Mały hvoynik bardzo popularny wśród letnich mieszkańców. Ich rozmiar pozwala umieścić kilka roślin w jednym obszarze. Mrozoodporność i łatwość pielęgnacji umożliwiają hodowanie takich karłowatych form w prawie każdym klimacie.

Plusy i minusy niskiej iglastej

Kiedy mówią o niskich iglastych domkach letniskowych, implikują rośliny, które są zbyt małe i nietypowe dla tego gatunku. Ale takiej definicji nie można nazwać dokładną, ponieważ jeśli drzewo na wolności osiągnie 20 m, a niektóre z jego odmian mają zaledwie 10 m, nie będą z tego powodu uważane za krasnoludy. Małe hvoyniki są nazywane, jeśli w wieku dorosłym ich wysokość nie przekracza ludzkiego wzrostu, a szerokość - rozpiętość ramion.

Drzewa iglaste od ogrodników tworzą kilka zalet:

• są dokładną kopią wysokich drzew, w tym wszystkich etapów ich rozwoju;
• nie zajmują dużo miejsca, co umożliwia umieszczenie kilku drzew i krzewów iglastych na stosunkowo niewielkim obszarze;
• kompozycje z roślin karłowatych nie tracą swojego dekoracyjnego wyglądu przez cały rok;
• idealny do lądowania w skalnych;
• dobrze tolerowany zimowanie;
• Mogą być umieszczone w pojemnikach i tworzyć różne kompozycje noworoczne.

Pomimo oczywistych zalet mini drzew iglastych, mają również pewne wady:

• słaba odporność na choroby grzybowe, która wymaga starannego usuwania suszonych części roślin i fungicydów;
• cierpi forma korony, ponieważ wiosną istnieje ryzyko złamania gałęzi;
• wiele odmian karłowatych ma krótką żywotność;
• słaba reprodukcja sadzonek;
• istnieje ryzyko uszkodzenia igieł sosnowych z jasnego wiosennego słońca.

Ale ogrodnicy nie rezygnują z małych drzew iglastych do swoich domków letniskowych, ponieważ są bardzo dekoracyjne. I przy odpowiedniej opiece rośliny te nie będą powodować problemów.

Krasnoludkowie hjoyniki w projektowaniu krajobrazu

We współczesnym ogrodnictwie drzewa iglaste karłowate przeżywają szczyt popularności. Są ozdobą każdego podwórka. Są koneserzy, którzy zbierają całe kolekcje jodeł karłowatych, świerków, sosen i innych przedstawicieli gatunku.

Większości udało się hodować małe drzewa iglaste w Holandii. Oferują warunkową klasyfikację drzew iglastych:

• pełny wzrost - wzrost do 30 cm rocznie, w wieku 10 lat, takie uprawy iglaste osiągają wysokość 3 m;
• średniej grubości (półkarło) - ich rozmiar waha się od 15 do 30 cm;
• karzeł - nie więcej niż 15 cm;
• mini-karzeł - do 10 cm;
• mikrodane - nie więcej niż 5 cm.

Małe hvoyniki są używane prawie wszędzie: nasadzenia pojedyncze lub grupowe, klomby, pojemniki. Często znajdują się przy wejściu do domu. Karłowate rośliny iglaste do ogrodu przyciągną uwagę w każdym krajobrazie.

Wskazówka! Kupując małe formy drzewne, musisz dokładnie przestudiować nazwę - na etykiecie powinna być napisana nana, krasnolud lub prostrata.

Doświadczeni ogrodnicy w skrócie określają, jak może rozwinąć się krasnoludkowa wersja drzewa, co pozwala na prawidłowe umieszczenie go na stronie.

Rodzaje i stopnie niewymiarowego hvoynika dla sezonowej daczy

Każdy rodzaj niewymiarowych drzew iglastych, istnieje wiele odmian, które pozwalają wybrać odpowiedni dla danego krajobrazu. Wszystkie są dekoracyjne i różnią się rozmiarem i odcieniami igieł. Tak małe rośliny pasują nawet na małej działce. Poniżej znajdują się nazwy i zdjęcia głównego niewymiarowego drzewa iglastego w ogrodzie.

Sosny

Przedstawiciele sosny karłowatej mają rozłożystą koronę i igły zebrane w małe pęczki. Liczba igieł w wiązkach jest różna dla każdej odmiany. Igły są wymieniane co kilka lat. Sosna jest najbardziej bezpretensjonalnym drzewem iglastym. Ważne jest zapewnienie odpowiedniego dopasowania i opieki w pierwszym roku życia. Takie rośliny kochają światło, dobrze tolerują mróz i suszę.

Małe formy kosodrzewiny są popularne wśród ogrodników: odmiana Gnom z długimi igłami i kulistą koroną rośnie do 1 m; odmiany Mopy i Ofir osiągają tylko 0, 5 m wysokości.

Sortuj Gnom na zdjęciu:

Jadłem

Bardzo często używano karłowatych wersji jodeł w ogrodnictwie krajobrazowym, a także na obszarach podmiejskich. Najczęstsze to:

1. Niewymiarowa forma świerka zwykłej odmiany Little Gem - ma płaską zaokrągloną koronę, co roku daje wzrost około 2-3 cm i osiąga 0, 5 m w wieku 10 lat.
   

2. Miniaturowy format świerku kanadyjskiego jest reprezentowany przez odmiany Laurin z wąską koroną stożkową, kulistymi Echiniformis i Alberta Globe, wyglądającymi jak półkula. Dodawany jest do 2 cm rocznie, aw wieku dziesięciu lat ich wysokość wynosi tylko 0, 4 m.

   Na zdjęciu świerk Laurin:

   

3. Gatunek kolczasty świerka - karłowata odmiana świerka kotowatego Nidiformis.
   

   Nazwany tak ze względu na kształt korony z lekko spłaszczonym wierzchołkiem. Każdego roku rośnie 3–4 cm wysokości, ale głównie szeroki. Wysokość tej efedryny rzadko przekracza 1 m.

4. Odmiana Maxwellii jest najmniejszym przedstawicielem kolczastego świerka, osiągając zaledwie 0, 6 m. Dzięki tym parametrom hodge jest często uprawiany w pojemnikach takich jak drzewo noworoczne.

Jałowiec

Jałowce są reprezentowane przez różne formy karłowate. Najpopularniejsze to:

• Wiltonii - dorasta do 10 cm i dodaje bardzo powoli wysokości. Polecany do sadzenia w dużych grupach lub sam, ale wśród dużych kamieni.
  

• Zielony dywan - wysokość rośliny w obszarze 10-15 cm, ale jałowiec rozciąga się na boki o 1, 5 m.
  

• Repanda to karłowaty pełzający jałowiec o wysokości 30 cm i szerokości około 1 m. Ma miękkie igły i koronę o płaskim kształcie. Stosowany również do dachów krajobrazu, wytrzymuje trudne warunki.
  

• Spotty Spreader to pełzająca iglasta karłowata o wysokości do 20 cm, rosnąca na 2 m szerokości. Na słońcu końce pędów nabierają kremowego odcienia.
  

• Pfitzeriana Compacta - krzewy rosną do 30 cm i rozciągają się do 2 m wokół. Dodaje się szybko, igły są miękkie, nie ma twardych pędów, co sprawia, że ​​wygląda jak miękki trawiasty trawnik.
  

Modrzewie

Modrzewie karłowate reprezentują odmiany takie jak Larix decidua, Compacta, Kórnik, Marta Radek. Ten ostatni jest najbardziej popularny, ma kulistą koronę, wyhodowaną w formie stamby, osiągającej 1 m wysokości.

Sortuj Marta Radek przedstawiona na zdjęciu:

Thuy

Drzewa iglaste cyprysowe są przeważnie ciepłolubne, ale są też odmiany odporne na zimno. Większość karłowatych drzew jest bardzo miniaturowych, jednak w tej grupie występują również krzewy. W każdym razie ich rozmiar pozwala wyszukiwać na stronach mało rosnące opcje, wyglądają bardzo imponująco. Istnieją dwa rodzaje drzew iglastych cyprysowych:

• z żółtymi igłami są umieszczane w dobrze oświetlonych miejscach;
• z zielonymi igłami, nadaje się do uprawy w lekkim cieniu.

Najczęściej ogrodnicy mogą spotkać tuja karłowata. Odmiana Amber Glow jest interesująca w złotych i małych rozmiarach - jej wysokość wynosi tylko 1 m. Wschodnia tuja ma niską odmianę Aurea Nana. Te małe drzewa iglaste mają grubą owalną koronę z wieloma gałęziami i ostrą koroną. Igły o złocisto-zielonym kolorze w ciepłym okresie i brązu podczas zimnej pogody. Zachodnia tuja reprezentowana jest przez kilka karłowatych odmian - Caespitosa, Danica i Hoseri.

Glow Amber Glow ze złotym odcieniem:

Jodła

Jodła jest szybko rosnącą igłą. Zazwyczaj są one umieszczane w półcieniu, w obszarach chronionych przed wiatrem. Gleba musi być nawodniona, a konieczne jest zapewnienie dobrego odwodnienia. Opieka nad małą jodłą jest prosta i obejmuje rozluźnienie gleby i terminowe przycinanie sanitarne.

Uwaga! Na zimę sensowne jest pokrycie tych drzew iglastych tylko lapnikiem dopiero w pierwszym roku życia.

Najbardziej znane odmiany karłowate to jodła balsamiczna Nana i koreańska tundra.

Jodła Nana:

Rodzaj niewymiarowych drzew iglastych - jodła tundra:

Ciasto

Kanadyjski Csugi ma małą formę, której wysokość w wieku dorosłym nie przekracza 1 m. Pędy rosną na boki, dość szeroko rozstawione, a ich końce patrzą w dół. Igły karłowate o wielkości około 2 cm, zielone i błyszczące. Roślina kocha wilgotną ziemię, toleruje przebywanie w cieniu i silne mrozy.

Cechy uprawy nisko rosnących odmian drzew iglastych

Małe formy drzew iglastych mają zasady uprawy wspólne dla wszystkich gatunków. Lądowanie odbywa się pod koniec kwietnia lub na początku maja, w zależności od warunków klimatycznych. Zazwyczaj karłowate formy sadzonek są kupowane w wyspecjalizowanych sklepach i należy zapewnić wysoką jakość materiału. Najważniejsze jest sprawdzenie integralności śpiączki ziemskiej, musi ona wynosić co najmniej ⅓ całej sadzonki, w przeciwnym razie roślina może nie osiąść. Warto zwrócić uwagę na nasycony kolor igieł efedronu i ich elastyczność, które wskazują na dobrą jakość sadzonki.

Wskazówka! Najlepszym tymczasowym opakowaniem dla systemu korzeniowego krasnala hvoynikov jest płótno.

Lądowanie odbywa się w ten sposób:

• dół powinien być nieco bardziej ziemisty;
• w centrum wypełniają pagórek osiągający wysokość dołu;
• sadzonka efedryny jest umieszczona na szczycie nasypu, a korzenie są delikatnie rozłożone na jej zboczach;
• następnie roślina jest zaszczepiana, jednocześnie tłocząc glebę;
• sadzonka jest dobrze nawodniona;
• sucha ziemia powinna być ułożona wokół pnia;
• Końcowym etapem sadzenia jest mulczowanie gleby torfem.

Opieka nad iglakami karłowatymi polega na ich podlewaniu, przycinaniu sanitarnym i, jeśli to konieczne, dekoracyjnym. Zimą konieczne jest usunięcie nadmiaru śniegu, aby nie złamał cienkich gałęzi i pnia.

Głównie iglaki karłowate są podatne na takie choroby:

1. Brązowa śliwka jest bardzo powszechną dolegliwością, jest to grzyb, który atakuje głównie młode okazy. Igły stają się brązowe i pokryte szaro-czarnym kwiatem. Jest traktowany preparatami zawierającymi miedź i fungicydy.
   

2. Rdza - z powodu grzyba pojawiają się pomarańczowe plamy, które następnie przekształcają się w brązowe narośle. Zwolnij wzrost i rozwój drzewa. Używane leki, takie jak Fitosporin-M i Abiga-Peak.
   

3. Szara pleśń lub zgnilizna - na igiełkach pojawia się szara grzybnia. Skuteczny przeciwko jej fungicydom.
   

4. Fusarium - grzyb wywołuje wysychanie rośliny. Igły zaczynają żółknąć, stają się szorstkie w dotyku i kruszą się. Cała roślina wysycha. Leczenie drzewa jest prawie niemożliwe, Fundazol jest stosowany w profilaktyce.
   

Do szkodników małych form drzew iglastych należą:

1. Kornik - żyje pod korą, wykonując tam wiele ruchów. Żyją głównie na plantacjach leśnych i mogą rozprzestrzeniać się stamtąd na daczy. Owady wybierają słabe drzewa, które umierają w wyniku takiej inwazji. Walcz ze szkodnikiem za pomocą specjalnych leków.
   

2. Sawfly - wiele owadów jest atakowanych pod tą nazwą, atakując głównie świerk i sosnę. Szkodniki jedzą pędy, które wysychają i pękają. Pozbądź się ich za pomocą specjalnych preparatów lub popiołu.
   

3. Hermes - pasożyty owadów, pijące sok z roślin. Foki tworzą się na drzewie, gałęzie są również zdeformowane, a pąki niszczone. Sposób walki - insektycydy.
   

4. Szczytowka - atakuj tuja karłowata, cis i jałowiec. Igły stają się brązowe, po żółknięciu i lataniu. Drzewo staje się słabsze i ginie. Preparaty owadobójcze są skuteczne przeciwko owadom. Od środków ludowych odpowiednia skórka cebuli.
   

Wniosek

Małe hvoyniki ozdobią każde miejsce. Nawet początkujący ogrodnicy poradzą sobie z wyjazdem. A dla tych, którzy nie mają działki poza miastem, formy wyhodowane w pojemnikach są idealne.