Krótki opis odmian gruszy Hera: bezpretensjonalna roślina o wysokiej wydajności i wysokich walorach smakowych. Otrzymany w wyniku działalności hodowców S. P. Yakovlev, M. Yu, Akimov i N. I. Saveliev, aby go przywieźć, wykorzystano córkę Dawn i Real Turinskaya. Odmiana została przetestowana od 2003 roku.
Opis odmian gruszek Hera
Drzewo ma wąską piramidalną koronę i dorasta do 4 m wysokości. Owoce powstają zarówno na rocznych pędach, jak i na wieloletnich gałęziach. Są proste, średniej grubości, brązowego odcienia, bez włochatości.
Pąki są średniej wielkości i okrągłe, mocno dociśnięte do gałęzi. Płytki liściaste są koloru ciemnozielonego, o błyszczącej i gładkiej powierzchni, średniej wielkości i owalu.
Kwiaty w gruszy gruszki o białym odcieniu z białymi płatkami. Proces pączkowania i ujawniania następuje pod koniec wiosny. W średnicy kwiaty do 3 cm, prawie całkowicie pokrywają pień.
Cechy owoców
Gruszka Hera według opisu i zdjęcia przynosi duże owoce na 4-5 lat od momentu sadzenia, ich waga waha się od 180 do 250 g. Skóra jest zielona, o średniej gęstości, ponieważ dojrzewa zmienia kolor na żółty. Być może obecność małego różowawego rumieńca. Rdzeń jest zaokrąglony, zawiera podłużne brązowe nasiona.
Miąższ gruszki jest drobnoziarnisty, kremowy, bardzo soczysty. Granulacja może wystąpić w owocach (skamieniałe inkluzje). Według smaku gruszek Hera, słodko-kwaśnych, szacuje się je na 4, 3 punktu. Owoce mają dyskretny delikatny smak.
Naruszenie zasad sadzenia i pielęgnacji - to czynniki, które przyczyniają się do przedwczesnej śmierci rośliny.
Zalety i wady gruszki Hera
Zgodnie z opisem i recenzjami Hera woli uprawiać odmianę gruszy w centralnej Rosji. Odmiana jest znana wśród ogrodników ze względu na następujące cechy:
- wysokie plony przez długi czas;
- odporność na mróz (do - 38 ° С);
- wysokie szybkości przechowywania i możliwości transportu na duże odległości;
- odporność na parcha, septoryza.
Nie zidentyfikowano żadnych oczywistych braków tej odmiany, ale owoce gruszki Hera tracą swoją prezentację (ciemnieją), gdy naruszone zostaną zasady transportu i przechowywania w pomieszczeniach.
Optymalne warunki do uprawy
Gruszka rośnie dziko w krajach Europy i Azji Środkowej, gdzie reprezentuje zarośla liściaste. Owoce tej rośliny są małe, o niskim smaku.
Kulturowo gruszki Hera uprawiane są w ogrodach przydomowych na Uralu, w Zachodniej Syberii, na Ukrainie i Białorusi, w Japonii i Chinach. Przyczynia się do tak szerokiej dystrybucji nie tylko wysokich plonów, ale także bezpretensjonalności w pielęgnacji, wysokiej odporności na mróz.
Optymalne warunki do uprawy gruszek - to żyzna i luźna gleba o neutralnej lub obniżonej kwasowości. Na glebach kwaśnych lub utwardzonych, sadzonka jest trudna do zakorzenienia, daje słabe zbiory lub nie przynosi owoców.
Sadzenie i pielęgnacja gruszki Hera
Jesienią najlepiej jest przenieść sadzonki na ziemię, jeśli region ma łagodne warunki klimatyczne bez gwałtownej zmiany pogody. Po udanym sadzeniu pierwsze zbiory są zbierane po 4-5 latach, a maksymalne owocowanie odnotowuje się w 10. roku uprawy odmiany.
Zasady lądowania
Na miejscu musisz zająć miejsce z wystarczającym oświetleniem i bez przeciągów. Przed sadzeniem należy wykopać otwór o średnicy 80 cm i głębokości 1 m. Przy przewadze gleby piaszczystej torf dodaje się do próchnicy w stosunku 1: 2.
Siedzenie jest przygotowane na tydzień przed przeniesieniem sadzonki na miejsce. Dodaj nawóz z humusem do studzienki i wlej do wiadra wody, dodaj 3 łyżki. łyżki siarczanu potasu. Następnego dnia miesza się humus i dodaje kolejne 3 wiadra wody. Zaleca się zastąpienie odmiany tydzień po wykopaniu dziury.
To ważne! Sadzonki gruszy Hera słabo się zakorzeniają i rosną powoli przez 3 lata. Jest to związane ze słabo rozwiniętym kłączem.Dzień przed przeniesieniem rośliny na ziemię pozostaje w wiadrze z wodą, aby rozpocząć procesy biologiczne w sadzonce.
Gruszka Hera umieszczona w otworze, pokryta ziemią. Pod koniec procedury grunt wokół staranowanego i tworzy dziurę. Drzewko obficie podlewane.
Aby zapobiec uszkodzeniu gruszki, zaleca się skonstruowanie wspornika z drewnianego kołka, do którego przymocowana jest łodyga rośliny.
Opieka nad sadzonkami jest obfita podlewanie pierwszych 30 dni: 2 razy w tygodniu. Po ukorzenieniu gruszki nawilżanie gleby odbywa się rzadziej: przed i po kwitnieniu i jesienią. Ocieplenie rośliny nie jest wymagane, więc roczny owinąć śniegiem owinąć. W kolejnych latach procedura ta nie jest wymagana.
Podlewanie i karmienie
Gruszka Hera jest odporna na suszę, ale aby uzyskać maksymalną ilość rośliny, konieczne jest zapewnienie wilgotności gleby podczas kwitnienia i po niej. Oblicz szybkość nawadniania przez nasiona: 3 wiadra wody wylewa się na 1 m2 gleby. Procedura jest przeprowadzana zarówno przez zraszanie, jak i rowki nawadniające.
Procedurę przeprowadza się wieczorem, aby uniknąć dostania się płynu na płytki liściowe. Do zraszania zaleca się stosowanie specjalnych opryskiwaczy.
Do nawadniania powierzchni w okręgu wokół pnia gleba jest zrzucana i tworzy rowki o głębokości od 10 do 15 cm.
Aby zapobiec wysychaniu gleby, jest mulczowany za pomocą improwizowanych materiałów (posiekana słoma, trociny, liście).
Aby utrzymać żyzność gleby, konieczne jest jej regularne nawożenie: wiosną, latem i jesienią. W okresie kwitnienia gruszka aktywnie absorbuje azot, dlatego zawarte w niej nawozy są nakładane przez posypywanie wzdłuż krawędzi koła pnia drzewa.
Latem zaleca się stosowanie złożonych dodatków. Jesienią, pod koniec owocowania, preparaty zawierające fosfor i potas są wprowadzane do gleby.
Przycinanie
Procedurę można przeprowadzić niezależnie od pory roku. W celu ukształtowania korony zaleca się preferowanie okresu jesiennego. Wiosną zaleca się usuwanie pędów, które zamarzły przez zimę.
To ważne! Jeśli konieczne jest całkowite usunięcie pędu, przycinanie odbywa się tak, aby na gruszy nie pozostały pnie: u podstawy gałęzi, blisko pnia, znajduje się „pierścień”, który jest najlepszym miejscem do cięcia.Ogólne zalecenia dotyczące przycinania gruszek Hera:
- mocno zagęszczone gałęzie przerzedzone, aby zapewnić pełny dostęp do światła słonecznego;
- cięcie łodygi na ¼ zapobiega nadmiernemu wzrostowi odmiany;
- miejsce cięcia traktuje się specjalnymi preparatami lub pakiem ogrodowym;
- gałęzie z objawami choroby, suszone lub rosnące pod kątem prostym, są koniecznie usuwane.
Jesli konieczne jest przycinanie jesienią, optymalny czas to początek października, kiedy liście całkowicie opadają z gruszki. Gdy procedura jest przeprowadzana wiosną, czekają na koniec lutego lub początek marca.
Mleko wapienne
Aby chronić korę drzewa przed promieniami słonecznymi, szkodnikami i zmianami temperatury, przeprowadza się wybielanie. Procedurę zaleca się wykonać dwukrotnie: wiosną i jesienią. Preferowany czas na wybielanie to koniec owocowania (październik-listopad).
Jesli nie mozna go trzymac jesienia, nalezy zrobic to w lutym, aby zapobiec peknieciom kory w wyniku nocnych przymrozków.
Aby przygotować bielony w 3 litrach wody, rozcieńczyć 3 kg wapna hydratyzowanego, kredy lub siarczanu miedzi, a następnie dodać 2-3 łyżki pasty z mąki (można wymienić 100 g kleju kazeinowego). Powstałą mieszaninę dokładnie wymieszano i pozostawiono do zaparzenia.
To ważne! Aby uzyskać maksymalną ochronę, konieczne jest wybielenie dolnej trzeciej gałęzi szkieletu i tułowia. Dojrzałe drzewa pokrywają wysokość 18-2 m.
Przed zabiegiem wymagane jest przygotowanie kory gruszek Hera: oczyść pnie i gałęzie z porostów i starej kory. Używanie noży i szczotek wykonanych z metalu jest zabronione, ponieważ istnieje duże ryzyko uszkodzenia rośliny.
Wszystko, co zostało usunięte z pni i gałęzi, musi zostać spalone, a oczyszczona kora powinna zostać zdezynfekowana. Aby to zrobić, w suchej, bezwietrznej pogodzie, jest traktowany 5% roztworem siarczanu miedzi. W razie potrzeby zastępuje się go lekami Abiga-Peak lub Oxy. Zaleca się opryskiwanie z opryskiwacza.
Przygotowania do zimy
Pod koniec owocowania spadające gruszki i liście są zbierane i spalane, ziemia jest wykopywana i nawożona.
Gruszka Hera jest odporna na mróz, ale w celu ochrony gleby przed ściółką pnia przy użyciu trocin i próchnicy.
W celu zapobiegania gryzoniom pień jest owinięty siatką lub jakimkolwiek materiałem pokryciowym. W ramach przygotowań do zimowania drzewko wiąże swoje gałęzie.
Zapylacze gruszy Hera
Ta odmiana ma niską płodność, dlatego w celu zwiększenia wydajności wymagane są zapylacze.
Dla gruszek Hera najlepszymi opcjami są Lada, na pamiątkę odmiany Jakowlew lub Chizhovskaya.
Odległość, na której umieszczony jest zapylacz, zależy od wybranego przedstawiciela. Niezależnie od odmiany zaleca się umieszczenie gruszek w odległości co najmniej 5 m od siebie. Maksymalna odległość między gruszkami nie powinna przekraczać 10-15 m.
Wydajność
Gruszki Hera charakteryzują się wysokimi plonami: do 40 kg z jednego drzewa. Do zbioru używaj rękawic tkaninowych, oddzielając owoc od drzewa wraz z łodygą.
W celu maksymalnego zachowania gruszek należy przestrzegać następujących zasad:
- owoce umieszcza się w wentylowanym ciemnym miejscu, gdzie wilgotność wynosi 85%, a temperatura wynosi do + 1 ° C;
- Gruszki Hera są umieszczane w drewnianym pudełku z trocinami, gdzie każdy owoc jest zawinięty w papier;
- przejrzałe lub zepsute owoce nie mogą być przechowywane;
- gruszki muszą być zbierane okresowo, owoce z wadami są usuwane.
Zamrażanie owoców jest możliwe, są przechowywane w komorze chłodniczej w formie ciętej przez 24 godziny.
Choroby i szkodniki
Gruszka Hera jest odporna na ataki chorób takich jak parch i septoria, ale istnieją szkodniki i choroby, które mogą prowadzić do śmierci rośliny.
Czarny rak uderza w liściaste talerze, pędy i owoce. Aby się go pozbyć, należy usunąć zaatakowaną korę, tułów należy potraktować boiskiem ogrodowym. Całe pędy spryskuje się niebieskim witriolem.
Monilioza charakteryzuje się gniciem owoców na gałęzi. Dotknięte i przewrócone na ziemi owoce są zbierane i usuwane, drzewo jest profilaktycznie traktowane roztworem fitosporyny.
Mączniak prawdziwy charakteryzuje się pojawieniem się białego nalotu na liściach liści. W miarę postępu choroby zapadają się i upadają. Do leczenia i profilaktyki gruszki leczonej roztworem Fundazolu.
Pasożyty niebezpieczne dla gruszek, które mogą zaszkodzić różnorodności:
- ćma;
- zielona mszyca;
- roztocz gruszkowy;
- listaploshka.
Aby kontrolować szkodniki, konieczne jest czyszczenie i spalanie wszystkich liści w odpowiednim czasie. Pamiętaj, aby przeprowadzić kopanie, wybielanie i regularną kontrolę gruszki.
Recenzje ogrodników o gruszy Gera
Samoiłow Andrei Igorevich, 41 lat, gruszka Astrachańska Gera to znakomita odmiana grusz zimowych o wysokiej wydajności. Drzewo ma zgrabną koronę, łatwo toleruje mróz. Owoce są gęste, ale słodkie, z małym krupinchatostem. Zbiory, które przechowuję przez całą zimę w piwnicy: smak i wygląd nie zmieniają się. Kutuzova Lyudmila Ivanovna, 57, Chelyabinsk. W moim ogrodzie gruszka Hera jest ulubioną odmianą. Owoce są duże, słodkie i długo przechowywane. Drzewo wymaga opieki: nawożenia i przycinania. Koniecznie jesienią i wiosną białe pnie i kopanie ziemi. Przez 7 lat uprawy nie było ani jednego roku słabych zbiorów.Wniosek
Opis odmiany gruszki Hera i liczne recenzje potwierdzają wysoką wydajność i bezpretensjonalność uprawy. Roślina jest dobrze owocowana w neutralnej glebie, nie wymagająca opieki. Uzyskana uprawa ma dobrą lekkość i łatwość transportu, więc może być używana do różnych celów.