Nawozy do pieprzu w szklarni

Pieprz jest termofilną jagodą. W naszym kraju uprawia się go wszędzie, w południowych regionach - na otwartym polu, na północy - w zamkniętych szklarniach z poliwęglanu. Pieprz jest bardzo poszukiwany nie tylko ze względu na doskonały smak, ale także ze względu na wysoką zawartość witamin, pierwiastków śladowych i innych składników odżywczych. Wystarczy powiedzieć, że witamina C zawiera więcej niż cytryna, a witamina A zawiera nie mniej niż marchew. Ponadto pieprz można nazwać produktem dietetycznym - 100 g warzyw zawiera tylko 25 kcal.

Chociaż ta uprawa jest dość wymagająca dla warunków uprawy, jeśli chcesz, możesz uzyskać dobre zbiory nawet w regionach o chłodnym klimacie. To prawda, że ​​w tym celu musisz przestrzegać zasad inżynierii rolniczej, karmienia grafiki, aby poradzić sobie ze szkodnikami. Karmienie papryki w szklarni nie różni się zbytnio od nawozów na otwartym polu, ale ma swoje własne cechy.

Wymagania dotyczące pieprzu dla warunków uprawy

Aby stworzyć pieprz odpowiednie warunki - połowa sukcesu dla uzyskania wysokiej wydajności. Czego potrzebuje do udanego sezonu wegetacyjnego?

  • Gleba powinna być lekka, płodna, o lekko kwaśnym odczynie.
  • Lekki dzień dla pieprzu nie powinien być dłuższy niż 8 godzin. Wymaga ciepłej gleby o temperaturze 18-24 stopni i dobrze ogrzanego powietrza - 22-28 stopni. Jeśli spadnie do 15, pieprz przestanie się rozwijać i zaczeka na bardziej sprzyjającą pogodę.
  • Wskazane jest częste podlewanie pieprzu, ale stopniowo. Jeśli to możliwe, zainstaluj nawadnianie kroplowe. Woda do nawadniania potrzebuje ciepła, około 24 stopni, ale nie mniej niż 20 stopni.
  • Karmienie powinno być regularne, z wysoką zawartością potasu.

Równie ważne jest, aby wiedzieć, jakie warunki oczywiście doprowadzą do niepowodzenia przy uprawie papryki:

  • Gęsta gleba jest przeciwwskazana w tej kulturze - jej korzenie nie lubią uszkodzeń, są przywracane przez długi czas, wskazane jest mulczowanie ziemi i nie rozluźnianie jej. Aby system korzeniowy pieprzu mógł otrzymać niezbędną ilość tlenu na całe życie, gleba musi być wodo i oddychająca.
  • Podczas sadzenia sadzonek nie można zakopać ani przesadzić z miejsca na miejsce.
  • Temperatury powyżej 35 stopni, różnice między temperaturami dziennymi i nocnymi powyżej 15 stopni również nie przyczyniają się do normalnego rozwoju pieprzu.
  • Kwaśna gleba, świeży obornik, wysokie dawki minerałów, zwłaszcza nawozów azotowych, nie gwarantują dobrego zbioru.
  • Długie światło dzienne hamuje pieprz, a bezpośrednie światło słoneczne może spowodować poparzenia owoców.

Zagęszczone lądowanie - trudne pytanie. W otwartym terenie mają sens, ponieważ krzewy wzajemnie cienią się nawzajem i chronią pieprz przed oparzeniem słonecznym, ale przyczyniają się do rozwoju chorób - ważne jest zachowanie prawidłowej odległości.

Cechy uprawy papryki w szklarniach

Oczywiście najsmaczniejsza papryka rośnie na świeżym powietrzu, pod prawdziwym słońcem, a nie pod sztucznym światłem. Ale nasz chłodny klimat ogranicza wybór odmian, które mogą przynosić owoce w otwartym polu.

Wybór odmian

Uprawiamy słodką paprykę bułgarską i holenderskie. Bułgarska papryka jest całkowicie jadalna w fazie dojrzałości technicznej, zdolna do dojrzewania i plamienia w swoim naturalnym kolorze, podczas przechowywania. Holenderskie hybrydy są źle dostarczane, w fazie technicznej dojrzałości mają zły smak i nie można ich usunąć przed pojawieniem się pierwszych rozmazów koloru odmianowego.

Aby pieprz osiągnął dojrzałość techniczną, potrzebuje 75-165 dni od pojawienia się sadzonek, a dojrzałość biologiczna występuje w 95-195 dni. Oczywiście, tylko wcześnie dojrzewające odmiany bułgarskie o cienkich ściankach i tylko niektóre hybrydy holenderskie specjalnie hodowane w tych warunkach mogą dojrzewać poza szklarnią na północnym zachodzie.

Szklarnie poliwęglanowe ze sztucznym oświetleniem, nawadnianie, ogrzewanie mogą znacznie rozszerzyć listę odmian uprawnych i uzyskać zbiory nawet późnych mieszańców, charakteryzujących się szczególnie dużymi rozmiarami i grubymi ścianami. Najważniejsze jest to, że te odmiany i hybrydy nadają się do uprawy na chronionym terenie.

Korzyści z uprawy papryki w szklarniach

Na północnym zachodzie sadzenie sadzonek w szklarni nie może już martwić się wahaniami temperatury lub światłem dnia - wszystkie niezbędne warunki dla pieprzu, jeśli to konieczne, mogą zostać stworzone sztucznie. Łatwiej jest radzić sobie ze szkodnikami lub tworzyć niezbędną wilgoć.

Karmienie papryki w szklarni z poliwęglanu nie różni się zbytnio od nawożenia tej rośliny na otwartej przestrzeni, jeśli jesteś przyzwyczajony do przestrzegania wymogów techniki rolniczej. Roślina potrzebuje tych samych składników odżywczych w pewnych fazach rozwoju, niezależnie od miejsca wzrostu. Konieczne jest zaplanowanie karmienia i ścisłe przestrzeganie go.

W szklarniach poliwęglanowych pieprz zaczyna dawać plon wcześniej i kończy się później, dlatego warto hodować odmiany wysokie z długimi okresami owocowania. Uprawa, którą można zebrać z jednego metra kwadratowego na otwartym polu, jest znacznie mniejsza niż uzyskana w uprawie szklarniowej, gdzie często 10-18 kg owoców z krzewu zależy od odmiany.

Potrzebne składniki odżywcze

Podobnie jak wszystkie organizmy roślinne, pieprz potrzebuje azotu, fosforu, potasu i pierwiastków śladowych. Potrzebuje najwyższych dawek azotu podczas aktywnego wzrostu zielonej masy, a następnie, podczas kwitnienia i owocowania, jego wprowadzenie nieco się zmniejsza.

Fosfor i potas są niezbędne dla pieprzu do kwitnienia i owocowania, są spożywane przez roślinę przez cały sezon wegetacyjny. To tylko fosfor, którego to warzywo potrzebuje trochę, i zużywa potas w dość dużych dawkach i preferuje związki wolne od chloru.

Z pierwiastków śladowych pieprz szczególnie potrzebuje magnezu i wapnia, są one podawane przez cały sezon wegetacyjny. Pierwiastki śladowe są słabo absorbowane po wprowadzeniu pod korzeń. Pieprz najlepiej postrzega je jako dodatkowe opatrunki na korzenie.

Organiczny jest przydatny dla rośliny przez cały sezon, ale lepiej podawać ją w małych dawkach. Należy tylko pamiętać, że pieprz nie postrzega świeżego nawozu źle i należy go podawać w postaci naparów.

Karmienie pieprzem w zamkniętym gruncie

Opatrunek wierzchni sprowadza się poprzez przygotowanie gleby, w okresie wegetacji pod korzeniem i na liściach przez opryskiwanie.

Przygotowanie gleby

W szklarniach poliwęglanowych nawożenie gleby należy rozpocząć jesienią - co najmniej 0, 5 wiadra kompostowego dodaje się na każdy metr kwadratowy do kopania, a przed sadzeniem sadzonek na tym samym obszarze:

  • siarczan potasu lub inny bezchlorowy nawóz potasowy - 1 łyżeczka;
  • superfosfat - 1 łyżka. łyżka;
  • popiół - 1 szklanka;
  • Dobrze zgniły humus - 0, 5 wiadra.

Lepiej jest zastąpić nawozy z powyższej listy kompleksem mineralnym specjalnie zaprojektowanym do uprawy papryki, wytwarzając go zgodnie z instrukcjami. Następnie łóżko powinno być płytko wykopane, zrzucone ciepłą wodą i pokryte folią, którą należy usunąć dopiero przed sadzeniem sadzonek.

Opatrunek na korzeń

Najlepiej karmić paprykę nawozem organicznym - zapewni to możliwość uzyskania produktów przyjaznych dla środowiska.

Nawóz organiczny

Jeśli masz okazję, rozcieńczyć wiadro dziewanny 3-4 wiadrami ciepłej wody i odstawić na tydzień. W ten sam sposób można przygotować wlew ptasich odchodów lub zielonego nawozu.

Uwaga! Podczas fermentacji zielonego nawozu stosunek 1: 3-4 nie jest konieczny do obserwacji. Możesz po prostu napełnić istniejący pojemnik chwastami i napełnić go wodą.

Ponadto przy podawaniu pieprzu przygotowane napary rozcieńczono w następujący sposób:

  • dziewanna - 1:10;
  • ptasie odchody - 1:20;
  • zielony nawóz - 1: 5;

dodać szklankę popiołu do wiadra roztworu, dobrze wymieszać i wlać pod korzeń.

Pierwszy opatrunek podaje się około dwóch tygodni po posadzeniu w sadzonkach szklarniowych, kiedy pojawiają się nowe liście, wydając 0, 5 litra na krzew. Następnie pieprz nawożono co 2 tygodnie, zwiększając ilość nawozu do 1-2 litrów.

Nawozy mineralne

Jeśli nie używasz substancji organicznych, możesz rozcieńczać specjalnymi nawozami wodnymi do papryki i pomidorów zgodnie z instrukcjami. Na wiadrze wody weź:

  • 40 g superfosfatu;
  • 30 g siarczanu potasu;
  • 20 g azotanu amonu.

W sezonie wegetacyjnym papryka jest podawana nawozom mineralnym 3-4 razy.

  1. Pierwszy kanał. Dwa tygodnie po posadzeniu pod każdy krzew stosuje się 0, 5 l nawozu.
  2. Drugi kanał. W czasie zbioru owoców masowych - 1-2 litry u nasady, w zależności od wielkości krzewu.
  3. Trzeci opatrunek. Jednocześnie z początkiem zbierania owoców - 2 litry nawozu u nasady.

Jeśli istnieje potrzeba lub okres owocowania jest opóźniony, wskazane jest podanie czwartego opatrunku.

Uwaga! Najlepiej jest zmieniać nawozy, pozostawiając czas nawożenia mineralnego niezmieniony, a między nimi stosować substancje organiczne.

Karmienie dolistne

Pierwiastki śladowe nie są istotnymi składnikami pożywienia dla papryki uprawianej jako roślina jednoroczna, ich niedobór po prostu nie ma czasu, aby stać się krytycznym w jednym sezonie. Ale zależą one od zdrowia rośliny, czasu trwania owocowania i smaku owoców.

Pierwiastki śladowe są słabo absorbowane podczas nawożenia w glebie, są podawane podczas dokarmiania dolistnego. Najlepiej kupić kompleks chelatowy i zastosować go zgodnie z instrukcjami.

Opatrunek dolistny nazywany jest także nawozem szybkim, jeśli zauważysz brak jakiejś baterii i musisz pilnie naprawić sytuację, oprysk pomoże. W szklarni opatrunek dolistny można wykonywać co 2 tygodnie, łącząc je, jeśli to konieczne, z zabiegami zapobiegawczymi na szkodniki i choroby. Przydatne jest dodanie fiolki z epiną, cyrkonem lub innym naturalnym stymulantem do roztworu roboczego.

Uwaga! Tlenki metali nie są łączone z niczym, są używane oddzielnie.

Jeśli uprawiasz produkty ekologiczne, jako dodatkowy opatrunek korzeniowy, możesz użyć ekstraktu z popiołu, w którym oprócz fosforu i potasu obecne są wszystkie pierwiastki śladowe. Szklankę proszku, zalać 2 litrami wrzącej wody, odstawić na noc, następnie dodać do 10 litrów, przecedzić i można spryskać.

Wniosek

Papryka nawozowa w poliwęglanowej szklarni nie różni się zbytnio od nawożenia na otwartej przestrzeni, tylko dzięki odpowiedniej organizacji przepływu pracy, wszystko tutaj można zrobić szybciej i uzyskać lepszy efekt. Dobre zbiory!