Trzmielina Warty jest rozpowszechniona w Rosji. Jest uważany za najbardziej odpornego na zimę gatunku i jest sadzony nawet w regionach, w których inni członkowie rodzaju cierpią z powodu mrozu. Zdjęcie i opis trzmieli brodawkowatych jesienią wyjaśnia powody jej popularności jako rośliny ozdobnej. Łatwość pielęgnacji i niewymagające warunków uprawy sprawiły, że kultura stała się niezbędna w parku.
Opis guzowatego trzmieliny
Euonymus Warty, po łacinie - Euonymus verrucosus, gatunek należący do rodzaju Eosonymus, jest szeroko rozpowszechniony w klimacie umiarkowanym. W warunkach naturalnych rośnie w rzadkich lasach liściastych i iglastych, lasach dębowych, na polanach w całej europejskiej części Rosji. Gatunek jest rozprowadzany od Narvy na północy do terytorium Krasnodar na południu.
Trzmielina Warty to drzewo liściaste o wysokości do 6 m, ale częściej jest to krzew wzniesiony o długości około 2 m (rzadko 3, 5 m). W warunkach naturalnych roślina żyje do 80 lat, jako kultura dekoracyjna - nie więcej niż 50.
Wrzecionowate drzewo rozwija się powoli, utrzymuje nawet liścienie do trzech lat na słonecznych obszarach, w zaroślach - około 7-8. Główny wzrost formy daje się przez pierwsze 15 lat, kiedy wyciąga się na półtora metra. Następnie wzrost rozmiaru jest bardzo powolny, a po 30 zatrzymuje się.
Liście są odwrotne, eliptyczne lub wydłużone, jajowate, jasnozielone, o długości od 2 do 6 cm, ze szpiczastą końcówką. Krawędź płyty jest drobno ząbkowana, powierzchnia jest gładka, czasami owłosiona wzdłuż żył. Przy dostatecznym oświetleniu jesienią korona brodawkowatego zmienia kolor na jeden z odcieni różu.
Małe brązowo-zielone kwiaty z czterema płatkami zbierane są w 3-7 kawałkach w wiechach wychodzących z kątów liści. Pąki otwierają się w maju, równocześnie z konwalią. Kwitnienie trwa nieco krócej niż miesiąc, zwykle 27 dni. Trzmielina brodawkowata jest głównie zapylana przez muchy kwiatowe, są one przyciągane przez nieprzyjemny zapach rośliny, który z jakiegoś powodu jest nazywany myszą.
Owoce są różowe pudełka o średnicy 8-12 mm w postaci spłaszczonej kuli. Czarne nasiona o długości do 3 mm, osiągające dojrzałość pod koniec sierpnia lub września, odpadają po 7-10 dniach. Sadzonki są czerwone, jagody są w połowie pełne. Owocowanie rozpoczyna się w wieku sześciu lat. Jajnik daje tylko 1-3% kwiatów.
Trzmielina brodawkowata otrzymała swoją nazwę dzięki pędom pokrytym naroślami podobnymi do soczewicy. Jest to luźna tkanina, która pozwala oddychać gałęziom, których kora została zakorkowana z powodu wysokiej zawartości gutaperki. Można powiedzieć, że gatunek ten żyje dokładnie dzięki „brodawkom”. Młode pędy są bardzo cienkie, zielone lub oliwkowe. Z czasem ciemnieją, pękają i stają się prawie czarne.
Korzenie brodawkowatego trzmieliny powierzchowne, włókniste, dobrze rozwinięte.
Użycie trzustki brodawkowatej
Drewno brodawkowatego trzmieliny jest żółte, stałe, używane do produkcji wrzecion i czółenek. Dziś powstają z niego grzebienie, instrumenty muzyczne, spinki do włosów, igły dziewiarskie. Olej tłuszczowy ekstrahowany z nasion jest wykorzystywany w produkcji mydła. Brązowy i żółty naturalny barwnik przygotowuje się z liści owocu.
Wykorzystanie trzustki brodawkowatej w medycynie
Liście, kora, gałęzie, nasiona, konie i owoce mają właściwości lecznicze. Suszone są w osłoniętych od słońca pomieszczeniach o dobrej wentylacji. Liście zbiera się w okresie kwitnienia, nasiona - w czasie, gdy są dojrzałe, ale jeszcze nie zdążyły upaść na ziemię.
Lecznicze właściwości brodawkowatego trzmieliny wynikają ze składu chemicznego, wśród innych składników są:
- glikozydy nasercowe;
- węglowodany;
- pektyna;
- kwasy organiczne;
- witamina C;
- alkaloidy;
- taniny;
- sterydy;
- flawonoidy;
- antraglycozydy, które mają działanie przeczyszczające.
Preparaty, w których produkcji stosuje się brodawkowate trzmieliny, płyny, wywary, nalewki na pomoc alkoholową w leczeniu:
- bóle głowy;
- obrzęk;
- wątroba;
- zaburzenia nerwowe;
- nadciśnienie;
- impotencja;
- normalizować tętno;
- zaburzenia jelit.
Co to jest niebezpieczne euonymus
Najbardziej trujące są jagody brodawkowatego trzmieliny. Mają co najmniej niezbyt przyjemny, ale słodkawy smak, poza tym wyglądają elegancko, dlatego przyciągają dzieci. Dorosły jest mało prawdopodobne, aby zjadł tak wiele owoców, aby zostać poważnie otruty, ale dla nie rosnącego organizmu trucizna może być naprawdę niebezpieczna.
Nawet przedawkowanie preparatów brodawkowatego trzmieliny może spowodować:
- zaburzenie rytmu serca;
- nudności i wymioty;
- zapalenie jelit i biegunka;
- skurcze, dreszcze.
Pierwsza pomoc przy zatruciach - płukanie żołądka, lewatywa, przyjmowanie sorbentów. Pacjent powinien pozostać w stanie spoczynku, należy monitorować aktywność serca.
Zastosowanie gumy z brodawkowatego trzmieliny
Korzenie, kora i liście trzmieliny zawierają gutaperkę, której skład chemiczny jest taki sam jak w gumie. Najbardziej wartościową substancję techniczną można uzyskać z gatunków warty i europejskich. W pierwszej połowie ubiegłego wieku posadzono nawet plantacje krzewów w celu wydobycia gutaperki w północnych szerokościach geograficznych.
Jednak wraz z rozwojem przemysłu chemicznego i pojawieniem się tanich sztucznych polimerów, zapotrzebowanie na nie zniknęło. Trzmielina liściasta rośnie powoli, a przede wszystkim gutaperka znajduje się w korzeniach, więc dziś nie jest opłacalne jej wydobywanie z roślin.
Użyj jako roślina ozdobna
Trzmielina Warty - ozdobne drzewa i krzewy, które są szeroko stosowane w tworzeniu żywopłotów, dekorowaniu ogrodzeń i budynków gospodarczych. Są one sadzone na stromych zboczach wąwozów i wzdłuż stromych brzegów zbiorników, aby zapobiec erozji gleby. W ogrodnictwie parków i parków leśnych brodawkowaty trzmiel często działa jak podszycie.
Roślina wiosną i latem ma wielką wartość dekoracyjną. Chociaż krzewy wyglądają atrakcyjnie, nie mogą konkurować z innymi kulturami, w tym gatunkami zimozielonymi. Ale jesienią wszystko się zmienia. Jak widać na zdjęciu, brodawkowaty trzmiel jest ubrany w różowe liście, owoce tego samego koloru z czerwonymi prissyannikami zawieszają się na długich szypułkach. Roślina wygląda fantastycznie.
Roślinne drzewo wrzeciona może być częścią dużych i małych grup krajobrazowych lub tasiemca (pojedyncza ogniskowa). Ostatnio stały się modne autonomie - ogrody jesiennych kwiatów. Tam liściaste eskalety, w tym warty, są bardziej niż odpowiednie.
Sadzenie i pielęgnacja trzustki brodawkowatej
Trzmielina jest kulturą łatwą w pielęgnacji. Jednak różne gatunki mogą mieć różne wymagania dotyczące warunków uprawy. Trzmielina Warty, w porównaniu z innymi, jest bardziej wymagająca pod względem żyzności gleby. W warunkach naturalnych najczęściej rośnie jako zarośla lasów liściastych, na glebach luźnych, bogatych w próchnicę, neutralnych lub słabo zasadowych.
Zasady lądowania
Drzewo wrzeciona Warty jest sadzone na południu wczesną jesienią, w innych regionach - wiosną, kiedy śnieg topnieje, a ziemia trochę się rozgrzewa. Miejsce powinno być wybrane na sucho, kultura nie toleruje odlewania korzeni. Do gęstej gleby należy dodać piasek, torf lub kompost, kwaśny jest ulepszony kredą lub wapnem. Najlepsze z wszystkich wrzecionowatych drzew rośnie na wyższym gruncie pod ochroną większych drzew.
Na dobrze przepuszczalnych, średnio żyznych glebach wystarczy wykopać otwór do sadzenia 2 razy większy niż system korzeniowy, przykryć go ziemią, zagęścić i obficie podlać. Jeśli woda gruntowa się zbliży lub miejsce lądowania jest podatne na blokowanie, należy ułożyć warstwę drenażową z 15-20 cm złamanej czerwonej cegły, gliny ekspandowanej, żwiru.
W zbyt ubogich glebach piaskowce dodają garść złożonych nawozów. Otyłe czarnoziemy są dostosowywane do wymagań trzęsawek brodawkowatych za pomocą piasku. Roślina dobrze się zakorzenia, ale nie lubi przeszczepów, zwłaszcza w wieku dorosłym. Niezbędne jest natychmiastowe uwzględnienie wielkości trzmieliny liściastej po 10-15 latach.
Tworząc żywopłot zamiast dziur, wykonaj płytki rów. Po posadzeniu i podlewaniu koło pnia drzewa jest mulczowane torfem nizinnym, można użyć dobrze zgniłych trocin lub tyrsu.
To ważne! Pierwszy raz po posadzeniu roślina jest obficie podlewana, chronić przed bezpośrednim światłem słonecznym i zimnym wiatrem.Podlewanie i karmienie
Trzmielina Warty dobrze toleruje suszenie gleby. Specjalnie podlewanie jest konieczne tylko w najsuchszym lecie bez deszczu. Ten gatunek sprawia, że karmienie wymaga nieco więcej karmienia niż inne. Dobrze reaguje na nawóz wiosenny z kompleksem mineralnym o wysokiej zawartości azotu i jesiennym fosforem-potasem.
Tolerancja cieniutkiego trzmieliny
W odniesieniu do światła, brodawkowaty trzmiel można nazwać kulturą, która nie lubi skrajności. Jeśli zasadzisz go w cieniu głuchych, nie umrze, tylko pędy rozciągną się i będą cienkie, jesienią liście nie staną się różowe, ale tylko brązowe. Kwitnienie również będzie rzadkie, a ponieważ jagody są tylko 1-3% wiązane, nie będą w stanie służyć jako ozdoba dla buszu.
W silnym słońcu odległość w międzywęźle zmniejszy się, brodawkowaty trzmiel stanie się zwarty, ale liście spłoną, co również nie doda dekoracyjności. Najlepsze miejsce dla rośliny powinno przypominać warunki na wolności - lekki półcień lub dobre światło przez część dnia, najlepiej rano.
Przycinanie
Wszystkie beklety dobrze znosić przycinanie. Chociaż wysokość gatunków liściastych rośnie powoli, pędy boczne rosną dobrze. Trzmielina brodawkowata nie wymaga specjalnego formowania. Tnie tylko zamrożone, suche, chore, połamane gałęzie i te, które są zbyt długie lub po prostu psują widok lub blokują widok innych kultur.
Jeśli w grupie krajobrazowej rośliny znajdują się blisko siebie, należy usunąć niektóre pędy, które nie są widoczne z punktu kontroli, i które mają kontakt z innymi drzewami lub krzewami. Trzmielina nie będzie z tego powodu szkodliwa, ale kompozycja stanie się znacznie bardziej atrakcyjna, a sąsiedzi będą mniej narażeni na choroby i szkodniki.
Ponieważ kultura jest atrakcyjna, nie tylko liście, ale także owoce, które tworzą przycinanie, najlepiej wykonywać jesienią, po opadnięciu nasion.
Przygotowania do zimy
Uważa się, że warty są najbardziej odpornymi na zimę drzewami wrzecionowatymi. W warunkach naturalnych rośnie nawet w regionie Leningradu. Zazwyczaj nie jest przykryty na zimę. Zwiększona odporność na mróz jest wspierana przez jesienne uzupełnianie wilgoci i nawożenie fosforanami potasu pod koniec sezonu.
To ważne! Zimą brodawkowaty trzmiel może cierpieć z powodu zimnego wiatru i słońca odbijającego się od śniegu.
Uprawę zasadzoną na otwartym terenie można zabezpieczyć przez przykrycie krzewu białą peleryną z agrofibry lub szmatą.
Owoce brodawkowatego trzmieliny
Jagody są najbardziej trującą częścią trzustki brodawkowatej, ale smak jest słodki, ale niezbyt przyjemny. Dorosły nie będzie w stanie jeść tak dużo, aby uzyskać poważne zatrucie, i najprawdopodobniej pozbędzie się wymiotów i biegunki. Ale smak dzieci może być dziwaczny, niektóre dzieci dla obu policzków jedzą bezpieczne, ale obrzydliwe, gorzkie czarne czarne jagody. To młodsze pokolenie musi uważnie monitorować, będąc obok krzewu zawieszonego na jasnych kolczykach w kolorze czerwonym i różowym.
Ale w żywieniu ptaków owoce trzmieliny zajmują ważne miejsce. Dojrzewanie jagód w sierpniu-wrześniu jest szczególnie lubiane przez linnet. Przechodząc przez przewód pokarmowy ptaków, nasiona zwiększają kiełkowanie.
Hodowla
Najlepsze ze wszystkich wrzecionowatych drzew jest rozmnażane przez odrosty korzeniowe, które po prostu trzeba zdeponować wiosną lub jesienią.
Sadzonki korzeni zbyt dobrze. Wczesną wiosną gałązka przy ziemi lub zgięta do ziemi jest zamocowana w płytkim rowku i pokryta ziemią. Całe lato jest stopniowo podlewane, a jesienią lub na początku następnego sezonu są zdeponowane na stałym miejscu.
Zielone sadzonki cięte w czerwcu i lipcu są zakorzenione w mieszaninie torfu i piasku lub perlitu. Nie dopuścić do wyschnięcia podłoża, a jesienią posadzić w shkolku lub na stałe miejsce.
Można rozmnażać nasiona brodawkowatego trzmieliny. Ale robią to tylko wtedy, gdy trzeba zdobyć dużo roślin. Nawet szkółki sprzedające kulturę w dziesiątkach, a nie setkach okazów preferują raczej rozmnażanie wegetatywne niż nasienne.
Najszybszą roślinę ozdobną można uzyskać od potomstwa. W następnym miejscu - układy, pozostają w rozwoju przez około rok. Nie wszystkie ukorzenione sadzonki, ale dają całkiem zadowalające wyniki i mogą nawet kwitnąć w ciągu 2-3 lat. Trzmielina pochodząca z nasion, posadzona w otwartym terenie w ciągu 2-3 lat i przez cały ten czas musi być gdzieś, aby utrzymać i ostrożnie dbać. Zakwitnie nie wcześniej niż po 6 latach.
Choroby i szkodniki
W przeciwieństwie do kongenerów, trzęsawkowate brodawki są odporne na mole trzmieli. Najbardziej niebezpieczne dla tego gatunku są takie szkodniki:
- mszyca niszcząca kwiaty, młode liście i pędy;
- pająk, zaciskając cienką stronę arkusza i wysysając z niego sok;
- wiosenne jedzenie liści wiosną;
- gąsienice, które wydaje się, że trzmielina „ciągnie” się z innych upraw, w tym z owoców;
- Ryby Wilczomlecz jedzą jagody.
Walcz przeciwko szkodnikom za pomocą odpowiednich środków owadobójczych.
Należy zwrócić uwagę na takie choroby euonymus:
- mozaika wirusowa, począwszy od pojawienia się żółtych plam na liściach, które deformują się z czasem;
- mączniak prawdziwy - choroba grzybowa, przejawiająca się w postaci białego nalotu na organach wegetatywnych;
- plamienie - plamy pojawiają się najpierw na liściach, następnie na płatkach lub punktach z zarodnikami grzybów;
- martwica, w której kora zmienia kolor, następnie pęka, złuszcza się, umiera.
Wirusy dziś nie nauczyły się leczyć, a w przypadku chorób grzybowych krzew leczy się fungicydami, w zaawansowanych przypadkach - trzy razy, w odstępie 2-3 tygodni.
Wniosek
Zdjęcia i opisy guzowatego trzmieliny dają wyobrażenie o krzewie w różnych okresach wegetacji. Jego głównym celem jest służyć jako roślina ozdobna w prywatnych i publicznych ogrodach, aby przyciągnąć ptaki na miejsce. Jesienią wygląda zwłaszcza na pięknego brodawkowatego trzmielina. Fani docenią dziwaczny wygląd rośliny po opadnięciu liści i przed kwitnieniem punktów, gdy szczególnie widoczne są wypukłe soczewice na prawie czarnej krakowanej korze.