Jałowiec łuskowaty - roślina, której żywotność może wynosić kilkaset lat. Ponieważ krzew iglasty ma atrakcyjny wygląd i wiele użytecznych cech, często uprawia się go w domkach letniskowych.

Opis płatka jałowca

Wschodnie Himalaje, górzyste regiony Chin i Tajwanu są uważane za ojczyznę łuskowatego jałowca, jednak sztucznie iglaste rośliny są uprawiane na całym świecie. Jałowiec Scaly należy do rodziny cyprysów i może mieć formę podobną do drzewa lub prostaty. Wysokość łuskowatego jałowca rzadko przekracza 1, 5 m; gęste pędy pokryte są sztywnymi, długimi igłami o odcieniu szaro-niebieskim do jasnozielonego, w zależności od odmiany.

Scaly jałowiec jest miłującą światło rośliną, która preferuje raczej ciepły klimat. Jednak krzewy są uprawiane, w tym w strefie środkowej, tolerują przymrozki poniżej - 20 ° C, chociaż mogą zamarzać nieznacznie bez schronienia wysokiej jakości.

Krzew rośnie bardzo powoli, ale w drugim roku po posadzeniu zaczyna owocować, w maju na jego pędach pojawiają się czarne owalne szyszki o długości do 7 cm.

Jałowiec łuskowaty w projektowaniu krajobrazu

Ze względu na atrakcyjny wygląd i przyjemny aromat ten typ jałowca jest aktywnie wykorzystywany w ogrodnictwie dekoracyjnym. Krzewy iglaste są sadzone w ogrodach, domkach letniskowych i parkach, zarówno w formie solowej, jak i jako składnik kompozycji roślinnych.

Z reguły pełzające odmiany roślin są używane do ozdabiania pierwszego planu grup dekoracyjnych. Jałowiec Scaly jest często używany do podkreślania krawężników i granic podczas dzielenia krajobrazu na oddzielne strefy. Spośród dużych odmian roślin często tworzących żywopłoty, gęste, gęste igły są idealne do tworzenia naturalnego ogrodzenia, ponieważ jest ono całkowicie nieprzeniknione dla widoków.

Krzew iglasty jest zimozielony, więc nawet jesienią zachowuje swój jasny kolor i atrakcyjność wizualną. Szczególnie korzystny krzew wygląda w jesiennych ogrodach w pobliżu innych roślin iglastych lub późno kwitnących, co łatwo zauważyć, jeśli spojrzeć na zdjęcie łuskowatego jałowca.

Odmiany płatków jałowca

Istnieje wiele gatunków łuskowatego jałowca - zarówno odmiany poziome, jak i rosnące są hodowane przez hodowlę. Szczególnie popularne w projektowaniu krajobrazu są różne typy, które łączą atrakcyjność wizualną ze zwiększoną wytrzymałością.

Jałowiec łuskowaty Niebieski Świd

Odmiana Blue Blue Svid wyróżnia się kompaktowymi rozmiarami, opadającymi rozgałęziającymi się pędami i niezwykłym odcieniem igieł - srebrnym lub zielonkawo-niebieskim. Maksymalna wysokość tej odmiany wynosi 1, 5 m, a szerokość pojedynczego krzewu nie przekracza 2, 5 m. Odmiana rośnie bardzo wolno, aby osiągnąć wysokość 0, 5 m, roślina potrzebuje około dziesięciu lat.

Wśród zalet tej odmiany można wymienić jej bezpretensjonalność - jałowcowy łuskowaty niebieski Szwed dobrze rośnie na niezbyt bogatych glebach i spokojnie toleruje umiarkowane przymrozki.

Jałowcowy łuskowaty Floreant

Odmiana Floreant należy do przysadzistych odmian jałowca jałowego, rzadko rośnie powyżej 1 m, a szerokość krzewu nie przekracza 2 m. Piękna korona półkulista, łatwo formująca się, czyni tę odmianę atrakcyjną dla osób zainteresowanych kształtowaniem krajobrazu.

Niezwykłe łuskowate jałowce Floreant dają kolorowe igły sosnowe - zielone z żółtawym odcieniem. W krajobrazie Floreant wygląda kolorowo i wesoło, dzięki czemu żywo ożywia kompozycje ziołowe.

Jałowcowa łuskowata Dream Joy

Roślina ozdobna należy do kategorii skarłowaciałej - wysokość krzewu tej odmiany wzrasta do zaledwie 80 cm, a dorasta do 1, 2 m. Dream Joy ma niezwykłą kolorystykę - igły młodych pędów są jasnozielone lub żółte na końcach, a gdy dojrzewają krzew ciemnieje i staje się niebieskawo-zielony.

W krajobrazie łuskowatego jałowca Radość Marzeń preferuje dobrze oświetlone obszary i lekką, bogatą w tlen ziemię.

Jałowcowa Łuszcząca się Loderia

Odmiana Lodery odnosi się do pionowych gatunków drzew iglastych, ma wydłużony szpiczasty kształt i nieco przypomina mały świerk. Pędy w Laudery podniesione, igły - małe i igiełkowe, zielono-niebieskie.

Łuskany jałowiec Loderi rzadko rośnie powyżej 1, 5 mi szerszy niż 90 cm, a jednocześnie wzrost krzewu następuje bardzo powoli, osiągając wysokość 80 cm tylko 10 lat po posadzeniu. Zaleca się sadzenie tej odmiany w dobrze oświetlonym miejscu w ciepłych regionach. Krzew iglasty jest spokrewniony z małymi przymrozkami, ale jednocześnie jest bardzo wrażliwy na wilgoć - Lodery nie znosi suszy.

Juniper skalisty Hannetorp

Niskie odmiany krzewów Hannetorp mają rozłożystą grubą koronę, zdolną do osiągnięcia szerokości 2, 5 m. Wysokość rośliny zwykle nie przekracza 1, 5 m, a krzew rośnie bardzo powoli i osiąga maksymalny rozmiar tylko 8-10 lat po posadzeniu.

Młode igły rośliny mają niebieskawo-niebieskawy odcień i wraz z wiekiem zmieniają kolor na niebiesko-zielony. Piękny i zimotrwały jałowiec łuszczący się Hunnetorp jest bardzo popularny w Rosji, Europie Środkowej i krajach skandynawskich, ponieważ dobrze znosi mroźną zimę.

Jałowcowy łuskowaty Złoty Płomień

Odmiana Golden Flame należy do pionowych łuskowatych jałowców i może osiągnąć wysokość 1, 8 mi szerokość do 2, 5 m. Główna część igieł krzewu jest zielona z niebieskawym odcieniem, ale kremowe żółte plamy są nierównomiernie rozrzucone po pędach. Dzięki temu złocisty jałowiec Golden Flame wygląda bardzo nietypowo i może służyć jako jasny akcent w dekoracyjnym krajobrazie. Kształt korony w krzewie rozszerza się, główne gałęzie są skierowane ku górze, a pędy boczne są zwrócone ku ziemi.

Odmiana ma średnią zimową odporność i nadaje się do hodowli w środkowym pasie. Najlepiej sadzić krzew na oświetlonych obszarach i lekkich glebach, dzięki czemu uzyska jaśniejszy kolor.

Jałowiec łuskowaty Mała Joanna

Odmiana należy do kategorii karłowatych, przez 10 lat życia osiąga zaledwie 40 cm wysokości i dorasta do 50 cm szerokości. Krzew ma rozległą i bardzo gęstą koronę z gęstymi pędami, kolor igieł jest jasnozielony z niebieskim odcieniem, a cień jest szczególnie dobrze widoczny na słońcu.

Mała Joanna kocha dobrze oświetlone miejsca i luźną glebę bez zastoju wilgoci. Roślina dobrze znosi przymrozki i susze, dlatego często występuje w projektowaniu krajobrazu w krajach o klimacie umiarkowanym.

Jałowcowy łuskowaty typ złota

Inną karłowatą rośliną ozdobną jest odmiana jałowca typu Gold, 10 lat po posadzeniu, tylko 40 cm wysokości i 1, 2 m szerokości. Korona krzewu iglastego jest gęsta i rozprzestrzenia się, młode pędy mają żółto-zielony kolor, ale następnie zmieniają kolor na srebrno-zielony. W roku jałowiec dodaje około 10 cm wysokości.

Najlepszy ze wszystkich rodzajów złota czuje się na lekkich glebach o umiarkowanej wilgotności i na słonecznych terenach. Różni się dobrą odpornością na zimę, jednak może pęknąć pod ciężarem pokrywy śnieżnej, dlatego potrzebuje specjalnego schronienia.

Jałowiec łuskowaty Tropical Blue

Bardzo piękny miniaturowy jałowiec to azjatycka odmiana Tropical Blue z niezwykłą poduszkową koroną. Przez 10 lat krzew dorasta do zaledwie 30 cm, a maksymalna wysokość to nieco ponad 50 cm. Poziomy łuskowaty jałowiec rozciąga się do około 1 m szerokości Igły tej odmiany są kłujące i krótkie, grube, w słonecznych obszarach ma niebieskawo-niebieski odcień, aw cieniu staje się niebiesko-zielony.

Variety Tropical Blue toleruje umiarkowane przymrozki i susze. Ale nadmiar wilgoci jest destrukcyjny, system korzeniowy roślin gnije, więc wilgotność gleby powinna być ściśle monitorowana.

Jałowcowy łuskowaty błękitny pająk

Rozłożysta odmiana Blue Spider rzadko przekracza 1, 5 m wysokości i może rozciągać się na szerokości do 2, 5 m. Jednak wzrost krzewu jest bardzo powolny, więc w ciągu pierwszych 10 lat rośnie nie więcej niż 50 cm. odmiany niebiesko-niebieskie, z szarym kwiatem w zimie, o spłaszczonym kształcie.

Odmiana dobrze znosi mróz, jest mało wymagająca dla gleby. Ale sadzenie łuskowatego błękitnego pająka jałowca jest potrzebne tylko na słonecznych terenach - nawet w lekkim cieniu krzew zaczyna się gorzej.

Jałowcowa łuskowata niebieska gwiazda

Odmiana Blue Star należy do odmian miniaturowych, maksymalna wysokość nie przekracza 1 m. Korona krzewu jest kulista z jasnym odcieniem niebiesko-srebrnym, mróz i brak światła dobrze znosi odmianę.

Jałowcowy łuskowaty błękitny carpe

Odmiana odnosi się do kilku odmian, charakteryzujących się szybkim wzrostem - 10 lat po posadzeniu osiąga 60 cm wysokości. Korona krzewu jest pełzająca i opadająca, kolor igieł jest szaro-niebieski.

Jałowcowy łuskowaty meieri

Niska odmiana z pełzającą koroną osiąga 30-100 cm wysokości i ma niebieski odcień igieł z białą patyną. Różni się w niskiej odporności na zimę, tak że łuskowaty niebieski jałowiec przetrwał zimno, należy go ostrożnie ogrzać.

Jałowcowy łuskowaty holger

Odmiana dekoracyjna o maksymalnej wysokości 0, 8-1 m, ma interesujący jasny zielony odcień igieł z jasnymi żółtawymi wtrąceniami na końcach pędów. Odmiana toleruje zimę spokojnie, ale słabo postrzega nadmiar wilgoci w glebie i brak światła.

Sadzenie i pielęgnacja łuskowatego jałowca

Większość odmian krzewów iglastych nadaje się do uprawy w środkowym pasie. Aby jednak prawidłowo obsadzić i pielęgnować jałowiec niebieski Svid i inne odmiany, należy znać podstawowe zasady uprawy.

Przygotowanie sadzonek i obszaru sadzenia

Większość odmian łuskowatego jałowca preferuje dobrze oświetlone obszary - odpowiednio, miejsce do sadzenia należy wybrać po słonecznej stronie. Dopuszcza się sadzenie krzewów w miejscach z lekkim cieniowaniem, o ile nie jest to znaczące. Jeśli planujesz zasadzić kilka krzewów na raz, musisz zaznaczyć miejsce tak, aby odległość między poszczególnymi roślinami wynosiła co najmniej 1-1, 5 m.

Aby sadzonka roślin osiadła szybciej, zaleca się przesadzanie jej w ziemi wraz z grudą ziemi, korzenie jałowca są kruche i łatwe do uszkodzenia. Kilka godzin przed posadzeniem musisz moczyć glinianą pokój wodą.

Zasady lądowania

Krzewy iglaste wystarczająco odporne na skład gleby i jej płodność. Ale jednocześnie dobre napowietrzanie gleby i wysokiej jakości drenaż są ważnym warunkiem.

Wgłębienie na drzewko jałowca musi być przygotowane obszernie - około trzy razy więcej niż gliniana sala z systemem korzeniowym. Warstwa około 20 cm jest wypełniona drenażem na dnie studzienki, a połowa otworu jest pokryta ziemią i sadzonka jest ostrożnie opuszczana do wewnątrz. Po tym dół może być wypełniony ziemią do końca.

Zaraz po posadzeniu jałowiec należy podlać. Nie trzeba deptać ziemi wokół sadzonki, ziemia powinna osiąść w naturalny sposób. Najlepiej wysiąść na wiosnę - w kwietniu lub maju. Dopuszczalne jest również jesienne sadzenie krzewu, powinno ono zostać przeprowadzone w październiku.

To ważne! Korzeń korzenia drzewka jałowca powinien być wyrównany z krawędziami otworu lub nieco powyżej poziomu gruntu.

Podlewanie i karmienie

Bezpretensjonalny krzew iglasty rośnie dobrze w prawie każdych warunkach, ale brak wilgoci wpływa na jego piękno. Dlatego w upalne dni zaleca się regularne podlewanie łuskowatego jałowca, a także dokładne spryskanie korony.

Ostrzeżenie! Oba są lepsze do zrobienia wcześnie rano lub po zachodzie słońca, aby krzew nie został spalony.

Jeśli chodzi o karmienie, jałowiec potrzebuje niewielkiego nawozu. Dla dobrego wzrostu zaleca się nakładanie azotowego wierzchniego opatrunku do gleby trzy razy w sezonie, od wiosny do jesieni. Ale lepiej nie używać drobiu lub krowiego nawozu i innych nawozów organicznych, krzewy iglaste tolerują je słabo, korzenie jałowca mogą cierpieć.

Mulczowanie i obluzowywanie

Ściółkowanie wokół krzewu jałowca jest zalecane natychmiast po posadzeniu. Warstwa ściółki zapobiegnie szybkiemu parowaniu wilgoci. Zaleca się stosowanie siana, suchych igieł lub torfu jako materiału do mulczowania, jałowiec reaguje na nie szczególnie dobrze.

Ale rozluźnienie ziemi wokół buszu powinno być bardzo ostrożne, oddziałując tylko na górną warstwę gleby. Korzenie rośliny znajdują się blisko ziemi, więc nieostrożne odchwaszczanie może je uszkodzić i doprowadzić do śmierci rośliny. Rozluźnienie powinno być wykonywane tak rzadko, jak to możliwe - mulczowanie wysokiej jakości pomoże osiągnąć ten cel, ponieważ zapobiegnie on wzrostowi chwastów.

Przycinanie płatków jałowca

Krzewy iglaste są cenione nie tylko za piękny odcień igieł sosnowych, ale także za ich atrakcyjne kształty. Roślina toleruje przycinanie, więc można ją przeprowadzać zarówno do celów sanitarnych, jak i dekoracyjnych.

Jałowiec Scaly przycina się wczesną wiosną, przed początkiem sezonu wegetacyjnego - w czasie, gdy sok nie porusza się wzdłuż gałęzi rośliny. W procesie przycinania ważne jest nie tylko poprawienie kształtu korony, ale także usunięcie wszystkich wysuszonych, połamanych i chorych pędów.

Wskazówka! Aby przycinanie nie zaszkodziło krzewowi, należy je wykonać bardzo ostrym i sterylnym narzędziem. Plasterki należy traktować roztworem grzybobójczym, który wspomaga szybkie gojenie.

Przygotowania do zimy

Jałowiec dobrze znosi zimno, ale potrzebuje specjalnej osłony na zimę. W przypadku krzewów pełzających śnieg może być stosowany jako materiał osłonowy bezpośrednio, chroni roślinę przed wiatrem, mrozem i ekspozycją na słońce. Ponieważ gałęzie jałowca mogą oderwać się pod ciężarem śniegu, zaleca się uformowanie śnieżnej „poduszki” na specjalnej ramie ochronnej.

Konieczna jest ochrona przed zamarzaniem i korzenie rośliny. Aby to zrobić, na krótko przed początkiem zimy, gleba w okręgu koła jest ściśnięta gęstą warstwą torfu około 10 cm, a gałęzie świerkowe są wyrzucane na wierzch.

Ostatnie podlewanie krzewu powinno nastąpić nie później niż w październiku, zanim nadejdą pierwsze przymrozki. 2-3 wiadra wody wylewa się pod pień krzewu, ziemia nie może być jeszcze zamarznięta, w przeciwnym razie podlewanie nie przyniesie żadnych korzyści, a nawet nie spowoduje szkody.

Uwaga! Polietylenu do owijania jałowca na zimę nie można użyć - podczas odwilży pod materiałem pokrywającym tworzy się nadmierna wilgoć, w warunkach, w których pojawi się grzyb niebezpieczny dla rośliny.

Skalowanie jałowca

Posadziwszy kilka krzewów jałowca w ich letnim domku, z czasem wielu ogrodników zdaje sobie sprawę, że chcieliby zwiększyć populację. Można to zrobić bez kupowania nowych sadzonek - ozdobnego jałowca z powodzeniem rozmnażanego przez sadzonki.

• Do szczepienia konieczne jest coroczne pędy młodych krzewów nie starszych niż 8-10 lat. Pęd jest cięty na 10–12 cm długości, a następnie umieszczany na dzień w roztworze ze stymulatorem wzrostu.
• Następnie cięcie jest sadzone w specjalnym podłożu - glebie zmieszanej z piaskiem i torfem. Aby pogłębić łodygę maksymalnie do 3 cm, odmiany kolumnowe są sadzone w płaszczyźnie pionowej, gdyż gatunki pełzające pozostawiają nachylenie około 60 °.
• Pojemnik z rączką spryskuje się wodą, przykrywa folią i umieszcza w ciepłym i zacienionym miejscu na 2 miesiące. Opryskiwanie powtarza się codziennie lub co drugi dzień, ważne jest, aby gleba nie wysychała.
• Po kilku miesiącach sadzonki powinny być odpowiednio ukorzenione. Następnie można je przeszczepić do większych pudeł, razem z ziemskim grudką, bez uszkadzania systemu korzeniowego. W nowych zbiornikach młode sadzonki są pozostawione na następne 2 lata, tym razem roślina będzie wystarczająca, aby stać się silniejsza.

Po 2 latach jałowiec, rozmnażany przez sadzonki, można sadzić na otwartym terenie, najlepiej wiosną. Pędy do szczepienia są również pobierane na wiosnę, bezpośrednio po zimnej pogodzie i przed rozpoczęciem aktywnego przepływu soków.

Rozmnażanie nasion jest odpowiednie tylko dla dziko rosnących odmian krzewów - zwyczajowo stosuje się szczepienie do dekoracyjnego jałowca.

Szkodniki i choroby jałowca

Jałowiec Scaly jest wystarczająco odporny na choroby, ale także podlega pewnym dolegliwościom. Rdza jest szczególnym zagrożeniem dla rośliny - choroby grzybowej, w której igły krzewu stają się brązowe i odpadają, a na korze pojawiają się narośla, które wkrótce zamieniają się w rany.

Przy pierwszych oznakach rdzy należy usunąć wszystkie uszkodzone części rośliny, a obszary skaleczeń i ran na pędach i łodydze należy potraktować 1% roztworem siarczanu miedzi i posmarować pakiem ogrodowym. Также весной можжевельник рекомендуется профилактически опрыскивать бордосской жидкостью. Все эти меры помогут не только от ржавчины, но и от бурого шютте, фузариоза, альтернариоза и других недугов, также поражающих растение.

Помимо недугов, для можжевельника представляют угрозы насекомые-вредители — паутинный клещ, тля, минирующая моль и щитовка. Чтобы предотвратить их появление или устранить замеченных вредителей, кустарник нужно регулярно опрыскивать инсектицидными средствами. От щитовки хорошо помогает раствор Карбофоса, разведенный по инструкции в ведре воды, а от тли — раствор Фитоверма.

Применение можжевельника чешуйчатого

Декоративный кустарник ценят не только за красивый внешний вид, но и за многочисленные полезные свойства. Хвою, кору и шишкоягоды растения используют:

• для лечения недугов — народная медицина предлагает десятки рецептов, помогающих при заболеваниях ЖКТ и суставов, при простуде и кожных воспалениях, при хроническом насморке и кашле;
• для ароматизации помещений — можжевельник издает очень приятный запах и к тому же дезинфицирует воздух, ликвидируя болезнетворные бактерии;
• для добавления в ванны — в сочетании с горячей водой можжевельник оказывает мощное лечебное действие, особенно при дыхательных и кожных недугах.

Из хвойных ветвей можжевельника делают ароматные банные веники, использование которых улучшает кровообращение и состояние кожи.

Wniosek

Можжевельник чешуйчатый — удивительно красивый и неприхотливый кустарник, который можно широко использовать в ландшафтном дизайне. Ухаживать за можжевельником просто, а обилие декоративных сортов позволяет с легкостью отыскать растение, которое удачно подчеркнет все достоинства сада.