We współczesnej dobie zaawansowanych technologii, kiedy osoba jest w stanie otrzymać niemal natychmiastową wiadomość od adresata znajdującego się kilka tysięcy kilometrów dalej, rzadko ktoś może poważnie dostrzec pocztę gołębia. Komunikacja za pośrednictwem komunikacji elektronicznej nie jest jednak pozbawiona słabości, ponieważ nawet przy zwykłej awarii zasilania będzie niedostępna. A poufność takich wiadomości powoduje wiele skarg. Dlatego też, chociaż poczta gołębia jest uważana za beznadziejnie przestarzałą i nieodebraną do chwili obecnej, nie należy jej ostatecznie odpisywać.

Historia gołębi

Ptaki, które są w stanie przenosić wiadomości informacyjne na wiele setek, a nawet tysięcy kilometrów, są wymienione w dokumentach historycznych z czasów starożytnych. W Starym Testamencie Noe wysłał gołębia do eksploracji i wrócił z gałązką oliwną - symbolem tego, że ziemia jest gdzieś w pobliżu. Dlatego historia pojawienia się gołębi jest zakorzeniona w starożytności.

W starożytnym Egipcie i krajach starożytnego Wschodu gołębie były aktywnie wykorzystywane jako listonosze. Rzymski historyk Pliniusz Starszy wspomina o podobnej metodzie dostarczania korespondencji pocztowej. Wiadomo, że Cezar podczas wojny galijskiej miał wiadomość ze swoimi rzymskimi zwolennikami przy pomocy gołębi.

Wśród zwykłych ludzi gołębie były używane do przekazywania miłości i wiadomości biznesowych we wszystkich krajach znanych w tamtych czasach. Zwykle litery były pisane na arkuszach papirusu lub plastrach i bezpiecznie przymocowane do nogi lub szyi gołębi. Już w tamtych czasach posterunek gołębi pracował na długich dystansach, ptaki były w stanie pokonać tysiące kilometrów.

W średniowieczu stanowisko gołębi było szczególnie intensywnie rozwijane w krajach europejskich. Nic dziwnego, że prawie wszystkie nowoczesne gołębie pochodzą od najstarszej rasy belgijskiej. Gołębie pocztowe były aktywnie wykorzystywane w różnych konfliktach zbrojnych, podczas oblężeń, a także w korespondencji publicznej i prywatnej. Przecież żaden posłaniec nie był w stanie porównać z gołębiem szybkości dostarczania niezbędnych informacji.

W historii Rosji pierwsza oficjalna wzmianka o poczcie gołębi pochodzi z 1854 r., Kiedy książę Golicyn ustanowił podobne przesłanie między swoją moskiewską rezydencją a rezydencją wiejską. Wkrótce bardzo popularne stało się używanie gołębi do przesyłania różnych korespondencji. Zorganizowano „Rosyjskie Towarzystwo Gołębi Sportowych”. Idea poczty gołębia została przyjęta z zadowoleniem przez wojsko. Od 1891 r. W Rosji zaczęło działać kilka oficjalnych linii gołębi pocztowych. Najpierw między dwoma stolicami, później w kierunku południowym i zachodnim.

Pigeon Mail odegrał ważną rolę podczas pierwszej i drugiej wojny światowej. Gołębie pocztowe z powodzeniem pokonały wszystkie przeszkody i dostarczyły ważnych informacji, za które nawet poszczególnym osobom wręczono różne nagrody.

Po wojnie pocztę gołębi zaczęto stopniowo zapominać, ponieważ szybki rozwój telekomunikacyjnych środków komunikacji sprawił, że praca ptaków w tym kierunku nie miała znaczenia. Niemniej jednak miłośnicy gołębi są nadal zaangażowani w ich hodowlę, ale już więcej dla sportu i przyjemności estetycznej. Obecnie gołębie pocztowe są coraz częściej nazywane sportem. Regularnie organizowane są zawody, w których gołębie demonstrują swoje piękno, siłę i wytrzymałość w locie.

Ale pomimo tego, że stanowisko gołębi jest uważane za przestarzałe, w wielu krajach i do dziś wykorzystują unikalne zdolności tych ptaków. Tak więc w niektórych krajach europejskich zaufane są gołębie pocztowe, które dostarczają szczególnie pilnych lub poufnych informacji. W Indiach i Nowej Zelandii gołębie są nadal używane do wysyłania listów do trudno dostępnych miejsc. W niektórych miastach (na przykład w angielskim Plymouth) gołębie są używane jako najszybszy transfer próbek krwi ze szpitali do laboratorium. Ponieważ korki na drogach nie zawsze pozwalają szybko to zrobić za pomocą zwykłego transportu.

Jak wygląda gołębi pocztowych?

Gołąb nie jest rasą, ale raczej ptakiem z zestawem pewnych cech, które pozwalają im najlepiej radzić sobie z transportem wiadomości bezpiecznie w najtrudniejszych warunkach na duże odległości z maksymalną prędkością. Te cechy zostały opracowane i wyszkolone przez gołębie pocztowe przez długi czas. Niektóre z nich są wrodzone.

Post gołębie są najczęściej większe niż zwykły drób. Ale najważniejsze jest to, że są praktycznie ciągłą bryłą mięśni i mięśni, aby łatwo pokonać wszystkie możliwe przeszkody. Mogą mieć prawie każdy kolor. Skrzydła są zawsze długie i mocne, ogon i nogi są zazwyczaj krótkie. Dziób jest często dość gruby, czasem z dużymi wzrostami.

Najciekawsze są oczy gołębi. W gołębiu są otoczone gołymi powiekami, które mogą być dość szerokie, jak na zdjęciu.

Same oczy zajmują znaczną część czaszki i określają niesamowitą ostrość widzenia gołębi. Ponadto mają właściwość selektywnego skupiania. Oznacza to, że są w stanie skupić się na najważniejszych rzeczach, całkowicie ignorując wszystko inne. Aby określić różnicę między światłem a ciemnością, na ogół nie potrzebują oczu, czują to swoją skórą.

Lot jednostek pocztowych jest szybszy i bardziej bezpośredni, a oni pociągają za szyję bardziej niż inne gołębie domowe.

Średnio długość życia gołębi wynosi około 20 lat, z których poświęcają oni co najmniej 15 lat.

Jak działa poczta gołębia

Poczta gołębia może działać tylko w jednym kierunku i opiera się na zdolności ptaków do znalezienia miejsca, w którym zostały podniesione, praktycznie na każdej odległości iw najtrudniejszych warunkach. Osoba, która chce wysłać wiadomość do pewnego punktu, musi zabrać stamtąd gołębia pocztowego i zabrać go ze sobą do klatki lub pojemnika. Kiedy po pewnym czasie musi wysłać list, przywiązuje go do stopy gołębia i uwalnia go do wolności. Gołąb zawsze wraca do rodzimego domu gołębi. Ale nie jest możliwe wysłanie odpowiedzi za pomocą tego samego ptaka, a także trudno jest ustalić, czy wiadomość została odebrana. Dlatego zazwyczaj w niektórych miejscach budowali duże gołębniki, w których trzymali zarówno swoje ptaki, jak i te, które były hodowane w innych osadach. Oczywiście stanowisko gołębia miało również inne wady: po drodze ptaki mogły być obserwowane przez drapieżniki lub myśliwych, a czasami surowe warunki pogodowe nie pozwalały gołębiemu zakończyć misji do końca. Jednak przed wynalezieniem radia poczta gołębia była najszybszym sposobem wysłania wiadomości.

Jak gołębie określają, gdzie latać

Pomimo tego, że gołębi pocztowych, uwolnionych do wolności, po prostu trzeba wrócić do domu, nie zawsze jest to łatwe. W końcu ptaki czasami zabrano do zamkniętych pojemników tysiące kilometrów od ich domu, a nawet doprowadzono do głębokiego znieczulenia po drodze. Mimo to gołębie wciąż bezpiecznie trafiły do ​​domu. Naukowcy od dawna interesują się tym, jak gołębie wyznaczają właściwy kierunek w odległym i zupełnie nieznanym obszarze i znajdują drogę do adresata.

Po pierwsze, kierują nimi głęboko zakorzeniony instynkt, podobny do tego, który prowadzi stada ptaków wędrownych do upadku na południe jesienią i powraca na wiosnę. Tylko gołębie pocztowe są zwracane albo do miejsca urodzenia, albo do miejsca, gdzie pozostał ich partner lub partner. Ten instynkt otrzymał nawet specjalne imię - naprowadzanie (z angielskiego słowa „dom”, co oznacza dom).

W pełni orientacyjny mechanizm gołębi pocztowych w kosmosie nie został jeszcze wyjaśniony. Istnieje tylko wiele hipotez, z których każda ma szczególne potwierdzenie. Najprawdopodobniej istnieje jednoczesny wpływ kilku czynników jednocześnie, co pomaga gołębiem w prawidłowym określeniu kierunku.

Przede wszystkim gołębie pocztowe odznaczają się wysokim stopniem rozwoju mózgu i pamięci, a także ostrym wzrokiem. Połączenie tych czynników pomaga uchwycić ogromną ilość informacji związanych z wieloma kilometrami tras. Gołębie mogą używać słońca lub innych ciał niebieskich jako przewodnika i wydaje się, że ta zdolność jest w nich nieodłączna.

Ptaki ujawniły również obecność tzw. „Naturalnego magnesu”. Pozwala określić stopień pola magnetycznego w miejscu urodzenia i pobytu gołębia. A potem, odnosząc się do linii magnetycznych całej planety, aby znaleźć właściwy kierunek ścieżki.

Nie tak dawno temu wersja systemu infradźwięków pomaga w orientacji gołębi w kosmosie. Te wibracje, niesłyszalne dla ludzkiego ucha, poniżej 10 Hz, są doskonale postrzegane przez gołębie. Mogą być przekazywane na duże odległości i służyć jako punkty orientacyjne dla ptaków. Istnieje również wersja, w której gołębie pocztowe odnajdują drogę do domu poprzez zapachy. Przynajmniej ptaki, którym brakowało węchu, zgubiły drogę i często nie docierały do ​​domu.

Eksperyment został przeprowadzony, gdy mały nadajnik radiowy z anteną został umieszczony na grzbiecie ptaków. Zgodnie z uzyskanymi danymi można było zrozumieć, że gołębie, wracając do domu, nie latają w linii prostej, ale okresowo zmieniają kierunek. Chociaż ogólny wektor ich ruchu pozostaje prawidłowy. Sugeruje to, że przy każdym odchyleniu od trasy najbardziej dogodna jest obecnie orientacja.

Prędkość gołębia

Poczta gołębia nie była na próżno uważana za jedną z najszybszych przed rozwojem nowoczesnych urządzeń telekomunikacyjnych. Przecież gołębi pocztowych leci ze średnią prędkością 50-70 km / h. Często jego prędkość lotu sięga 90-100 km / h. A to więcej niż prędkość pociągu pocztowego. W zależności od warunków pogodowych gołębie lecą na wysokości 110-150 m.

Ile może latać gołębiem

Do pewnego czasu wierzono, że maksymalna odległość, jaką może pokonać gołębi nośny, wynosi około 1100 km. Ale później odnotowano fakty i dłuższe podróże, 1800 km, a nawet ponad 2000 km.

Co zwykle dostarczają gołębie pocztowe

W dawnych czasach gołębie pocztowe przewoziły głównie wiadomości informacyjne na płótnie, papirusie lub papierze. Odegrali szczególną rolę w czasach różnych konfliktów zbrojnych, kiedy musieli utrzymywać kontakt z miastami oblężniczymi lub dostarczać ważne rozkazy.

Później okazało się, że ptaki te są w stanie przenosić ładunek w przybliżeniu 1/3 ich wagi, czyli około 85-90 g. W rezultacie zaczęły używać gołębi pocztowych nie tylko do przesyłania papierowych wiadomości, ale także do różnych eksperymentów. Dołączali mini-kamery, a ptaki odgrywały rolę oficerów wywiadu i korespondentów fotograficznych. W kręgach kryminalnych gołębie są nadal używane do przenoszenia małych cennych przedmiotów, a nawet saszetek narkotyków.

Rasa gołębi pocztowych ze zdjęciami i imionami

Rasy gołębi pocztowych były hodowane raczej w celu wybrania najsilniejszych i najsilniejszych osobników zdolnych do pokonywania długich dystansów i licznych przeszkód. Charakterystyczną ich cechą są wyraźne kółka wokół oczu.

Angielski

Jedną z najstarszych ras są angielskie pochari. Ich bogaty rodowód, a także belgijskie gołębie pocztowe pochodzą z krajów starożytnego Wschodu i Egiptu. Różnią się pięknym wyglądem i doskonałymi prędkościami. Ptaki mają duże rozmiary ciała, średnią głowę i duże oczy z powiekami. Pióra twarde. Dziób jest gruby, długi i prosty, z guzowatymi naroślami. Kolor piór może być prawie dowolny: biały, szary, czarny, żółty, kasztanowy i różnobarwny.

Belgijski

Gołębie pocztowe, Belgowie istnieją także od czasów starożytnych. Ich kształt ciała jest bardziej zaokrąglony, a ich piersi są mocne i dobrze ukształtowane. Nogi i szyja są raczej krótkie. Ogon wąski mały rozmiar. Skrócone skrzydła są zwykle mocno dociśnięte do ciała. Oczy są ciemne z jasnymi powiekami. Kolor może być bardzo zróżnicowany.

Rosjanie

Rosyjskie gołębie pocztowe były hodowane przez krzyżowanie ras europejskich z rodzimymi ptakami. Rezultatem były dość duże osobniki o eleganckim kształcie głowy i potężnych skrzydłach, zwykle ciasno przyciśnięte do ciała i wygięte na krawędziach. Dziób ostry, średniej długości. Na długich mocnych nogach całkowicie nie ma upierzenia. Oczy mają charakterystyczny pomarańczowo-czerwony kolor. Najczęściej te gołębie są białe, ale czasami wśród nich jest kolor szarobrązowy.

Smoki

Tak zwane smoki są również znane od dawna jako gołębie pocztowe. Są bardzo aktywne, mają doskonałą orientację przestrzenną, bezpretensjonalną treść. Konstytucja jest gęsta, głowa duża z dużymi oczami. Jasny pomarańczowy kolor oczu pasuje do długiego dzioba. Skrzydła są mocne, ogon zwykle opuszczany.

Niemiecki

Niemieckie gołębie pocztowe były hodowane stosunkowo niedawno przy użyciu ras holenderskich i angielskich. Hodowcy zwracali większą uwagę na zewnętrzne parametry ptaków, takie jak szybki wzrost i piękny wygląd. Jednak prędkość lotu również nie została zignorowana. Gołębie były dość zwarte z długą szyją, dużymi oczami i małym mocnym dziobem. Długie nogi i krótki ogon uzupełniają ogólny obraz wyglądu ptaka. Najczęstsze upierzenie w kolorze białym i szarym, choć występują czerwonawe, żółtawe, brązowe ptaki.

Zawiera gołębie sportowe

Do tej pory pojęcie gołębia jest uważane za przestarzałe. Takie gołębie nazywane są sportem. Po kilku latach konserwacji i szkolenia ptaki biorą udział w zawodach sportowych, w których demonstrują swoje zalety, piękno i wytrzymałość. W związku z tym wszystkie powyższe cechy gołębia są również nieodłączne dla sportowców.

Ile są gołębie

Oczywiście zwykły gołębi pocztowych można kupić niedrogo, średnio za 800-1000 rubli. Internet jest pełen podobnych ofert. Ale nikt nie zagwarantuje, że taki ptak może osiągnąć wielki sukces i zostać zwycięzcą w konkursie. W specjalnych klubach i żłobkach cena przyzwoitego gołębia sportowego z rodowodem zaczyna się od 10 000 rubli.

W krajach europejskich hodowcy, którzy hodują elitarne rasy gołębi sportowych, sprzedają swoje ptaki średnio za 10-15 tysięcy euro. A jednym z najdroższych był gołąb „Dolce Vita”, który został sprzedany za 330 000 dolarów.

Ale to nie jest limit. Najdroższy post w historii Księgi Rekordów Guinnessa stał się ptakiem o imieniu Armando, sprzedanym do Chin na aukcji we Flandrii Wschodniej za 1, 25 mln euro.

Jak nauczyć się gołębi

Pożądane jest, aby gołąb urodził się w miejscu, do którego następnie wróci. W skrajnych przypadkach można podjąć naukę 20-tygodniowego pisklęcia, ale nie starszego. Lepiej mieć własną parę gołębi lub składać jaja pod gołębiem.

Jeśli pisklęta urodziły się z własnych gołębi, w wieku około 3 tygodni są oddzielone od rodziców i uczą się żyć samodzielnie.

Wskazówka! Najważniejszą rzeczą jest leczenie ptaków w zrównoważony sposób, wzmacniając tylko pozytywne objawy i nie wykazując żadnych oznak nerwowości i przemocy. Gołębie muszą się oswoić i uspokoić.

W wieku 2-3 miesięcy pisklęta zaczynają wykazywać zainteresowanie lotem i mogą zostać wypuszczone, aby latać w pobliżu domu gołębi. Jeśli istnieje potrzeba szybkiego przeszkolenia ptaka, to po zwolnieniu go, nie pozwalając na lądowanie. W normalnych warunkach można po prostu utrzymać wolierę przez cały dzień.

Jednocześnie konieczne jest przyzwyczajenie gołąbka do przenośnej klatki. Najpierw zamknij ją w nocy, a następnie wjedź samochodem na krótkie odległości (do 15-20 km) i zwolnij.

Stopniowo zwiększa się odległość, osiągając 100 km. Jeśli na początku ptaki są wypuszczane w stadzie, to robią to same, aby gołębie same mogły się poruszać po terenie.

Kiedy gołąb wraca do domu wcześniej niż jego właściciel, ćwiczenia mogą być skomplikowane przez wypuszczanie ptaków o zmierzchu, przy zachmurzonej lub deszczowej pogodzie.

Po długim locie (około jednego lub więcej dni) gołębie muszą odpocząć przed zwolnieniem na nowe zadanie.

Hodowla gołębi

Zazwyczaj nowe domy gołębi są zamieszkane przez pisklęta w wieku od 20 do 30 dni. Każdy ptak jest obrączkowany lub stemplowany, a informacje o nim (liczba, płeć, data urodzenia) w specjalnej książce. Gołębie można uznać za dorosłych już w wieku 5 miesięcy, a po 6 miesiącach są zabierane przez parę. Zazwyczaj gołąb wieje dwa jajka. Aby rozwinęły się w tym samym czasie, po złożeniu pierwszego jajka, są usuwane na dzień lub dwa w ciemnym ciepłym miejscu, a na jego miejsce umieszcza się plastikowe. I dopiero po ułożeniu drugiego jajka, pierwsze z nich jest ponownie umieszczane na miejscu. Jaja są wykluwane na przemian przez oboje rodziców.

Uwaga! Zapłodnione jajo zwykle w 3-4 dni inkubacji od przezroczystego staje się matowo-białe, a następnie ołowiano-szare.

Jeśli do czasu wylęgu oba jaja nie są zdolne do życia, należy położyć rodzicielską parę gołębi, aby nakarmić przynajmniej jedno pisklę z drugiego gniazda. Wszakże w woli mężczyzny i kobiety gromadzi się specjalny płyn odżywczy, a jeśli nie wolno mu wyjść, ptaki mogą zachorować.

Pisklęta pojawiają się zwykle w dniu 17. Są ślepi i bezradni, a rodzice karmią ich przez pierwsze 10-12 dni, najpierw pożywnym sokiem z wola, a potem spuchniętymi ziarnami. W dniu 14 pisklęta gołębi są pokryte puchem, a rodzice nadal ogrzewają je tylko w nocy.

Gołębie żyją w parach i pozostają wierne swojej połowie przez całe życie. Latem mogą zrobić do 3-4 sprzęgieł. Zimą, na zimno, składanie jaj z reguły się zatrzymuje. Najlepsze gołębie zwykle pojawiają się u ptaków w wieku 3-4 lat.

Gołębie są zazwyczaj karmione 3 razy dziennie, karmiąc około 410 g paszy na ptaka na tydzień. Dzięki ulepszonemu treningowi gołębi ilość paszy jest podwojona. Potrzebują również więcej paszy w okresie linienia, a szczególnie w mroźne dni, aby utrzymać ciepło od wewnątrz. Skład paszy to głównie groch żółty i wyka. Aby uzyskać trwałą skorupkę jajka, potrzebna jest kreda, piasek i sól. Suplementy diety dla zwierząt przyczyniają się do harmonijnego rozwoju piskląt i hodowli gołębi. Woda w miskach do picia powinna być regularnie zmieniana. Ponadto latem ptaki potrzebują wody do pływania.

Ciekawe fakty dotyczące gołębi pocztowych

Gołębie w całej historii swojego istnienia z człowiekiem pokazały się jako trwałe i wierne stworzenia, które świadczą wiele nieocenionych usług.

1. W 1871 roku francuski książę Karl Friedrich przedstawił matce gołębia w prezencie. 4 lata później, w 1875 roku, ptak uwolnił się i wrócił do Paryża do gołębnika.
2. Szwedzki naukowiec Andre miał zamiar dotrzeć na biegun północny balonem i zabrał ze sobą gołębia w podróż. Ale naukowiec nie był przeznaczony do powrotu do domu. Podczas gdy ptak odleciał bezpiecznie.
3. Zdarzają się przypadki, gdy holenderski gołębi pocztowych przeleciał 2700 km w ciągu zaledwie 18 dni.
4. Biała Gwardia, pozostawiając Sewastopol w obcym kraju, zabrała ze sobą gołębie. Ale ptaki wypuszczone na wolność stopniowo wróciły do ​​ojczyzny, rozbijając się o ponad 2000 km.
5. Nawet wysokie ośnieżone szczyty gór nie są prawdziwą przeszkodą dla gołębi pocztowych. Nagrano przypadki ich powrotu do domu z Brukseli przez Rzym w Alpach.
6. Gołębie wysyłały klejnoty pod swoje skrzydła z Anglii do Francji na osobisty rozkaz Napoleona.
7. Podczas I wojny światowej gołębia pocztowego o imieniu Sher Ami, który sam został ranny w klatkę piersiową i łapę, przekazał wiadomość o brakującym batalionie, który pomógł uratować 194 ludzi przed śmiercią. Ptak otrzymał złoty medal i francuski krzyż wojskowy.

Wniosek

Poczta gołębia dziś nie jest tak popularna jak w poprzednich latach. Ale zjawisko swobodnej orientacji gołębi w zupełnie nieznanym obszarze jest tak tajemnicze, że zainteresowanie naukowców odszyfrowywaniem go do dnia dzisiejszego nie słabnie.