Istnieje kilka rodzajów nawadniania, które możesz samodzielnie zorganizować w swojej daczy: zraszanie, podglebie i nawadnianie kropelkowe. Najbardziej popularnym i skutecznym środkiem do uprawy warzyw jest ten ostatni rodzaj nawadniania. Może być stosowany w ogrodzie i szklarniach. O tym, jak zrobić nawadnianie kroplowe własnymi rękami i jakie materiały są do tego potrzebne, porozmawiamy.

Jak działa system i jaka jest jego zaleta

Wyposaż swoją stronę w nawadnianie pod wpływem każdej osoby. Do wykonania systemu nawadniania kroplowego potrzebny jest zbiornik na wodę z tworzywa sztucznego lub ze stali nierdzewnej, taśmy perforowane, rura PVC, złączki, zawory kulowe i filtr. Beczka jest zamontowana na wysokości co najmniej 1 m. Im większa będzie pojemność, tym większe będzie ciśnienie wody w systemie rurociągów.

Nawadnianie kroplowe działa zgodnie z tą zasadą: woda przepływająca grawitacyjnie ze zbiornika przez rurę, przechodząca przez filtr, jest kierowana przez wszystkie gałęzie systemu, a przez otwory w taśmach ściekowych przepływa porcjami do korzenia rośliny.

To ważne! Wygodne jest zbieranie wody do zbiornika z centralnego systemu zaopatrzenia w wodę. W razie jego braku pompowanie będzie musiało być wykonywane ze studni. W tym celu musisz użyć pompy.

Nawadnianie kroplowe ma kilka zalet:

• system może być wykorzystany do podlewania całego ogrodu letniego i roślin uprawianych w szklarni;
• dzięki możliwości regulacji przepływu wody z zakraplaczy system nadaje się do równoczesnego nawadniania małych upraw ogrodowych, a także dużych drzew i krzewów ogrodowych;
• podlewanie wsadowe oszczędza zużycie wody, siłę i czas hodowcy;
• Dodatkowy zbiornik nawozu wykonany na rurociągu umożliwia automatyczne podawanie roślin podczas podlewania.

Główną zaletą nawadniania kroplowego jest zastosowanie dla roślin. Woda regularnie pada tuż pod korzeniem, podczas gdy pewna porcja wilgoci nie pozwala glebie wyschnąć i nie podlewa jej.

Instrukcje krok po kroku dotyczące produkcji nawadniania kroplowego

Tak więc, stosując zasadę nawadniania i jakie materiały są do tego potrzebne, wymyśliliśmy to. Nadszedł czas, aby dowiedzieć się, jak zrobić system nawadniania kroplowego własnymi rękami z zakupionych materiałów. Lepiej rozpocząć pracę od zarysu planu, który wyświetli schemat całego obszaru przeznaczonego do nawadniania kroplowego.

Struktura nawadniania kroplowego w szklarni nie różni się od instalacji na otwartej przestrzeni, dlatego wykonujemy wszystkie dalsze prace zgodnie z instrukcjami:

• Aby opracować rysunek, należy wziąć czysty papierowy papier do rysowania, ołówek i linijkę. Na papierze schemat całej działki przeznaczono na nawadnianie kropelkowe. Miara szerokości i długości rzędów oraz w pewnej skali jest wyświetlana na schemacie. Obejmuje również wszystkie drzewa rosnące na terenie, krzewy i inne plantacje. Gdy plan miejsca jest gotowy, rysują schemat przejścia całej komunikacji. Obejmuje to wszystko: centralną rurę, gałęzie z perforowanymi taśmami, położenie zbiornika i źródło ujęcia wody. Rysunek musi być traktowany poważnie. Pomoże obliczyć wymaganą ilość materiałów, które należy kupić. Na diagramie muszą być wyświetlane wszystkie węzły łączące z armaturą baterii i filtrem.
  

• Produkcja systemu kroplowego rozpoczyna się od zainstalowania zbiornika na wodę. Zbiornik najlepiej wziąć ze stali nierdzewnej lub plastiku. Pod zbiornikiem należy spawać słupek metalowy o wysokości od 1 do 2, 5 m. Wymiary te zależą od topografii terenu. Zbiornik z szafką jest umieszczony tak, że wszystkie gałęzie systemu ociekowego znajdują się w przybliżeniu w tej samej odległości od niego. Zapewnia to takie samo ciśnienie wody w rurociągu. Ponadto konieczne jest uwzględnienie dogodnego zaopatrzenia w rurociąg do pompowania wody. Jeśli nawadnianie odbywa się w szklarni, beczkę można zainstalować zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Druga metoda jest częściej stosowana w ogrzewanych szklarniach, gdzie warzywa są uprawiane zimą.

  Uwaga! W przypadku stosowania zbiornika z PVC do systemu kroplowego należy wziąć pod uwagę, że jego ściany powinny być nieprzezroczyste, najlepiej czarne. Jeśli plastik przepuści słońce, woda w zbiorniku zakwitnie szybko, a filtr i zakraplacze zostaną zatkane tymi algami podczas nawadniania.

  

• Po instalacji beczki przejdź do instalacji rurociągu. Dla centralnych gałęzi wziąć plastikową rurę jest grubsza niż dla gałęzi. Zwykle wystarczająca będzie średnica 32-50 mm. Rura HDPE jako wąż trafia do sprzedaży w zatoce. Aby ułatwić jej pracę, rura jest rozwijana na miejscu i daje jej czas na położenie się. Tworzywo zmiękczone na słońcu stanie się bardziej giętkie. Wyrównana rura jest cięta na kawałki o wymaganym rozmiarze zgodnie z rysunkiem i jest układana wzdłuż łóżek, ale w poprzek rzędów z rosnącymi roślinami. Okucia do łączenia perforowanych taśm są cięte przed każdym rzędem.
  

• Po podłączeniu jednego końca perforowanej taśmy do łącznika wpuszczanego zaczyna się układać w rzędzie jak najbliżej rosnącej rośliny. Musisz zwrócić uwagę na to, że dziury kroplowe były skierowane na łodygę rośliny, to znaczy na bok. Jeśli odłożysz otwory na taśmę, z czasem zatykają mokrą ziemię. Na końcu rzędu wstążka jest odcinana, a jej otwór jest zamykany wtyczką. Jeśli rzędy w ogrodzie znajdują się blisko siebie, nie można przeciąć taśmy, ale natychmiast owinąć ją w drugim rzędzie. Następnie drugi koniec taśmy, pokrywający dwa rzędy, jest połączony z sąsiednim złączem na centralnej rurze. Powstały pierścień taśmy ociekowej nie wymaga instalacji wtyczek, a ponadto pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie materiału.
  

• Wykonanie systemu nawadniającego z węża do kroplówek jest szybkie i wygodne, ale mają krótką żywotność, maksymalnie do 5 lat. Niektórzy ogrodnicy wolą zastąpić taśmę PVC samonośnymi rurkami z zakraplaczem. Teraz przyjrzymy się, jak samodzielnie wykonać nawadnianie kroplowe bez taśm perforowanych. Do pracy potrzebna jest wężownica o średnicy 20 mm Dowolny będzie cienki wąż. Można go łatwo ciąć za pomocą piły do ​​metalu lub specjalnych nożyczek.
  

• Nie jest zbyt wygodne zginanie rury w dwóch rzędach za pomocą pierścienia, jak to było w przypadku taśmy ociekowej, tak że jest cięta na kawałki. Każda sekcja rury musi odpowiadać długości rzędu. Kawałki rur ułożone w miejscu w rzędach i zaznaczają na nich punkt do wiercenia otworów na zakraplacze. Zazwyczaj kultury są sadzone w odległości 50 cm od siebie, dlatego znakowanie można wykonać za pomocą taśmy mierniczej, zgodnie z tym krokiem. Aby zapobiec zygzakowatemu kształtowi otworów w rurze, wygodnie jest użyć czarnego węża z podłużnym niebieskim paskiem. Pomoże to zrobić otwory dokładnie wzdłuż jednej linii.
  

• Do wiercenia można użyć śrubokręta lub wiertarki elektrycznej. Gdy wszystkie otwory są gotowe, rury są układane w rzędach do ich stałego miejsca.
  

• Połączenie linii ociekowych z rurą centralną odbywa się za pomocą kształtek z trójnikami. Drugi koniec perforowanej rury jest zamknięty zatyczką. Prostą wersją wtyczki jest mały drewniany kołek, zaokrąglony i dopasowany do średnicy rury.
  

• W celu dostarczania wody w porcjach wkraplacze medyczne są wkręcane w otwory. Dzięki pokrętłu regulacyjnemu na jego korpusie dla każdej kultury osobno eksponuj przepływ pewnej ilości wody.
  

• Teraz czas wrócić do zbiornika. Dno zbiornika jest wiercone za pomocą wiertarki elektrycznej z koroną. Średnica dyszy tnącej powinna odpowiadać przekrojowi złączki adaptera. Ponadto łańcuch jest montowany z wyciętego otworu z łącznika adaptera, zaworu kulowego i filtra. Jeśli system zapewnia zbiornik na nawóz, pod nim umieszczany jest trójnik. Cały zmontowany łańcuch okuć jest połączony z centralną rurą i zaczynają dostarczać zasilanie do systemu wody zasilającej. Z centralnego systemu zaopatrzenia w wodę można po prostu wyciągnąć rurę do zbiornika. Ze studni lub studni woda będzie musiała być zaopatrzona w pompę głęboką lub powierzchniową. Alternatywnie możesz zainstalować stację pomp. Wskazówka! Aby kontrolować pompowanie wody w zbiorniku, należy zainstalować pływak z zaworem stosowanym w instalacji wodno-kanalizacyjnej.
  

• Gdy wszystko jest gotowe, można włączyć pompę, przepompować pełny zbiornik wody i sprawdzić działanie systemu.
  

Wskazówka! Pierwsze uruchomienie systemu kropelkowego jest uważane za płukanie. Na tym etapie wszystkie śmieci są wyrzucane z rurociągu, prowadząc wodę z otwartymi korkami linii kroplowych.

Popraw nawadnianie kroplowe, dodając czujniki wilgotności gleby i elektryczny zawór odcinający wodę. Ich praca jest kontrolowana przez specjalne urządzenie elektroniczne - kontroler. Takie nawadnianie kropelkowe staje się w pełni zautomatyzowane, co wymaga rzadkiego zaangażowania człowieka w jego konserwację.

Aby pomóc ogrodnikowi zaprezentować wideo z nawadniania kroplowego w kraju własnymi rękami:

Nawadnianie kroplowe butelek PET

Jeśli letni mieszkaniec nie będzie w stanie zbudować systemu nawadniania rur, zwykłą dwulitrową butelką PET będzie wyjście. Pojemniki te pomogą podlewać małe łóżko przez kilka dni podczas nieobecności właściciela. Spójrzmy na dwa przykłady nawadniania kroplowego w kraju starych butelek PET.

Istotą pierwszej metody jest zakopanie butelki miodu z korzeniami roślin. Ale zanim będzie trzeba wykonać otwory w ścianach bocznych. Ich liczba zależy od składu gleby. W przypadku piaskowca wystarczą 2 otwory, aw przypadku gliniastej gleby 4 lub więcej. Możesz wykopać butelkę do góry nogami. Wtedy woda będzie musiała wypełnić się podlewaniem. Drugą opcją jest przykręcenie butelki korkiem i wykopanie jej szyją i odcięcie spodu. Wygodniej jest wlać wodę do szerokiego otworu.

Drugi wariant prymitywnego nawadniania kroplowego polega na zawieszeniu butelek z karkiem w dół nad każdą rośliną. Jeden otwór jest wywiercony w korku, a dno jest cięte, aby wypełnić wodę.

Film pokazuje przykład wykorzystania butelek PET do podlewania:

Dokonując nawadniania kroplowego w kraju własnymi rękami, właściciel nie może martwić się o uprawy ogrodowe podczas jego nieobecności. Dodatkowo rośliny otrzymają wysokiej jakości nawadnianie, odciążając letniego mieszkańca od codziennych kłopotów.