Ogrodnicy Rosji, profesjonaliści i amatorzy, patrząc na zdjęcie i opis krzewu spirea, postawili sobie za cel zdobycie i sadzenie drzewka w ich fabule. Różnorodność odmian i rodzajów, łatwość opieki nad nimi - to główne kryteria, które pozwalają Spireas zajmować wiodącą pozycję na rynku roślin ozdobnych.

Jak wygląda spirea

Historia powstania krzewu ma swoje korzenie w starożytnej Grecji, gdzie otrzymała swoją nazwę, dosłownie przetłumaczoną jako „spirala”.

Spirea lub potoczny potok to krzew liściasty o wysokości od 15 cm do 2, 5 m (czasem do 3 m) z pełzającymi, wyprostowanymi, wyciągniętymi lub leżącymi gałęziami. Kora krzewu jest nieodłącznym elementem łuszczenia wzdłużnego.

Różnorodność form blaszki liściowej tawuła wynika ze szczególnej odmiany lub gatunku. Liście łąki są:

• ogonek liściowy;
• sukcesywnie;
• trzy ostrza;
• pięć płatów;
• lancetowaty;
• zaokrąglone.

Szypułki w krzewie również różnią się w zależności od kształtu, struktury i typu. Powstałe kwiatostany mogą przybierać różne formy:

• tarcze;
• kłoski;
• piramidy;
• wiechy.

Niezwykle bogata i paleta kolorów kwitnących iglic - od dziewiczej bieli do bogatej karmazynowej barwy, z lokalizacją wzdłuż całej gałęzi lub tylko na jej końcu.

Formowanie korzeni w trzęsawisku dość szybko przechodzi ze względu na łatwość przeżycia i bezpretensjonalność krzewu. Korzenie nie sięgają głęboko i znajdują się bardziej w płaszczyźnie poziomej, bliżej powierzchni gleby i mają postać włóknistą.

Absolutnie wszelkie metody nadają się do hodowli meadowsweet:

1. Generatywne - rozmnażanie przez nasiona.
2. Wegetatywny - rozmnażanie przez warstwowanie, dzielenie buszu i szczepienie.

Bezpretensjonalność, odporność na stres i możliwość tworzenia krzewów - to najważniejsze czynniki, w których zakochali się projektanci miłości i krajobrazu.

Odmiany Spiraeus

Rodzaj meadowsweet ma od 80 do 100 gatunków, które są podzielone między sobą zgodnie z czasem kwitnienia:

1. Wiosenne kwitnienie.
2. Kwitnienie
3. Jesienne kwitnienie.

W zależności od czasu pojawienia się i koloru łodyg jest inny:

• wiosną kwiaty są malowane w różnych odcieniach bieli;
• w kwitnących kwiatostanach kolor zmienia się od śnieżnobiałego do czerwonawo-różowego;
• W okresie jesiennym dominuje kwitnący purpurowy kolor.

Wielu ogrodników uważa, że ​​spirea jest doskonałą rośliną miodową. Ta opinia jest prawdziwa, ale tylko w połowie - przyciąga pszczoły tylko częściowo, ponieważ kwitnie w okresie masowego kwitnienia pozostałych roślin miodowych. Można śmiało powiedzieć, że w przyrodzie nie ma miodu Spirean, ale przy zakupie miodu akacjowego można być pewnym, że jest w nim również pyłek.

Rodzaje i odmiany spirei

Krzewy łąkowe są tak różnorodne pod względem wyglądu, formy i liczby hybryd, że każdy gatunek i odmiana powinny być opisane bardziej szczegółowo.

Biała spirea

Nazwana Spiraea albiflora lub biała spiraea jest całkiem uzasadniona ze względu na obecność przyciętych na niej białych. Ich wygląd przypomina piramidę wieńcową o średnicy 15 centymetrów.

Głównym siedliskiem tego gatunku jest Ameryka Północna, aw Rosji niezwykle rzadko spotyka się go w warunkach naturalnych.

Krzew rośnie powoli i dopiero po 10 latach może osiągnąć wysokość 2 m, uzyskując kulisty kształt. Wynika to z elastyczności pędów, żebrowanego kształtu i czerwono-fioletowego koloru, lokalizacji szypułek, które znajdują się na końcu pędów.

Blacha ma kształtowane formy, dzięki wyraźnie zaznaczonym karbom i dość dużym rozmiarom, 7 cm długości i 2 cm szerokości.

Pod względem kwitnienia białogłową biel można przypisać jesiennemu kwitnieniu, ponieważ łodygi kwiatowe pojawiają się bliżej końca lipca i trwają do końca sierpnia. Ten rodzaj tawuła jest w stanie tworzyć owoce, a ich wygląd zaczyna się pod koniec września lub na początku października.

Uwaga! Duża elastyczność oddziałów została doceniona przez projektantów krajobrazu.

Shelter white, ich zdaniem, jest idealny zarówno dla samotnych, jak i dla połączonych projektów krajobrazowych.

Biała dzicz jest nie tylko odmianą, ale także gatunkiem. Białe krzewy kwitnące obejmują również spirea:

• Wangutta (Spiraea x vanhouttei);
• Nipponskaya (Spirey Rainbow Girls);
• Thunberg (Spiraeathunbergii);
• szary (Spiraea x cinerea).

Te odmiany łączą się z obecnością białych szypułek i faktem, że wszystkie z nich są spireami wczesnego kwitnienia.

Różowa spirea

Dekoracyjny wygląd krzewu wynika ze stosunkowo małej wysokości i można śmiało powiedzieć, że jest to krzewiasta spirea. Dorosły krzew osiąga 1, 5 m wysokości i tworzy koronę o obwodzie 1, 5 m. Pędy zlokalizowane pionowo mogą rosnąć o 20 cm w ciągu roku.

Blachy mają wygląd 10-centymetrowej elipsy w kolorze jasnych wiosennych zieleni. Sądząc po nazwie, łodygi kwiatów są pomalowane na jasnoróżowe odcienie i wyglądają jak bujne wiechy.

Różnorodność odmian tawuła jest różowa, najbardziej odporna na niskie temperatury w zimie. Czynnik ten był głównym powodem popularności meadowsweet wśród ogrodników Syberii.

Różowe kwitnące krzewy, jak również białe kwitnące krzewy, obejmują następujące odmiany spiraeus:

• Japoński (ponad 20 gatunków);
• Macrofill;
• wierzba;
• Douglas;
• Bomald

Na szczególną uwagę zasługuje Spirea Kandelaite, należąca do grupy japońskich miniaturowych spiral.

Ten krzew jest bardzo zwarty i wolno rośnie. W 5 roku życia osiąga maksymalny rozmiar 0, 5 m wysokości i szerokości. Płytki liściowe mają żółty kolor z lekkim kremowym odcieniem, dość duże plamki różowawych kwiatostanów o średnicy do 8 cm są wyraźnie widoczne od czerwca do sierpnia.

Ten rodzaj kwitnienia przez całe lato spirea zdobył uznanie wśród projektantów krajobrazu. Jest to jedna z niewielu odmian, które doskonale radzą sobie z zanieczyszczonym powietrzem w warunkach miejskich i surowymi zimowymi mrozami.

To ważne! Meadowsweet preferuje żyzne i dobrze osuszone obszary.

Żółta spirea

Nazwa tawuła „żółta” wynika z koloru płytek liściowych krzewu. Niektóre gatunki nie zmieniają go przez cały sezon, podczas gdy inne zmieniają kolor liści z jasnożółtego na ognisty pomarańczowy.

Gatunki żółtawolistne obejmują iglice:

• Goldflame;
• Złota Góra;
• Złota Księżniczka;
• Musujący Dywan;
• Złoty Dywan;
• Valbuma (Magic Carpet);
• Światło ognia;
• Złota Fontanna.

Średnia Spirea

Spiraeamedia lub spirea to średni - wysoki krzew, osiągający 3 m. Naturalnym obszarem dystrybucji jest eurazjatycka strefa umiarkowana.

Gałęzie rosnące ściśle w górę tworzą zaokrągloną koronę. Blacha ma lekkie pokwitanie i przypomina wydłużoną szpiczastą elipsę z nacięciami wzdłuż krawędzi zielono-żółtego koloru.

Meadowsweet kwitnie średnio tylko przez 5 lat, tworząc kwiaty o białym kolorze, równo rozmieszczone na gałęzi z odległością 3-4 cm między nimi. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie maja, a kończy na początku czerwca.

Charakterystyczną cechą tej odmiany jest:

• odporność na mróz;
• tolerancja na suszę;
• odporność na gaz

Połączenie tych czynników pozwala na wykorzystanie średniego pola dla parków krajobrazowych, ogrodów i klombów w dowolnych miastach i przedsiębiorstwach przemysłowych.

Spirean rybinobolistnaya

Krzak Spirea zawdzięcza swoją nazwę płytom liściowym przypominającym jarzębinę, a czasami ta odmiana nazywana jest po prostu „ryabinnik”.

W młodszym wieku krzewu, kolor liści jest bliższy różowi, a gdy rośnie, zmienia się w jasny zielony kolor.

Łąki jesionowo-liściowe od czerwca do września kwitną pięknymi, pachnącymi, białymi piramidkami o długości do 25 cm.

Gatunek ten jest obdarzony naturą ze wspaniałym systemem korzeniowym, który pozwala na sadzenie krzewów na luźnych klifach w celu wzmocnienia gleby na zboczu.

Różnorodność odmian odmian tego gatunku pozwala na wykorzystanie krzewów w kształtowaniu krajobrazu. W nasadzeniach grupowych spirea jesionu świetnie wygląda z trzmielinami, darnią, weigelą i hvoynikami.

Spirea

Sądząc po nazwie, możesz natychmiast wysłać ten rodzaj krzewu. To z powodu podobieństwa z liśćmi kaliny w ludziach i stało się popularne tą nazwą. Ten rodzaj tawuła ma do 10 gatunków. Kilka z nich, oprócz liści wibroidalnych, tworzy z daleka kwiatostany przypominające gromadki kaliny.

Krzew krzewu ma dość duży rozmiar i może osiągnąć 4 m wysokości. Dekoracyjność krzewu całkowicie zależy od koloru płyt liściowych, które mogą być:

• kolory wiosennych zieleni lub cytrynowo-żółtych odcieni;
• kolor bordowy, szkarłatny lub pomarańczowy.

Spirey

Miasto może się pochwalić wysokim spiraeacrenata lub spiraea, ale nie osiąga maksimum wysokości metra, tworząc dość luźny kształt korony. Na południowy wschód od Federacji Rosyjskiej, regionu Kaukazu i Ałtaju - tylko w warunkach klimatycznych tych regionów można go zobaczyć i zobaczyć w warunkach naturalnego wzrostu.

Blacha jest wydłużona, osiągając wielkość 5 cm, inny kolor zielony z lekkim popiołem popiołu. Czasami, ze względu na podobieństwo koloru liści, odmiana ta jest mylona ze spireą Gerstein i spiraeą Dubolista.

Szypułki, białe z lekką żółtością, pojawiają się w połowie lipca tylko przez 3 tygodnie w formie małego parasola.

Na osobistych działkach roślina ta pojawia się rzadko, ale dla projektantów krajobrazu meadowsweet stał się znaleziskiem.

To ważne! Wybierając miejsce do sadzenia krzewów, najlepiej jest dawać dobrze oświetlone miejsca lub lekką półcień.

Spirey Japan Dwarf

Ta odmiana krzewu należy do iglic krawężnikowych, ponieważ nawet w wieku dorosłym wzrost roślin nie przekracza 30 cm.

Szypułki mają delikatny różowy kolor i znajdują się na wierzchołkach gałęzi. Krzew może być zadowolony z pierwszych kwiatów do połowy czerwca, a pod koniec lipca znikają łodygi kwiatowe, podobne do małych spodków.

Liść krzewu dopiero jesienią zmienia „zieloną sukienkę” w „pomarańczową sukienkę”. To właśnie ta funkcja umożliwiła zwrócenie uwagi dekoratorów krajobrazu na krzak karła Japaniz.

Ta sama zdolność do zmiany koloru blaszki liściowej występuje również w Spirea Magnum Rose. Ale nie można ich pomylić ze sobą, dopóki krzew Magnum Rose nie jest krótki, jego wysokość sięga 120 cm wysokości, a krzew krasnoludków Japaniz można określić jako spireę.

Spirea manon

Piękno zwartego krzewu dzikiej przyrody Manon leży w barwnym kolorze płyty liściowej. Krzew jest dość mały pod względem wysokości i szerokości, odpowiednio 80 i 60 cm. Przez cały sezon kolor liści może się zmieniać:

• kwitnące liście są pomalowane na czerwono;
• latem zmienia kolor na szmaragdowo zielony;
• jesienne liście pokryte są czerwono-pomarańczowym szkarłatem.

Meadowsweet Manon można przypisać odmianom kwitnącym jesienią, ponieważ jasnoróżowe płaty kwiatostanów zachwycają oko przez całe lato i jesienne miesiące. Tarcze znajdują się na wierzchołkach gałęzi, co nadaje krzakowi regularny zaokrąglony kształt, az daleka staje się różowa.

Ogrodnicy zauważyli duże podobieństwo wielkości, koloru liści i łodyg kwiatowych między Spyreus Zigunäblüt i Manon. To czasami prowadzi do pewnego zamieszania.

Spiraea gęsto kwitła

Ta nazwa tawuła otrzymała z powodu gęstych i dość dużych płatków, kwiatostanów o różowym kolorze, zdolnych do osiągnięcia średnicy 10-12 cm. Sam krzew nie jest zbyt wysoki i jest w stanie rosnąć tylko 80 cm, podczas gdy średnica korony nie będzie mniejsza niż metr.

Kolor liści na jesieni zmienia się z szmaragdowej zieleni w ognistą pomarańczę.

Odmiana japońskiej wielobarwnej spirei Shiroban, która ma grube skrawki dwukolorowych kwiatostanów, można odnieść do gatunku rośliny kwitnącej.

Spirea Sparkling Champagne

Stosunkowo niski krzew tej odmiany jest w stanie ozdobić ogród niemal wszystkimi kolorami tęczy przez cały sezon wegetacyjny. Wiosną płyta z liści malowana jest w odcieniach czerwieni i różu, które bliżej lata stają się podobne do koloru limonki. Szypułki mają postać małych skupisk znajdujących się na końcach gałęzi i są utrzymywane przez całe lato.

Wzrost krzewu nie przekracza 80 cm, a dzięki temu zyskał popularność wśród projektantów krajobrazu.

Kanton Spirea

Krzew ten może dorastać do 180 cm, ale główne piękno leży w opadających gałęziach, które są w stanie utworzyć kulistą koronę. W czerwcu kantońska dzicz jest podobna do śnieżnobiałej kuli, dzięki bujnemu, małemu strażnikowi szypułek.

Czerwona spiraea

Krzew odmiany Frobelis, nazywany najczęściej krzewem liściastego, jest czerwony z płytkami liściowymi.

Wiosną płyta z liści jest zabarwiona fioletową perłą, latem zmienia kolor na jaskrawą zieleń, a jesienią zmienia się liście, z daleka krzew staje się jak płonące ognisko.

Krzew kwitnie przez całe lato i we wrześniu, pokryty płatami purpurowego szkarłatu.

To ważne! Krzew wymaga przycinania, zarówno odmładzającego, jak i sanitarnego.

Spirea ostry ząbkowany

Krzew ma swoją nazwę ze względu na piękny kształt rzeźbionych płyt liściowych - krawędzie elipsoidalnych liści mają wyraźnie określone nacięcia. Najczęściej nazywa się to „Argutta”. Krzew wysoki, zdolny do osiągnięcia wysokości 200 cm i szerokości 300 cm. A opadające gałęzie z białymi szypułkami sprawiają, że krzew wygląda jak wodospad. Czasami Argutta jest mylona ze zlewnią spiraeum z powodu podobieństwa gałęzi i koloru szypułek.

Kategoria ostrego ząbkowania może być przypisana Spiraea Pink Spackler, ponieważ jego blacha jest bardzo podobna do liści Argutty.

Spirea paniculata

Wysoki krzew, zdolny do osiągnięcia wysokości 200 cm, wyjątkowo piękny podczas kwitnienia. Pojawiające się liliowe łodygi kwiatowe w spirei są podobne do dużych wiech do 20 cm wysokości, co było powodem nazwy „paniculata”.

Paniculate kwiatostany mają dużo spiraea, w których szypułki różnią się kolorem kwiatostanów - białym, różowym lub liliowym. Należą do nich tavolga Billarda i tavolga ivolist.

Spirey June Bride

Krzew należy do odmiany Nippon spirey. Czasami w opisach można znaleźć nazwę krzewu, jako „spirea Junia Bright”.

Średni krzew, osiągający 150 cm wysokości i średnicy. Blacha dwukolorowa:

• powyżej - kolor nasyconych zieleni;
• poniżej - zadymiony cień popiołu.

Szypułki pojawiają się wiosną w drugiej dekadzie maja i utrzymują się na krzaku do połowy czerwca, ozdabiając krzew małymi tarczami mlecznych kwiatów.

Snowbird June Bride jest odporna na zanieczyszczenia powietrza i jest w stanie ozdobić każdą działkę ogrodową swoją obecnością. Ważnym czynnikiem jest tolerancja koloru spirei tej odmiany.

Mocowanie Spirea

Krzew o nazwie „Mount” jest bardziej popularny pod nazwą „Gold Mount”. Nazwa ta została nadana roślinie ze względu na schemat kolorów liści, które mogą zmieniać kolor w zależności od miejsca sadzenia:

• na słonecznych obszarach kolor jest złoty z żółtym;
• w cieniu liście są zabarwione tylko szmaragdową zielenią.

Pomimo miniaturowego wzrostu, który nie przekracza 60 cm, roślina ma dość elegancką koronkę na poduszkę, osiągającą 120 cm średnicy. Niezależnie od miejsca lądowania jesienią płyta zmienia kolor na ognistoczerwony.

Szypułki jasnoróżowe pojawiają się w lipcu, a do października krzew wchodzi w fazę owocowania.

Spirea Neon Flash

Krzew o wysokości 90 cm trzy razy w sezonie może zmienić kolor płyty liściowej:

1. Kolor wiosny bliżej czerwieni.
2. Latem przekształca się w szmaragdowo zielony kolor.
3. Jesienią gra w czerwone szkarłatne.

Szypułki zachwycają oko przez całe lato, a po uformowaniu trzęsawicy, pod koniec września Neon Flush jest w stanie pokazać nowe kwiatostany tarczycy o ognistym czerwonym kolorze.

To ważne! Krzew jest dość odporny na suszę i wymaga umiarkowanego podlewania.

Krasnolud Spirea

Krzew to hybryda, którą uzyskano przez krzyżowanie się iglanie Hacketa. Wysokość rośliny nigdy nie przekracza 0, 3 m i jest uważana za okrywową. Z różnych odmian i gatunków bałwanki karłowate są jedyną odmianą tak niskiego wzrostu.

Pomimo całej atrakcyjności, roślina ta nie zyskała wiele popularności i popularności wśród ogrodników.

Spiraea

Piołun melee - jeden z najwyższych krzewów tej rodziny, zdolny dorastać do 3 m wysokości. Dla podobieństwa płytek liściowych z dziurawcem tej rośliny leczniczej nadano tę nazwę. Krzew kwitnie tylko przez 15 dni, poczynając od maja, z białymi raczej małymi kwiatami położonymi na całej długości gałęzi.

Spirea Country Red

Krzew należy do japońskiego gatunku spirea o wysokości nie większej niż 80 cm. W okresie wegetacyjnym płyta liściowa jest barwiona w ciemnozielonych kolorach, a jesienią zmienia swój „zielony strój” na ognistą pomarańczową „sukienkę”. Przedrostek „Czerwony” w tytule nie oznacza, że ​​czerwony kolor przeważa w krzewie, ale duże tarcze szypułek pojawiające się i nie znikające przez całe lato najbardziej pasują do tego zakresu.

Spirea Fujino Pink

Najczęściej w imieniu tego krzewu można znaleźć przedrostek „Thunberg”. Meadowsweet Fujino Pink przyciąga uwagę opadających gałęzi i różnych kolorów szypułek - od różowego do śnieżnobiałego. Maksymalna wysokość to znak 150 cm, o obowiązkowej wielkości 200 cm średnicy korony. Meadowsweet Fujino Pink ma tendencję do zmiany koloru blach w całym sezonie:

• wiosna jest zielonkawożółta;
• lato jest jaskrawo zielone;
• Jesień - ognista czerwień.

Spirey Densiflora

Meadowsweet Densiflora odnosi się do gatunków gęsto kwitnących iglic. Krzewy, ponieważ dwie krople są podobne do pędów, płytek liści, kształtu i wielkości szypułek. Jedyną różnicą między nimi jest gama kolorystyczna pojawiających się kwiatostanów - w trzęsawisku Densiflora mają one kolor dziewiczo-biały, dla którego krzew nazywa się „panną młodą”.

Spiraea trzy ostrza

Dekoracyjne spojrzenie na trzy ostrza łąk dają blachy, które wyglądają jak 3 stopione zakrzywione ostrza, pomalowane w zadymionym zielonym kolorze od dołu. Krzew pokryty jest przez 15 dni małymi białymi tarczami, począwszy od połowy czerwca, a pod koniec września owoce dojrzewają na gałęziach.

Zimotrwalosc

Meadowsweet odnosi się do krzewów zimowych. A nawet zamarznięte gałęzie w zimie mogą szybko odzyskać zdrowie po przycięciu. W większości przypadków spire nie jest przykryty na zimę, ale jeśli takie pragnienie pochodzi od ogrodnika, możliwe jest posiadanie pustkowia łąkowego i pokrycie go jesienią za pomocą świerkowych liści, torfu lub materiału pokrywającego.

Wniosek

Zdjęcia i opisy krzewu spirea oraz odmian i typów omówionych w artykule pozwalają stwierdzić, że roślina jest bezpretensjonalna i raczej dekoracyjna. Ogrodnicy i projektanci krajobrazu zauważyli minimalną konserwację i wysoką odporność na warunki zimowe, więc krzew stał się tak popularny w ostatnich latach.