Rasa legbaru jest raczej rzadka. Michael Pease i Reginald Pennet, naukowcy zajmujący się hodowlą z University of Cambridge University of Genetics, w latach 30. zajmowali się hodowlą kurcząt o właściwościach autoseksualnych (zdolność do określania płci kurcząt o kolor puchu w wieku jednego dnia), ale jednocześnie kurczaki miały wysoką produkcję jaj.
Złote kury legbarowe powstały w wyniku krzyżowania leggornów i pasiastych plymouthów i zostały znormalizowane w 1945 roku. Powstały złoty pasek nogi, skrzyżowany z białym leggornem i złotym kogutem Kempinskim, okazał się srebrnym paskiem w 1951 roku. Ponadto został skrzyżowany z białym leggornem i araukanami. Wynik: kremowy pasek nogi, który został zaprezentowany na wystawie rolniczej w 1958 roku. Nowonarodzone kurczaki niosły niebieskie jajka. Przez pewien czas rasa nie była zgłaszana i prawie znikała. Na rasie kurczaków Legbar zobacz film:
Opis rasy
Opis rasy Legbar przedstawia się następująco: koguty legbarowe są potężnymi ptakami. Mają korpus w kształcie klina, szeroką klatkę piersiową, długie i płaskie plecy. Ogon jest umiarkowanie pełny, nachylony pod kątem 45 stopni. Skrzydła są ciasno dociśnięte do ciała. Głowa jest niewielka, grzebień wyprostowany, jasnoczerwony, z 5-6 wyraźnymi zębami, kolczyki są w lekkim odcieniu, u kurcząt grzebień ma kształt liścia z 6 zębami, nie zawsze wyprostowany, może zwijać się na bok od środka. Oczy są jaskrawo pomarańczowe. Nogi są koloru żółtego, cienkie, ale mocne, z szeroko rozstawionymi 4 palcami.
Upierzenie ptaków jest miękkie, jedwabiste. Charakterystyczną cechą paska jest grzebień na głowie. Dlatego często mówią „grzywaczowy pasek” o rasie. Wyglądają jak przedstawiciele rasy Legbar, spójrz na zdjęcie.
W sumie, w zależności od koloru, istnieją trzy odmiany legbaru - złoty, srebrny i kremowy. Obecnie najczęściej spotykany jest kremowy kolor paska, który łączy srebrnoszare i miękkie złote barwy, tworząc w ogólności kremowy kolor. U samców wyróżnia się wyraźne pasy, u kurczaków są one nieobecne. Ponadto upierzenie kurczaków Legbar jest ciemniejsze, z przewagą brązowych odcieni: od miękkiego kremu do kasztanowca z jasnymi piórami.
Kurczęta z legbarami mają wyraźny autoseksizm.
Uwaga! W codziennym wieku kurcząt można rozpoznać po ciemnobrązowym pasku przechodzącym przez głowę, plecy i kość krzyżową.
U samców pasek jest zamazany i zmieszany z głównym tłem, w przeciwieństwie do kurcząt, których krawędzie paska są wyraźnie zaznaczone. Na zdjęciu można całkowicie odróżnić kurczęta i koguciki rasy Legbar.
Legbary mają dobry temperament, nie znajdziesz ich do wyjaśnienia relacji między sobą i innymi rasami. Ale koguciki zazdrośnie strzegą swoich przyjaciół, chronią ich i nie obrażają.
Kurczęta tej rasy są bardzo mobilne i lubią chodzić. Dlatego podczas hodowli konieczne jest wyposażenie długopisu w spacery. Pozwoli to kurczętom nie tylko chodzić, ale także znaleźć jedzenie w postaci robaków. Rasa Legura jest wysoce pożądaną żywnością pochodzenia zwierzęcego. Swobodny sposób utrzymywania ptaków pozwala oszczędzać na paszy. Latem większość ekspertów zaleca niewielki dodatek.
Funkcje produkcyjne
Rasa kurczaka z legbarami ma mięsisty kierunek. Przy całym pięknie danych zewnętrznych, zdolności produkcyjne kurcząt w ogóle nie ucierpiały.
- Kurczaki niosą jaja z mocnymi muszlami niebieskim lub oliwkowym o wadze do 60 g;
- Wysoka produkcja jaj trwa 2 lata;
- Kury nóg zaczynają zamiatać od 4-5 miesiąca życia;
- Rocznie produkuje się około 220 jaj;
- Waga żywca kur Legbar sięga 2, 5 kg, kurki 2, 7-3, 4 kg.
Powyższe cechy rasy doprowadziły do tego, że stała się dość popularna.
Minusy rasy
Utrzymując rasę w prywatnych gospodarstwach domowych, należy pamiętać o niektórych wadach charakterystycznych dla legbaru. Bez ich uwzględnienia efektywna hodowla jest niemożliwa. Wady legbaru obejmują:
- Wymiana żywego inwentarza jest wymagana co 2 lata, ponieważ produkcja jaj gwałtownie spada po 2 latach;
- Legbary warstwowe prawie straciły instynkt inkubacyjny. Niektórzy hodowcy drobiu tłumaczą to poruszającą naturą rasy Legbar. Niemniej jednak hodowcy muszą wziąć udział w zakupie inkubatora;
- W zimnym okresie roku produkcja jaj maleje i może całkowicie ustać. Dlatego, aby otrzymać jaja w zimnej porze roku, konieczne jest ogrzanie domu. Może być konieczne zainstalowanie nagrzewnicy. Najważniejsze jest, aby temperatura w pomieszczeniu była dodatnia. W temperaturze + 15 + 17 stopni możesz liczyć na utrzymanie produkcji jaj w tej samej objętości.
Ta ostatnia wada ma znaczący wpływ na dalszą dystrybucję kur tej rasy w trudnych warunkach klimatycznych Rosji.
Funkcje treści
Uważa się, że legbary wybiórczo leczą żywność i nie jedzą tego, co jedzą inne kurczaki.
Pasze dla rasy Legbar wykonane z 5-6 komponentów. Następnie taka kombinowana pasza zostanie dobrze zjedzona przez ptaka, a kurczaki otrzymają wszystkie niezbędne składniki z pożywienia na całe życie i wysoką produkcję jaj.
W osobnym pojemniku wlać muszlę, wapień, kredę, pokruszoną skorupkę jaja. Aby kurczak mógł nosić wysokiej jakości jajko, wymaga dużo wapnia, znacznie więcej niż może uzyskać z karmy.
W lecie należy dodać do diety warzywa, sezonowe warzywa. Jeśli dasz kurczętom mokrą papkę, upewnij się, że są natychmiast zjedzone. Pozostałe resztki jedzenia, kwaśne.
To ważne! Legbarov nie może przekarmiać.U młodych osób otyłość prowadzi do tego, że początek okresu niosącego jaja jest odroczony. U dorosłych kurcząt liczba złożonych jaj jest znacznie zmniejszona.
Kury zużywają prawie 2 razy więcej wody niż pasza. Latem zmieniaj wodę 2-3 razy, zimą mniej.
Przepływ świeżego powietrza odbywa się przez zwykłe okno. Możesz także wyposażyć przewody zasilające i wydechowe w korki, dzięki czemu możesz regulować przepływ powietrza, co jest szczególnie ważne w zimie, aby zachować ciepło.
Dom powinien być dobrze oświetlony. Przez okna wpada naturalne światło, w zimie, gdy dzień jest krótki, wymagane jest dodatkowe oświetlenie.
Utrzymuj to w czystości. Zmień miot częściej. Upewnij się, że 2 razy w roku odbywa się czyszczenie ogólne, a następnie leczenie antyseptyczne.
Bez wątpienia dom powinien być wyposażony w grzędy, gniazda, miski do picia i karmniki dla kurcząt.
Grzędy składają się z zaokrąglonych słupków w wysokości 20 cm na 1 kurczaka. Na wysokości 1 m od podłogi i w odległości 50 cm od siebie. Najdogodniejsze umiejscowienie grzędy w postaci drabiny, a nie jedna na drugiej.
Do gniazd można użyć zwykłych pudeł wyłożonych słomą lub sianem. Przybliżone wymiary 35x35 cm.
Wniosek
Hodowle kur niosek można uznać za rentowny biznes. Dzięki minimalnym inwestycjom możesz szybko osiągnąć zysk. W przypadku rasy Legbar przedsiębiorstwo można rozwijać nie tylko na podstawie sprzedaży jaj, ale także na sprzedaży jaj i młodego rodowodu do dalszej hodowli. Nie zapominaj, że ptak ma kierunek mięsa. Tusze ubitych ptaków mają dobrą prezentację.
