W Primorye, Amur i Chabarowsk rośnie koreański lub mandżurski cedr. Poza Rosją rozprowadzany jest w północno-wschodnich Chinach, w centralnej Japonii i Korei. Ze względu na cenne drewno kultura jest prawie całkowicie zniszczona w Chinach, a dla regionu amurskiego jest chroniona i wymieniona w Czerwonej Księdze.

Jak odróżnić sosnę cedrową od cedru

W rzeczywistości cedr koreański wcale nie jest cedrem. Nie należy nawet do rodzaju Cedrus. Jego pełna nazwa botaniczna to cedr sosny koreańskiej (Pinus koraiensis) i należy do licznego i różnorodnego rodzaju Sosna. Takie zamieszanie po rosyjsku powstało przez długi czas i wydaje się, że nikt nie jest szczególnie zawstydzony.

Koreańskie orzechy cedrowe (które, nawiasem mówiąc, nie są orzechami w sensie botanicznym), w przeciwieństwie do nasion obecnych, są jadalne i są cennym produktem żywnościowym i lekarskim. Cedrus i Pinus, chociaż należą do tej samej rodziny - Pine, ale mają wiele różnic:

• Cedr koreański rośnie w klimacie umiarkowanym i zimnym, teraźniejszość jest bardzo kochająca ciepło;
• korzenie sosen wnikają głęboko w ziemię, ale cedry rozprzestrzeniają je na szerokość i mogą zostać wyrwane przez silny wiatr;
• igły cedru koreańskiego są długie, mogą osiągać 20 cm, ale w chwili obecnej igły rosną maksymalnie do 5 cm;
• igły z tego cedru są zbierane w pęczki po 40 sztuk, od koreańskiego po 5 sztuk;
• pąki tych kultur bardzo się od siebie różnią;
• nasiona sosny cedrowej są jadalne, pokryte twardą skórą, dlatego naprawdę wyglądają jak orzechy, ale są znacznie mniejsze w cedrze, z cienką skorupą i są również wyposażone w duże skrzydło.

Istnieją inne różnice, ale aby poznać kulturę, wystarczy spojrzeć na igły lub stożek.

Istnieją cztery rodzaje sosen cedrowych:

• Koreański;
• Syberyjski;
• Europejski;
• Stlanikova.

Wszystkie mają jadalne orzechy i są tylko odległe od prawdziwego cedru.

Z kolei prawdziwy cedr (Cedrus) obejmuje trzy typy:

• Atlas;
• Libański;
• Himalajski.

Sosna koreańska:

Cedr libański:

Uwaga! Jak widać na zdjęciu i opisie, trudno pomylić prawdziwą sosnę koreańską z sosną cedrową.

Opis koreańskiego cedru

Sosna koreańska jest wiecznie zielonym drzewem iglastym o wysokości do 40 mz koroną wielopiętrową, nisko-niską w kształcie szerokiego stożka. Końce otwartych gałęzi są uniesione do góry, kora jest gruba, gładka, ciemnoszara lub szaro-brązowa. Młode pędy są brązowe, z czerwonawym obrzeżem.

Średnia długość niebieskawo-zielonych sztywnych igieł o tępych końcach wynosi 7-15 cm, maksymalna to 20 cm Trójkątne igły są łączone w 5 kawałków i żyją 2-4 lata.

W maju żółte lub jasnoróżowe męskie mikrostrobile znajdujące się w koronie kwitną na koreańskim cedrze. Na wierzchołkach dużych gałęzi powstają żeńskie stożki. Podczas kwitnienia są beżowe lub jasnoróżowe, po zapłodnieniu zmieniają kolor na zielony, pod koniec lata zmieniają kolor na jasnobrązowy i pozostają takie do następnej wiosny. Na początku drugiego sezonu wegetacyjnego pąki zaczynają rosnąć aktywnie i ponownie stają się zielone. Po dojrzewaniu są malowane w kolorze beżowym lub jasnobrązowym.

Wielkość dojrzałych szyszek sosnowych to cedr koreański - do 18 cm długości (pojedyncza do 23 cm), średnica wynosi około 6-9 cm, kształt przypomina wydłużone jajo z łuskami wygiętymi na zewnątrz. Nasiona, niepoprawnie nazywane orzeszkami piniowymi, osiągają długość 1, 8 cm i maksymalną średnicę 1 cm.

Szyszki dojrzewają jesienią, półtora roku po zapyleniu. Niektóre z nich spadają, niektóre pozostają wiszące do wiosny. Owocowanie rozpoczyna się po 25-30 latach, żywotność cedru koreańskiego wynosi do 600 lat.

Różnice między szyszkami sosny syberyjskiej i koreańskiej

Różne źródła nie zwracają niestety uwagi na opis szyszek różnych sosen cedrowych. W Rosji powszechne są trzy typy - koreański, syberyjski i Stlanikova. I choć kochankowie bardzo się od siebie różnią, łatwo rozpoznają tylko ostatni gatunek - cedr granitowy. Jest to małe drzewo lub krzew, opierające gałęzie o ziemię i tworzące nieprzekraczalne zarośla.

Pozostałe dwie sosny są nie tylko zdezorientowane, ale także często wprowadzają zdjęcia i opisy syberyjskiego do artykułów o cedrowym koreańczyku. Musisz je odróżnić:

1. Szyszki sosnowe Korei są dwa razy większe niż szyszki syberyjskie.
2. Nasiona cedru koreańskiego osiągają długość 18 mm, syberyjski - maksymalnie 12 mm.
3. Podczas kwitnienia pąki cedru koreańskiego są beżowe, a zielone w okresie dojrzewania. Na Syberii - odpowiednio purpurowe i purpurowe.
4. Szyszki cedru koreańskiego dojrzewają w październiku, cedr syberyjski - do sierpnia.

Różnicę między szyszkami i nasionami można łatwo zobaczyć na zdjęciu cedru koreańskiego, syberyjskiego i elfiego.

Koreańskie odmiany sosny cedrowej

Cedrowe sosny wyglądają atrakcyjnie, ale dla małych obszarów są zbyt duże. Dlatego selekcja ma na celu nie tyle odmiany hodowlane z oryginalną formą korony czy jasnych igieł, ale raczej zmniejszenie rozmiaru drzewa.

Cedar Korean Sulanzh

To nie jest odmiana, ale odmiana sosny cedru koreańskiego. Drzewo o wysokości do 40 mz długą (do 20 cm) szarozieloną igłą zaczyna przynosić owoce w 15-20 roku życia. Korona jest gęsta, ażurowa. Sulange jest znacznie lepszy niż główny typ gazu przenoszącego powietrze, co pozwala mu rosnąć w parkach miejskich. Owocowanie, rozpoczynające się 10 lat wcześniej niż zwykły cedr koreański, ma duże znaczenie gospodarcze.

Koreański Sosnowy Srebrny

Silveray to odmiana dekoracyjna z koroną piramidalną i długimi, lekko skręconymi igłami o srebrno-niebieskim odcieniu. Do dziesięciu lat drzewo osiąga wysokość 250 cm, o średnicy 120 cm, zwiększając się corocznie o 25 cm.

Odmiana ma wysoką odporność na mróz, wymaga żyzności gleby i nie toleruje stojącej wody przy korzeniach.

Uwaga! Do 1978 r. Silver był sprzedawany pod nazwą Glauka, a następnie zmieniono jego nazwę, aby oddzielić go od innej, mniej odpornej na mróz odmiany.

Cedr koreański Morris Blue

Odmiana ta jest hodowana w Pensylwanii i jest wysoce odporna na mróz. Tworzy gęstą stożkową koronę ze srebrno-niebieskim, zebranym w 5 kawałkach z igłami. W sezonie wzrost wynosi 15-20 cm Dorosły koreański cedr Maurice Blue osiąga 3, 5 m szerokości korony 1, 8 m.

Kora jest szara, szczególnie atrakcyjna zimą. Źle znosi warunki miejskie, wymaga słonecznego położenia, nie toleruje stojącej wody w obszarze korzeni, ale sprawia, że ​​susza jest całkiem dobra. Żyje do 120 lat.

Rosyjska hodowla cedrów koreańskich

Na przestrzeni postsowieckiej wybór koreańskich cedrów od ponad 20 lat jest obsługiwany przez Syberyjską Akademię Drzew i Krzewów przedsiębiorstwa Tomsk LLC. Stworzyli odmianę Blue Amur, wyróżniającą się niebieskimi igłami i wysokością 4 metrów.

Na Dalekim Wschodzie sosna z cedru koreańskiego zajmuje hodowca Aleksander Simonenko. W szkółce Tomsk obecnie testowane są dwie szybko rosnące odmiany owocu: Patriarcha i Światosław.

Niestety, prawie niemożliwe jest kupowanie rosyjskich odmian - są one kupowane na miejscu, nie pozwalając im osiągnąć nawet dwóch lat.

Rosnące koreańskie nasiona cedru

Przed posadzeniem nasion cedru koreańskiego należy pamiętać, że odmiany rozmnażają się tylko przez szczepienie. Z ich orzechów wyrosną gatunki wysokich roślin, które nie nadają się do dekoracji małej powierzchni. W przypadku sadzenia cedru koreańskiego w celu uzyskania plonu, nasiona plusa, tj. Lepiej, drzewa są lepiej dopasowane. Aby to zrobić, wybierz największe stożki o dużej skali.

Siew nasion jesienią

Od końca września do początku listopada nasiona sosny koreańskiej są wysiewane bez stratyfikacji. Kiełkowanie wyniesie 91%, natomiast podczas sadzenia wiosną 76%. Wstępne nasiona moczono przez 3-4 dni w 0, 5% roztworze nadmanganianu potasu i wysiewano na grzbietach w rzędach oddzielonych od siebie o 10-15 cm.

Są one zakopane na głębokość 3-4 cm i najpierw ściółka, a następnie pokryte świerkowymi gałęziami. To nie tylko chroni namoczone nasiona przed zamarzaniem zimą, ale także chroni je przed myszami i ptakami. Ilość wysiewu - 200 sztuk na metr - sadzonki sosny nie boją się pogrubienia.

Uwaga! Sadzone w spadku w glebie nasiona są naturalną warstwowością.

Wiosenny siew

Podczas siewu nasion koreańskiej sosny cedrowej konieczne jest rozwarstwienie. Idealnie trwa 80-90 dni. Nasiona przez 3-4 dni moczone w roztworze kwasu cytrynowego i heteroauxin, leżały w pudełku z mokrym trocinami lub piaskiem i pozostawione na zewnątrz pod śniegiem.

Ale co, jeśli materiał do sadzenia zakupiony na wiosnę? Namocz nasiona w ciepłej wodzie przez 6-8 dni, zmieniając je co 2 dni. Następnie wymieszać z przemytym piaskiem i pozostawić w temperaturze pokojowej. Nasiona cedru koreańskiego za około miesiąc lub dłużej.

Natychmiast umieszcza się je w lodówce lub przenosi do pomieszczenia o temperaturze zbliżonej do 0 ° C, gdzie są przechowywane, aż zostaną zasadzone w ziemi.

Uwaga! Istnieje wiele sposobów stratyfikacji.

Nasiona poddane obróbce w niskich temperaturach wysiewa się na grzbietach pod koniec kwietnia lub na początku maja, tak jak jesienią.

Dalsza opieka nad sadzonkami

Wiosną, aby ptaki nie mogły dziobać sadzonek, grzbiety są pokryte przezroczystą folią, są usuwane dopiero po upadku skorupy. Marynowanie sosny cedrowej przeprowadza się bardzo wcześnie, w stanie liścieni, a jeszcze lepiej przed ich ujawnieniem. Wówczas współczynnik przeżycia wyniesie około 95%.

To ważne! Aby przeprowadzić wybór cedrów na etapie „kluczowym”, potrzebna jest pewna umiejętność.

Przed sadzeniem w stałym miejscu sadzonki są kilkakrotnie przeszczepiane do małych szkół. Najlepiej wykonać operację na wiosnę, ale w razie potrzeby i jesienią. Po pierwsze, trzyletnie sosny cedrowe sadzi się w odległości 30-35 cm w rzędach w odległości 1 m. Po 3-5 latach zostają przeniesione do nowej szkoły według schematu 1 x 1 m.

Przez cały ten czas cedry były umiarkowanie podlewane, karmione i chronione przed południowym słońcem. Do gleby płycizny dodaje się ściółkę iglastą - dzięki temu sadzonki rosną szybciej.

Sadzenie i konserwacja

Podczas sadzenia cedru koreańskiego nie powinno być większych trudności. Ważne jest, aby wybrać wysokiej jakości drzewko i miejsce dla niego - dorosłe sosny nie tolerują ruchu. Aby uzyskać dobre zbiory, w pobliżu powinny rosnąć co najmniej dwa drzewa.

To ważne! Pojedynczy koreański cedr da kilka stożków, a będą małe i zdeformowane, często z pustymi orzechami.

Wybór i przygotowanie miejsca lądowania

Cedr koreański preferuje gleby kwaśne, umiarkowanie żyzne, bogate w próchnicę i przepuszczalne dla wody i powietrza. Dobrze rosną na kamienistych glebach, są odporne na silny wiatr i w młodym wieku cierpią na cieniowanie. Z czasem sosny stają się bardzo kochające światło.

Koreańskie cedry mogą rosnąć na obszarach o stojącej wodzie gruntowej większej niż 1, 5 m - system korzeniowy ma potężne, głęboko wpadające w ziemię i nie toleruje zatykania. Przygotowując miejsce, korzenie chwastów są usuwane z gleby, kamienie, jeśli istnieją, zostają.

Wyładunek powinien być wystarczająco przestronny - o głębokości i średnicy około 1-1, 5 m. Aby przygotować mieszankę składników odżywczych, górną warstwę gleby miesza się z 3-5 wiader próchnicy liściowej, kwaśnego torfu i co najmniej 20 litrów ściółki iglastej.

Wszystkie te dodatki zakwaszają glebę i czynią ją luźną, przepuszczalną dla powietrza i wody. Przy bliskiej odległości od wód gruntowych wykop jest głębszy, a drenaż jest wylewany na dno - żwir, połamana czerwona cegła.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Najlepiej sadzić krupnomer z sosny cedrowej na raz - drzewa dziesięcioletnie powyżej 80 cm, ale są one dość drogie i do zbioru potrzebne są co najmniej dwa okazy. Dlatego wielu ogrodników jest zmuszonych kupić małe sadzonki. Ich jedyna przewaga nad krupnomera (z wyjątkiem cen) - łatwość sadzenia.

Rośliny kontenerowe są podlewane dzień przed przejściem na otwartą ziemię. Wykopane sadzonki należy kupić z dużym glinianym grudą, chronionym mokrym płótnem lub folią. Zaleca się sadzić je jak najszybciej.

To ważne! Sosów z otwartym systemem korzeniowym nie można kupić.

Zasady lądowania

Koreańskie sosny sosnowe, posadzone do celów dekoracyjnych, mogą znajdować się w odległości 4 m od siebie. Aby zapewnić dobre owocowanie, minimalna odległość między drzewami wynosi 6-8 m. Jeśli pozwala na to miejsce, lepiej zwiększyć odległość do 10-12 m.

Przed posadzeniem sosny cedrowej koreański otwór do sadzenia z góry jest całkowicie wypełniony wodą, uprzednio wypełnioną 1/3 płodnej mieszanki. Gdy wilgoć zostanie wchłonięta:

1. Żyzna gleba jest wypełniona do dołu, tak że szyjka korzenia jest wyrównana z krawędzią dołu.
2. W centrum zestaw koreański cedr.
3. Wgłębienie jest stopniowo wypełniane żyzną mieszaniną i staranowane.
4. Sprawdź i, jeśli to konieczne, popraw położenie kołnierza korzeniowego.
5. Cedr koreański obficie podlewany.
6. Pristvolny okrąg mulcz kwaśny torf lub miot iglasty.

Podlewanie i karmienie

Duże znaczenie dla nawożenia i podlewania sosny cedrowej w pierwszych 10 latach jej życia. Następnie nawozy są zastępowane mulczowaniem, a podlewanie odbywa się kilka razy w okresie letnim, jeśli jest sucho.

Należy uważać na młodą roślinę. W przypadku opatrunków najlepiej stosować specjalne nawozy dla hvoynika. Są produkowane na każdy sezon osobno, obserwując równowagę substancji potrzebnych drzewu i używane 3 razy w sezonie wegetacyjnym. Jeśli nie można użyć specjalnych opatrunków, podaj zwykłe opatrunki:

• wiosną, po topnieniu śniegu, z przewagą azotu;
• na początku lata - pełny kompleks mineralny;
• w połowie lub pod koniec sierpnia - fosforowo-potasowy (bez azotu).

Przez cały sezon wegetacyjny cedr koreański, podobnie jak inne rośliny iglaste, jest przydatny do nawożenia dolistnego. Aby to zrobić, lepiej jest stosować kompleksy chelatowe i siarczan magnezu.

Podlewanie młodych sosen cedrowych odbywa się w miarę wysychania gleby. Lepiej jest pominąć podlewanie niż pozwolić na zastój wody w obszarze korzenia.

Przycinanie i kształtowanie cedru koreańskiego

Cięcie nie jest uwzględnione w kompleksie opieki cedru koreańskiego. Wczesną wiosną lub jesienią usuwane są tylko suche gałęzie. Przycinanie formacyjne w ogóle nie jest wykonywane.

Przygotowania do zimy

Na zimę cedry koreańskie są chronione tylko w pierwszym roku po posadzeniu. Jest to kultura zimowa, dobrze tolerująca spadek temperatury. Sadzonki owinąć białą agrofiber lub spandbond i zabezpieczyć sznurkiem.

Wydajność cedru koreańskiego

Koreańskie sosny cedrowe wyhodowane z nasion zaczynają owocować 25-30 lat po kiełkowaniu, czasami szczepione - czasem po kilku latach. W warunkach naturalnych drzewa często dają plony dopiero po 60 latach.

Szyszki dojrzewają pod koniec października, w następnym roku po zapyleniu. Każdy zawiera od 100 do 160 nasion ważących 0, 5-0, 6 g, a rdzeń stanowi 35-40% masy „nakrętki”.

Szyszki sosny cedru koreańskiego rosną w grupach, a tylko na koronach drzew tylko kilka może znajdować się na gałęziach przylegających do korony. U młodych osobników nasiona są zwykle większe niż u starych.

W sprzyjających warunkach cedr koreański jest włączony w maksymalne owocowanie przez 100–170 lat. Trwa do 350-450 lat. Dobre zbiory są zbierane co 3-4 lata, ale całkowity brak owoców prawie nigdy nie jest obserwowany. W dobrym roku jedno dorosłe drzewo daje do 500 szyszek, czyli 25-40 kg „orzechów”. W warunkach naturalnych zbiory mogą wynosić od 150 do 450 kg / ha.

Wydajność drewna cedrowego zależy od wieku drzew, lokalizacji. Największy plon dają sosny koreańskie, przylegające do leszczyny, klonu, dębu i lipy, rosnące po południowej stronie dolnej części gór.

Choroby i szkodniki

Cedr koreański, podobnie jak wszystkie sosny, jest często dotknięty przez szkodniki i jest chory. Najbardziej niebezpieczny wiek dla gatunków roślin wynosi 30-40 lat. Odmiany wymagają stałej uwagi. Sztuczne drzewostany sosny cedrowej cierpią z powodu zanieczyszczenia gazem i chlorozy.

Najgroźniejszą chorobą jest rak smoły, zwany także szarością lub rdzą pęcherzową.

Ze szkodników cedru sosny koreańskiej należy podkreślić:

• tarcza sosnowa;
• ćma sosnowa;
• Hermes - sosna mszyca;
• szufelka sosnowa;
• kiełkować sosnowego jedwabnika.

Podczas atakowania szkodników drzewa są traktowane środkami owadobójczymi, choroby są leczone fungicydami. Na dużych plantacjach przetwarzanie cedru sosnowego jest trudne.

Recenzje cedru koreańskiego

Elena Vsevolodovna Kruchinina, 40, Pavlov Posad Kiedy wraz z mężem kupowaliśmy koreańskie cedry, bardzo się martwiliśmy, czy będą z nami rosnąć. Zabrali dwulatki w kontenerach, bardzo małe. Drzewa źle się zakorzeniły, potem okazało się, że lepiej jest wziąć duże, ale kosztują znacznie więcej. Musiałem podlewać Megafol i ciągle spryskiwać epinem. Osiadł, ale rośnie powoli - około 10 cm rocznie. Minęło 5 lat i są dość małe. To prawda, nie jest już niegrzeczny. Zapadają całkowicie w sen zimowy, niczego nie ukrywamy, tylko ściśnięte drzewo w pobliżu pnia z upadłymi igłami z sąsiedniego lasu. Wygląda na to, że nas polubili i nie przewiduje się żadnych problemów. Sergey Vladimirovich Kuznetsov, 63, Gatchina Mam dużą działkę poza miastem. Zasadził kilkanaście koreańskich drzew cedrowych, ale nie w celu produkcji orzechów, ale ponieważ, w przeciwieństwie do zwykłych sosen, nie mają dolnej części. Chciałem, żeby strona wyglądała pięknie przez długi czas i natychmiast. Dlatego wziąłem krupnomery. Wybór cedru koreańskiego spadł, ponieważ miał największe nierówności, myślał, że zaśmieci miejsce. Minęło 20 lat, cedry przyzwyczaiły się doskonale, wymagają niewielkiej konserwacji, zimują bez problemów, dają dużo szyszek, choć nie co roku. Jestem więc teraz nie tylko pięknem, ale i żniwami.

Wniosek

Cedr koreański to piękne duże drzewo, wolno rosnące, długo żyjące i dające smaczne zdrowe nasiona. W kulturze parkowej wykorzystuje się rośliny gatunków, właściciele małych obszarów mogą uprawiać odmiany. W przypadku drzewa musisz wybrać odpowiednie miejsce i otoczyć je minimalną starannością w ciągu pierwszych 10 lat życia, a to prawie nie powoduje problemów dla właścicieli.