Berberys jest jednym z przedstawicieli krzewów rodzinnego berberysu, w tym około 600 gatunków. Ta południowa roślina od dawna przystosowana jest do życia w regionach o klimacie umiarkowanym, gdzie jest uprawiana jako źródło jagód leczniczych, a także roślina ozdobna wykorzystywana w różnych typach krajobrazu.

Opis berberysu zwyczajnego

Rośliny ojczyste są południowo-zachodnią Azją. Obecnie naturalny zasięg obejmuje, oprócz Półwyspu Arabskiego, Azji Mniejszej, Kaukazu i Europy Południowo-Wschodniej. Roślina na wolności preferuje krawędzie, zbocza i małe trawniki; ogólnie są to obszary chronione przed wiatrem, ale wystawione na działanie słońca.

Nazwa pospolita berberysu po łacinie to Berberis vulgaris. Jest to dość wysoka roślina (do 250 cm), która jest krzewem o bardzo mocnych i zdrewniałych kłączach. Roślina na zewnątrz pokrywa jasnobrązową korę, której wewnętrzna strona ma jasnożółty kolor niezwykły dla rośliny. Korzenie rośliny pełzają, składają się z kilku dużych kłączy.

Pędy są wyprostowane, prawie bez skłonności. Na niektórych pędach występuje wyraźne żebrowanie. Kolor pędów jest żółtawy lub fioletowy. Pędy mają rodzaj „specjalizacji”, w zależności od długości. Na skróconych pędach powstają liście. Na wydłużonych pędach zamiast liści powstają kolce.

Liście rośliny są naprzemienne, raczej cienkie, najczęściej mają kształt eliptyczny. Ich długość sięga 4 cm, a szerokość jest około 2 razy mniejsza. Bliżej podstawy liści wąski klin. Wierzchołek arkusza ma najczęściej zaokrąglony kształt, w rzadkich przypadkach - spiczasty. Grzbiety mają złożony kształt - zwykle są 3 lub 5 oddzielne. Ich długość sięga 2 cm.

Kolor liści berberysu, nawet w obrębie jednego gatunku, może się znacznie różnić - od jasnozielonego do różnych odcieni żółtego lub czerwonego. Niektóre podgatunki mogą zmieniać kolor w trakcie sezonu, co jest wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu.

Zdjęcie pospolitego berberysu przedstawiono poniżej:

Jak kwitnie berberys

Krzew pospolity kwitnie krzewy pod koniec kwietnia lub na początku maja, w zależności od warunków pogodowych: im cieplejsza pogoda, tym wcześniejsze kwitnienie. Okres kwitnienia trwa około miesiąca. Zapylanie odbywa się przez owady. Roślina należy do roślin jednopiennych, jednak dla większej liczby owoców zaleca się zapylanie krzyżowe i obecność co najmniej 2-3 roślin w ogrodzie w odległości nie większej niż 30 m od siebie.

Kwiaty rośliny są żółte, małe (średnica 6-10 mm). Każdy kwiat składa się z sześciu płatków i płatków. Kwiaty są zbierane w grona „pędzel”. Każdy pędzel zawiera od półtora do trzech tuzinów kwiatów. Długość kwiatostanu wynosi około 60 mm.

Kwiaty ułożone są w następujący sposób: u podstawy jest nektarnik, kolor pomarańczowy, duży słupek otoczony jest 6 pręcikami, umieszczonymi po stronie przeciwnej do płatków.

Owoce rośliny dojrzewają stosunkowo długo - po ułożeniu, co najmniej dwa miesiące przed pojawieniem się jagód elipsoidalnych, które zmieniają kolor na jasny czerwony lub rzadko fioletowy na miesiąc. Nasiona rośliny są krótkie i spłaszczone, o długości do 7 mm.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Ozdobne drzewa i krzewy berberysu zwyczajnego znajdują szerokie zastosowanie w projektowaniu krajobrazu. Można nawet powiedzieć, że roślina ta jest używana prawie wszędzie. Znajduje się w projekcie następujących elementów i grup:

• Alpejskie zjeżdżalnie lub rockeries;
• jako wolnostojące elementy krajobrazu;
• jako centralny element lądowania grupowego;
• do obramowania trawników lub klombów;
• do formowania ogrodzeń;
• do rejestracji obwodów łóżek;
• tworzyć wysokie krawężniki itp.

Uważa się, że ogród skalny - najbardziej optymalne miejsce do sadzenia berberysu. Ponadto wykorzystują zarówno rośliny średniej wysokości (do 1, 5-2 m), jak i odmiany karłowate (nie więcej niż 0, 5 m wysokości). W jednym przypadku berberys jest szczytem kompozycji, aw tym drugim przypadku jest używany jako element przejściowy, łagodząc zbyt dużą różnicę we wzroście niektórych roślin.

Stosowanie berberysu w ogrodach skalnych jest również wynikiem jego doskonałego połączenia z innymi roślinami, w szczególności z roślinami iglastymi. Ponadto szeroka paleta liści pozwala idealnie połączyć ją z innymi przedstawicielami fauny. Jesienią większość odmian berberysu zmienia swój kolor i może zachować liście przez długi czas, zachowując ogólny efekt dekoracyjny całej kompozycji.

Używając berberysu jako krawężnika lub żywopłotu, można chronić trawnik lub kwietnik przed niepożądanymi gośćmi. Gęste zarośla tego krzewu tworzą prawie nie do pokonania barierę dla dwunożnych i czworonogów ogrodu.

Żywopłot berberysowy może być zarówno naturalny, jak i regularnie cięty. Roślina doskonale toleruje przycinanie i może być użyta do wykonania prawie każdej formy niedrożności. Zastosowanie takich elementów konstrukcyjnych może zmienić ogród lub część jego kąta w odosobnione miejsce, ukryte przed ciekawskimi oczami.

W przypadku małych ogrodów bardzo praktyczne będzie użycie berberysu w postaci pojedynczego sadzenia jako osobnej rośliny. Ponieważ różnorodność form krzewów roślinnych lub ich kolor jest bardzo duża, taki wzór idealnie pasuje do każdego projektu.

Dobrze wyhodowany krzew będzie wyglądał bardzo ekologicznie w praktycznie każdym stylu ogrodu. Niewielkie kwiatostany, w dużych ilościach pokrywające pędy rośliny, nie pozostawią nikogo obojętnym. Pomimo zamiłowania do berberysu do słonecznych terenów, jego pojedyncze lądowanie można również wykonać w półcieniu. Zwykle na otwartym terenie berberys pospolity posadzony jest w różnych odcieniach liści, krzewy o zielonych lub ciemnozielonych liściach są sadzone w cieniu lub półcieniu.

Berberys jest doskonale połączony z różnymi roślinami, które zapewniają jego zastosowanie w różnych łóżkach lub mixborders. Zmiana koloru liści w zależności od pory roku daje jeszcze większą różnorodność rozwiązań dekoracyjnych.

Więc berberys ma się dobrze z bzem, jaśminem lub glicynią. Z jesiennych kwiatów doskonale dogaduje się z asterami, chryzantemami lub wrześniem. Łącząc różne rośliny, biorąc pod uwagę ich wzrost i inne cechy, możliwe jest stworzenie bardzo interesujących kompozycji, w których nacisk w różnych porach roku będzie przykuty do różnych członków populacji kwietników.

Co składa się ze zwykłego berberysu

Jagody berberysu zwyczajnego mają słodki smak z ledwo zauważalną kwaśnością. Spośród nich przygotowywane są głównie różne słodycze:

• przetwory;
• dżemy;
• galaretka;
• marmolada.

Również z jagód berberysu dostać różne soki, syropy i nektary.

Uwaga! Niedojrzałe jagody berberysu zawierają dużą ilość toksycznych alkaloidów i mogą być trujące dla ludzi.

Ponadto berberys jest zawarty w wielu recepturach medycyny tradycyjnej i klasycznej. Do celów medycznych stosować nie tylko jego jagody, ale także liście, korzenie i kory. Główne choroby, w których można stosować produkty z berberysu:

• choroba wątroby i nerek;
• choroba pęcherzyka żółciowego;
• różne patologie żołądka i jelit;
• choroby jamy ustnej;
• choroba oczu;
• choroby układu sercowo-naczyniowego;
• choroby narządów wzroku;
• szkorbut;
• gruźlica.

Ponadto używaj berberysu jako składnika szerokiej gamy leków homeopatycznych.

Sadzenie i dbanie o berberys zwyczajny

Opieka nad zwykłymi berberysami jest niezwykle prosta i nie wymaga od ogrodnika poważnych umiejętności. Najważniejsze - niemożliwe jest zapobieganie jej nadmiernemu wzrostowi lub pogrubieniu. Tempo wzrostu berberysu jest umiarkowane, więc korona będzie musiała być tworzona niemal co sezon.

Przygotowanie sadzonek i obszaru sadzenia

Uprawę berberysu najlepiej wykonywać na słonecznej działce, cień lub półcień jest kompromisem. Niemniej jednak zakład będzie czuł się dobrze i tam, ale tempo wzrostu będzie nieco niższe.

To ważne! Na słonecznych terenach nastąpi zmiana koloru liści rośliny, w zależności od pory roku. Rośliny rosnące w cieniu będą miały głównie ciemnozielone liście.

Berberys preferuje gleby lekkie o średnim stopniu wilgotności. Można go jednak uprawiać w każdej glebie. Zaleca się stosowanie suchych gleb, ponieważ roślina lepiej znosi suszę niż zalewanie wodą.

Zasady lądowania

Lądowanie najlepiej wykonać wczesną jesienią lub późną wiosną. Sadzonki muszą zawierać co najmniej 4 pąki na każdym zdjęciu. Lądowanie odbywa się w taki sposób, że odległość między krzakami wynosi od 50 cm do 1 m.

Na ubogich glebach stosuje się złożony nawóz do studni ozdobnych roślin ogrodowych, który zawiera cały niezbędny zestaw pierwiastków śladowych: azot, potas i fosfor.

Podlewanie i karmienie

Podlewanie odbywa się wyłącznie w miarę wysychania gleby. Zwykle dzieje się to 1 raz w ciągu 15-20 dni.

Pierwszy opatrunek odbywa się w drugim roku po posadzeniu. Składa się z nawozów azotowych (mocznik w stężeniu 0, 2% w ilości 10 litrów na krzew). W tym samym sezonie krzewy mulczowe są produkowane późną jesienią z warstwą torfu. W kolejnych latach procedura ta jest powtarzana.

Przycinanie

Przycinanie składa się z elementów sanitarnych i formacyjnych. Wydatki sanitarne wczesną wiosną. Jego technologia jest standardem: usuń suche, chore i uszkodzone gałęzie. Również z jej czystymi pędami rosnącymi „w środku” buszu.

Przycinanie formacyjne odbywa się w zależności od wybranej roli rośliny w projektowaniu krajobrazu. Wykonywany jest dwa razy w sezonie, zazwyczaj na początku lata i wczesną jesienią. „Format” przycinania i jego intensywność zależą od wybranej formy krzewu i jego miejsca w ogólnej kompozycji.

Przygotowania do zimy

Zwykły berberys jest odporny na mrozy do -45 ° C, dlatego nie wymaga przygotowania do zimy. Nawet młode rośliny doskonale tolerują najcięższe zimy bez dodatkowego schronienia.

Hodowla

Berberys rośnie w standardowy sposób:

• podział buszu;
• przy użyciu sadzonek;
• warstwowanie;
• potomstwo;
• nasiona.

Nie ma szczególnych preferencji, ale uważa się, że berberys jest preferowany do rozmnażania przez nakładanie warstw lub sadzonki.

Choroby i szkodniki

Berberys raczej bezpretensjonalny i łatwy do radzenia sobie z chorobą na własną rękę. Jedynym problemem, który może napotkać ogrodnik, jest mączniak prawdziwy. Walcz z tym, powtarzając opryskiwanie rośliny roztworem siarki koloidalnej, aż objawy znikną.

Spośród szkodników należy zauważyć mszycę berberysową, która atakując liście rośliny, prowadzi do jej wysuszenia. Ten pasożyt ma niewielkie rozmiary, a jego wykrycie jest dość problematyczne, dlatego należy regularnie sprawdzać spód liści. Jako sposób radzenia sobie z mszycami zaleca się stosowanie roztworu mydła o stężeniu 0, 3%.

Wniosek

Berberys zwyczajny, ze względu na swoje właściwości dekoracyjne, jest szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu ogrodów, willi i działek ogrodowych. Roślina ta może być używana w różnych kombinacjach z innymi i toleruje zimny klimat.