Gołębie High-Fly: wideo, zdjęcie, opis skał

Wśród wielu ras gołębi, to właśnie bardzo wysokie ptaki były hodowane w Rosji od czasów starożytnych. Zazwyczaj są one nazywane grupą tak zwanych gołębi. Wysoko latające gołębie w pełni uzasadniają swoją nazwę, wykonując akrobację na takiej wysokości, że często trudno jest je dostrzec z ziemi.

Cechy wysoko latających ras gołębi

Ptaki te wśród wszystkich ras gołębi wyróżniają się przede wszystkim cechami lotniczymi. Nie tylko wystartują na najwyższą wysokość, ale także mogą pozostać w powietrzu przez długi czas. To za te dwa wskaźniki starannie wyselekcjonowane gołębie latają od czasów starożytnych. W 1963 r. Angielskie gołębie ustanowiły absolutny rekord świata, który do dziś nie został pokonany. Przebyli 20 godzin i 10 minut, nigdy w tym czasie bez lądowania i odpoczynku. Niestety, dzisiaj średni czas lotu wysoko gołębi latających wynosi tylko 3-6 godzin. Chociaż niektóre z nich są w stanie utrzymać się w powietrzu i do 10-12 godzin.

Aby wznieść się na wielką wysokość i pozostać w powietrzu przez długi czas, ptaki te mają unikalną strukturę ciała, której urządzenie spełnia wszystkie wymagania lotu. Ciało wysoko latających gołębi dowolnej rasy ma zwykle małe rozmiary, opływowy kształt, co widać wyraźnie na zdjęciu.

Głowa jest mała, klatka piersiowa jest dobrze rozwinięta, a skrzydła są długie i zwarte, dobrze przylegają do ciała. Wysokie latające gołębie odznaczają się dobrą orientacją w przestrzeni, niewymagającą warunków przetrzymywania, szybką adaptacją do każdego trybu, łatwością i prostotą w karmieniu.

Charakterystyka lotu

Jednym z najważniejszych kryteriów, według których szacuje się gołębie o wysokim stopniu zaawansowania na zawodach międzynarodowych, jest wysokość ich lotu. Chociaż ta cecha jest nieco arbitralna, zwyczajowo rozróżnia się następujące standardy:

  • od 80 do 120 m - uważa się za wysokość dzwonnicy;
  • od 200 do 400 m - gołąb ma rozmiar skowronka;
  • od 400 do 600 m - bliżej wielkości wróbla;
  • od 600 do 800 m - wielkość motyla;
  • od 800 do 1000 m - gołąb przypomina małą kropkę;
  • od 1500-1700 m ptaki są ukryte przed wzrokiem i można je zobaczyć tylko za pomocą specjalnych urządzeń optycznych.
Uwaga! Obecnie rzadko latające gołębie wznoszą się na wysokość 1000 m, ponieważ ze względu na niewielką ilość treningu i niekorzystną ekologię, właściwości lotu są stopniowo tracone.

Istnieją również główne style latających gołębi latających:

  1. Styl krążenia sprawia, że ​​ptaki wznoszą się na pewną wysokość w gładkich kręgach, a następnie pozostają na nim przez długi czas.
  2. Korzystając z odpornego stylu, gołębie zyskują wysokość prawie ściśle pionowo, bez kół. Na pewnym poziomie ptaki po prostu „wiszą” w powietrzu i unoszą się z niewielkim lub żadnym ruchem w jednym punkcie.

Obie te metody pozwalają zwiększyć czas lotu bez żadnego szczególnego wysiłku fizycznego.

Istnieje również kilka rodzajów lotu, które są charakterystyczne dla poszczególnych ptaków i charakteryzują ruch skrzydeł. Są one powszechnie używane w solidnym stylu lotu:

  • Skowronek - gołębie trzymają skrzydła ściśle prostopadłe do ciała i drżą jak ptaki o tej samej nazwie. W tym przypadku ogon jest szeroko rozmieszczony i okresowo zamraża, zatrzymując wszystkie ruchy.
  • motyl - typ lotu jest podobny do poprzedniego, ale skrzydła są rozmieszczone 30 ° przed kadłubem.
  • koniec tyłka - gołąb w powietrzu maksymalizuje swój ogon i na nim siedzi. W tym przypadku skrzydła są rzucane z powrotem na głowę i są równoległe, a skrzynia podnosi się. Na wysokości ptaków zamarzają tylko drżące skrzydła.
  • sierp - rodzaj lotu jest podobny do końca, ale skrzydła wyginają się z sierpem.
  • wiosło jest najrzadszym typem, gdy gołębica jest podnoszona za pomocą alternatywnych uderzeń skrzydeł.

Rasy wysoko latających gołębi ze zdjęciami i imionami

Istnieje dość duża różnorodność ras wysoko latających gołębi. Różnią się zarówno danymi zewnętrznymi, jak i charakterystyką lotu. Nazwy większości ras pochodziły z osad lub krajów, w których były hodowane. Niektóre z nich mają głównie znaczenie lokalne, inne są powszechne w wielu regionach.

Początkowo praktycznie nie było specjalnych wymagań dotyczących wyglądu wysoko latających gołębi, a ozdobne cechy ptaków były na drugim miejscu. Główną rzeczą, którą podkreślali hodowcy gołębi, były cechy lotu ptaków. Ale ostatnio, podczas hodowli nowych ras, coraz więcej uwagi poświęca się zewnętrznym dekoracyjnym właściwościom gołębi. W tym samym czasie pogorszyły się jakości ich samych. Poniżej znajduje się opis wysoko prosperujących ras gołębi ze zdjęciami.

Chistopolskie

Rasa ta jest uważana za jedną z najlepszych i najbardziej znanych wśród wysoko latających gołębi w Rosji. Został wyhodowany w Chistopolu, który znajduje się nad brzegiem rzeki Kama pod koniec XIX wieku.

Lot wysoko latających gołębi Chistopol wyróżnia się szybkim wspinaniem w spiralę. Ptaki często używają rosnących prądów powietrza, ekonomicznie rozdzielając ich siłę i poruszając skrzydłami trochę zauważalnie. Same ruchy są więc uzyskiwane w zwolnionym tempie. Często lecą na wysokość, na której prawie nie można ich zobaczyć bez specjalnych urządzeń. Lot trwa średnio około 4-6 godzin, ale wyszkolony ptak jest w stanie wytrzymać w powietrzu i znacznie dłużej, do 10 godzin. Zwykle schodzą powoli, intensywnie trzepocząc skrzydłami.

Ponieważ zewnętrzne cechy tej rasy były wyraźnie sprowadzone do tła, kolor gołębi może być bardzo zróżnicowany. Ale wśród nich są często tak zwane hrywien. Ten kolor sugeruje obecność ciemniejszej „grzywy” z tyłu głowy. Czasami na czole można również zauważyć „kokardę”, która ma dokładnie taki sam odcień jak „grzywa”.

Ptaki mają ciemne oczy, zwykle latają w małych stadach, ale tylko najsilniejsze osiągają maksymalną wysokość i czas lotu.

Perm

Również szeroko rozpowszechniona rasa wysoko latających gołębi została wyhodowana w ostatnim stuleciu na Uralu. Gołębie permskie stały się szczególnie popularne na Syberii, Uralu i Kazachstanie.

Gołębie mają dość duże ciało (osiągające długość 35 cm), z małą okrągłą, nisko osadzoną głową. Oczy - żółte, schludny dziób - średniej wielkości. Ptaki mają dobrze rozwiniętą klatkę piersiową, skrzydła - duże i mocne.

Kolory mogą być różne: czarny, szary, brązowy lub biały. W powietrzu gołębie tej rasy są w stanie wytrzymać nie więcej niż 6 godzin. Styl ich lotu nie różni się specjalną oryginalnością, osiągają wysokość bez kół, zakrętów i innych wyrafinowanych konfiguracji.

Nikołajewsk

Jedna z najpopularniejszych ras wysoko gołębi latających ze względu na specyfikę ich lotu. Gołębie Nikolaeva zostały oficjalnie zarejestrowane na Ukrainie w mieście Nikolaev w 1910 roku. Ptaki mają silną, suchą budowę średniej wielkości. Oczy są brązowe, ogon szeroki.

Ptaki są w stanie szybko wspinać się w linii prostej w kolumnie powietrza. Używają prawie wszystkich rodzajów lotu bez rękawów, ale koniec i serpasty są uważane za najbardziej interesujące. Na czas trwania i piękno lotu duży wpływ mają silne wiatry. W tym przypadku w ciągu 3-4 minut gołębi jest w stanie osiągnąć wysokość do 600-700 m i iść dalej i dalej w górę.

Uwaga! Jeśli prędkość wiatru jest mniejsza niż 5 m / s, lot końcowy będzie niemożliwy. Ponadto, gdy wiatr słabnie, gołębie kończą swój lot dość szybko i wracają do domu.

Dlatego trenowanie i generowanie gołębi wysokopiennych rasy Nikolaev w regionach, w których nie ma stałych silnych wiatrów, nie ma większego sensu. Gołębie mogą zacząć latać w kółko, przyzwyczaić się do innego sposobu lotu i muszą zostać odrzucone.

Dzięki swojemu unikalnemu sposobowi lotu, ptaki rasy Nikolaev mają wiele oryginalnych imion ludowych: tucherezy, motyle, skowronki i gołębie kradzione.

Upierzenie może być czarne, żółte, białe, wiśniowe, czerwone.

Węgierski

Węgierskie gołębie latające nie wyróżniają się szczególnie wybitnymi walorami lotniczymi, ponieważ mają mocne i masywne ciało i dość przyzwoitą wagę - do 1 kg. Ale ptaki te mają dobrze rozwinięte uczucia „rodzicielskie”, więc często są używane jako „pielęgniarki”. Ponadto są one mało wymagające dla warunków przetrzymywania, a także mają doskonałą orientację w przestrzeni i są w stanie zapamiętać drogę do domu na wiele setek kilometrów.

Shadrinsky

Rasa gołębi Shadrinskaya znana od dawna i cieszy się zasłużoną popularnością. Ale tutaj został oficjalnie zarejestrowany dopiero w 2017 roku. Rasa ta była hodowana w syberyjskim mieście Shadrinsk i była utrzymywana przez lata tylko przez hodowców gołębi.

Są to gołębie z bardzo małymi dziobami, nieopierzonymi nogami i bardzo pięknym upierzeniem o szerokiej gamie kolorów, które można sobie wyobrazić. Głównymi zaletami rasy wysoko gołębi Shadrinsk są niesamowita wytrzymałość i bezpretensjonalność - ptaki łatwo pozostają w powietrzu przez 6-8 godzin lub dłużej, uzyskując większą wysokość i pokonując znaczne odległości. Jednocześnie uwielbiają latać w dużych stadach, dlatego ze względu na pstrokaty kolor upierzenia wyglądają bardzo pięknie i są bardzo cenione przez miłośników wysoko latających gołębi. Ptaki szadrinskie mają silne gniazdo do swojego rodzimego gniazda, zawsze wracają do domu z dowolnego miejsca.

Budapeszt

Wysoko latające gołębie tej rasy są stosunkowo małe i mają aktywny, żywy charakter. Głowa jest gładka, dziób średni, na końcu lekko zakrzywiony. Oczy mają niebieskawy odcień z różowymi plamami. Szyja jest pionowa względem ciała. Mocne i mocne skrzydła na całej długości prawie sięgają ogona. Nogi są krótkie. Upierzenie mocno przylegające do ciała. Może mieć różne kolory, głównie białe z różnymi ornamentami: na szyi, na plecach, na pasku, na skrzydłach.

Główną cechą ptaków tej rasy jest to, że latają tylko w stadach. Stada są tak ściśle zorganizowane, że żadne ptaki w locie nie są w stanie oderwać się od swoich towarzyszy. A jeśli tak się stanie, wtedy podobne gołębie są zazwyczaj odrzucane. A taki lot w powietrzu może trwać do 5 godzin lub więcej na wysokości, która często przekracza wszystkie granice widoczności. Styl lotu jest w większości zakreślony.

Swierdłowsku

Wysoko latające gołębie Sverdlovsk były hodowane na Uralu na początku XX wieku. Są to silne i mocne ptaki o dość dużych rozmiarach, mają 37 cm długości, głowa jest mała, owalna, dziób wąski, mały, szary. Oczy są zwykle jasne, białe lub żółte, nogi są małe, nie ma na nich upierzenia. Ogon jest wąski i mały. Niektóre ptaki mają grzywkę na głowie. Upierzenie jest typu twardego, może być białe, czarne lub różne kombinacje barwne. W sumie istnieje około 5 gatunków gołębi Sverdlovsk, różniących się kolorem.

Loty odbywają się na różnych wysokościach. Wolą latać w stadach, a następnie rozdzielać się, a każdy ptak wybiera swój własny kierunek lotu. Rzadko pozostają w powietrzu dłużej niż 4-6 godzin, ale jeśli chcą, mogą latać całą noc. Podczas startów nie było żadnych specjalnych zwrotów i akrobacji. Gołębie tej rasy są powszechne wśród miłośników regionu Wołgi, Kazachstanu, Syberii.

Gołębie Swierdłowska mają dobry instynkt powrotu do domu. Znakomicie zorientowany na ziemi i prawie nigdy nie zgubiony.

Kazań

Rasa kazańska ma wartość głównie dla miejscowej ludności. Został wycofany na terytorium Tatarstanu. Zachowane są dekoracyjne cechy rasy. W szczególności wzory na skrzydłach powinny być jak najbardziej symetryczne.

Latające cechy gołębi są raczej słabe. Ale ptaki wyglądają dość imponująco.

Odessa

Rasa Odessa składa się z raczej dużych gołębi o długości 43 cm. Szczególną cechą jest płaski kształt głowy, który w swoim wyglądzie przypomina nieco węża. Klatka piersiowa i szyja są średnio rozwinięte. Jednak gołębie w Odessie są w stanie wykazać się stosunkowo dobrą wydajnością lotu. Upierzenie - aksamitne, może być w odcieniach szarości, ciemnej wiśni, szarości lub czerni.

Iżewsk

Izhevsk wysoko gołębie mają wspólne korzenie z rasą permską, dlatego przypominają je w wielu cechach. Te silne i silne ptaki o gęstym przylegającym upierzeniu mogą wznosić się w kółko do przyzwoitej wysokości i utrzymywać się w powietrzu przez 6-8 godzin. Upierzenie jest zdominowane przez odcienie czerwone, żółte i czarne.

Mordovian

Jedna z młodych ras wysoko latających gołębi, która została wyhodowana w Republice Mordovii. Ptaki mają zarówno atrakcyjne właściwości zewnętrzne, jak i całkiem dobre właściwości lata. Konstrukcja jest standardowa, oczy są żółte, upierzenie jest pstrokate, wszystkie najczęstsze odcienie. Są doskonale zorientowani i znajdują drogę do domu, nawet po wielu miesiącach nieobecności. W powietrzu może spędzić więcej niż 7 godzin z rzędu, latając na średniej wysokości. Ale czasami idą tam, gdzie nie można ich zobaczyć okiem.

Bugulminskie

Istnieje wiele rozbieżności w tej grupie wysoko latających gołębi. Wielu uważa to za rodzaj rasy chistopolskiej. Inni wręcz przeciwnie, uznają jej prawo do indywidualności. Oznaki rasy nie są w pełni rozwinięte. Wiele osób nazywa kadry bugulmintsy - gołębie z kolorową „grzywą” z tyłu głowy i szyi. Inni natomiast nazywają je ptakami o wyjątkowo białym kolorze. Ale wszyscy jednogłośnie uznają ich doskonałe właściwości lotu i doskonałą orientację w terenie. Zawsze wracają do domu z dowolnego miejsca, nawet setki kilometrów od ich gniazda.

Lecą w stadzie, które na dużej wysokości dzieli się na osobne osobniki. W zależności od siły i wytrzymałości niektórzy lecą w górę, podczas gdy inni wracają do gołębnika.

Serbski

Rasa otrzymała swoją nazwę, ponieważ ptaki były hodowane w stolicy Serbii - Belgradzie. Z drugiej strony niektóre źródła twierdzą, że gołębie zostały sprowadzone do Serbii przez Turków, co jest również dość podobne do prawdy. Ptaki mają niewielką zwartą budowę ciała z potężną krótką szyją, która przechodzi w klatkę piersiową i ma gęste długie skrzydła. Na głowie jest z reguły piękny grzebień. Kolor upierzenia waha się od białego do niebiesko-czarnego. Poszczególne ptaki mogą pozostawać w powietrzu do 10 godzin, chociaż średni czas lotu wynosi około 5-6 godzin.

Zalecenia dotyczące konserwacji wysoko latających gołębi

Wysokie latające gołębie nie nakładają specjalnych wymagań na opiekę. Ale, oczywiście, główne punkty powinny być:

  • odpowiednio wyposażona obudowa;
  • zrównoważone i odpowiednie odżywianie.

Wysokość domu gołębi nie powinna być mniejsza niż 2 metry, a jedna para ptaków powinna stanowić około 0, 5 metra kwadratowego. m. powierzchnia podłogi. Po stronie północnej pomieszczenie powinno być dobrze izolowane, a odjazd powinien być po stronie południowej lub wschodniej.

Jeśli chodzi o jedzenie, to nakarm gołębie o dużym natężeniu lotu 1-2 razy dziennie. Tygodniowa dawka paszy na ptaka wynosi około 400 g. W zimie i podczas linienia należy zwiększyć ilość pożywienia i jego różnorodność.

Od 1, 5 miesiąca, gołębie o wysokich laurach potrzebują codziennego treningu i treningu.

Wniosek

Wysoko latające gołębie są hodowane przez hodowców gołębi z różnych regionów i krajów świata dla własnej przyjemności i do udziału w wystawach. Chociaż jakość lotu ptaków musi być utrzymywana regularnie, w tym okresowe wybijanie nieodpowiednich osób.