetlnej i krótkim chłodnym lecie. Wszystko to może być początkowo umieszczone w hybrydzie przez hodowców, ale ogrodnicy powinni przestrzegać głównego zestawu warunków dla termofilnej słodkiej papryki.

Oto kilka zaleceń rolników z Uralu, otrzymujących na swoich działkach wczesną i środkową Ural paprykę słodką:

Kiełkujący materiał do sadzenia

Pomimo zaleceń niektórych producentów, aby nasiona zaczęły kiełkować i twardnieć w lutym, dla gleb Ural to wydarzenie powinno się odbyć nie wcześniej niż 20 marca. Gdy tylko nasiona są pełne, zasiej je natychmiast.

Uprawa silnych odpornych na choroby sadzonek

Siekane nasiona są wysiewane w nieprzejrzystych kubkach. Ponieważ korzeń pieprzu jest zbyt słaby i łatwo zraniony, lepiej jest, jeśli materiał do sadzenia jest sadzony w jednorazowych pojemnikach torfowych. Druga zasada - w żadnym wypadku sadzonki nie wysychają, regularnie podlewając sadzonki. Temperatura powietrza w pomieszczeniu, w którym sprężyny pieprzowe nie powinny spaść poniżej 25-260С.

Ciepłe powietrze i gleba

Pamiętaj, aby przygotować łóżka do przenoszenia sadzonek na otwarte podłoże. Jeśli gleba jest odpowiednio przygotowana i izolowana, gwarantowana jest wysoka wydajność. W czasie, gdy sadzonki są już przygotowane do przeniesienia, należy umieścić na łóżkach podgrzewane plastikowe butelki z wodą lub kamieniem naturalnym, wydzielając ciepło w nocy i rozgrzewając się w słońcu w ciągu dnia.

To samo dotyczy temperatury powietrza. Przełóż pieprz na otwartym terenie tylko wtedy, gdy temperatura nie spadnie poniżej 14-160 ° C. W procesie wzrostu, kwitnienia i owocowania idealna temperatura wynosi 260 C. Połowa sezonu i wczesne odmiany pieprzu na Uralu są kochane przez neutralne gleby. 2, 5 tygodnia przed przeniesieniem sadzonek na otwartą ziemię, użyźnij glebę kompostem.

Uwaga! Jeśli podłoże nie jest właściwie przygotowane, a ziemia jest wyczerpana, w najlepszym razie otrzymasz 1-2 owoce z jednego krzewu.

Podlewanie i oświetlenie

Nie jest tajemnicą, że słodka papryka uwielbia regularne podlewanie i bezpośrednie światło naturalne. Najskuteczniejszym sposobem zatrzymania wilgoci w glebie jest ściółkowanie. Natychmiast po przeniesieniu sadzonek do stałego miejsca wzrostu - ściółkuj łóżka. Warstwa ściółki nie powinna być mniejsza niż 20 cm, więc podczas całego okresu kwitnienia i owocowania, dodaj świeże pod krzak, pieprz nie powinien rosnąć pod otwartym palącym słońcem, ale konieczne jest zapewnienie naturalnego światła w ciągu dnia.

Uwaga! Na otwartym terenie należy zapewnić ochronę przed silnymi porywistymi wiatrami i przeciągami.

Formowanie słodkiej papryki

Najlepsze odmiany pieprzu na Uralu wymagają regularnego szczypania. Aby krzak był potężny, a roślina rosła, usuń pierwszy kwiat, który się na niej pojawi. Szczypanie należy również wykonać po utworzeniu trzech lub więcej rozgałęzień, jednak należy to zrobić po pełnej adaptacji sadzonek na otwartym terenie i ukorzenieniu.

Liczy się także kształtowanie odpowiedniej uprawy. Pozostaw wszystkie jajniki na krzaku nie jest konieczne, ponieważ roślina da siłę w okresie wegetacji owoców. Będzie dużo papryki, ale nie ma gwarancji, że wszyscy będą mieli czas dojrzeć przed nadejściem zimnej pogody. Zostaw na krzaku już pojawiły się owoce, reszta jajnika, jeśli wiele z nich - usuń. Zwróć także uwagę na wysokie odmiany pieprzu - liście są koniecznie usuwane z dna łodygi podczas wzrostu.

Nawóz nawozowy

Doświadczeni rolnicy z Uralu wykorzystują do karmienia kilka podstawowych rodzajów mieszanek i preparatów. Podczas całego okresu wzrostu krzewy są karmione 3-5 razy popiołem i około sześć razy dowolnym odpowiednim bionastem dla tej odmiany. To wystarcza, aby kultura produkowała stabilne i smaczne zbiory.

Oprócz tych prostych zaleceń przy uprawie odmian owoców pieprzu w regionach Uralu, należy zwrócić uwagę na regularność i częstotliwość podlewania. Nie pozwól ziemi wyschnąć.

Najlepsze wczesne odmiany słodkiej bułgarskiej papryki na Uralu

Montero

Pełny okres wegetacji trwa mniej niż 100 dni od powstania pierwszych pędów. Roślina jest wysokim krzakiem, w szklarniach i szklarniach rosnących do 120 cm i powyżej. Podczas sadzenia na otwartym terenie iw schronach filmowych wymaga wsparcia i podwiązek.

Kształt owocu jest lekko wydłużony, o średniej wadze do 200 gramów. Skóra jest gęsta, błyszcząca, w okresie dojrzałości biologicznej ma kolor jasnoczerwony (bliższy szkarłatu). Grubość ściany - 7-8 mm. Na Uralu zalecany do uprawy w szklarniach, ale również dobrze się czuje na otwartych terenach, jeśli zapewniona jest ochrona przed wiatrem.

Jeden

Jeszcze jedna uniwersalna i wczesna dojrzała klasa, na którą zasłużyli ogrodnicy z Uralu. Jest przystosowany do uprawy pod osłonami filmowymi i na otwartym terenie. Roślina jest krótkim krzewem, którego wysokość nie przekracza 80 cm, nawet w warunkach szklarniowych. Pieprz ma kształt sześcienny o grubości ścianki 10 mm, a średnia waga jednego owocu wynosi do 200 gramów.

Charakterystyczne cechy odmiany „Edinho” - wysokie plony, nawet w niskich temperaturach i wysokiej wilgotności gleby, związane z ulewnymi deszczami. Jest to jedna z niewielu odmian, których sadzonki nie muszą być trzymane w pomieszczeniach. Dzięki stabilnej, ciepłej temperaturze materiał do sadzenia wysiewa się bezpośrednio do ziemi.

Kubuś Puchatek

Należy do odmian wczesnego dojrzewania, w pełnym sezonie wegetacyjnym na otwartym terenie - do 110 dni. Roślina jest bardzo mała. Krzew rzadko unosi się nad ziemią niż 35-40 cm, owoce dojrzewają razem i wyglądają bardzo pięknie na krzakach w postaci szkarłatnych bukietów. Masa jednego pieprzu „Kubuś Puchatek” - 50-70 gramów, nie wpływa to jednak na doskonały smak tej odmiany.

Bursztyn

Wczesna dojrzałość do uprawy na Uralu. Od pierwszych pędów do zbioru nie trwa dłużej niż 115 dni. Kolor owoców słodkiej papryki „Yantar” jest pomarańczowy, stąd odmiana ma swoją nazwę. Roślina jest średniej wielkości - 80-90 cm, w warunkach szklarniowych wymaga dodatkowych podparć i podwiązek.

Owoce są w kształcie stożka, duże rozmiary. Waga jednej papryki wynosi od 110 do 130 gramów, a grubość ścianki wynosi 7-8 mm. „Yantar” odnosi się do odmian wysokowydajnych, jednak przez cały okres owocowania wymaga obowiązkowego nawożenia nawozami mineralnymi i organicznymi.

Agapovsky

Zaskakująco piękny szkarłatny pieprz, dający wczesne i stabilne plony w schronach filmowych i na otwartych przestrzeniach. Masa jednego owocu w okresie pełnego dojrzewania osiąga 120-140 gramów, przy grubości ścianki - do 8 mm. Owoce są soczyste, mają doskonały smak, tolerują długotrwałe przechowywanie i transport.

Piernikowy Człowiek

Wczesno dojrzała odmiana papryki słodkiej, hodowana specjalnie dla północnych regionów kraju. Krzew w okresie karłowatości nie przekracza 30 cm, jest zwarty. Ta jakość klasy pozwala znacznie skrócić lądowanie sadzonek na łóżkach i szklarniach.

Owoce „Kolobok” mają płaski, zaokrąglony kształt, o średniej masie jednego pieprzu - do 150 gramów. Grubość ściany 5-6 mm. Odmiana ma wysoką i przyjazną wydajność. Jest to jedna z niewielu odmian, których owoce można usunąć nieznacznie niedojrzałe, aby dać roślinie siłę do radzenia sobie z dojrzewaniem i wzrostem pozostałej uprawy.

Dobrynya Nikitich

Wczesno dojrzewająca papryka słodka o niskich rozłożystych krzewach i dużych owocach, pomalowana w bogaty ciemny czerwony kolor. Średnia waga jednego pieprzu Dobrynya Nikitich wynosi 130-150 gramów, a grubość ściany może wynosić do 10 mm.

Okres wegetacji wynosi 110 dni od pierwszego siewu nasion. Roślina jest odporna na gnicie TMV, korzeni i owoców. Toleruje niewielką suszę lub odwrotnie, przepełnienie gleby na otwartym terenie. Owoce mają soczystą pachnącą miąższ, są uniwersalne. Sprawdzone podczas konserwowania i zamrażania zimą.

Vityaz

Różnorodność bułgarskiej słodkiej papryki, przeznaczona do schronów tunelowych i terenów otwartych. Roślina jest krótko rosnącym krzewem o wysokości 45-50 cm. Owoce mają kształt stożka z gęstą błyszczącą skórą, pomalowane na ciemny czerwony kolor. Średnia waga jednej papryki wynosi 130-140 gramów, przy grubości ścianki do 8 mm.

Charakterystyczne cechy odmiany „Vityaz” można przypisać odporności na choroby wirusowe, niewielkiemu obniżeniu temperatury gleby, krótkotrwałej suszy.

W połowie sezonu odmiany słodkiej papryki dla Uralu

Atlant

Odmiana pieprzu „Atlant” jest przystosowana do uprawy w otwartych ziemnych i filmowych schronach. Termin dojrzewania uprawy wynosi od 110 do 125 dni. Owoce są równe, mają kształt stożka i są czerwone w dojrzałości biologicznej. Odmiana odnosi się do wielkoowocowego - waga jednej papryki „Atlant” - od 200 gramów i więcej, o grubości ścianki 5-6 mm.

Charakterystyczne cechy odmiany słodkiej papryki „Atlant” - odporność na ostre wahania temperatury, wysoki smak.

Bogatyr

Odmiana w połowie sezonu o okresie wegetacji owoców - do 130 dni. Owoce są duże, w kształcie stożka. Średnia waga jednej papryki „Bogatyr” wynosi 200-250 gramów, o długości 15-17 cm. Krzew jest średniej wielkości, rozprzestrzenia się. W warunkach szklarniowych zaleca się związanie rośliny.

Charakterystyczne cechy odmiany - odporność na TMV, zakażenia grzybicze gleby, zachowanie cech jakościowych i prezentacja podczas długotrwałego przechowywania i transportu. Odmiana cieszy się dużą popularnością wśród ogrodników na Uralu, zwłaszcza jeśli uprawy są usuwane w celu konserwowania lub sprzedaży.

Czerwony i żółty byk

Są to średnio dojrzałe odmiany papryki, różniące się jedynie kolorem owoców. Pieprz w kształcie graniastosłupa, bardzo duży rozmiar. Masa jednego owocu w okresie pełnego dojrzewania może osiągnąć 220 gramów, przy grubości ścianki do 8 mm. Okres wegetacyjny rozpoczyna się w 110-115 dni od siewu nasion.

Czerwony i żółty wół wyróżnia wysoka wydajność. W jednym buszu w sierpniu lub wrześniu można zebrać do 8-10 kg plonów.

Kupiec

Odmiana półsezonowa z okresem dojrzewania - do 120 dni. Bush srednerosly, a nawet w szklarniach nie rośnie powyżej 90 cm, owoce mają kształt cylindryczny, mały. Waga jednej papryki „Kupiec” wynosi 100–120 gramów.

Charakterystyczne cechy odmiany „Kupiec” to fakt, że podczas sadzenia sadzonek w ziemi w połowie lub pod koniec maja, zbiory można zbierać od początku września do pierwszego ochłodzenia gleby. Roślina toleruje nagłe zimno i lekką suszę. Z jednego krzewu usuwa się do 4-5 kg ​​plonów.

Przydatne wskazówki i porady

I jeszcze kilka przydatnych wskazówek dla tych, którzy uprawiają paprykę w letnich domkach i ogrodach kuchennych na Uralu:

• Konieczne jest przeniesienie sadzonek, jeśli temperatura powietrza na ulicy stabilnie utrzymuje się na poziomie 150 ° C. Pierwszy raz w nocy, aby zamknąć film lub spunbond;
• Odporność na niskie temperatury nocne można dodać do instalacji za pomocą takich urządzeń jak cyrkon lub Appin.

Przestrzegając wszystkich niezbędnych zaleceń dotyczących uprawy papryki na Uralu, można osiągnąć całkiem dobre wyniki i hodować smaczne i duże zbiory. Oprócz odmian i uprawy słodkiej papryki na Uralu obejrzyj film: