Olej może mieć doskonały smak i wygląd, dzięki czemu jest niezwykle popularny wśród fanów „cichego polowania”. Jest ich całkiem sporo. Niektóre mogą być spożywane, inne są trujące.

Konieczne jest ustalenie, jak wygląda prawdziwy oleisty grzyb, gdzie rośnie, jak odróżnić go od fałszywych odmian, tak, że tylko jadalne, zdrowe, smaczne prezenty leśne można umieścić w koszu.

Jak wyglądają jesienne dziki?

Na zdjęciu masła ma inne nazwy - prawdziwe, żółte, jesienne, późne.

Jego łacińska nazwa to Suillus luteus. Gatunek jest rozpowszechniony, ma bardzo charakterystyczny wygląd. Najważniejszą cechą wyróżniającą jest obecność dużego pierścienia, który jest połączony ze spodem czapki o średnicy od 3 cm do 14 cm, czapka ma kształt półkuli. Później zmienia się w płaski lub zaokrąglony wypukły z guzkiem w środku. Krawędzie są nieco podniesione. Powierzchnia jest gładka, ma lekką falistość, jest silnie pokryta śluzem. To dzięki oleistości grzyba ma swoją nazwę. Ukraińcy nazywają go Masliuk, Białorusini - maślanka, Anglicy - „śliski Jack”, Czesi - masło. W opisie olejarki jesienią i na jego zdjęciu widać, że jej skóra ma żółte, brązowe, szaro-brązowe, czekoladowe, brązowo-oliwkowe odcienie. Łatwo oddziela się od miazgi.

Opis kapelusza

Ze względu na wielkość czapki (do 15 cm), żółty sutek grzyba jest klasyfikowany jako mały lub średni. Dorastając do maksymalnego rozmiaru, czapka prostuje się nieco i zmienia się z falistej w poduszkę. Aksamitny pierścień filmowy stopniowo pęka na łuskach. Kolor wspólnej olejarki zależy od gatunku, warunków uprawy, warunków oświetlenia miejsca, rodzaju lasu.

Geminofor jest częścią ciała owocującego grzyba, który składa się z warstwy zdolnej do wytworzenia większej ilości zarodników. We wspólnej olejarce ma wygląd rurowy, w kolorze żółtym. Pory w rurkach są małe, o okrągłym kształcie. Z wiekiem kanaliki stają się ciemniejsze.

Białawy lub żółtawy miąższ niektórych gatunków może zmienić kolor na czerwony lub niebieski w punkcie cięcia. Jego konsystencja jest gęsta, ale miękka.

Masło zwyczajne ma lekki zapach iglasty lub wcale nie pachnie. Grzyby rosną i starzeją się bardzo szybko. Tydzień później, ciało staje się wiotkie, ciemne, robaki go uderzają. Młode ciała owocowe, które właśnie się pojawiły, mogą być również atakowane.

Opis stopy

Sądząc po opisie i zdjęciu, jesienne byki mają cylindryczny trzon. Jego średnica sięga 3, 5 cm, wysokość - od 2 do 10 cm, kolor - białawy, podczas gdy na dole jest nieco ciemniejsza i może pokrywać się z odcieniem kapelusza. Powierzchnia łodygi staje się szorstka z powodu usztywniającego białego płynu uwalnianego z porów.

Po filmie, który łączy dno grzyba z czapką, na nodze olejarki pozostaje ciemny pierścień.

Jadalna żółta olejarka lub nie

Masło żółte należy do grzybów jadalnych drugiej kategorii smakowej. Dzięki swoim właściwościom jest bliski bieli.

Przed użyciem należy zdjąć skórę z czapki. Możesz jeść w różnych formach - solone, gotowane, marynowane, smażone, ponieważ są łatwo trawione i wchłaniane przez organizm.

To ważne! Podczas zbierania grzybów należy zwrócić uwagę na ich zapach. W obecności ryb lub octu należy zrezygnować z ich zbierania, a tym bardziej używać.

Smak jadalnego masła zwyczajnego jest popularny nie tylko wśród ludzi, ale także pasożytów, które je niszczą, czyniąc je robakami i nieodpowiednimi dla ludzi.

Gdzie i jak może rosnąć późny olej?

Najczęstszym rodzajem grzybów występujących na terytorium Rosji, Ukrainy, Białorusi, na północy Australii i Afryki jest olejarka zwyczajna. Lubi piaszczyste gleby, lasy iglaste. W mieszanym - rośnie obok cedru lub sosny, nie należy go szukać na wilgotnych, bagnistych glebach. Młody świerk - najlepsze miejsce do uprawy oleju. Uwielbiają piaszczyste wzgórza, dobrze oświetlone trawniki, gdzie drzewa nie przekraczają wysokości 10 m. Trudno jest znaleźć je w gęstym lesie iglastym, ponieważ nie ma wystarczającej ilości światła, a skład igieł ma negatywny wpływ na grzybnię. Pierwszy jasnożółty olej można znaleźć w czerwcu, ale doświadczeni grzybiarze uważają, że najlepsze są późne i jesienne. Co najważniejsze, nie przegap sezonu „cichego polowania”.

W regionie moskiewskim, znanym jako „grzyb”, znajduje się na północy, zachodzie i wschodzie regionu. Optymalna temperatura dla wyglądu masy puszki oleju wynosi około 16 ° C. Kilka dni po deszczu lub ciężkiej rosie mogą pojawić się owocowe owoce jesiennego oleju (zdjęcie).

Gdy temperatura spada do -5 ° C, jej wygląd i wzrost zatrzymują się, a gdy gleba zamarza, zatrzymuje się całkowicie. Jesienny przedstawiciel jest lepszy od letniego, ponieważ we wrześniu-październiku grzyby są mniej podatne na szkodniki, ich ciała owocowe są czyste i elastyczne.

Kiedy mogę zbierać jesienne dziki

Najlepszy czas na zbieranie zwykłego oleju trwa od końca sierpnia do połowy października. Ich grzybnia nie znajduje się głęboko w ziemi, tylko 15 cm od powierzchni gleby. Dlatego żółte grzyby są nagrodą dla grzybiarzy po ciepłym jesiennym deszczu, pojawiających się w całych rodzinach po 16-20 godzinach. W jednym miejscu możesz zebrać cały kosz. Aby osiągnąć pożądaną dojrzałość, zwykłe grzyby będą potrzebować nie więcej niż dwóch dni, olejarka ma zwykle 7 do 9 godzin. Na tym etapie masła wyglądają bardzo atrakcyjnie, cenione za wygląd i rozmiar, używane do marynowania, marynowania.

Ale ciepły deszcz to nie wszystkie warunki, w których grzyby pojawiają się masowo. Konieczne jest, aby oprócz wilgoci było wystarczająco dużo światła słonecznego. W przypadku braku jakichkolwiek warunków owocniki mogą się nie pojawić.

Jeśli zbieraczowi grzybów udało się znaleźć pożądaną ofiarę, nie powinieneś iść daleko. Olejarka do grzybni zwykła ma duże rozmiary, a wszyscy „krewni” są blisko, wystarczy tylko spojrzeć. Miejsce należy zapamiętać, aby przyjechać ponownie za kilka dni.

Bliźniacy tego olejarki i ich różnice

Do najczęstszych rodzajów bruce pospolitej należą żółto-brązowy, granulowany, modrzew.

Żółty brąz

Ten gatunek należy do kategorii jadalnych, ma kapelusz koloru brązowego, pomarańczowego lub oliwkowego, który z półkolistego stopniowo staje się płaski. Skórka jest od niej źle oddzielona. Noga do 11 cm grubości, gładka, pomarańczowa lub żółta.

Używane w dowolnej formie.

Ziarniste

Gatunek należy do gatunków jadalnych, ma kapelusz koloru brązowego lub żółtego, lekko wypukły lub płaski. W dotyku jego tłustej skóry łatwo się usuwa. Noga nie ma pierścienia, gęsta, cylindryczna, dużo lżejsza niż czapka. Jego wysokość wynosi około 8 cm.

Przedstawiciele tego gatunku są spożywani tylko pod warunkiem, że usuwają skórę z czapki, którą można łatwo usunąć, jeśli włożysz ją do wrzącej wody na kilka minut.

Modrzew

Wygląd należy do jadalnych, pod warunkiem wstępnego zagotowania i usunięcia cienkiej skóry.

Czapka grzyba jest mała, żółta, brązowa lub brązowa, ma kształt wypukły, a jej średnica wynosi 3 cm.

Wysokość łodygi w postaci cylindra lub kija sięga 13 cm, ma pierścień w kolorze cytryny. Na warstwie rurowej znajdują się żółte pory, ciemniejące po naciśnięciu.

Wśród niejadalnych odmian - syberyjski, pieprzowy (fałszywy). Główną różnicą w stosunku do zwykłej puszki z olejem jest to, że na przerwie zmienia się kolor mięsa, ich czapka jest ciemniejsza, a warstwa gąbczasta jest czerwona.

Syberyjski

Gatunek jest uważany za niejadalny, ale nietoksyczny. Może być stosowany w żywności bez skóry i po gotowaniu.

Czapka grzybkowa żółta, wypukła. Miąższ na cieniu ciemnieje. Noga - żółta lub szara, ziarnista, do 8 cm długości.

Pieprz

Bardzo gorzki grzyb, który może zrujnować smak innych, jeśli trafisz na nie jednym garnkiem.

Jego czapka jest jasnobrązowa, błyszcząca, wypukła, o średnicy do 7 cm, kanaliki są brązowe, łodyga tego olejarki jest cieńsza od zwykłej.

To ważne! Aby ustalić, czy olej jest jadalny lub trujący, należy go odwrócić (nogę do góry) i spojrzeć na strukturę grzyba. Jeśli jest porowaty, okaz jest jadalny, a jeśli jest lamelarny, jest trujący.

Jak gotować zwykłe borowiki

Sądząc po zdjęciu i opisie żółtego masła marynowanego lub solonego, danie to można nazwać przysmakiem. Po przetworzeniu zachowują swoją strukturę, kształt, kolor, mają niepowtarzalny smak.

Zupa z masła ma inny smak grzybów i delikatność smaku.

Wielu woli je w formie smażonej, danie okazuje się bardzo pachnące i nasycone.

Do zbioru można go zamrozić po gotowaniu na zimę i przechowywać w zamrażarce w temperaturze nie wyższej niż -18 ° C lub poddać suszeniu.

Wniosek

Maślany zwyczajny - wspaniały dar natury, który jest nie tylko przyjemny w użyciu, ale także interesujący do zebrania. Idąc do lasu, należy wyraźnie zrozumieć różnicę między trującymi grzybami i grzybami jadalnymi, tak że w podnieceniu „cichego polowania” fałszywe fałszywe masło niebezpieczne dla człowieka nie powinno dostać się do kosza.