Maliny wiedzą wszystko i prawdopodobnie nie ma osoby, która nie chciałaby zjeść na jej smacznych i zdrowych jagodach. Krzewy malinowe znajdują się niemal w każdym miejscu, ale nie każdy może pochwalić się dobrymi zbiorami. Nawet dobra opieka nie uratuje sytuacji, jeśli odmiana jest nieproduktywna. Aby praca ogrodnika mogła spłacić bogate zbiory, konieczne jest posadzenie sprawdzonych odmian wielkoowocowych. Jeden z nich - malinowy Tarusa.

Cechy biologiczne

Maliny - wieloletnia roślina należąca do rodziny różowej. Jest to krzew liściasty o dwuletnim cyklu rozwojowym. Łodygi są wyprostowane, w pierwszym roku są trawiaste w kolorze zielonym, w następnym roku stają się drzewiaste, a po zakończeniu owocowania umierają całkowicie. Owoc jest złożony, składa się z akrylowej kamieniarki, może mieć inny kolor: czerwony w różnych odcieniach, żółty, pomarańczowy, a nawet czarny.

Uwaga! Malina to dobra roślina miodowa. Może być zapylany przez pszczoły nawet podczas lekkiego deszczu ze względu na specjalne rozmieszczenie kwiatów.

Różnorodność odmian

Pierwsze uprawiane rośliny malin pojawiły się w XVI wieku i od tego czasu różnorodność odmian stale rośnie. Zgodnie ze specyfiką owocowania, odmiany malin są podzielone na powtarzające się i nie powtarzające się. Nie tak dawno hodowano odmiany o specjalnej strukturze pędów, tak zwane standardowe lub podobne do drzew. Ich pędy są bardzo mocne, mają większą grubość i wyglądają bardziej jak małe drzewo. Czasami są nazywane: drzewo malinowe. Malina Tarusa - godny przedstawiciel szkarłatnych drzew.

Cechy odmianowe malin Tarusa

Odmiana maliny Tarusa została uzyskana, przetestowana i wprowadzona do kultury przez krajowego hodowcę, doktora nauk biologicznych Wiktora Walerianowicza Kichinę w 1993 roku. Od ich rodziców, wielkoowocowych szkockich mieszańców, malina Tarusa miała imponujący rozmiar jagód i znaczną wydajność. Odmiany domowe, które uczestniczyły w procesie hodowlanym, nadały malinowej odporności zimowej Tarusa, odporności na choroby i szkodniki.

Co to jest - to malinowe drzewo Tarusa?

Opis odmian malin Tarusa powinna zaczynać się od wielkości jagód: są one znacznie większe niż średnia wielkość i mogą ważyć do 15 gramów. Imponująca jest również długość jagód - do pięciu centymetrów!

Kolor jest jasny, bogaty w czerwień. Aromat Tarusa był wyraźny, malinowy. Charakterystyczną cechą odmian malinowych Tarusa jest częsta podwójność jagód, która zwiększa nie tylko jej wagę, ale także całość zbiorów. A on jest już bardzo ciężki - osiąga cztery kilogramy i więcej z jednego krzewu w sezonie. Jest to najwyższy wskaźnik spośród wszystkich standardowych odmian malin. Jagody dobrze trzymają się krzewu i nie kruszą się przez długi czas. Ich smak jest przyjemny, z lekką kwaśnością.

Krzak malinowy w Tarusa jest bardzo dekoracyjny, typu ściśniętego z potężnymi pędami osiągającymi wysokość półtora metra. Niższa standardowa część pędów bocznych nie ma, rosną w środkowej i górnej części krzewu, tworząc rodzaj korony, jak drzewo. Liczba pędów bocznych na malinach Tarusa, które zapewniają doskonałe zbiory, może osiągnąć dziesięć o długości do 50 cm. Charakterystyczną cechą tej malinowej odmiany jest brak cierni, który nie tylko ułatwia pielęgnację rośliny, ale także sprawia, że ​​zbiory są przyjemnością. Umiejętność dawania pędów substytucji w odmianie malinowej Tarusa jest niska, jest wystarczająca do rozmnażania pędów, ale nie będzie już pełzać po powierzchni.

Mrozoodporność drzewa malinowego Tarusa wynosi do -30 stopni, w regionach o bardziej surowym klimacie stosunkowo niewielka wysokość krzewu umożliwia ukrycie go pod śniegiem, ostrożnie zaginając pędy na ziemię.

Uwaga! Zginanie pędów malin powinno odbywać się stopniowo przez kilka etapów i przed początkiem mrozu, co powoduje, że pędy stają się kruche.

Pod względem dojrzewania odmiana malinowa Tarusa jest w połowie późna, czas owocowania zależy od strefy, w której rośnie i waha się od początku lipca do końca sierpnia. Opis odmiany maliny Tarusa będzie niekompletny, jeśli nie powiedzieć, że gęsta jagoda po zbiorze jest dobrze przechowywana i transportowana, ponieważ nie daje soku przez długi czas.

Agrotechnika drzewo malinowe Tarusa

Maliny - mało wymagająca roślina, ale standardowe odmiany, w tym odmiany malin Tarusa mają swoje właściwości w pielęgnacji.

Co lubi i co nie lubi standardowej maliny Tarusa

Głównym warunkiem, który zapewnia dobry wzrost, zdrowie maliny Tarusa i jej bogate zbiory - zgodność z wymogami odmiany do gleby, reżimu wody i światła, karmienie.

Jaka gleba jest potrzebna

Odmiany malin Tarusa uwielbia jeść. Dlatego ziemia musi być płodna. Gleby są kruche, gliniaste i piaszczyste, bogate w materię organiczną. Na piaszczystej glebie, malina Tarusa będzie przygnębiona z powodu braku niezbędnej wilgoci, zbiory będą mniejsze, jagody będą małe. Nawet częste podlewanie nie poprawi sytuacji. Jedynym wyjściem jest poprawa gleby poprzez dodanie wystarczającej ilości materii organicznej i niewielkiej ilości gliny. Piasek należy dodać do gliniastej gleby. Ważny wskaźnik - poziom kwasowości. Gleba o pH poniżej 5, 8 maliny nie toleruje zbyt dobrze. Optymalne wartości pH wynoszą od 5, 8 do 6, 2. Jeśli gleba nie spełnia tych wymagań i jest zbyt kwaśna, musi być schłodzona zgodnie z normami składu wapna na opakowaniu.

Wskazówka! Jeśli planuje się sadzenie malin na wiosnę, gleba jest wapieniem jesienią, nie można tego zrobić przed sadzeniem, ponieważ podczas wapnowania większość azotu w glebie jest tracona.

Wymagania dotyczące wilgoci

Malina Tarusa nie jest ani zbyt sucha, ani zbyt mokra. W miejscach, gdzie woda gruntowa jest wysoka, krzew ten nie rośnie, ponieważ korzenie łatwo gniją ze zwiększonej ilości wilgoci. Gleba powinna być nawodniona, ale bez stojącej wody. Przy suchej pogodzie podlewanie jest wymagane w odstępach co 10 dni, zwłaszcza podczas nalewania jagód.

Wskazówka! Podczas podlewania malin należy całkowicie zwilżyć całą warstwę gleby, w której znajdują się korzenie. Jest co najmniej 25 cm.

Aby zmniejszyć ilość podlewania pomoże mulczowanie gleby wokół roślin. Każdy materiał organiczny nadaje się do mulczowania, z wyjątkiem świeżych trocin. Warstwa mulczującego materiału nie powinna być mniejsza niż dziesięć centymetrów, a najlepiej większa.

Potrzeba oświetlenia

Malina Tarusa uwielbia słońce, w skrajnych przypadkach wystarczy półcień. W cieniu pędy malin są wyciągane, plony gwałtownie spadają, jagody stają się kwaśne. Jest zasada - im więcej słońca, tym słodsze jagody. Wybierając miejsce do sadzenia, należy pamiętać, że malina Tarusa nie toleruje przeciągów i podmuchów wiatru.

Top dressing: kiedy i co

Im bardziej produktywna kultura, tym więcej składników odżywczych potrzebuje do wzrostu. Malina standardowa Tarusa - odmiana o wysokiej potencjalnej wydajności. Dlatego konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na opatrunek wierzchni. Potrzeba odmian malinowych Tarusa w różnych elementach żywności jest różna.

• Wymagania dotyczące potasu są spełnione przez dodanie 300-400 gramów na metr kwadratowy popiołu z płonących gatunków drzew. Wystarczy rozrzucić go pod krzakami raz na wiosnę i lekko włożyć do gleby. Ten krzew nie lubi głębokiego spulchniania, powierzchowne korzenie są uszkodzone. Oprócz potasu popiół zawiera fosfor i wiele pierwiastków śladowych i zapobiega zakwaszeniu gleby.
• Nawozy azotowe standardowe maliny Tarusa potrzebują dużo. Pojedynczy opatrunek nie wystarczy. Najlepsza kompozycja - 10 gramów mocznika i kilogram obornika dodaje się do 10 litrów wody. Mieszaninę dobrze miesza się i podlewa rośliny w ilości 1 litra na krzew.

Pierwsze karmienie pokrywa się z chwilą zerwania pąka. Drugie i trzecie karmienie odbywa się w odstępie czternastu dni. Po każdym opatrunku należy następnie podlewać czystą wodą. Nie należy podlewać tylko wtedy, gdy mocno pada.

Wskazówka! Malina Tarusa dobrze reaguje na opatrunki korzeniowe z naparem ziołowym z przewagą pokrzywy.

Zioła w niemetalowym pojemniku powinny przekraczać połowę, reszta to woda. Po tygodniowej infuzji nawożenie wykonuje się w rozcieńczeniu od jednego do dziesięciu, jeden litr na krzew. Na sezon wystarczy wydać 2-3 sosy.

Na etapie pączkowania malin dokarmianie dolistne przeprowadza się przy użyciu złożonego nawozu z pierwiastkami śladowymi Ryazanochka lub Kemira-Lux w ilości 1, 5 łyżeczki na wiadro wody. Karmienie odbywa się na rosnącym księżycu na płodnym znaku w pochmurną, ale nie deszczową pogodę. Roztwór nawozu jest rozpylany z opryskiwacza, dobrze zwilżając liście. Do wieczornej rosy należy je wchłonąć.

Uwaga! Pod koniec lata nie można nakarmić malinowego nawozu mineralnego Tarusa o wysokiej zawartości azotu, a jeszcze bardziej jesienią.

Azot sprzyja wzrostowi masy liści i przedłuża roślinność. Roślina nie będzie miała czasu na przygotowanie się do stanu spoczynku i osłabnie w zimie. Należy wykonać odpowiednio nawozy potasowe i fosforanowe o wadze 30 i 20 gramów na metr kwadratowy.

Sadzenie malinowego drzewa Tarusa

Nie da się posadzić standardowej maliny Tarusa po ziemniakach, pomidorach i innych psiankowatych, a jeszcze bardziej po malinach, przyczynia się ona do wybuchu chorób i rozprzestrzeniania się powszechnych szkodników. Sąsiedztwo psiankowatych i truskawek dla malin jest z tego samego powodu niepożądane.

Wskazówka! Maliny i jabłonie dobrze się ze sobą dogadują.

Owocowanie z takiej okolicy poprawia się w obu kulturach, a choroba staje się mniejsza. Konieczne jest sadzenie malin z południowej strony jabłoni, aby nie zasłaniało go mocno.

Instrukcje dotyczące sadzenia standardowej maliny Tarusa

• Gleba musi być przygotowana z wyprzedzeniem - na sadzenie wiosną jesienią i na jesień w środku lata.
• Odległość między rzędami wynosi około dwóch metrów, a krzew z krzaka nie powinien być bliżej niż jeden metr, jest to wymagane przez cechy wzrostu odmiany malin Tarus.
• Jeśli planujesz sadzić kilka krzewów, a następnie użyć metody sadzenia, jeśli zamierzasz położyć dużą plantację, najlepiej jest sadzić maliny w okopach.
• W przyszłości działka pod malinami Tarusa była wolna od chwastów podczas jej przygotowywania, konieczne jest staranne wybranie wszystkich korzeni, wykopanie ziemi.
• Podczas łatania ich średnica i głębokość czterdzieści centymetrów. Głębokość i szerokość rowów wynoszą odpowiednio 40 i 60 centymetrów.
  

• W okopach, podobnie jak w dołach, należy dodać próchnicę - jedno wiadro na studzienkę i dwa wiadra na metr bieżący, 0, 5 i jeden popiół, odpowiednio 15 i 30 gramów nawozu potasowego oraz 20 i 40 gramów fosforu.
• Podlewanie malin przy sadzeniu musi być bardzo dobre - do 5 litrów na krzew. Najlepiej sadzić rośliny w błocie, a wtedy współczynnik przeżycia będzie lepszy.
• Przed sadzeniem system korzeniowy sadzonek dojrzewa przez dwie godziny w roztworze stymulatorów powstawania korzeni: heteroauxin, root.
• Podczas sadzenia szyjka korzenia jest zakopana o 2-3 centymetry.
• Po wylądowaniu ucieczka maliny Tarusa zostaje obcięta do wysokości 40 centymetrów.
• Gleba wokół sadzonej rośliny jest mulczowana, aby zachować wilgoć.
  

Daty sadzenia mogą być zarówno jesienią, jak i wiosną. Wiosenne sadzenie przeprowadza się przed pęcznieniem pąków, jesienią - miesiąc przed okresem mroźnym. Określone daty zależą od regionu, w którym malina Tarusa będzie rosła.

Ostrzeżenie! Jesienią sadzenie malin Tarusa musi być usunięte z rozsady wszystkich liści.

Dbanie o drzewo malinowe Tarusa

Pielęgnacja malin polega na rozluźnieniu i pieleniu co najmniej 6 razy w sezonie, podlewania w razie potrzeby, dodatkowym opatrunku, zwalczaniu szkodników: chrząszczu malinowego, malinowego muszka żółciowego i muchy malinowej.

Pędy zastępcze maliny Tarusa powinny być racjonowane, pozostawiając nie więcej niż cztery do sześciu dla tej odmiany. Niezbędnym etapem jest powstanie krzewu. Aby uzyskać prawdziwe drzewo malinowe, Tarusa powinien stosować podwójne przycinanie. Jak to zrobić poprawnie, pokazano na filmie:

Dzięki odpowiedniej pielęgnacji i tworzeniu krzewu malinowego drzewa Tarusa zachwyci duże zbiory pięknych i pysznych jagód.

Recenzje

Irina, 32 lata, Vyazma, uprawiam odmianę Tarusa od pięciu lat. Przez pierwsze kilka lat zbiory były niewielkie. Zaczęła formować się poprawnie i otrzymała prawdziwe szkarłatne drzewo. Teraz ta malina jest ulubionym w moim ogrodzie. Alexander, 46 lat, Petersburg Malina Tarusa lubi wydajność i wygląd. Ale w naszym regionie cierpi na długotrwałe deszcze. Następujące lądowania będą wykonywane na podwyższonych grzbietach z drenażem. Mam nadzieję, że będzie bardziej komfortowa. Igor, 62 lata, Penza Planted Tarusa osiem lat temu. Widziałem takiego sąsiada i byłem pod wrażeniem dużych, pięknych jagód. Teraz nie jestem gorszy. Jedyną wadą jest to, że w pochmurne lato jagody okazują się kwaśne, ale nie wpływa to na jakość wykrojów.