Podczas koegzystencji mężczyzny i konia pojawiła się, rozwinęła i wymarła rasa koni. W zależności od warunków klimatycznych i potrzeb ludzkości zmieniła się również opinia ludzi, która rasa jest najlepsza. W VI wieku pne Konie tesalskie uznano za najlepsze, a ten tytuł przeszedł na Partów. W średniowieczu konie iberyjskie były sławne. Od XVIII w. Miejsce to zajmowała rasa arabska.

Chociaż niektóre współczesne rasy koni twierdzą, że są bardzo starożytne, jest mało prawdopodobne, aby konie w tym obszarze pozostały niezmienione. W przypadku starożytnych koni nowoczesne rasy są powiązane tylko z obszarem lęgowym.

Klasyfikacja

Na świecie istnieje ponad 200 ras koni, począwszy od bardzo małych, a skończywszy na prawdziwych gigantach. Ale tylko kilka z nich zostało specjalnie opracowanych do konkretnych celów. Większość z nich należy do powszechnych ras aborygeńskich, które można umieścić w uprzęży lub do jazdy konnej.

Uwaga! Falabella była hodowana wyłącznie w celach dekoracyjnych.

Wszystkie rasy koni ze zdjęciami i opisami, w tym rodzime konie japońskich wysp, raczej nie będą brane pod uwagę, ale można wskazać najbardziej popularne i popularne. W ZSRR postanowiono podzielić rasę na trzy typy:

• jazda konna;
• uprząż jeździecka;
• uprząż

Jednocześnie skały uprzęży można nadal podzielić na lekkie i twarde napięcie.

Na świecie przyjęto kolejną klasyfikację:

• rasowy;
• półkrwi;
• ciężki obowiązek

Pół-rasa obejmuje rasy, które pochodzą z lokalnego stada i były pierwotnie często rolnicze. Konie te są żywym przykładem tego, jak rasa według klasyfikacji radzieckiej nagle staje się koniem. Po kilku dekadach ludzie nie mogą już sobie wyobrazić, że te konie można zaprzęgać do zwykłego wózka.

Oprócz klasyfikacji według celu istnieje również klasyfikacja według typu:

• gunter;
• kolby;
• morszczuk;
• kucyk polo.

Ta klasyfikacja jest przeprowadzana bardziej w wyglądzie, chociaż koń musi fizycznie spełniać pewne wymagania. Ale rasa nie ma znaczenia w tej klasyfikacji.

Ale zacząć rozumieć, jakie rasy koni są najlepsze z ras. Są mniej. Nie ma sensu układać tej samej rasy koni w porządku alfabetycznym, ponieważ nazwa ciężkiej rasy i wyrafinowanego konia mogą zaczynać się od tej samej litery. Alfabet ma sens tylko wewnątrz typów.

Rasowy

Mają o tej samej „czystej” krwi, która była „czystej krwi Aryjczykami” w latach 30. ubiegłego wieku. Dosłowne tłumaczenie nazwy Thoroughbred jest „starannie hodowane”. Nazwa ta pochodzi z pierwotnej rasy koni, która w Rosji nosi nazwę Thoroughbred riding. Takie dosłowne tłumaczenie jest bliższe koncepcji tego, co należy uznać za rasę rasową.

Innym punktem, który określa „czystą krew”, jest Księga Plemienna, która jest chroniona przed obfitymi naparami.

Ciekawe Rasa kłusaków Tribal Book of the Oryol została niedawno zamknięta, a pełnoprawny kłusownik dziennikarza Orlovsky'ego, zabawny zabójca dziennikarzy, przestał być zaklinaczem.

Ale jak dotąd w Rosji tylko trzy rasy są rutynowo uważane za rasowe: koni arabskich, akhal-teke i koni czystej krwi.

Arab

Powstał około 7 wieku naszej ery na Półwyspie Arabskim. Wraz z arabskimi zdobywcami rozprzestrzenił się prawie w całym Starym Świecie, dając początek wszystkim rasom, które są teraz uważane za półkrwi.

Jest uważany za ulepszenie dla wszystkich ras półkrwi. Koń arabski ma kilka typów intrabreatów, więc możesz wybrać odpowiedniego producenta dla prawie każdej rasy.

Ale jeśli dziś trudno jest znaleźć maanegi, to inne rasy koni arabskich ze zdjęciami i nazwiskami zawsze chętnie dostarczają stadninę koni Terek, która hoduje rosyjskich Arabów trzech typów.

Stawropol Siglavi.

Konie te są dość delikatne, ale nie są tak wyrafinowane, jak zagraniczne znaki pokazowe, które są już otwarcie nazywane kartonami.

Choć nie można ich nazwać najdroższą rasą koni, ponieważ jest to tylko typ, ale to najdroższe konie w masie to wystawa. Nawet zwykłe konie tego typu są droższe niż 1 milion dolarów.

Coheilan.

Najbardziej „praktyczny” i duży typ konia arabskiego. W porównaniu z Siglavi są to niegrzeczne konie o dobrym zdrowiu.

Cohelan-siglavi.

Łączy wyrafinowanie Siglavi z siłą i praktycznością koheilanu.

Akhal-Teke

Kształtował się w Azji Środkowej, ale dokładny czas startu jest nieznany. Jak konie arabskie używane przez koczownicze plemiona podczas najazdów i wojen. Różni się od arabskiego bardzo długimi liniami ciała i szyi. Wielu amatorów uważa Akhal-Teke za najpiękniejszą rasę koni. I nie miłośnicy „śledzia”. Towarzysze nie mają smaku i koloru, ale wszyscy uznają jedno: ludzie Akhal-Teke mają wiele interesujących garniturów.

Koń pełnej krwi

Wyhodowany ponad 200 lat temu w Wielkiej Brytanii. Do hodowli klaczy użyto lokalnej ludności wyspy i ogierów wschodnich. W wyniku rygorystycznej selekcji opartej na wynikach testów wyścigowych powstał duży koń długich linii. Do końca XX wieku Thoroughbred Horse był uważany za najlepszą rasę koni do skoków, triathlonu i cheeple. Dzisiaj, w skokach i triathlonie, nie jest wybrana rasa, ale koń, a koń pełnej krwi zrezygnował ze swojej pozycji w stosunku do półkrwistych ras europejskich.

Inne

Systematyka angielska przewiduje inne rasy czystej krwi:

• Barbary;
• Hydran arabski;
• Jomudska;
• Hiszpański anglo-arabski;
• Kaatari;
• Marwari;
• Francuski anglo-arabski;
• Shagia Arabian;
• Kucyk jawajski.

Hiszpanie dodają do listy rasę andaluzyjską. Te egzotyczne rasy koni dla Rosjan najlepiej dają zdjęcia i imiona.

Berberia

Powstał na północy kontynentu afrykańskiego. Pochodzenie jest nieznane. Nie jest nawet jasne, kto jest właścicielem dłoni w wyglądzie: Arab czy Berber. Niektórzy uważają, że konie arabskie powstały przy ścisłym udziale Berberii. Na odwrót. Najprawdopodobniej te skały mieszają się ze sobą, tworząc się nawzajem.

Ale berberyt wyróżnia się nadrzewnym profilem typowym dla ras iberyjskich. Ten sam profil występuje często u koni arabskich typu Hadban, który ze względu na swoje cechy jest bardzo podobny do koni rasy Barbary.

Hydran Arabian

Węgierski anglo-arabski, powstały w XIX wieku. Początek rasy wystawił eksport arabskiego ogiera arabskiego Siglavi Arabian. Z hiszpańskiej klaczy i Siglavi Arabian uzyskano źrebię Hydran II, które stało się przodkiem rasy Hydran Arabian. Do hodowli wykorzystano lokalne klacze hodowlane i konie rasy hiszpańskiej.

W rasie występują dwa typy: masywne do pracy w rolnictwie i lekkie do jazdy. Kombinezon jest głównie czerwony. Wysokość 165-170 cm

Jomudska

Bliski krewny Akhal-Teke, utworzony w tych samych warunkach. Południowy Turkmenistan uważany jest za miejsce narodzin Iomudów. Konie Yomud hodowano w stadach, podczas gdy konie Akhal-Teke trzymano w pobliżu namiotów. Yomuds - silniejsze i bardziej szorstkie konie. Jeśli porównamy obraz rasy koni Yomud ze zdjęciem Akhal-Teke, różnica ze wszystkimi krewnymi będzie bardzo zauważalna. Chociaż ludzie Akhal-Teke czasami spotykają się bardzo podobni do Yomudów.

Głównym kolorem konia Yomud jest szary. Są też osoby czarne i czerwone. Wysokość około 156 cm

Hiszpański anglo-arabski

Drugie imię to Hispano. Produkt krzyżowania ogierów arabskich z klaczami iberyjskimi i angielskimi. W rezultacie powstał lekki kręgosłup koni pełnej krwi i posłuszeństwo końowi andaluzyjskiemu. Wysokość Hispano wynosi 148-166 cm, garnitur ma kolor czerwony lub szary.

Kavari i Marvari

Są to dwie blisko spokrewnione rasy indyjskie. Obie niosą duży procent arabskiej krwi. Charakterystyczną cechą obu ras są czubki uszu zakrzywione do tyłu głowy. W skrajnych przypadkach końcówki są zamknięte, tworząc łuk nad grzbietem głowy. Wzrost obu populacji wynosi 148 cm, garnitur może być inny niż czarny.

Te konie są narodowym skarbem Indii i są zakazane na eksport do innych krajów. Dlatego obywatel rosyjski, aby zapoznać się z tymi rasami koni nie ze zdjęć, jest możliwy tylko podczas osobistej podróży do Indii.

Francuski anglo-arabski

Wycofanie się rozpoczęło się 150 lat temu. A francuski anglo-arabski nie jest również produktem wyłącznie Thoroughbredowej jazdy z arabskim. Lokalne rasy francuskie Limousine i Tarbes również brały udział w rozwoju tego angloarabskiego gatunku. We współczesnym Plemknigu wnoszą osoby z co najmniej 25% arabskiej krwi.

Są to konie wysokiej klasy, używane w klasycznych dyscyplinach jeździeckich na najwyższym poziomie. Dla Angloarabów również przeprowadzaj testy wyścigowe. Ścisła selekcja pomaga utrzymać wysoką jakość inwentarza żywego.

Ciekawe W gładkich wyścigach francuski Anglo-Arab nie jest dużo gorszy od prędkości jazdy Thoroughbred.

Wysokość francuskiego arabsko-arabskiego 158-170 cm, w kolorze czerwonym, zatokowym lub szarym.

Shagian Arabian

Są to prawdziwie czystej krwi Arabowie, którzy dzięki wzrostowi zwiększyli swój wzrost i zyskali mocniejsze kości. Wyhodowany na Węgrzech. Shagiyu zachował elegancję i temperament wschodniego konia. Ale ich średnia wysokość wynosi 156 cm, w porównaniu do zwykłych 150 cm dla innych rodzajów koni arabskich. Główny garnitur Shagy'ego jest szary.

Kucyk jawajski

Pochodzący z Indonezji. Miejscowa ludność wysp indonezyjskich krzyżowała się z końmi arabskimi i berberyjskimi, które holenderska Kompania Wschodnioindyjska sprowadzała na wyspy na własne potrzeby. Nie wiadomo, dlaczego Anglicy klasyfikują tego kucyka jako rasowego, a nie półkrwi.

Od wschodnich przodków kucyk otrzymał wyrafinowany wygląd, a od miejscowego stada wysoką odporność na ciepło. Wysokość tego małego konia wynosi 127 cm, garnitur może być dowolny.

Półkrwi

Do tej grupy zalicza się zarówno rasy jeździeckie, jak i rasowe, z wyjątkiem ciężkich ciężarówek (z wyjątkiem Percherona). Określenie „półkrwi” oznacza, że ​​w tworzeniu rasy brały udział konie arabskie lub czystej krwi.

Uwaga! Współczesne sporty jeżdżące na koniach nawet ze zdjęciami, nawet bez, można odróżnić tylko od siebie na papierze.

Tłumaczy to fakt, że podczas hodowli koni sportowych jako producentów, ci, którzy pokazują wyniki, są brani pod uwagę i nie zwracają uwagi na pochodzenie. Ta metoda pozwala bardzo szybko uzyskać nowy wynik, który Holendrzy i Francuzi z powodzeniem udowodnili wycofując holenderskich jeźdźców półkrwi i francuskich. Nie ma sensu rozważać osobno europejskich ras sportowych, wszystkie są krewnymi i są fenotypowo podobne do siebie.

Zamiast tego możesz rozważyć konie i rosyjskie rasy koni, jako najbardziej popularne w Rosji. Do najlepszych rosyjskich ras należą:

• Don;
• Budyonnowskaja;
• Terskaya;
• Rosyjski arab.

Konie Don i Budennovskaya są bliskimi krewnymi i bez Don Budennovskaya również przestaną istnieć. Terskaya już praktycznie nie istnieje. Ale tylko Arab nie jest zagrożony, chociaż popyt na te konie spadł.

Rasy koni uniwersalnych i pociągowych:

• Kłusak Orła;
• Rosyjski kłusak;
• Vyatka;
• Mezenskaya;
• Peczora;
• Transbaikal;
• Ałtaj;
• Baszkir;
• Karachay / Kabarda;
• Jakut.

Oprócz dwóch pierwszych wszystkie pozostałe należą do rodzimych ras, które powstały naturalnie zgodnie z potrzebami ludności zamieszkującej te terytoria.

Kłusak Orłowa stracił swoje znaczenie jako koń przewozowy i wraz z Rosjanami jest dziś raczej kłusakiem. Ze względu na niski koszt, kłusaki rosyjskie i orłowskie odrzucone po testach są chętnie kupowane przez amatorów do użytku w skokach, bieganiu i ujeżdżeniu. Poziom, jaki może osiągnąć kłusak w takich sportach, jest niski. Ale często wystarczy, aby amatorzy „skakali trochę, przechodzili mały ujeżdżenie, biegali, biegali na pola”. Na taki poziom kłusaki są jedną z najlepszych ras Rosji.

Skały koni można również przypisać uniwersalności. Jeżdżą, niosą paczki i, jeśli to możliwe, zaprzęgnięci do wózka. Pasma górskie Ałtaj i Karachai / Kabarda w Rosji. Jeśli dodasz na terytorium byłego ZSRR, wtedy dodany zostanie Karabach i Kirgiz. Za granicą górskich koni najsłynniejszy Haflinger / Gaflinger.

Heavy Duty

W mowie potocznej „ciężkie ciężarówki”. Czasami używają kalki z angielskiego „zimnokrwistego”, co jest błędne z punktu widzenia terminologii. Pochodzi i termin „zimnokrwiste”. W tym przypadku koń „wstaje” przed oczami, leżąc w zasadzce z karabinem snajperskim.

To ważne! Waga ciężka to sztangista, zapaśnik lub bokser, a koń zawsze jest wagi ciężkiej.

Ciężkie ciężarówki są największymi rasami koni w swojej kategorii wzrostu. W ZSRR wyhodowano trzy rasy ciężkich ciężarówek:

• Rosyjski;
• Vladimirsky;
• Radziecki.

Wszyscy oni wywodzą się z zagranicznych ciężarówek.

Rosyjski

Powstanie rosyjskiej ciężarówki zaczęło się jeszcze przed rewolucją na podstawie ogierów z Ardenów i miejscowego stada hodowlanego. Wpływ innych ciężkich ciężarówek: belgijskich i perszerońskich - był tak mało dotknięty przez Rosjan, że rasa ta zachowała wszystkie cechy przodków Ardenów. Podobnie jak Ardeny, rosyjski sztangista jest niski: 150 cm w kłębie.

Uwaga! Na zachodzie rosyjska ciężka ciężarówka jest zwykle nazywana rosyjskim Ardenem.

Radziecki

Powstanie radzieckiej ciężarówki zaczęło się pod koniec XIX wieku, a zakończyło dopiero w połowie XX wieku. Belgijskie ogiery i Percherony, które zostały skrzyżowane z lokalnymi klaczami, uczestniczyły w tworzeniu radzieckiej ciężarówki. Następnie potomstwo zostało wyhodowane „same w sobie”. Wysokość sowieckich ciężkich ciężarówek 160 cm, garnitur jest czerwony.

Vladimirsky

Najmłodsza i najwyższa rasa ciężkiej „produkcji radzieckiej”. Vladimirtsa znaleziono na podstawie lokalnego stada hodowlanego skrzyżowanego z ogierami Clydesdal i Shair. Ciężka ciężarówka Vladimirsky została zarejestrowana w 1946 roku. Wysokość wynosi 166 cm, garnitur może być dowolny, ale koniecznie monofoniczny. Najbardziej popularna zatoka.

Najlepszy

Bardzo często kupujący chce, aby jego koń był najbardziej: najszybszy, najpiękniejszy, najrzadszy i tak dalej. Ale wszystkie „najbardziej” kryteria są subiektywne.

Dziś najrzadszą rasą na świecie jest Terek. Ale w Rosji nadal można go kupić bez większych trudności. Ale popularny w Europie Haflinger w Rosji jest znacznie trudniejszy do zdobycia. Ale możesz. Ale Koń Gór Skalistych, nie mały w swojej ojczyźnie, jest jednym z najrzadszych w dzisiejszej Rosji. Jaka jest najrzadsza rasa koni?

Najwyższą rasę koni oficjalnie uważa się za Shire, rosnącą w kłębie ponad 177 cm. Ale z jakiegoś powodu zapomnieli o swoich najbliższych krewnych, Clydesdale, dorastających do 187 cm, a szara linia Kladrubera, łatwo machająca do tych samych wymiarów co Clydesdali, tylko prycha w kierunku Shire.

Uwaga! Kladruberov jest dziś pilnie redukowany, ponieważ duży wzrost ma zły wpływ na układ ruchowy i zdrowie koni.

Na zdjęciu, oficjalnie zarejestrowanym jako najwyższy koń na świecie, Shire, nazywany Sampson, ma 2, 2 metra wysokości.

Koncepcja „największej rasy koni” może również powodować zamieszanie. Jeśli „duży” oznacza „wysoki”, to Shira, Claydesdali, szary Kladrubera i… Amerykańscy Percheroni jednocześnie twierdzą ten tytuł. Z amerykańską pasją do gigantyzmu.

Jeśli „duży” jest „ciężki”, to znowu Percheron. Ale już europejski, bardziej krótki nogami.

Podobna sytuacja z koncepcją „największej rasy koni”. W tym przypadku słowo „duży” jest synonimem słowa „duży”.

Nawet w najszybszych rasach koni możesz być zdezorientowany. Szybko w jakim obszarze? W klasycznych wyścigach jest to koń czystej krwi. W skoku ćwierć mili (402 m) wygra Quarterhorse. W biegu na 160 km pierwszy przybędzie koń arabski. W baiga bez reguł, w odległości 50 km, gdzie konie cały czas jadą do granicy sił, zwycięzcą zostanie nieestetyczny koń mongolski lub kazachski.

To ważne! Spokojne rasy koni nie istnieją w naturze.

Istnieje tylko dobrze zaprojektowana dieta, dzięki której koń może nieść wymagany ładunek, ale nie wykazuje chęci do gry.

Lepiej nie wspominać o pięknych rasach koni, jeśli nie chcesz się kłócić z przyjacielem. Kryterium piękna jest dla każdego. Tutaj należy tylko przypomnieć powiedzenie „nie ma brzydkich koni, są tylko źli właściciele”. Jeśli dana osoba lubi garnitury w chubar, jego standardem piękna będzie Appaloosa i Knabstruper. Jak moc - jedna z ciężkich ciężarówek. Jak „statuetka i kreskówka” - arabski znak na pokaz. Wyliczenie może być nieskończone.

Być może zdecydowanie można powiedzieć, że tylko najmniejsza rasa koni. Jest ich dwóch: kucyk Falabella i miniaturowy koń amerykański.

Falabella to mały kucyk o krótkich nogach ze wszystkimi cechami kucyka.

Amerykański miniaturowy koń jest proporcjonalnie złożony jak zwykły duży przedstawiciel tego gatunku. Ale wysokość w kłębie nie przekracza 86 cm.

Ciekawe Im mniejszy Falabella, albo miniaturowy Amerykanin, tym są droższe.

Wniosek

Wybierając zwierzaka, nie musisz rozwodzić się nad rasą lub cechami zewnętrznymi, jeśli nie warto osiągać szczytów sportowych. (Jeśli jest to cel, lepiej zwrócić się do trenera.) Wielu kochanków zauważa, że ​​koń sam wybiera swojego właściciela, aby „nie wytrzymam małych czerwonych klaczy - mam teraz małą czerwoną klacz”.