Wśród wielu popularnych jadalnych roślin z rodziny psiankowatych nadal uważany jest za rzadki i egzotyczny rodzaj Physalis. Chociaż ma ponad 120 gatunków, tylko około 15 jego odmian jest interesujących dla mieszkańców letnich i ogrodników. W artykule podjęto próbę podsumowania wszystkich znanych informacji o pracach hodowlanych prowadzonych w Rosji z tą rośliną i przedstawienia najlepszych odmian Physalis ze zdjęciami i opisami.
Różnorodność gatunków i odmian Physalis
Ze względu na fakt, że ta kultura jest stosunkowo nowa w Rosji, prace selekcyjne rozpoczęły się zaledwie około 100 lat temu - nie ma tak wielu odmian Physalis. Tak, i zaczęły się pojawiać głównie w ostatnich dziesięcioleciach, a wśród producentów nadal pozostaje wiele zamieszania i zamieszania z nazwami i opisami różnych odmian.
A w ich ojczyźnie, w Ameryce, Physalis jest znany w kulturze od kilku tysięcy lat, od czasów Inków i Azteków. Pęcherzyca u ludzi ma więc wiele nazw związanych z jej pochodzeniem i jej właściwościami smakowymi: pomidor truskawkowy, agrest peruwiański, czereśnia, żurawina truskawkowa, szmaragdowa jagoda.
W związku z przynależnością Physalis do rodziny psiankowatych i porównawczej egzotyki rośliny, wokół niej gromadzi się wiele plotek. Wśród głównych jest to, że istnieją jadalne i trujące rośliny Physalis. To nie do końca prawda. Toksyczna pęcherzyca nie istnieje, ale wiele gatunków nie jest tak naprawdę przeznaczonych do jedzenia. Są sławne raczej ze względu na swoje dekoracyjne, a ich owoce mogą zawierać gorycz, która jest jedną z cech niejadalnej pęcherzyka.
Wiele kontrowersji powoduje i należy do owoców Miechunki do określonej klasyfikacji botanicznej. Ponieważ sami naukowcy nie są w pełni zdeterminowani, jak prawidłowo nazywać owoce Miechunki, istnieją dwie główne grupy roślin jadalnych: warzywa i jagody.
Gatunki roślinne
Najbardziej znaną grupą warzyw Pęcherzyca są gatunki meksykańskie. Te rośliny jednoroczne, jak sama nazwa wskazuje, pochodzą z gór Meksyku. W zależności od warunków uprawy są bardzo podobne do zwykłych pomidorów, są tylko bardziej odporne na zimno. Na przykład ich nasiona kiełkują w temperaturze + 10-12 ° C, a młode rośliny są w stanie wytrzymać mrozy do - 2 ° C Z tego powodu wszelkie odmiany warzyw Physalis można bezpiecznie polecić do uprawy na Syberii.
Rodzaje warzyw Physalis mają dość duże owoce: od 40-80 g do 150 g. Od jednej do drugiej pęcherzyca może produkować od 100 do 200 owoców, wydajność tych odmian jest znaczna - z jednego krzewu można zebrać do 5 kg. Te odmiany Physalis różnią się między sobą pod względem wstępnej prekursywności - średnio uprawa dojrzewa 90-95 dni po kiełkowaniu.
Smak świeżych owoców jest dość specyficzny, słodko-kwaśny i zazwyczaj nie wywołuje szczególnego entuzjazmu. Chociaż jeśli podczas dojrzewania była szczególnie dobra pogoda (dużo słońca, mały deszcz), to pierwsze jajniki, całkowicie dojrzałe na buszu, mogą nawet zadowolić się harmonijnym połączeniem kwasu i cukru oraz prawie całkowitym brakiem smaku psiankowatego. Szczególnie słodkie owoce, sądząc po opisach w recenzjach, charakteryzują odmiany Physolalis Korolek.
Ale z warzyw Physalis można przyrządzić pyszny dżem, który w smaku nie jest gorszy od smaku figowego. Pęcherzyca warzywna jest również marynowana i serwuje inne ciekawe dania egzotyczne.
Owoce często spadają przedwcześnie, ale leżąc na ziemi nie ulegają zniszczeniu. Ponadto jedną z kuszących cech warzyw Physalis jest to, że nienaruszone, a zwłaszcza niedojrzałe owoce można przechowywać w chłodnych warunkach przez 3-4 miesiące. Jednocześnie nie zmniejsza się ilość witamin i substancji suchych, a nawet zwiększa się zawartość pektyny. Własności żelujące Physalis są tak zauważalne, że czyniły je niezastąpionymi w cukiernictwie.
Wskazówka! Ponieważ owoce warzyw Pęcherzyca z reguły są pokryte lepką substancją, przed przetworzeniem muszą być blanszowane lub przynajmniej myte w bardzo gorącej wodzie.Pęcherzyca warzywna ze względu na dobrą konserwację jest doskonale przystosowana do długich przesyłek.
Do najbardziej znanych odmian warzyw Pęcherzyca należą Cukiernik, Gribovsky Soil, Moscow Early, Jam, Marmalade, Kinglet, Plum Jam.
Gatunki jagodowe
Gatunki jagodowe Physalis wyróżniają się przede wszystkim małymi rozmiarami owoców (1-3 g, niektóre do 9 g), co pozwoliło im na przypisanie do tej grupy. Pod innymi względami ta grupa jest znacznie bardziej zróżnicowana pod względem składu niż grupa warzywnych pęcherzyc. To prawda, w porównaniu z tym ostatnim, wszystkie odmiany jagód zwykle różnią się w późniejszych okresach dojrzałości (okres wegetacji może wynosić 120-150 dni) i bardziej kochają ciepło. Wśród nich są zarówno gatunki wieloletnie (peruwiańskie), jak i jednoroczne (rodzynki, Floryda). Ale z uwagi na cechy smakowe i nieodłączny aromat wielu owoców, gatunki jagód Physalis są znacznie lepsze od roślinnych.
Mogą być spożywane zarówno na surowo, jak i suszone, i oczywiście robią z nich pyszny smak dżemu. Są to najsłodsze gatunki Physalis - zawartość cukru w nich może osiągnąć 15%. W przeciwieństwie do odmian warzyw, jagodę Physalis najlepiej zbierać w pełni dojrzałą, choć niektóre jej odmiany i są w stanie dojrzewać w już złożonej formie.
To ważne! Physalis jest często wolny od lepkiej substancji pokrywającej owoc.Plon gatunków jagodowych nie jest zbyt duży - do 1 kg na metr kwadratowy. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, odmiany rodzynek są przechowywane bardzo dobrze - w odpowiednich warunkach mogą trwać do 6 miesięcy. Najsłynniejsze i najbardziej popularne odmiany jagodowych rodzynek to Golden placer, Raisin, Turkish Delight, Deser, Bellflower, Surprise.
Ale odmiany peruwiańskiej pęcherzyka (Columbus, Wizard) są najlepiej spożywane jak najszybciej po zbiorze - mogą zepsuć się dosłownie w ciągu miesiąca.
Gatunki dekoracyjne
Istnieje kilka odmian Physalis, które należą do wieloletnich roślin i są uprawiane wyłącznie ze względu na piękno owoców ubranych w faliste, prawie nieważkie pudełko jasnych czerwono-pomarańczowych odcieni. To dzięki jasnym kolorom i przewiewności tego pudełka, popularna Physalis była popularnie nazywana chińskimi lampionami. Każdy rodzaj Physalis ma taki cheholchik, ale dla gatunków jadalnych z reguły ma mało atrakcyjny wygląd - od matowego jasnożółtego do beżowego odcienia. Ponadto ten cheholchik często rozrasta się, gdy dojrzewają jagody pęcherzyca. W przypadku gatunków dekoracyjnych sama jagoda ma bardzo małe wymiary, a pokrywa, przeciwnie, osiąga wysokość 4–5 cm i jest bardzo mocna i piękna w wyglądzie.
Ponadto gatunki ozdobne są bardzo bezpretensjonalne - łatwo rozmnażają się przez kłącza, wytrzymują ostre rosyjskie zimy i nie wymagają prawie żadnej konserwacji. Zimą cała ich lądowa część zamiera, a wiosną wznawia się z korzeni.
To ważne! Jagody w ozdobnych odmianach Physalis nie są trujące, ale nie przyniosą wiele przyjemności z jedzenia, ponieważ mają gorycz w smaku.Najlepsze stopnie Physalis
Wielu krajowych producentów i firm handlowych w opisie odmian Physalis wciąż ma pewne zamieszanie i dezorientację. Dlatego podstawowe informacje, na których opierają się opisy odmian wymienionych poniżej, pochodzą z oficjalnego źródła - Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej ds. Roślin.
Physalis franche
Wielu może się nauczyć z opisu tego najczęstszego przedstawiciela rodziny pęcherzyca. Jego ojczyzną jest Japonia, co częściowo tłumaczy fakt, że został zaaklimatyzowany w Rosji.
Każda wiosna z pełzającego kłącza wyrasta z zakrzywionych, kanciastych łodyg o wysokości do 80-90 cm. Liście są owalne, do 12-14 cm długości, poszerzone u podstawy. Kwiaty są samotne, niezauważalne, siedzą w kątach łodyg, mają białawy kolor, średnicę około 2-3 cm, ale po zakończeniu kwitnienia kielich otaczający owoc rośnie na długości i szerokości.
Jest pomalowany na jaskrawo czerwono-pomarańczowy kolor i na jednym zdjęciu może powstać do 12-15 takich świątecznych „lampionów”. Ten wybuch kolorów rozpoczyna się w drugiej połowie lata i trwa aż do największego mrozu. Wewnątrz znajdują się małe jagody o wiśniowym, czerwonawym odcieniu o przyjemnym aromacie i smaku. Nasiona bardzo różnią się od nasion warzyw i jagodowych odmian Physalis. Są czarne, skórzaste, dość duże.
Rośliny dobrze tolerują zimę, ponieważ w tym okresie obumierają wszystkie pędy z liśćmi. Chińskie lampiony mogą rosnąć na każdej glebie, ale w skali wapiennej ich rozwój będzie szczególnie niesforny.
Latarka Orange Physalis
Ta odmiana jest kolejnym przedstawicielem dekoracyjnej grupy Physalis. W Państwowym Rejestrze Physalis w Orange Lantern nie znajduje się na liście i znajduje się tylko wśród nasion firmy handlowej Sedek. Sądząc po opisie, wszystkie jego cechy prawie całkowicie pokrywają się z Physalis Franche. Z jakiegoś powodu opis na opakowaniach wskazuje tylko roczny cykl rozwoju roślin. Ponadto odcień pudła pokrywającego jest nazywany raczej pomarańczowym niż czerwonym.
Physalis Confectioner
Jedna z najstarszych rosyjskich odmian Physalis - została wyhodowana w połowie ubiegłego wieku. W tamtych czasach nacisk kładziony był głównie na przydatność do użytku przemysłowego, więc smak wcale nie był na pierwszym miejscu. Rośliny ceniły przede wszystkim odporność na zimno, szybkość wstępną, wydajność i przydatność do czyszczenia maszynowego. Wszystkie te cechy są w pełni wpisane w różnorodność Physalis Vegetable Confectioner. Ponadto sama nazwa sugeruje, że ta odmiana została stworzona dla przemysłu cukierniczego, dlatego szczególny nacisk położono na zwiększoną zawartość substancji pektynowych i różnych kwasów.
Owoce tej odmiany dobrze przygotowują się do zimy, dżemów i przetworów, zwłaszcza jeśli są stosowane jako dodatek żelujący, a inne jagody i owoce nadają smak i aromat. Sądząc po opiniach, Physalis Confectioner w ogóle nie nadaje się do świeżej konsumpcji.
Rośliny należą do średniej wczesnej, dojrzewają w 100-110 dni od momentu pojawienia się. Krzewy dobrze się rozgałęziają, osiągają 80 cm, owoce mają zielonkawy odcień, nawet gdy są dojrzałe, ich masa waha się od 30 do 50 g. Nasiona mają dobre kiełkowanie.
Pęcherzyca Marmolada
Jedna z ciekawych i stosunkowo nowych odmian warzywnych Physalis. Został wyhodowany przez specjalistów z Sedek i zarejestrowany w rejestrze państwowym w 2009 roku.
Physalis Marmalade jest bardziej prawdopodobne w połowie sezonu, ponieważ okres wegetacji trwa do 120-130 dni. Ale krzewy są skarłowaciałe (wygodnie jest zbierać jagody i nie trzeba ich formować) i całkiem owocne - do 1, 4 kg z jednej rośliny. Rośliny są odporne na cienie. Kwiaty są żółte, a kolor dojrzałych owoców - krem. Nie są duże - masa sięga tylko 30-40 g.
Uwaga! Na niektórych opakowaniach w opisie i na zdjęciach marmolada pęcherzyca pojawia się w postaci jagód o purpurowym odcieniu.
Jest to oczywista przesada i nie powinieneś ufać takim nasionom.
Różni się w uniwersalności w użyciu. Dla miłośników Physalis owoce można nazwać smacznymi nawet świeżymi, ale najlepsze preparaty są wytwarzane z tej szczególnej odmiany. Ponadto jest równie dobra zarówno w formie marynowanej, jak i w składzie dżemów i dżemów.
Pęcherzyca Jam
W tym samym czasie hodowla innych gatunków warzyw Physalis, Jam, została wyhodowana przez hodowców Sedek. Wiele jego cech zbiega się z opisem poprzedniej odmiany. Główna różnica polega na tym, że dżem jest wysoką i dość mocną rośliną o dużych liściach. Kwiaty mają pomarańczowy odcień, ale kolor i rozmiar owoców są takie same. Są również idealne do robienia pysznych dżemów, które, nawiasem mówiąc, znajdują odzwierciedlenie w nazwie odmiany.
Pęcherzyca śliwka lub śliwka
Jest to jedna z niewielu odmian warzyw Pęcherzyca z owocami, które mają jasny fioletowo-fioletowy odcień. To prawda, że cięte jagody są wciąż zielonkawe. Jest to różnica w stosunku do innych odmian o owocach w kolorze fioletowym, Tomatillo, w których miąższ na kawałku ma liliowy odcień.
Ogólnie rzecz biorąc, technologia uprawy dżemu Physalis Plum nie różni się od ich odpowiedników. Tylko w celu uzyskania tak jasnego koloru owoców rośliny powinny być sadzone w słonecznym miejscu.
W sprzyjających warunkach krzewy mogą urosnąć do wysokości prawie 2 metrów. Plon i czas dojrzewania są średnie, więc główną zaletą tej Miechunki jest atrakcyjny kolor jej dość dużych owoców.
Physalis Kinglet
Physalis Korolek, hodowany przez hodowców VNIISSOK pod koniec lat 90. i wprowadzony do rejestru państwowego w 1998 r., Jest najbardziej owocną odmianą pęcherzyków warzywnych. Jego owoce są dość duże, średnio mają masę 60-90 g, a wydajność na roślinę może wynosić do 5 kg. Ogrodnicy, uprawiający różne odmiany Physalis, twierdzą, że w smaku Korulek jest jednym z najsmaczniejszych spośród odmian warzyw.
Pod względem dojrzewania Kinglet odnosi się do wczesnego dojrzewania, jagody dojrzewają już po 90 dniach od kiełkowania. Rośliny są średniej wielkości i krzaczaste. Na etapie dojrzewania jagody nabierają jasnożółtego lub nawet jasnożółtego koloru. Zawierają do 14% pektyny i do 9% suchych substancji.
Physalis Florida Philanthropist
Florida Physalis jest zupełnie nowym gatunkiem dla Rosji i obecnie istnieje tylko jedna z jego odmian - filantrop. Został uzyskany przez hodowców firmy Gavrish i został wpisany do rejestru państwowego w 2002 roku.
Filantrop należy do grupy jagód w całej jego biologii rozwojowej, a jego wygląd przypomina warzywną Pęcherzycę tylko w nieco mniejszym rozmiarze. W wysokości sięga od 30 cm (w otwartym terenie) do 50 cm (w szklarniach).
Okres wegetacyjny wynosi średnio około 120 dni. We wszystkich częściach rośliny kolor antocyjanu (z fioletowym odcieniem) występuje w takiej czy innej formie, co nadaje krzakom bardzo dekoracyjny wygląd.
Jagody są małe, ważą około 2 g, żółte, w dojrzałej formie są fioletowe plamy. Są dobrze związane, nawet w niesprzyjających warunkach pogodowych. Ogólnie rzecz biorąc, rośliny tego gatunku bardzo dobrze wytrzymują stresujące warunki wzrostu.
Jagody są słodkie i soczyste, bez kwaśności i prawie bez aromatu, dość jadalne, nawet świeże. Nieco przypomina żółtą czereśnię. Dżem z nich jest słodki, ale dla smaku lepiej dodać trochę ziół lub jagód.
W deszczową pogodę jagody mogą pękać, a przy braku uszkodzeń można je przechowywać w skorupce w chłodnych warunkach tylko przez 1, 5 miesiąca.
Pęcherzyk złota
Jedna z najstarszych odmian jagód rodzynek Physalis, uzyskana pod koniec ubiegłego wieku. Opis odmiany jest dość standardowy - rośliny o małych rozmiarach (do 35 cm wysokości), wczesne dojrzewanie (około 95 dni wegetacji). Krzewy tworzą rodzaj miski. Wydajność jest mała, do 0, 5 kg na roślinę. Same jagody są małe (3-5 g), w stanie dojrzałym stają się żółte. Smaki są dobre z charakterystycznym smakiem truskawkowym i ananasowym wszystkich odmian rodzynek.
Pęcherzyca Deser
Deser był już znaczącym krokiem naprzód w pracach selekcyjnych z rodzynkami Physalis. Został on uzyskany w 2006 r. Przez specjalistów VNIISSOK i nadaje się do uprawy na otwartym terenie strefy środkowej, ponieważ dobrze znosi ekstremalne warunki (ciepło lub zimno).
Zgodnie z opisem krzewy są wyprostowane, osiągają wysokość 70 cm, owoce są małe (około 5-7 g), na etapie dojrzałości są pomalowane na żółto-pomarańczowy kolor. Wydajność wynosi już do 0, 7 kg na roślinę. Używanie owoców jest uniwersalne, można je jeść świeże, a także gotować różnorodne pyszne potrawy: kawior, ogórki konserwowe, gotowanie, kandyzowane owoce.
Physalis Bell
W tym samym roku specjaliści firmy Poisk wyhodowali kolejny interesujący rodzaj rodzynki - Bell. Z jakiegoś powodu nigdzie w opisach odmiany na torbach producenta nie ma wyraźnych informacji, do której grupy należy Physalis Bell - jagoda czy warzywo.
Oczywiście jest to typowa odmiana rodzynek, która należy do grupy jagód, ponieważ jej jasne pomarańczowe owoce, choć jeden z największych, nadal nie przekraczają 10 g wagi.
Wysokość krzewów może sięgać 1 m. Chociaż, ze względu na ich pół-rzeźbioną formę wzrostu, zajmują one miejsce w płaszczyźnie poziomej, a nie pionowej. Wydajność może osiągnąć 1, 5 kg na roślinę.
Pod względem dojrzewania Bell odnosi się do połowy sezonu.
Pęcherzyca turecka
Odmiana o tak atrakcyjnej nazwie nie mogła wzbudzić zainteresowania wśród ogrodników. Jednak brakuje jej opisu w rejestrze państwowym, jednak sądząc po recenzjach, pęcherzyca Turcy zachwyca i cieszy się popularnością wśród mieszkańców letnich i ogrodników.
Его семена можно купить от торговой фирмы «Аэлита» и, судя по описанию на пакетиках, растения холодостойки и созревают довольно рано – через 95 дней после обнаружения всходов. Всхожесть семян, как и у большинства изюмных сортов, не слишком высокая: от 50 до 80%.
Кустики небольшие, довольно компактные, зато ягоды для изюмного физалиса характеризуются крупными размерами – весом до 8-12 г. Они очень вкусны в свежем виде, из них можно получить сухофрукты, похожие на изюм, и, конечно, сварить варенье или джем.
В описании физалиса Рахат-Лукум есть также сведения об устойчивости растений к основным болезням и вредителям, которые особенно досаждают пасленовым: фитофторозу и колорадскому жуку.
Физалис Изюмчик
Ta pęcherzyca jest również sprzedawana pod nazwą Sugar Raisin. Różnorodność od hodowców korporacji NK „Russian Garden”, hodowanych stosunkowo niedawno, ale zyskała dużą popularność wśród ludzi.
Nie został jeszcze wpisany do rejestru państwowego, więc opis Izyumchik może być podany wyłącznie na podstawie informacji od jego producentów i licznych recenzji ogrodników.
Rośliny o średniej wysokości z małymi jagodami (o wadze 3-6 g). Czas dojrzewania jest prawdopodobnie średni. Uprawa i pielęgnacja rodzynek Physalis dość standardowa.
- Nasiona kiełkują tylko w temperaturze co najmniej + 20-22 ° C
- Sadzi się je w szklarni lub na łóżkach, gdy omija się wszystkie przymrozki.
- Nie potrzebuje podwiązki.
- Rośnie na prawie każdej glebie, ale lubi być podlewana.
Uwaga! Jeśli podlewanie jest nierówne, jagody mogą zacząć pękać w taki czy inny sposób.
Chociaż w połowie sierpnia lepiej jest przestać podlewać przed zbiorami. Owoce są bardzo dobrze przechowywane, do sześciu miesięcy, a także suszone łatwo i szybko.
Według opinii ogrodników, Physalis Izumchik ma najsmaczniejsze jagody wśród odmian rodzynek. Mają najbardziej wyraźny smak ananasa, a sok z nich nieco przypomina mandarynkę.
Pęcherzyca peruwiańska
Pęcherzyca peruwiańska jest zwykle przypisywana grupie jagodowej, chociaż gatunek ten jest całkowicie wyjątkowy. Przede wszystkim są to rośliny wieloletnie, które nie są zdolne do zimy w warunkach Rosji i są uprawiane albo jako jednoroczne, albo przesadzane do wanien i przenoszone do domu, szklarni, ogrodu zimowego.
- Jest całkiem możliwe, aby wyrosnąć z ich nasion, ale mają długi okres wegetacji, od 140-150 dni. Oznacza to, że konieczne jest zasianie odmian siewek peruwiańskich dla sadzonek nie później niż w lutym, w przeciwnym razie nie będą mieli czasu na powrót do zbiorów.
- Rośliny charakteryzują się znaczną siłą wzrostu, mogą osiągnąć wysokość 2 metrów.
- Różnią się światłem i ciepłem, więc w północnych regionach lepiej jest uprawiać je w szklarniach.
- Konieczne jest uformowanie - zwykle szczypanie wszystkich pasierbów poniżej pierwszego kwiatostanu.
- W drugiej połowie lata pierwsze karmienie, a następnie podlewanie zostało zatrzymane, aby zatrzymał się wzrost zielonej masy, a same jagody miały czas dojrzeć.
- Dojrzałość jagód zależy od żółknięcia „lampionów”, a same owoce nabierają pomarańczowego koloru.
- W przeciwieństwie do odmian rodzynek, same jagody nie kruszą się, ale przyklejają się tak mocno do krzaków, że muszą zostać odcięte nożem.
Jagody są bardzo smaczne i delikatne, w swoim składzie są najbliżej truskawek ogrodowych. Mają silny owocowy aromat, który może wydawać się komuś skandaliczny. Suszone owoce przypominają nieco suszone morele, ale o znacznie bogatszych smakach.
Pęcherzyca peruwiańska jest bardzo łatwa do rozmnażania przez sadzonki, więc tylko jedna roślina jest wystarczająca, aby nie cierpieć później na sadzonki. Zbiory z sadzonek można uzyskać już po 5-6 miesiącach od ukorzenienia.
Lepiej jest wyciąć sadzonki z pędów bocznych-pasierbów pod kątem 45 °. Ich długość powinna wynosić nie mniej niż 10 cm, są one łatwo ukorzenione nawet bez leczenia pobudzającego, właśnie wtedy, gdy są sadzone w glebie o małej wartości odżywczej przez około miesiąc.
Physalis Peruvian Enchanter
Odmiana ta wyróżnia się największymi jagodami (do 9 g) i dość ważnymi wskaźnikami wydajności dla takiej egzotycznej uprawy (0, 5 kg na roślinę).
Jagody są lekko spłaszczone, mają pomarańczowo-brązowy kolor miazgi i skóry. Smak soku jest słodki i kwaśny, przypominający grejpfruta, dzięki lekkiej goryczy, ale o wiele bogatszy w smak i towarzyszące mu odcienie. Jagody są bardzo dobre i świeże, a do produkcji różnych deserów.
Rośliny nie są najwyższe (w otwartym polu ledwo osiągają 60-70 cm). Termin dojrzewania wynosi średnio około 150 dni. Wśród odmian peruwiańskich uważany jest za najbardziej zabójczy - jagody mogą przetrwać do 2 miesięcy.
Physalis Peruvian Columbus
Ten rodzaj peruwiańskiej pęcherzyka dojrzewa kolejne 10 dni później niż czarnoksiężnik i ma bardzo małe jagody (3-4 g). Ale według wielu ogrodników Columbus jest najsmaczniejszą odmianą Physalis. Jagody mają pomarańczowy odcień skóry i miazgi, a ich gama jest niezwykle bogata. Nie ma w nich ani goryczy, ani solanowego smaku. Ale jest silny aromat, nieco przypominający truskawkę.
Krzewy Kolumba rosną wysokie i dość silne. Po dojrzewaniu jagody są tak delikatne, że są przechowywane przez krótki czas, maksimum to miesiąc. Najlepiej stosować je świeże lub suszone. Z Physalis, Columbus produkuje również bardzo pachnące, smaczne i piękne dżemy.
Recenzje odmian Physalis
Elena Vorotnikova, lat 42, Belgorod Physalis od dawna rośnie. Jakiś czas temu w sklepach można było znaleźć tylko cukiernika, nadaje się on tylko na dżem lub na kawior, ale zebrano z niego duże zbiory. I od dawna rozwija się na stronie internetowej. W ostatnich latach nowe, bardziej smaczne odmiany warzyw Physalis, Jam i Kinglet, czytałem opinie na ich temat, kupowałem i nie zawiodłem się. Próbowałem uprawiać odmiany jagodowe: odmiany Izumchik i Bellflower. Podobało mi się jeszcze bardziej - dzieciaki jadły jagody prosto z buszu. Na zacięciu nie zostało prawie nic.
Wniosek
Odmiany Physalis ze zdjęciami i opisami przedstawione w tym artykule oczywiście nie wyczerpują różnorodności tej kultury w Rosji. Niemniej jednak opisy najpopularniejszych i najlepszych odmian pozwalają zapoznać się z niezwykłą, ale bardzo przydatną rośliną o nazwie Physalis.