Kwaśny szczaw to popularna uprawa ogrodowa, która ma specyficzny kształt liści i jasny, niezapomniany smak. Większość ogrodników i rolników preferuje wieloletnie gatunki szczawiu, ale wydajność rośliny zmniejsza się z roku na rok. Dla każdego regionu Rosji dostarczany jest pewien rodzaj trawiastych upraw, który rośnie owocnie na tym obszarze.
Opis szczawiu
Roślina jest uważana za potomstwo rodziny gryki. W tej chwili w ogrodnictwie jest około 150 gatunków, które są sadzone przez ogrodników. W pasie lasu rośnie w formie trawy, ogrodnicy uprawiają krzaczaste odmiany. Bez pomocy ogrodników rośnie w europejskiej części Rosji do 3-5 lat.
Szczaw pospolity charakteryzuje się wydłużonymi, podłużnymi i szerokimi liśćmi, których podstawa zaczyna się od ogonków rośliny. W okresie kwitnienia kiełkują rośliny. Krzew ma duży kwiatostan, kwiaty znajdują się na szczytach szypułek. Nasiona są zawarte w trójkątnym pudełku, które pojawia się po kwitnieniu.
Odmiany i rodzaje
W Rosji uprawia się około 70 odmian szczawiu. Ze względu na zawartość składników odżywczych i witamin, pozostaje popularny wśród ogrodników i ogrodników od dziesięcioleci. Zaletą tej rośliny jest możliwość hybrydyzacji z różnymi typami roślin trawiastych. Rezultatem takich eksperymentów jest odmiana hybrydowa czerwonego szczawiu.
Sorrel kwaśny
Uważany jest za najbardziej popularny rodzaj roślin z wielu wieloletnich roślin zielnych. W sprzyjających warunkach uprawy kwaśny szczaw osiąga wysokość 30-50 cm Pędy są wyprostowane, miękkie, w kształcie włóczni. Liście mają wyraźny kwaśny smak ze względu na wysokie stężenie witaminy C. Kwitnie latem i wczesną jesienią z czerwonymi lub zielonymi kwiatami.
Kwaśny szczaw jest stosowany w celu normalizacji układu trawiennego i moczopędnego. Ze względu na niską zawartość kalorii, kwaśny szczaw stał się produktem dietetycznym. W medycynie ludowej jest stosowany jako składnik wywarów w celu pobudzenia wątroby. Sok z kwaśnej rośliny jest stosowany w celu zwiększenia apetytu i wzmocnienia odporności. Demonstracyjne zdjęcie szczawiu szczaw kwaśnego:
Duży szczaw
Ojczyzną tej kwaśnej rośliny jest Europa i Azja. Odmiana rośliny o dużych liściach z wczesnym dojrzewaniem. Liście są duże, owalne o zwężonej podstawie do korzeni rośliny, rosną z krzewem na wysokości 20 cm Rozeta rośliny jest wyprostowana, zagęszczona. System korzeniowy krzewu rozwija się z głównej łodygi. Blisko powierzchni ziemi korzenie się rozgałęziają.
Pierwsze młode liście są spożywane po 30-45 dniach od posadzenia nasion. Oprócz kwasu szczawiowego liście tego gatunku zawierają jabłkowy i cytrynowy. Wydajność wynosi od 1 do 1, 5 kg na 1 kwadrat. Duża odmiana liści jest odporna na prześladowanie i niską temperaturę. Cięte paczki są przechowywane przez 3 dni w lodówce bez utraty prezentacji.
Szczaw czerwony
Jedyny rodzaj szczawiu z krwistoczerwonymi żyłami. Ogrodnicy wykorzystywani jako roślina ozdobna. Liście szczawiu mają kształt włóczni z czerwonymi żyłami. W zależności od kwasowości gleby liście mogą być jasnozielone z fioletowymi żyłami. Czerwone gatunki kwitną zielono-brązowymi kwiatami. Większość ogrodników tnie kwiatostany po raz pierwszy, więc krzewy rosną i mają gęste ujście.
Odmiany odmian bezpretensjonalne do wysokich temperatur. Harmonijnie przylega do różnych kultur kwiatowych. Liście czerwonego szczawiu są rzadko spożywane. Roślina jest często atakowana przez mszyce, więc obróbka chemiczna jest niezbędna dla komfortowego wzrostu rośliny.
Szczaw szerokolistny
Ten rodzaj kultury zielnej różni się późną dojrzałością od 45 do 60 dni. Na jeden sezon wycina się z krzewu 5-6 razy i zbiera się około 5 kg szczawiu na metr kwadratowy. Blaszka ma 8 cm, krzew jest luźny, wysokość 10-15 cm.
Sadzenie nasion odbywa się raz na 5 lat. Zieloni rosną w szybkim tempie, jeśli odległość między krzewami nie przekracza 45 cm. Kultura liściasta rośnie dobrze na każdej glebie, ale odmiana nie jest przeznaczona do sadzenia na terenach podmokłych. Kwaśna roślina zawiera białko, w minimalnych ilościach koncentrat żelaza, siarki, fosforu.
Szczaw belgijski
Wśród krewnych jest najwcześniejsza odmiana dojrzewająca. Herb jest gotowy do cięcia po 20-30 dniach od posadzenia w ziemi. Krzew rośnie w pozycji podniesionej. Liście są koloru jasnozielonego. Powierzchnia blachy o połyskującym połysku ma wypukłe nierówności. Szerokość arkusza sięga 5-6 cm w kształcie jajka. Krzewy rosną wysoko 20-25 cm, szybko zarastają.
Widok odporny na mróz, wysoką temperaturę. Na jeden sezon zbiorów z 1 kwadratem. m. zebrać do 3-3, 5 kg. Blachy są zjadane. W czasie dojrzewania łodygi stają się sztywne, więc są dodawane do nalewek w celu normalizacji pracy przewodu pokarmowego. Sadzenie w szklarniach filmowych jest możliwe. Odmiana Bellevi nadaje się do sadzenia w północnej części Rosji.
Wskazówka! Jedz szczaw w jedzeniu, najlepiej ze śmietaną.Produkty mleczne reagują z kwasem. W tej formie może być spożywany w dużych ilościach.
Najlepsze odmiany szczawiu dla regionu moskiewskiego
Przedmieścia charakteryzują się mętnym i zmiennym klimatem. Lato jest gorące i zimne w jednym sezonie. Ogrodnicy i ogrodnicy z tego obszaru uprawiają kilka odmian szczawiu lub sadzą najbardziej bezpretensjonalne, aby dbać o cechy rośliny.
Sorrel Sanguine
Roślina wieloletnia, okres wegetacyjny od 40 do 45 dni. Wysokie są krzewy - 30 cm, kultura trawiasta ma korzeń korzeniowy bez gałęzi do powierzchni gleby. Łodygi szczawiu z czerwonymi żyłami i czerwonawym obrzeżem. Wydajność wynosi 4 kg. Odmiana odporna na suszę, mróz. Sanguine ma unikalny kolor liści - bogaty zielony.
Szczaw Nikolski
Odmiana z wydłużonymi jasnozielonymi liśćmi. Szerokość blaszki liściowej wynosi 3-5 cm, rozeta jest luźna, dorasta do 30-40 cm wysokości. Dla dobrego wzrostu i plonu rośliny zachowują standardową odległość między krzewami 20-25 cm podczas sadzenia i są używane razem z łodygami do jedzenia, przygotowując się do zimy.
Mistrz szczawiu
Rodzaj wczesnego dojrzewania, odpowiedni do sadzenia w szklarni. Ma atrakcyjną prezentację, która utrzymuje się przez długi czas. Lądowanie odbywa się w kwietniu lub w połowie maja. Mistrz nie potrzebuje częstego podlewania. Liście smakują kwaśnie, soczyste.
Szczaw Odessa
Wczesna dojrzała odmiana o umiarkowanym okresie dojrzewania - 30-35 dni. Odessa odmiana odporna na szkodniki, nie wymaga obróbki chemicznej. Wydajność wynosi do 7 kg na 1 tys. m. Liście są bogate w potas, żelazo, białka. Często używany w żywności, stosowany w nalewkach, suszony na zimę.
Sorrel Bloody Mary
Dekoracyjna, wczesno dojrzała odmiana trawiastej kultury. W przeciwieństwie do czerwonych gatunków, liście Bloody Mary są spożywane, przygotowywane na zimę. Liście charakteryzują się burgundowymi plamami na zielonym tle blaszki liściowej. Zawiera również witaminy A i C. Dla klimatu regionu moskiewskiego Bloody Mary jest najlepszym wyborem wśród odmian szczawiu.
Cechy uprawy
Dla wszystkich odmian szczawiu otwartego nawożonego kompostem, czarną glebą. Gleba o wysokiej zawartości kwasu nie wymaga obróbki nawozów. Osobliwością sadzenia jest to, że szczaw można sadzić o każdej porze roku. W szklarni lub na otwartym polu wydajność nie spadnie. Do pierwszego sadzenia wybierz miejsce, w którym wcześniej rosły marchewki, muszle lub zielenie. Półcień powinien być obecny w miejscu sadzenia, aby młode liście nie kurczyły się w okresie wzrostu.
Ziemia do sadzenia jest przygotowywana jesienią: kopią liście. Wiosną gleba jest rozluźniona, tworzą łóżka lub dziury. Przed sadzeniem nasiona traktuje się stymulatorem wzrostu, miesza z superfosfatem i sadzi w studzience. Odległość między rzędami zależy od rodzaju wybranego szczawiu. Większość ogrodników stosuje standardową odległość sadzenia 40-45 cm.
Pierwsze podlewanie odbywa się po posadzeniu. Kultura jest bezpretensjonalna w harmonogramie nawadniania i może rosnąć niezależnie. Jednak zbiory w tym przypadku nie będą owocne. Ogrodnicy wody szczaw rozcieńczony napar z pokrzywy, aby zachować składniki odżywcze, jeśli nie masz czasu na zbiory. Częste podawanie szczawiu nie jest wymagane. Wraz ze stagnacją gleby powodują obluzowanie powierzchni.
To ważne! Jeśli w ogóle nie zajmiesz się rośliną, wtedy krzaki zostaną pokryte rdzą, co doprowadzi do całkowitego zniszczenia trawiastych roślin.Wniosek
Szczaw kwaśny bezpretensjonalny do warunków wzrostu i sadzenia. Wszystkie odmiany mają atrakcyjną prezentację i dużą ilość składników odżywczych dla organizmu ludzkiego. Roślina jest popularna nie tylko wśród ogrodników, ale jest zalecana jako element diety odchudzającej. Wentylatory kwaśne nie są zalecane do stosowania w dużych ilościach bez dodatków neutralizujących kwas szczawiowy.