Jałowiec górski

Juniper Skalny jest podobny do Virgininsky, często są zdezorientowani, istnieje wiele podobnych odmian. Gatunki łatwo krzyżują się na granicy populacji w basenie Missouri, tworząc naturalne hybrydy. Jałowiec skalny rośnie w górach na zachodzie Ameryki Północnej. Zazwyczaj kultura żyje na wysokości 500–2700 m npm, ale wzdłuż brzegów kompleksu zatok Puget Sound i na wyspie Vancouver (Kolumbia Brytyjska) znajduje się zero.

Opis jałowca skalistego

Juniper Rocky Juniper (Juniperus Scopulorum) jest drzewem dwupiennym iglastym, często wielostronnym, z rodzaju Juniper z rodziny Cypress. W kulturze od 1839 r., Często pod niewłaściwą nazwą. Pierwszy opis skalistego jałowca dał Charles Sprague Sargent w 1897 roku.

Crohna w młodym wieku piramidy, w starych roślinach staje się nierówno zaokrąglony. Pędy są wyraźnie czterostronne, dzięki czemu Juniper Rocky można łatwo odróżnić od Wirginii. Ponadto są one grubsze w pierwszym gatunku.

Gałęzie unoszą się pod niewielkim kątem, zaczynają rosnąć od samej ziemi, pień nie jest nagi. Kora na młodych pędach gładka, czerwono-brązowa. Z wiekiem zaczyna się łuszczyć i łuszczyć.

Igły są najczęściej szarawe, ale mogą być ciemnozielone, w kulturze szczególnie cenione są odmiany z szaroniebieską lub srebrną koroną. Igły na młodych okazach są twarde i ostre, mogą pozostać takie na początku sezonu na szczycie głównego pędu u dorosłych roślin. Następnie igły stają się łuskowate, z tępą końcówką, umieszczoną naprzeciwko, przyciśniętą do ucieczki. Jednocześnie jest to dość trudne.

Długość kolczastych igieł i łuskowatych jest inna. Ostre dłuższe - do 12 mm o szerokości 2 mm, łuskowate - odpowiednio 1-3 i 0, 5-1 mm.

Igły dorosłego jałowca skalistego na zdjęciu

Jak szybko rośnie skalista jałowiec

Jałowiec skalisty należy do gatunku o średniej sile wzrostu, jego pędy rosną o 15-30 cm na sezon. W kulturze tempo jest nieco powolne. Do 10 lat wysokość osiąga średnio 2, 2 m. Dorosłe drzewo rośnie nie tak szybko, w wieku 30 lat rozciąga się o 4, 5, czasem 6 m. Średnica korony jałowca może osiągnąć 2 m.

Gatunki roślin w naturze żyją bardzo długo. W stanie Nowy Meksyk znaleziono martwe drzewo, którego pień widział przecięcie 1888 pierścieni. Botanicy uważają, że na tym obszarze niektóre okazy osiągnęły wiek 2 tysięcy lat lub więcej.

Przez cały ten czas skalista jałowiec nadal rośnie. Jego maksymalna zarejestrowana wysokość wynosi 13 m, korona może rozciągać się do 6 m. Średnica pnia do 30 lat prawie nigdy nie przekracza 30 cm, u starszych osobników waha się od 80 cm do 1 m, a według niektórych źródeł 2 m.

Uwaga! W kulturze skalisty jałowiec nigdy nie osiągnie tego samego wieku i wielkości, co w naturze.

Wady formy to niska odporność na warunki miejskie i silny atak rdzy. To uniemożliwia sadzenie jałowca w pobliżu drzew owocowych.

Przy zakupie kultury należy zwrócić uwagę na następujący fakt. Nie tylko jałowce, ale także wszystkie północnoamerykańskie lasy iglaste w Rosji rosną znacznie wolniej, co wynika z różnych klimatów. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie nie występują takie wahania temperatury, jak w krajach byłego Związku Radzieckiego, gleby i opady roczne są różne.

Mrozoodporność skalista jałowca

Gatunek roślin zimuje bez schronienia w strefie 3. Dla regionu moskiewskiego skalisty jałowiec uważany jest za dość odpowiednią kulturę, ponieważ wytrzymuje temperatury do -40 ° C.

Kwitnący jałowiec skalisty

Ta dwupienna roślina, to znaczy kwiaty męskie i żeńskie, tworzy się na różnych okazach. Samce mają średnicę 2-4 mm, otwierają się i uwalniają pyłek w maju. Samice tworzą mięsiste grudki, które zbierano przez około 18 miesięcy.

Niedojrzałe owoce jałowca zielonego, mogą być z opalenizną. Dojrzały - ciemnoniebieski, pokryty niebieskawym woskiem, o średnicy około 6 mm (do 9 mm), zaokrąglony. Zawierają 2 nasiona, rzadko 1 lub 3.

Nasiona kiełkują po długiej stratyfikacji.

Odmiany skalistego jałowca

Co ciekawe, większość odmian opiera się na populacjach rosnących w Górach Skalistych, rozciągających się od Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie po stan Nowy Meksyk (USA). Szczególnie interesujące są odmiany z niebieskawymi i stalowoszarymi igłami.

Juniper Rocky Blue Haven

Odmiana Blue Heaven została stworzona przed 1963 r. Przez szkółkę Plumefield (Fremont, Nebraska), jej nazwa tłumaczona jest jako Błękitne niebo. W projektowaniu krajobrazu Juniper Blue Haven zyskał ogromną popularność dzięki jasnoniebieskim igłom, które nie zmieniają koloru przez cały rok. Jego kolor jest bardziej intensywny niż inne odmiany.

Tworzy jednolitą przysadzistą koronkę w kształcie szpilki. Rośnie szybko, dodając rocznie ponad 20 cm, w wieku 10 lat jest wyciągany o 2-2, 5 m przy szerokości około 80 cm, a maksymalny rozmiar to 4-5 m, średnica korony wynosi 1, 5 m.

Należy dodać cechy skalistego jałowca Blue Haven, że dorosłe drzewo wydaje owoce rocznie.

Mrozoodporność - strefa 4. Miasto wytrzymuje zadowalająco.

Juniper Rocky Moffat Blue

Odmiana Moffat Blue ma drugą nazwę - Moffettii, która jest częściej używana w specjalnych źródłach i na stronach anglojęzycznych. Różni się wysokim efektem dekoracyjnym, zadowalającą odpornością na zanieczyszczenie powietrza.

Niektóre domowe szkółki próbują przedstawić tę odmianę jako nowość, ale w Ameryce uprawia się ją od dawna. Odmiana pojawiła się w 1937 r. Z powodu prac hodowlanych prowadzonych przez szkółkę Plumpfield. Sadzonka, z której „zaczęła się” odmiana, została znaleziona w Górach Skalistych przez L. A. Moffheta.

Korona Moffat Blue jest szeroka, w kształcie szpilki, w dorosłej roślinie stopniowo nabiera zaokrąglonego kształtu. Gałęzie są grube, liczne. Odmiana odnosi się do wzrostu w średnim tempie, dodając 20-30 cm na sezon. Przez 10 lat w warunkach zbliżonych do naturalnych, drzewo może osiągnąć 2, 5–3 m.

W Rosji rozmiar skalistego jałowca Moffat Blue jest skromniejszy - 1, 5-2 m, z szerokością korony 80 cm, i nigdy nie da przyrostu 30 cm, a nawet 20 jest mało prawdopodobne. Uważa się, że dorosłe drzewo Moffat Blue ma taki sam rozmiar jak drzewo gatunku. Nie tak dawno temu obserwuje się kulturę, która zapewnia to z całkowitą pewnością.

Skalisty jałowiec shishkouagoda Moffat Blue ciemnoniebieski z niebieskawym nalotem o średnicy 4-6 mm.

Głównym urokiem tej odmiany jest kolor igieł - zielony, ze srebrnym lub niebieskim odcieniem. Młody wzrost (który może osiągnąć 30 cm) jest intensywnie zabarwiony.

Frost - strefa 4.

Juniper Rocky Wichita Blue

Odmiana powstała w 1979 roku. Rockowy jałowiec Wichita Blue to męski klon, hodowany tylko wegetatywnie. Tworzy ono drzewo, osiągając maksymalną wysokość 6, 5 m, o średnicy nie większej niż 2, 7 m, z luźną koroną o szerokim przegubie z uniesionymi ku górze cienkimi pędami czworościennymi. Niebiesko-zielone igły nie zmieniają koloru przez cały rok.

Zimowanie bez schronienia - do 4 stref włącznie.

Uwaga! Sort Wichita Blue przypomina Juniper Rocky Fisht.

Juniper Rocky Springbank

Ciekawa, dość rzadka odmiana Springbank powstała w drugiej połowie XX wieku. Rocznie dodaje 15-20 cm, co uważa się za niski wzrost. W wieku 10 lat rozciąga się do 2 m, dojrzała roślina osiąga 4 m szerokości i 80 cm szerokości.

Korona ma kształt stożka, jest wąska, ale ze względu na wiszące końcówki pędów wydaje się znacznie szersza i nieco niechlujna. Górne gałęzie są oddzielone od pnia, młode pędy są bardzo cienkie, prawie nitkowate. Skalisty Spreadbank wygląda dobrze w ogrodach w stylu wolnym, ale nie nadaje się do formalnego.

Skaliste igły, srebrno-niebieskie. Wymaga słonecznej pozycji, ponieważ w półcieniu intensywność koloru maleje. Mrozoodporność - czwarta strefa. Propagowane bez utraty cech odmianowych przez cięcie.

Juniper Rocky Munglow

Odmiana została stworzona z drzewka, wybranego w latach 70. ubiegłego wieku w szkółce Hillside i obecnie jest jednym z najpopularniejszych. Jego nazwa przekłada się na Moonlight.

Moonslow Juniperus scopulorum tworzy drzewo z piramidalną koroną. Należy do odmian szybko rosnących, roczny wzrost wynosi ponad 30 cm, w wieku 10 lat osiąga wysokość ponad 3 mi średnicę korony około 1 m, przy 30 wyciąga się o 6 m przy szerokości 2, 5 m

Cechy skalistego jałowca Munglow obejmują srebrno-niebieskie igły i piękne kontury gęstej korony. Aby utrzymać, może wymagać fryzury kształtującej światło.

Mrozoodporność - strefy 4 do 9.

Juniper Rocky Skyrocket

Nazwa klasy skalistego jałowca jest poprawna, aby napisać Sky Rocket, w przeciwieństwie do Skyrocket z Virginii. Ale to nie ma znaczenia. Odmiana pojawiła się w 1949 r. W szkółce Shuel (Indiana, USA). Szybko stał się jednym z najbardziej popularnych, który pozostaje do dziś, pomimo silnej klęski rdzy.

Tworzy koronę w postaci wąskiego stożka, z ostrym wierzchołkiem i ciasno ściskanymi gałęziami. Z tego drzewa wydaje się być skierowane ku niebu. Oprócz wyjątkowo pięknej korony, ten skalisty jałowiec z niebieskimi igłami przyciąga uwagę. Igły w młodym wieku są ostre, w końcu stają się łuskowate. Ale na szczycie drzewa i na końcach dorosłych gałęzi igły mogą pozostać kłujące.

Skyrocket to odmiana osiągająca wysokość 3 m na 10 lat o średnicy korony zaledwie 60 cm. Być może nie jest to najwęższa ze wszystkich jałowców, ale wśród skalistych - na pewno.

W młodym wieku drzewo dobrze trzyma swój kształt i nie wymaga przycinania. Z biegiem czasu, zwłaszcza w przypadku nieregularnej opieki, to znaczy, jeśli lata starannej opieki zastępuje się porami roku, kiedy roślina jest „zapomniana”, korona może stać się mniej symetryczna. Łatwo jest naprawić fryzurę, która jest doskonała w kulturze.

Bez schronienia można zimować jałowiec skalny Skyrocket w strefie 4.

Jałowiec Skalista Niebieska Strzałka

Nazwa odmiany Blue Arrow oznacza Blue Arrow. Pojawił się w 1949 roku w szkółce Pin Grove (Pensylwania). Niektórzy uważają, że jest to ulepszona kopia Skyrocket. I rzeczywiście, obie odmiany są megapopularne, podobne do siebie i często właściciele długo myślą, które z nich posadzić na miejscu.

W ciągu 10 lat Blue Erra osiąga wysokość 2 m przy szerokości 60 cm. Korona w kształcie stożka, gałęzie są skierowane do góry i są oddzielone od pnia pod ostrym kątem.

Igły są twarde, podobne do igieł na młodych roślinach, z wiekiem zmieniają się w łuszczące się. Jeśli Skyrokket jałowca ma niebieskawy kolor, niebieska strzałka jest bardziej niebieska.

Świetne do formalnych (regularnych) nasadzeń. Hibernacja bez ochrony w strefie 4. Forma w dorosłości jest lepsza niż Skyrocket.

Jałowiec skalisty w projektowaniu krajobrazu

Rockowe jałowce chętnie wykorzystują projekty krajobrazu w projektowaniu terytorium. Zalecają uprawę do sadzenia znacznie częściej, ale nie toleruje ona warunków miejskich i często jest dotknięta rdzą, która może zniszczyć zbiory drzew owocowych.

Ciekawe Wiele odmian jałowca skalistego ma odpowiedniki wśród odmian Juniperus virginiana, znacznie bardziej odpornych na choroby, ale nie są one tak piękne.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu zależy od kształtu korony drzewa. Odmiany skalistego jałowca z gałęziami przyciśniętymi do pnia, takimi jak Skyrocket lub Blue Arrow, są sadzone w zaułkach i często umieszczane w ogrodach formalnych. W grupach krajobrazowych, skalistych, ogrodach skalnych i rabatach kwiatowych mogą służyć jako akcent pionowy. Przy odpowiednim planowaniu ogrodu nigdy nie używano go jako tasiemca.

Skaliste jałowce z koroną o szerokich zębach, na przykład Munglow i Wichita Blue, będą dobrze wyglądać jako pojedyncze ogniska. Są sadzone bardziej w romantycznych i naturalnych ogrodach. Możesz utworzyć z nich żywopłot.

Uwaga! Z kamienistego jałowca możesz zrobić bonsai.

Podczas sadzenia nie zapominaj, że kultura nie toleruje zanieczyszczenia gazowego. Dlatego też, nawet na skalistym dacza zaleca się umieszczanie jałowca wewnątrz terytorium, a nie nad drogą.

Sadzenie i pielęgnacja jałowca skalnego

Kultura jest odporna na suszę i jest dość zdrowa, z opisu skalistego jałowca wynika jasno, a opieka nad nim wymaga minimum. Drzewo można sadzić w rzadko odwiedzanych obszarach lub tam, gdzie nie można zapewnić obfitego podlewania. Najważniejsze jest to, że miejsce było otwarte na słońce, a gleba nie jest zbyt płodna.

Konieczne jest sadzenie jałowca w skalistej jesieni w regionach o ciepłym i umiarkowanym klimacie. Może trwać całą zimę, jeśli wykop zostanie wcześniej wykopany. Sadzenie jałowca na wiosnę ma sens tylko na północy, gdzie kultura powinna mieć czas na osiedlenie się przed nadejściem zimnej pogody. Lato rzadko jest tak gorące, że młoda roślina została spowodowana znaczną krzywdą.

Uwaga! Rośliny uprawiane w pojemniku można sadzić przez cały sezon, tylko na południu w lecie od operacji powinno się powstrzymać.

Przygotowanie sadzonek i obszaru sadzenia

Skalista jałowiec pozytywnie reaguje na wtrącenia kamieniste w glebie, ale nie toleruje zagęszczania, bliskiego stania wód gruntowych ani obfitego nawadniania. Powinien być umieszczony na tarasie, wykonać grubą warstwę drenażową lub zbudować kopiec. W obszarach silnie zablokowanych będą musiały prowadzić zajęcia z odwracaniem wody lub zakładać inną kulturę.

Skalisty jałowiec jest odpowiednim słonecznym miejscem, w cieniu igieł wyblaknie, jego piękno nie będzie w stanie w pełni ujawnić. Drzewo musi być chronione przed wiatrem w ciągu pierwszych dwóch lat po posadzeniu. Kiedy potężny korzeń rośnie, nie uszkodzi on jałowca nawet podczas szkwału.

Gleba do sadzenia drzew jest bardziej luźna i przepuszczalna za pomocą ziemi i piasku darniowego, a jeśli to konieczne, może być odtleniona wapnem. Żyzne gleby nie przyniosą korzyści skalistemu jałowcowi, dodają dużą ilość piasku, a jeśli to możliwe, wymieszaj małe kamienie, żwir lub przesiewy z podłożem.

Zagłębienie do sadzenia jest tak głębokie, że umieszcza się w nim korzeń i warstwę drenażową. Szerokość powinna być 1, 5-2 razy większa od średnicy ziemnej śpiączki.

Co najmniej 20 cm drenażu jest wypełnione w dole do sadzenia skalistego jałowca, 2/3 jest wypełnione ziemią, a woda jest nalewana, aż przestanie moczyć. Odstaw na co najmniej 2 tygodnie.

Sadzonki lepiej kupować w lokalnych szkółkach. Muszą być wyhodowane w pojemniku lub wykopane ziemistym grudą, którego średnica nie jest mniejsza niż rzut korony i pokryta worem.

To ważne! Kupowanie sadzonek z otwartym korzeniem jest niemożliwe.

Podłoże w pojemniku lub glinianym pomieszczeniu powinno być wilgotne, gałązki powinny się dobrze wyginać, igły wytwarzają charakterystyczny zapach po potarciu. Jeśli sadzenie nie zostanie wykonane natychmiast po zakupie, uważaj, aby korzeń i igły nie wyschły, będą miały własne.

Jak sadzić jałowiec skalisty

Sadzenie jałowca nie stwarza żadnych trudności. Jest przeprowadzana w następującej kolejności:

  1. Część gleby jest usuwana z dołu do lądowania.
  2. W centrum ustanowić drzewko.
  3. Szyjka korzenia powinna być równo z krawędzią dołu.
  4. Podczas sadzenia jałowca gleba powinna być zagęszczona, aby nie tworzyć pustek.
  5. Drzewo jest podlewane, a pień drzewa mulczowany.

Podlewanie i karmienie

Jałowiec skalny wymaga częstego podlewania tylko podczas pierwszego sadzenia. Gdy korzeń się zapadnie, nawilżanie gleby przeprowadza się kilka razy w sezonie, zarówno przy długim braku deszczu, jak i suchej jesieni.

Skalisty jałowiec pozytywnie reaguje na zraszanie korony, a ponadto zapobiega pojawianiu się przędziorków. Latem operacja jest wykonywana co najmniej raz w tygodniu, najlepiej wczesnym wieczorem.

Obciąganie korzeni młodych roślin odbywa się dwa razy w sezonie:

  • wiosenny nawóz kompleksowy o wysokiej zawartości azotu;
  • pod koniec lata, a na południu - w upadku fosforu i potasu.

Przydatne dokarmianie dolistne, które spędzają nie więcej niż 1 raz w ciągu 2 tygodni. Zaleca się dodanie fiolki z epine lub cyrkonią do balonu.

Mulczowanie i obluzowywanie

Rozluźnij sadzonki w roku sadzenia, aby rozbić skorupę powstałą po podlewaniu lub deszczu. Blokuje dostęp do korzeni wilgoci i powietrza. Następnie gleba jest ściśnięta, lepsza - kora sosny traktowana chorobami i szkodnikami, które można kupić w centrach ogrodniczych. Można go zastąpić torfem, zgniłymi trocinami lub wiórami drzewnymi. Świeże przez gnicie wytwarzają ciepło i mogą uszkodzić lub nawet zniszczyć roślinę.

Jak przycinać skalisty jałowiec

Przycinanie skalistego jałowca można prowadzić przez całą wiosnę, aw regionach o chłodnym i zimnym klimacie - do połowy czerwca. Najpierw usuń wszystkie suche i złamane pędy. Szczególną uwagę zwraca się na środek krzewu.

W skale jałowca, z gęstą koroną i przyciśniętymi do siebie gałęziami, bez dostępu do światła, niektóre pędy giną każdego roku. Jeśli nie zostaną usunięte, przędziorek się tam osiedli, pojawią się inne szkodniki i zarodniki chorób grzybowych.

Czyszczenie korony Rocky Juniper nie jest istotną procedurą, jak w przypadku Kanady, ale nie można jej nazwać po prostu kosmetyczną. Bez tej operacji drzewo będzie ciągle boli i nie da się usunąć szkodników.

Tworzenie fryzury jest opcjonalne. Większość odmian korony i tak piękna, ale często jakiś rodzaj gałązki „wybija” i wystaje. Tutaj również musi być cięty, aby nie popsuć widoku.

Z wiekiem niektóre piramidalne odmiany korony zaczynają się rozprzestrzeniać. Jest również łatwa do uporządkowania dzięki fryzurze. Wystarczy pracować tylko z nożycami, ale ze specjalnymi nożycami ogrodowymi lub elektryczną wycinarką szczotek.

Z kamienistego jałowca w Stanach Zjednoczonych często powstają bonsai. Zazwyczaj używamy do tego dziewicy, ale kultury są tak podobne, że są raczej tradycjami.

Przygotowanie do zimowego jałowca skalistego

Zimą skalisty jałowiec powinien być przykryty tylko w pierwszym roku po posadzeniu i w strefach mrozoodporności poniżej czwartej. Jego koronka owinięta białym spandbondem lub agrofibre, zapinana sznurkiem. Gleba jest ściśnięta grubą warstwą torfu.

Ale nawet w tych ciepłych regionach, gdzie może padać śnieg zimą, korona jałowca powinna być przywiązana. Zrób to ostrożnie i nie ciasno, aby gałęzie pozostały nienaruszone. Jeśli korona nie jest ustalona, ​​śnieg może ją po prostu złamać.

Jak rozmnażać jałowiec skalisty

Jałowiec skalny propagowany przez nasiona lub sadzonki. Szczególnie rzadkie i cenne odmiany mogą być szczepione, ale jest to trudna operacja, a ogrodników-amatorów nie stać.

Rozmnażanie skalistych nasion jałowca nie zawsze prowadzi do sukcesu. Część sadzonek nie dziedziczy cech matczynych, aw szkółkach jest odrzucana. Trudno jest kochankom zrozumieć na wczesnym etapie rozwoju roślin, czy odpowiada to odmianie, zwłaszcza, że ​​małe jałowce są zupełnie odmienne od dorosłych.

Ponadto, długotrwała stratyfikacja jest potrzebna do rozmnażania nasion, ale aby przeprowadzić ją prawidłowo i nie zepsuć materiału sadzeniowego, nie jest tak łatwa, jak mogłoby się wydawać.

Znacznie prostsza, bardziej niezawodna i szybsza reprodukcja sadzonek jałowca. Możesz je wziąć przez cały sezon. Ale dla tych, którzy nie mają specjalnych pomieszczeń, sprzętu i umiejętności tych, którzy lubią wykonywać tę operację, lepiej jest przeprowadzić operację wiosną.

Sadzonki są pobierane „piętą”, dolna część jest wolna od igieł, traktowana stymulantem i sadzona w piasku, perlicie lub mieszaninie torfu i piasku. Przechowywać w chłodnym miejscu o wysokiej wilgotności. Po 30-45 dniach pojawiają się korzenie, a rośliny przesadza się do mieszanki lekkiej gleby.

To ważne! Zakorzenienie 50% sadzonek - doskonały wynik dla skalistego jałowca.

Szkodniki i choroby Juniper Rocky

Ogólnie rzecz biorąc, skała jałowca jest zdrową kulturą. Ale może też mieć problemy:

  1. Jałowiec skalny bardziej niż inne gatunki jest dotknięty rdzą. Dla samej kultury szkodzi ona znacznie mniej niż rosnące w pobliżu drzewa owocowe.
  2. Jeśli powietrze jest suche, a kropelka korony nie zostanie wykonana, pojawi się pająk. Drzewo raczej go nie zrujnuje, ale efekt dekoracyjny można znacznie zmniejszyć.
  3. W ciepłym klimacie z częstymi deszczami, a zwłaszcza przy posypywaniu korony późnym wieczorem, kiedy igły nie mają czasu wyschnąć przed nocą, może pojawić się wełnowiec. Usunięcie go z jałowca jest bardzo trudne.
  4. Brak przycinania i czyszczenia korony może zmienić wewnętrzną część korony w siedlisko szkodników i chorób.

Aby zapobiec kłopotom, drewno powinno być regularnie sprawdzane, a zabiegi zapobiegawcze przeprowadzane. Środki owadobójcze i roztoczobójcze przeciwko szkodnikom, fungicydom - w celu zapobiegania chorobom.

Wniosek

Rockowy jałowiec - piękna, nie wymagająca kultura pielęgnacyjna. Jego główną zaletą jest korona o atrakcyjnym kształcie, srebrne lub niebieskie igły, wadą jest niska odporność na zanieczyszczenie powietrza.