Bydło anaplazmozy

Bydło z anaplazmozą (bydło) jest dość powszechną chorobą pasożytniczą, która może powodować znaczne szkody dla zdrowia zwierząt. Choroba rzadko prowadzi do śmierci zwierząt gospodarskich, jednak postępuje ciężko, a jej leczenie wiąże się ze znacznymi inwestycjami finansowymi i kosztami czasu. Dlatego walka z tą chorobą jest połączona z zestawem środków zapobiegawczych mających na celu zapobieganie ponownemu zakażeniu. Niebezpieczeństwo choroby polega na tym, że nawet po wyzdrowieniu niektóre zwierzęta, które wyzdrowiały, nadal są nosicielami infekcji.

Czym jest anaplazmoza

Anaplazmoza bydła jest niebezpieczną infekcją krovoparazitarnaya, która powoduje drgawki kończyn, gorączkę, ciężkie fizyczne wyczerpanie zwierząt, niedokrwistość i rozwój nieodwracalnych patologii w pracy organów wewnętrznych zwierząt gospodarskich. Takie procesy wiążą się z aktywnością życiową bakterii jednokomórkowych (anaplazm), które szybko rozmnażają się we krwi chorego osobnika i wypełniają naczynia krwionośne w możliwie najkrótszym czasie. Przede wszystkim krowy, kozy i owce są zagrożone anaplazmozą bydła.

Szkodliwe bakterie żyją okrężniczo, a gdy wysokie stężenie anaplazmy we krwi zakłóca metabolizm w organizmie zwierzęcia, a procesy redoks są zawieszone. W końcu blokują dopływ tlenu do organów wewnętrznych i tkanek zwierząt gospodarskich, co prowadzi do głodu tlenu. W przypadku zaniedbania choroby u bydła rozpoznaje się niedokrwistość.

To ważne! Anaplazmoza bydła nie jest przenoszona na ludzi, chociaż ukąszenia kleszczy mogą powodować zakażenie anaplazmozą granulocytową.

Cykl życia Anaplasma

Anaplazmy to pasożyty z dwoma gospodarzami. Żywią się substancjami odżywczymi znajdującymi się we krwi bydła, ale przechodzą z jednej osoby na drugą, głównie w ciele roztoczy i innych owadów. Gdy nosiciel choroby przylgnie do zwierzęcia, szkodliwe mikroorganizmy atakują krew zwierząt. Krótko po infekcji bydła anaplazm zaczynają się szybko namnażać w erytrocytach, płytkach krwi i leukocytach w ciągu kilku dni, tworząc całe kolonie. Powielanie następuje przez pączkowanie lub dzielenie komórki macierzystej.

Bakterie dostają się do organizmu kleszczy lub innych nosicieli anaplazmozy, ssąc krew zakażonych zwierząt. W ciele owadów pasożyty rozmnażają się głównie w jelitach i naczyniach malpighii, z których mogą być przenoszone na potomstwo nosicieli infekcji.

Tak więc cykl życiowy anaplazmy obejmuje etapy reprodukcji w ciele owadów - głównych nosicieli anaplazmozy oraz w organizmie bydła.

Warunki rozprzestrzeniania się choroby

Głównymi źródłami anaplazmozy są owady wysysające krew, które obejmują:

  • kleszcze;
  • komary;
  • gadżety
  • gryzące chrząszcze;
  • muchy;
  • krwiopijca owiec;
  • muszki.

Epidemia anaplazmozy nie jest rzadkością w wyniku kontaktu bydła z zainfekowanymi narzędziami lub sprzętem.

To ważne! Szczyt choroby anaplazmozy występuje w miesiącach wiosennych i letnich, kiedy nosiciele choroby są aktywowani, budząc się po hibernacji.

Objawy anaplazmozy u bydła

Skuteczność leczenia zależy w dużej mierze od stadium, w którym u bydła rozpoznano anaplazmozę. Aby to zrobić, musisz znać pierwsze oznaki infekcji:

  • gwałtowny wzrost temperatury ciała zwierzęcia;
  • przebarwienie błon śluzowych bydła - nadmiar bilirubiny we krwi chorych osób prowadzi do tego, że błony śluzowe nabierają żółtawego odcienia;
  • ciężki, przerywany oddech spowodowany głodem tlenu;
  • szybki puls;
  • wyczerpanie fizyczne, bydło szybko schudnie;
  • brak apetytu;
  • letarg, apatia zachowania;
  • kaszel;
  • naruszenie przewodu pokarmowego;
  • zmniejszona produkcja mleka;
  • obrzęk kończyn i dekompresja w końcowych etapach anaplazmozy;
  • męskosterylność;
  • poronienia u ciężarnych;
  • słabość;
  • skurcze i gorączka;
  • niedokrwistość.
Wskazówka! Dodatkowo, zmiany bydła z anaplazmozą można określić zmieniając nawyki żywieniowe zwierząt. Osoby chore, z powodu zaburzonych procesów metabolicznych w organizmie, zaczynają żuć przedmioty niejadalne.

Przebieg choroby

Anaplazmy, które weszły do ​​krwi bydła, powodują zaburzenia metaboliczne w organizmie zwierzęcia i hamują procesy redoks. W rezultacie zmniejsza się długość życia czerwonych krwinek, hemopoeza jest osłabiona. Hemoglobina we krwi spada, a to z kolei powoduje głód tlenu.

Niedostateczne dostarczanie tlenu do tkanek i narządów bydła w anaplazmozie powoduje niedokrwistość i hemoglobinurię. W wyniku naruszenia procesów metabolicznych bydła rozpoczyna się gwałtowna akumulacja toksyn w organizmie zakażonych osób. Intoksykacja wywołuje rozwój procesów zapalnych, obrzęków i późniejszego krwotoku w narządach wewnętrznych zwierząt gospodarskich.

Diagnostyka

Leczenie choroby komplikuje fakt, że nie jest tak łatwo zdiagnozować anaplazmozę. Jego objawy w dużej mierze pokrywają się z wieloma innymi chorobami, co prowadzi do błędnych diagnoz i wyboru niewłaściwego schematu leczenia.

Najczęściej anaplazmoza bydła jest mylona z następującymi chorobami:

  • babeszjoza;
  • wąglik;
  • leptospiroza;
  • piroplazmoza;
  • Theileriosis

Właściwa diagnoza jest możliwa dopiero po laboratoryjnym badaniu rozmazu krwi osoby z podejrzeniem anaplazmozy.

Leczenie anaplazmozy u bydła

Przy pierwszych oznakach choroby osobnik zakażony jest oddzielany od stada, aby potwierdzić diagnozę i dalsze leczenie.

W walce z anaplazmozą należy stosować całą gamę leków. W szczególności udowodniły się następujące leki:

  • Morfoklinina;
  • „Terramycyna”;
  • „Tetracyklina”.

Leki te podaje się chorym zwierzętom domięśniowo po rozcieńczeniu roztworem nowocainowym (2%). Dawkowanie: 5-10 tysięcy jednostek. na 1 kg żywej wagi. Przebieg leczenia trwa 5-6 dni, lek podaje się codziennie.

Nie mniej popularna jest oksytetracyklina 200, lek, który wywiera trwały wpływ na organizm zwierzęcia. Jest również podawany domięśniowo, 1 raz dziennie, w odstępach 4-dniowych.

To ważne! Leczenie bydła przed anaplazmozą jest ważne w połączeniu z wprowadzeniem leków przeciwgorączkowych. Zaleca się również podawanie bydłu środków przeciwbólowych.

Najszybszy powrót do zdrowia ułatwia leczenie brovaseptolem, który jest podawany chorym 1 raz dziennie z częstotliwością 1 dnia. Dawkowanie: 0, 1 ml na 1 kg żywej wagi.

Inna metoda polega na leczeniu bydła „Sulfapyridazinom”, które wcześniej rozcieńczono w wodzie, w stosunku 1:10. Zalecana dawka leku zgodnie z instrukcją: 0, 05 g na 1 kg żywej wagi.

Skutecznie niszczy roztwór alkoholu Anaplasma „mleczan etakridiny”, który przygotowuje się przez zmieszanie leku z alkoholem etylowym. Proporcje: 0, 2 ml preparatu, 60 ml alkoholu i 120 ml wody destylowanej. Powstała mieszanina jest dokładnie mieszana i filtrowana, a następnie wstrzykiwana do ciała zakażonego osobnika dożylnie.

Niezależnie od tego, który lek został wybrany do leczenia anaplazmozy, konieczne jest odpowiednie żywienie bydła. U chorych zwierząt procesy metaboliczne są zakłócane, dlatego do diety zwierząt należy dodawać łatwo przyswajalne pokarmy. Ważne jest również, aby zwierzęta gospodarskie zawsze miały swobodny dostęp do świeżej wody pitnej. Suplementy witaminowe są dodawane do żywności.

To ważne! Po niewłaściwym lub powierzchownym leczeniu często zdarzają się epidemie.

Odporność

Bydło, które miało anaplazmozę, nabywa odporność na infekcję, jednak oporność nie trwa długo. Odporność znika średnio 4 miesiące po wyzdrowieniu. Jeśli kobieta w ciąży była chora, jej potomstwo może otrzymać dłuższą odporność na chorobę z powodu wprowadzenia przeciwciał do organizmu. W przypadku zakażenia anaplazmoza u młodych będzie występować w łagodniejszej postaci.

Prognoza

Rokowanie dla anaplazmozy jest ogólnie korzystne. Jeśli choroba zostanie zdiagnozowana na czas i zastosowane zostanie kompleksowe podejście do leczenia, można uniknąć zgonu. Brak odpowiedniego leczenia znacznie wyczerpuje organizm zwierząt. Niezależna regeneracja jest prawie niemożliwa ze względu na nieodwracalne zmiany w pracy organów bydła, które są spowodowane żywotną aktywnością anaplazmy.

Środki zapobiegawcze

Zapobieganie anaplazmozie obejmuje zestaw następujących środków:

  1. Jeśli w okolicy wystąpi ognisko, zwierzęta w regionie z ogniskami infekcji są leczone specjalnymi środkami odstraszającymi owady, które tolerują anaplazmozę. Głównym zagrożeniem dla bydła są kleszcze.
  2. Pastwiska dla chodzącego bydła również muszą być odkażone. Jeśli nie jest to możliwe, należy zintensyfikować dezynfekcję bydła - leczenie sierści zwierząt odbywa się co tydzień.
  3. Kontakt nowych osób ze stadem jest dozwolony tylko po kwarantannie, która powinna trwać co najmniej 1 miesiąc. W tym czasie zwierzę jest badane pod kątem objawów anaplazmozy. Jeśli objawy choroby nie zostały zauważone, nowicjusz jest wysyłany do krewnych.
  4. Co najmniej 3 razy w roku zaleca się przeprowadzenie procedury odkażania pomieszczeń na terytorium, na którym bydło, stocznie, a także narzędzia i dodatkowy sprzęt używany do karmienia i kontaktu ze zwierzętami.
  5. Po wybuchu anaplazmozy w dziedzinie hodowli bydła zaleca się, aby dieta zwierząt w miesiącach zimowych zawierała suplementy witaminowe i mineralne.
  6. Aby zapobiec masowemu zanieczyszczeniu bydła anaplazmozą, zwierzęta są szczepione bez powodzenia. Szczepienie jest ważne przez 1 rok, zwiększając odporność inwentarza żywego na zakażenie.

Wniosek

Anaplazmozie bydła praktycznie nie towarzyszy masowa śmierć zwierząt w naszych czasach, ale walka z tą chorobą jest bardzo wyczerpująca, a wyzdrowienie nie gwarantuje, że nie nastąpi wkrótce powtórny wybuch anaplazmozy. Nawet po kuracji bydło często pozostaje nosicielem zakażenia i przekazuje je zdrowym osobom. Ponadto odporność wytworzona po zakażeniu jest krótkotrwała i zanika w ciągu kilku miesięcy. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie wszystkich środków zapobiegawczych mających na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się anaplazmozy wśród zwierząt. W tym przypadku najlepszym sposobem zapobiegania infekcji pozostaje wczesne szczepienie zwierząt.

Ponadto leczenie pasożytów, zakażeń przenoszonych przez kleszcze i anaplazmozy można znaleźć w poniższym filmie: