Paproć jadalna: fotografia, gatunek

Paproć jest uważana za jedną z najstarszych roślin zielnych. Na świecie istnieje ponad 10 000 gatunków ziemnych i wodnych roślin paproci. Na terytorium byłego ZSRR rosną około 100 gatunków, wśród których jest jadalna paproć. Pomimo dużej liczby użytecznych właściwości, roślina ta jest używana we współczesnym świecie bardzo mało.

Jest paproć jadalna

Paproć to trawiasta wieloletnia kultura, jeden z najjaśniejszych przedstawicieli rodziny Osmundów. Zewnętrznie wygląda jak zielony łodyga z szyszkowo rozciętymi liśćmi. Rośliny ojczyste są uważane za Daleki Wschód, północne Chiny, Koreę. Najczęściej paprocie występują w lasach Azji Środkowej, Rosji i Ukrainy, Meksyku i Azji. Ale rosną także na pustyniach i na bagnach.

Niektóre gatunki paproci są trujące, ale wśród nich są dość jadalne okazy. Zasadniczo rośliny nadające się do żywności są nieco mniejsze niż niejadalne. Paprocie, które jedzą, są całkowicie trawiaste, jasnozielone, podczas gdy trujące mają ciemnozielone liście z czerwonymi kropkami.

Uwaga! Surowa paproć nie jest zalecana. Spożywanie surowych pędów nie prowadzi do stanów zagrażających życiu, ale istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia łagodnego zatrucia.

Rodzaje paproci jadalnych

Do paproci nadających się do spożycia należą takie odmiany:

  1. Orlyak zwykły (Pteridium aquilinum). Charakterystyczną cechą tej odmiany jest to, że liście rośliny znajdują się pojedynczo (w odległości około 1 m od siebie), bez formowania krzewów. Są one połączone pod ziemią długim wspólnym korzeniem. Orlyak rośnie na Syberii, na Dalekim Wschodzie, na Uralu i na przedmieściach.

  2. Ostrichnik zwykły (Matteuccia struthiopteris). Różni się od innych paproci w kształcie krzewu - liście znajdują się na szczycie korzenia (przypominającego cebulę) kolisto. Odmiana ta jest szeroko rozpowszechniona w centralnej Rosji, w Ałtaju, w Krasnojarsku i na Terytoriach Trans-Baikal, w regionach Tiumeń i Irkuck.

  3. Osmunda azjatycka (Osmunda asiatica). Charakterystycznymi cechami tego gatunku są proste krótkie łodygi, które znajdują się w przypadku opadłych liści i ogonków liściowych. Jest to najbardziej popularna paproć jadalna na Terytorium Primorskim.

Gdzie rośnie jadalna paproć

Ta jadalna paproć, podobnie jak orlyak zwyczajny, woli nisko położoną górską część europejskiej części Rosji. Możesz go spotkać w regionie moskiewskim i na Syberii oraz na Dalekim Wschodzie i Uralu. Najczęściej rośnie w jasnych lasach iglastych (sosnowych), polanach i skrajach lasów liściastych (brzozowych) i mieszanych. Często jest całkowicie zarośnięty belkami, polanami, sadzonkami i spalony. Bardzo szybko paprocie zasiedlają opuszczone grunty rolne i pastwiska.

Osmunda azjatycka i Strausnik są często spotykane na ciemnych plantacjach iglastych, podczas gdy Orlyak praktycznie nie rośnie tam. Osmund rośnie masywnie na terenach zalewowych liściastych i górzystych lasach iglasto-liściastych Krainy Primorskiej, Sachalinie i Kamczatce. Struś jest powszechny w europejskiej części Rosji, na Północnym Kaukazie i Ałtaju, w regionie Amur, w Irkucku i Tiumeniu. Jego siedliskiem jest równina zalewowa lasów, wilgotne miejsca na dnie wąwozów i brzegi zbiorników leśnych.

W którym miesiącu możesz zbierać paproć

Zbiór paproci jadalnej rozpoczyna się głównie na początku maja, kiedy młode pędy pojawiają się na dobrze rozgrzanych obszarach. Są nazywane rachisami, początkowo nie ma ich zbyt wiele. Kiełkujący z ziemi kiełek ma poskręcany kształt i wygląda jak ślimak. Rachis nalał sok i bardzo szybko sięgnął. Stopniowo młode łodygi prostują się, loki się rozwijają, liście pojawiają się w koronie. To trwa około 5-6 dni.

Wskazówka! Paproć rośnie dość szybko, dlatego ważne jest, aby nie przegapić tego okresu. Każdego dnia zmniejsza się nie tylko liczba rachunków, ale ich walory smakowe również się pogorszą, w wyniku czego staną się niezdatne do spożycia przez ludzi.

Podczas wzrostu jadalna paproć przechodzi przez 5 kolejnych etapów:

  1. Pojawienie się sadzonek. Ucieczka jest skręcona jak muszla ślimaka.
  2. Dorastanie. Scape rozciąga się, góra unosi się nad ziemią.
  3. Eliminacja gięcia. Sprout podciągnął się i wyrównał. Góra jest wciąż lekko zaokrąglona.
  4. Schilz. Całkowicie prosty ogonek, bez zaokrągleń.
  5. Tee Kwitną ulotki.

Najlepszy czas na zbieranie i zbieranie paproci jadalnej ma być w etapach 3-5. W tym okresie sadzonki są jak najbardziej soczyste. Później staną się włókniste i twarde.

Do połowy maja może już rozpocząć się masowe zbieranie i zbieranie ogonków liściowych. Ważne jest, aby główna część młodych łodyg znajdowała się w etapie 3-4. W przeciwnym razie możliwe jest przypadkowe zepsucie kiełków, które jeszcze nie wzrosły, co zaszkodzi przyszłym zbiorom.

Jak zbierać paproć na żywność

Młode niewyblakowane osady z łodygą nie dłuższą niż 20-30 cm są zbierane do celów spożywczych. Wszystkie łodygi powinny mieć ten sam kolor i rozmiar. Przy zauważalnych różnicach zewnętrznych wszystkie zebrane osady muszą być posortowane i pogrupowane.

Po kiełkowaniu wszystkie kiełki należy zbierać w wiązki, poziomować na wierzchołkach i wiązać od dołu (nie ciasno). Końce ogonków wyrównują się, tną. Możesz także przyciąć je trochę tuż przed użyciem. Zebrane paczki można układać pod okapem drzew. Nie ma potrzeby układania ich w stos, ponieważ mogą się pogorszyć z powodu przegrzania. Możesz posypać trochę wiązek chłodnej wody. Zaleca się jak najszybsze transportowanie zebranych kępek, ponieważ jadalna paproć nie jest długotrwale przechowywana.

Paproć, podobnie jak grzyby, pochłania z gleby różne substancje toksyczne. Gromadząc się w pędach, mogą one niekorzystnie wpływać na organizm, dlatego zbiór należy przeprowadzać w czystych ekologicznie miejscach, z dala od wysypisk śmieci, autostrad i zakładów przemysłowych. Najbezpieczniejsze są łodygi sześciodniowe. W późniejszym okresie znacznie wzrasta stężenie toksyn i innych szkodliwych substancji.

Uwaga! Głównym wskaźnikiem bezpieczeństwa jadalnej paproci nie jest kruchość pędów, ale ich wzrost. W ciągu dnia kiełek rośnie średnio o 6 cm, więc w wieku pięciu dni jego długość nie powinna przekraczać 25-30 cm.

Wniosek

Paproć jadalna to bardzo przydatna roślina, której smak, odpowiednio przygotowany, zaskoczy i zachwyci nawet najbardziej wybrednego smakosza. Jego smak zależy bezpośrednio od tego, jak dobrze zebrano pędy. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zasad i zaleceń, wybranie jadalnej paproci nie spowoduje żadnych kłopotów i kłopotów.