Aspergillosis pszczół (kamienny lęg) to grzybicza larwa pszczół w każdym wieku, a także dorosłych pszczół. Chociaż czynnik powodujący tę infekcję jest bardzo powszechny w przyrodzie, choroba pszczół rzadko występuje w pszczelarstwie. Jego wygląd jest zwykle związany z okresem aktywnej zbiórki miodu lub wilgotnej wiosennej pogody. Ale skutki infekcji mogą być poważne. Aby tego uniknąć, musisz jak najszybciej podjąć kroki w celu zwalczania grzyba.

Co to jest niebezpieczna choroba

Aspergilloza pszczół może rozprzestrzeniać się bardzo szybko. Pojawiające się w tej samej rodzinie zakażenie może za kilka dni trafić wszystkie ule w pasiece. Choroba jest równie niebezpieczna dla pszczół, ptaków, zwierząt i ludzi. Choroba dotyka błon śluzowych oczu i narządów oddechowych, głównie oskrzeli i płuc, a także skóry.

W ciele larwy zarodniki aspergilozy działają na nią na dwa sposoby:

• grzybnia rośnie w ciele larwy, osłabiając ją i osuszając;
• wytwarzana jest toksyna, która wywiera niszczący wpływ na tkanki nerwowe i mięśniowe czerwiu.

Kilka dni później larwy giną. Aspergilla wchodzi do ciała czerwiu i pszczół z pożywieniem lub poprzez zewnętrzne obrażenia ciała.

Czynniki wywołujące aspergilozę u pszczół

Choroba jest spowodowana przez szeroko rozpowszechnioną w naturze pleśń, żółty grzyb Aspergillus (Aspergillus flavus), rzadziej jego inne odmiany: Aspergillus niger i Aspergillus fumigatus. Grzyb rozwija się na roślinach, a organiczne martwe szczątki. Jest to grzybnia długich strzępków strzępkowych, które wznoszą się powyżej pożywki o 0, 4-0, 7 mm i mają ciała owocowe w postaci przezroczystego zagęszczania. Kolonie Aspergillus flavus wyróżniono zielono-żółtym, niger - w kolorze ciemnobrązowym.

Uwaga! Aspergillas są odporne na niskie temperatury, ale nie wytrzymują wysokich temperatur i umierają w temperaturach powyżej + 600 ° C.

Sposoby infekcji

Zarodniki grzyba Aspergillus żyją prawie wszędzie: w ziemi, na powierzchni, na żywych i martwych roślinach. Będąc na pylnikach i nektarnikach kwiatów, zarodniki wraz z pyłkiem są zbierane przez zbieraczy pszczół i dostarczane do uli. Ponadto pszczoły pracujące na łapach i włosy łatwo je przenoszą, przenoszą je na inne dorosłe osobniki i larwy podczas zbioru i karmienia. Grzyb rozprzestrzenia się na plastrach miodu, w perge, larwach, poczwarek i dorosłych pszczołach.

Rozwój aspergilozy jest ułatwiony przez następujące warunki:

• temperatura powietrza od + 250 ° C do + 450 ° C;
• wilgotność powyżej 90%;
• deszczowa pogoda;
• duży stojak na trawę;
• położenie domów na mokrej ziemi;
• osłabiona rodzina pszczół;
• słabe ule termoizolacyjne.

Aspergiloza pszczół występuje najczęściej wiosną i latem, ponieważ w tym okresie pojawiają się wszystkie okoliczności powodujące chorobę.

Oznaki infekcji

Dowiedzieć się można o wylocie kamienia z pszczół na podstawie wyglądu i stanu larw. Okres inkubacji trwa 3-4 dni. A dnia 5-6 umiera lęg. W ciele larw przez głowę lub między segmentami grzyb rośnie, zmieniając go na zewnątrz. Larwa staje się jasnokremowa w kolorze, pomarszczona i bez segmentów. Ze względu na fakt, że wilgoć w larwach jest aktywnie absorbowana przez grzybnię grzyba, poczwarki wysychają i czują się stałe (kamienne lęgi).

Grzyb na powierzchni martwej larwy tworzy zarodniki iw zależności od rodzaju grzyba larwa staje się jasnozielona lub ciemnobrązowa. Ponieważ grzybnia grzyba napełnia komórki mocno, larwy nie mogą być stamtąd usunięte. Gdy choroba jest zaniedbywana, grzyb pokrywa cały potomek, pokrywy komórek wydają się zawodzić.

Dorosłe pszczoły są dotknięte aspergilozą najczęściej wiosną. Najpierw stają się pobudzeni i aktywnie się poruszają, a ruchy brzucha zwiększają się. Po pewnym czasie chore pszczoły osłabiają się, nie mogą przykleić się do ścian komórek, upaść i umrzeć w ciągu kilku godzin. Owady chore na aspergilozę zewnętrznie prawie nie różnią się od zdrowych. Tylko ich lot staje się cięższy i słabszy.

Grzybnia grzyba, rosnąca w jelicie, penetruje całe ciało dorosłej pszczoły. Kiełkuje również za głową w formie pewnego rodzaju kołnierza. Kiedy ściskasz brzuch i klatkę piersiową martwego owada, okazuje się, że stały się one solidne. Z powodu kiełkowania pleśni, martwe pszczoły wydają się bardziej futrzaste.

Metody diagnostyczne

Rozpoznanie „aspergilozy pszczół” dokonuje się na podstawie charakterystycznych zewnętrznych oznak zmarłych lęgów i osobników dorosłych, a także po przeprowadzeniu badań mikroskopowych i mikologicznych. Wyniki badań są gotowe za 5 dni.

W laboratorium weterynaryjnym, w szklanych słoikach z ciasnymi pokrywkami, wysyła się nie mniej niż 50 chorych pszczół lub zwłok ze świeżego podmoru i kawałek (10x15 cm) plastrów miodu z chorym i martwym czerwiem. Dostawa materiału musi nastąpić w ciągu jednego dnia od momentu jego odbioru.

W laboratorium wykonuj zeskrobywanie zwłok larw i pszczół, aby zidentyfikować sporulację aspergilozy grzyba. Podczas prowadzenia badań laboratoryjnych należy wykluczyć chorobę ascoferosis.

Uwaga! Jeśli pszczoły i lęgi mają charakterystyczne zmiany, a czynnik przyczynowy występuje w uprawach, uznaje się, że diagnoza laboratoryjna została ustalona.

Jak i co leczyć czerwiaki kamienne u pszczół

Gdy choroba „aspergiloza” zostanie potwierdzona w laboratorium weterynaryjnym, pasieka zostaje uznana za niekorzystną i poddana kwarantannie. W przypadku niewielkiej zmiany należy przeprowadzić odpowiednie leczenie pszczół i czerwiu. Dokonaj również dezynfekcji całej farmy pszczół.

W pojedynczych przypadkach śmierci larwy plastra miodu wraz z pszczołami przenoszone są do suchego, ciepłego i zdezynfekowanego ula. Następnie leczenie pszczół aspergilozą przeprowadza się za pomocą specjalnych preparatów, jak w przypadku ascoperosis, zatwierdzonych przez Departament Weterynarii:

• Astemizol;
• „Askosan”;
• Ascovet;
• „Unisan”.

Ze wszystkich wymienionych leków możesz używać „Unisan” tylko samodzielnie. W innych przypadkach zaleca się leczenie ekspertów.

Aby użyć „Unisan”, środek w objętości 1, 5 ml miesza się z 750 ml syropu cukrowego przygotowanego przez zmieszanie cukru i wody w stosunku 1: 4. Rozwiązanie „Unisan” rozpylane:

• ściany ula wewnątrz;
• zalane i puste plastry miodu;
• ramy po obu stronach;
• kolonie pszczół razem z lęgiem;
• ekwipunek pszczelarza i odzież robocza.

Procedurę powtarza się 3-4 razy co 7-10 dni. Przetwarzanie musi być zakończone 20 dni przed rozpoczęciem zbierania miodu. „Unisan” - bezpieczny dla ludzi. Po takim zabiegu miód jest użyteczny.

Przed leczeniem pszczół z aspergilozą, rodziny dotknięte chorobą zwiększą się. Jeśli macica jest chora, zostaje zmieniona na zdrową, gniazdo jest ścięte i rozgrzane, a także zapewniona jest dobra wentylacja. Pszczoły dostarczają wystarczającej ilości miodu. Z braku miodu karmią 67% syropu cukrowego.

Ostrzeżenie! Stosowanie produktów pszczelich od pacjentów z rodzinami aspergilozy jest zabronione.

Podczas pracy z zarażonymi pszczołami pszczelarze, aby uniknąć zarodników grzyba na błonach śluzowych, powinni przestrzegać wszystkich środków ostrożności i nosić szatę, wilgotny 4-warstwowy bandaż z gazy na nosie i ustach, a także okulary ochronne na oczy. Po pracy należy umyć twarz i ręce mydłem i ugotować ubranie robocze.

Obsługa gałęzi i zapasów

Jeśli rodziny pszczół są poważnie dotknięte aspergilozą, są niszczone przez palenie z dwutlenkiem siarki lub formaliną, a materiał izolacyjny z wypadkami i spalonymi ramami. Biorąc pod uwagę szybkie rozprzestrzenianie się aspergilozy pszczół, a także niebezpieczeństwo choroby dla całej pasieki, przeprowadza się następujące przetwarzanie uli i narzędzi:

• fizycznie oczyszczony z gruzu, martwych ciał pszczół i larw, propolisu, wosku, grzybów pleśniowych;
• traktowane 5% roztworem formaldehydu lub płomieniem palnika;
• ziemia pod ulem jest wykopywana przez dodanie 4% roztworu formaldehydu lub klarownego roztworu wybielacza;
• Szlafroki, siatki na twarz, ręczniki są dezynfekowane przez gotowanie przez pół godziny lub namoczone w 2% roztworze nadtlenku wodoru przez 3 godziny, a następnie myte i suszone.

W celu przetworzenia ula za pomocą 5% roztworu formaliny, należy dodać 50 ml substancji, 25 g nadmanganianu potasu i 20 ml wody do małego pojemnika. Pojemność umieszczona w ulu przez 2 godziny. Następnie przetwarzać ul z 5% amoniakiem, aby usunąć pary formaliny.

Zamiast lampy lutowniczej można użyć opalarki budynku. Zastosowanie opalarki eliminuje ryzyko pożaru, a temperatura powietrza może dochodzić do + 800 ° C.

Po zabiegach dezynfekcji ule i cały ekwipunek są dokładnie myte i dokładnie suszone. Jeśli komórki mogą być nadal używane, są traktowane tak samo, jak cały ekwipunek. W przypadku poważnej infekcji grzybowej, plaster miodu jest topiony do wosku do celów technicznych.

Kwarantanna jest usuwana miesiąc po całkowitym zniszczeniu aspergilozy pszczół w pasiece.

Złożone środki zapobiegawcze

Aby zapobiec chorobie aspergilozy w czerwiu i pszczołach, należy przestrzegać pewnych zasad i podjąć szereg środków zapobiegawczych:

• przed instalacją uli należy traktować ziemię wapnem do dezynfekcji;
• trzymaj tylko silne rodziny w pasiece;
• pasieka powinna znajdować się w suchych, dobrze oświetlonych miejscach;
• zapobiegać gęstym roślinom;
• redukować gniazda zimą i dobrze je ogrzewać;
• w przypadku braku zbierania miodu należy zapewnić pszczołom kompletną żywność;
• domy powinny być utrzymywane w czystości, wentylowane i suche;
• nie wykonywać żadnych czynności z uli w zimnej i wilgotnej pogodzie;
• Nie używaj antybiotyków do wzmocnienia kolonii pszczół, które osłabiają odporność owadów.

Zwiększona wilgotność uli o każdej porze roku jest najgorszym wrogiem dla pszczół i może prowadzić do śmiertelnej choroby. Dlatego w pasiece powinny być suche i ciepłe domy przez cały rok.

Wniosek

Aspergiloza pszczół jest niebezpieczną chorobą dla każdego pszczelarstwa. Mogą być dotknięte nie tylko lęgiem, ale także dorosłymi pszczołami. Każdy pszczelarz musi znać objawy tej choroby, jej metody leczenia i środki ostrożności, aby poradzić sobie z nią w sposób szybki i skuteczny.