Och, jak smaczne są pierwsze wiosenne ogórki! Niestety, z jakiegoś powodu nie wszyscy miłośnicy wiosennych salatików wiedzą, jak uprawiać ogórki bez szklarni i szklarni na samym początku lata. Przed rozpoczęciem tej sprawy wskazane jest przestudiowanie małej teorii. Przynajmniej wyobraź sobie, co kochają i czego nie lubią ogórków.

Tak więc prawie wszystkie odmiany ogórków preferują żyzne, bogate w próchnicę, neutralne lub lekko kwaśne (pH 5-6), raczej ciepłe (od 15-16 ° C) i wilgotne (80-85%) gleby. Podobne wymagania dla powietrza: wysoka wilgotność (85-90%) i temperatura od 20 ° С.

Ale nie bardzo lubią ogórki. Nie lubią biednej, gęstej, kwaśnej gleby. Są zimne z podlewania wodą o temperaturze poniżej 20 ° C, nagłych zmian temperatury w dzień iw nocy, przeciągów i zimnych nocy z temperaturami poniżej 12-16 ° C. W ciągu dnia nie lubią temperatur powyżej 32 ° C, w których zatrzymuje się rozwój roślin. Jeśli termometr pokazuje 36-38 ° C, zapylenie również się zatrzyma. Obniżenie temperatury powietrza do 3-4 ° C przez półtora lub dwa tygodnie prowadzi nie tylko do ustania wzrostu, ale także do silnego osłabienia roślin, dzięki czemu możliwy jest rozwój chorób. Podobnie jak wszystkie rośliny dyni, ogórki mają słaby system korzeniowy o niskiej szybkości regeneracji. Dlatego każde odchwaszczanie powoduje spowolnienie rozwoju, przeszczepy dla nich są po prostu niepożądane.

Syberyjska metoda uprawy ogórków

Ogród jest przygotowany jesienią. Wykonano mały wykop o szerokości 30-40 cm na głębokości 30 cm.

Długość zależy od możliwości i potrzeb gospodarza w wysokości 30 cm na ogórek. Przygotowujemy wiadro dobrej urodzajnej ziemi do sadzonek. Około połowy kwietnia moczymy nasiona i gotujemy ziemię w kubkach ze śmietaną. Daty początku tej pracy są indywidualne dla każdego regionu. Aby ułatwić przenoszenie, dobrze jest umieścić kubki w pudełkach na warzywa. Takie pudełka nie są pozbawione straganów i sklepów spożywczych.

Nasiona wylęgowe są sadzone pojedynczo w kubkach i regularnie nalewane ciepłą wodą. Zaleca się, aby codziennie sadzić sadzonki na świeżym powietrzu, do słonecznej strony w celu hartowania.

Kiedy już będzie można chodzić po ogrodzie, wyłożymy dno polietylenem przygotowanym od jesieni. Następnie na całe łóżko również szczelnie pokryte plastikową folią, dzięki czemu ziemia ogrzewa się lepiej i szybciej. Przy słonecznej pogodzie dzieje się to dość szybko. Teraz musisz usunąć folię i napełnić łóżko humusem zmieszanym z suchymi liśćmi lub trawą, dobrze deptać, zalać ciepłą wodą i ponownie przykryć polietylenem.

Zastosowanie urządzeń do przechowywania ciepła w tym okresie daje bardzo dobry efekt. Można je napełniać ciemnymi plastikowymi butelkami z piwem i sokiem, które są równomiernie rozłożone na długości łóżka. W słoneczną pogodę rozgrzewają się szybko i dobrze, rezygnując z nagromadzonego ciepła w nocy.

Uwaga! Lekkie butelki nie dają takiego rezultatu.

Gdy pogoda sprzyja rozwojowi roślin (miłość ogórków jest zapisana powyżej), wypełnij wykop ziemią i przystąp do sadzenia sadzonek. Aby to zrobić, dobrze podlewamy ziemię w miseczkach, ściskamy i delikatnie wyciągamy grudkę ziemi z korzeniami rośliny. Zasadzić ogórek w otworze, starając się nie uszkodzić korzeni. Ostrożnie podlewaj łóżka, mulcz je humusem i zeszłorocznymi liśćmi.

Istnieje inna metoda przeszczepu. Rośliny w kubkach nie podlewają przez kilka dni. Kiedy ziemia wysycha, z łatwością znika, nie uszkadzając korzeni. Roślinę taką wyschniętą bryłę gleby należy umieścić w dobrze nawodnionym otworze.

Ciemne butelki z wodą leżące wcześniej w ogrodzie są ustawione pionowo i pokryte filmem. Dno rośliny ogrzewa złuszczające liście, z góry wahania temperatury są wygładzane przez butelki z wodą. Po osiągnięciu stałej temperatury dziennej 18–20 stopni i braku zagrożenia zamarznięciem można usunąć folię plastikową. Podlewanie ogórków powinno odbywać się tylko ciepłą wodą. Przy mniej lub bardziej stabilnej pogodzie łóżko to może zadowolić właściciela pierwszymi ogórkami na samym początku lata.

Inny sposób na uprawę ogórków bez użycia sadzonek

Będzie to wymagać:

• plastikowe wiadro o pojemności 3-8 litrów;
• zwykła spirala z gorącej płyty;
• 4 śruby o długości 15–20 mm i średnicy 4 mm;
• 16 krążków;
• 8 orzechów.

Przecinamy spiralę na trzy równe części, wywiercamy otwory na śruby, a następnie ustalamy segmenty spirali, jak pokazano na zdjęciu. Następnie dolewamy wiadro powyżej spirali na co najmniej 1 cm tynkiem zmieszanym z grubością śmietany, po zestawach gipsowych kładziemy na nim plastikową torbę i wlewamy średniej wielkości kamyki o grubości 2-3 cm. cm (im większe wiadro, tym więcej torfu można umieścić). Wypełnij wiadro ziemią, nie sięgając 1-2 cm do krawędzi.

Dzielimy powierzchnię ziemi w wiadrze na 4 sektory, w każdym robimy zagłębienie pod nasionami, gdzie można dodać nawóz.

Niektórzy ogrodnicy twierdzą, że lepiej kiełkować nasiona na krawędzi.

W miejscach, w których sadzone są nasiona, włóż plastikowe kubki. Wybierz miejsce na wiadro niedaleko okna i włącz ogrzewanie. Za pomocą regulatora temperatury ustalamy temperaturę gleby nie więcej niż 20 stopni.

Po tym, jak rośliny stają się ciasne w plastikowych kubkach, wzmacniamy kij w środku wiadra, mocujemy na nim pędy i przykryjemy filmem na wierzchu. W sprzyjających warunkach wyjmujemy wiadro roślin na ulicy, bez wyłączania ogrzewania. Od pojawienia się sadzonek po pierwsze ogórki w większości odmian, zajmuje to około półtora miesiąca. Po posadzeniu nasion do uprawy w połowie kwietnia, na początku czerwca będzie już można spróbować owoców ich pracy!