Barszcz syberyjski należy do roślin parasolowych. W starożytności był często używany do gotowania, jak również w medycynie tradycyjnej. Ale nie wszystko jest takie proste w tej dużej fabryce. Jeśli zostanie źle potraktowany, może poważnie zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu.

Opis barszczu syberyjskiego

Podobnie jak inne rośliny parasolowe, barszcz może rosnąć 2 lub kilka lat. Łodyga barszczu może dorastać do 1, 5 m wysokości. Przypomina grubą pustą rurkę. Dolna część łodygi pokryta jest sztywnymi i długimi włosami. Boczne gałęzie mogą wznieść się ponad główny trzon. Liście są również bardzo twarde, duże i pinnatowane. Znajdują się w pobliżu korzeni rośliny (5 lub 6 sztuk). Długość każdego arkusza może wynosić do 40 cm, a szerokość około 25 cm.

Kwiatostany tworzą złożoną parasolkę o średnicy nie mniejszej niż 7 cm, a zawarte w niej małe parasole mają średnicę do 2 cm, a wielkość kwitnących kwiatów ma średnicę około 40 mm. Owocem Barszczu jest suchy grejpfrut. Możesz zobaczyć kwiatostany tej rośliny na zdjęciu poniżej.

Barszcz syberyjski rośnie w Europie. Często można go znaleźć w Zachodniej Syberii i na Kaukazie. Najlepszym miejscem dla niego jest leśna łąka, zarośla, miejsca przy drodze i zbiorniki. Roślina uwielbia wilgoć, dlatego rzadko spotyka się ją na polach. Zasadniczo barszcz syberyjski należy do bezpretensjonalnych roślin. Czuje się świetnie w zacienionym miejscu i na mokrej ziemi, gdzie umiera wiele delikatniejszych roślin.

Zarówno liście, jak i łodygi tej rośliny składają się z:

• żywice;
• olejek eteryczny;
• kumaryny;
• fenol

Ponadto barszcz syberyjski zawiera dużą ilość substancji mineralnych, takich jak bor, żelazo, tytan, nikiel itp. Zawiera także kwas askorbinowy i karoten w dużych ilościach. Zielona masa rośliny zawiera około 17 różnych aminokwasów.

Zastosowania medyczne

Absolutnie wszystkie części rośliny mają pewien efekt leczniczy. Aby użyć barszczu w medycynie, ważne jest, aby prawidłowo zebrać i przechowywać roślinę. Liście zbiera się przed kwitnieniem. Powinny być suszone, obracając się od czasu do czasu. Kłącza muszą kopać jesienią. Następnie przygotowane korzenie suszy się, a następnie suszy w 40 ° C. Te surowce powinny być przechowywane w szklanych pojemnikach. Kłącza zachowują swoje korzystne właściwości przez 3 lata, a pozostawiają tylko do 2 lat.

Uwaga! Ponieważ barszcz syberyjski ma działanie uspokajające, jest często stosowany jako środek znieczulający.

Napary z borshevik są stosowane jako środek przeciwzapalny. Ponadto ma właściwości przeciwskurczowe i antyseptyczne. Stosuje się je w leczeniu biegunki, drgawek, zespołu klimatycznego i zaburzeń trawienia. Barszcz syberyjski służy również do zwiększenia apetytu. Zwolennicy tradycyjnej medycyny twierdzą, że liście Horshevik doskonale radzą sobie z zapaleniem stawów i reumatyzmem. W leczeniu egzemy i neurodermitis barszcz jest przyjmowany wewnętrznie i zewnętrznie. Korzenie tej rośliny oszczędzają kamicę żółciową i żółtaczkę. Są również stosowane w leczeniu astmy.

Oto jak przygotować napar z korzeni barszczu:

1. 1 godzinę łyżki posiekanego korzenia należy napełnić 1 szklanką wrzącej wody.
2. Mieszaninę odstawia się na około 8 godzin.
3. Następnie wlew jest filtrowany i wlewany do przygotowanego pojemnika.

Weź ten wlew powinien być 20 minut przed posiłkiem. W ten sam sposób można zrobić napar z liści barszczu. Pamiętaj, że aby uzyskać efekt terapeutyczny, konieczne jest dokładne dostosowanie dawki i recepty. W przeciwnym razie leczenie nie przyniesie żadnych rezultatów lub nawet zaszkodzi zdrowiu.

Odwar z kłączy można również stosować w leczeniu zapalenia jamy ustnej i zapalenia migdałków. W tym przypadku powstały wywar jest używany do płukania jamy ustnej. Istnieją inne przepisy na przygotowanie leków oparte na różnych częściach rośliny. Niemniej jednak należy pamiętać, że w przypadku poważnych chorób należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Metody ludowe nie są odpowiednie dla wszystkich.

Aplikacja do gotowania

Sama nazwa rośliny sugeruje, że robił barszcz. W Rosji był częstym gościem na stole. Młode łodygi Hogweedu wykorzystywano jako nadzienie do ciast, a liście często dodawano do różnych sałatek i dodatków. Ci, którzy je skosztowali, twierdzą, że takie liście są bardzo podobne do zwykłych marchewek.

Pędy można jeść na surowo. Aby to zrobić, należy je obrać i parzyć gorącą wodą. Można również gotować lub uprażać łodygi. Ale najczęściej były używane do dżemu i dżemu. Dzięki słodkiemu smakowi łodyg wytwarzali nawet cukier.

Do przygotowania barszczu wziął liście i kłącza. Nie są gorsze od warzyw pod względem wartości odżywczej. Kwiatostany tej rośliny mają niezwykły zapach, który przyciąga pszczoły. Z tego powodu syberyjska barszcz syberyjski można nazwać doskonałą rośliną miodową. To prawda, że ​​ten miód ma niezwykły smak i kolor.

Uwaga! Nasiona tej rośliny zawierają alkohol stosowany w przemyśle perfumeryjnym.

Barszcz pali się

Kontakt z sokiem barszczowym na skórze może prowadzić do poważnych oparzeń. Dla niektórych mogą manifestować się jako słabe swędzenie, podczas gdy inne nawet tworzą duże pęcherzyki. Mogą wystąpić inne nieprzyjemne objawy, takie jak ból głowy i gorączka. Po ustąpieniu pęcherzyków na ciele nadal będą pojawiać się krwawiące rany.

Najczęściej takie objawy obserwuje się u małych dzieci o jasnej karnacji. Są najbardziej podatne na sok barszczowy, dlatego są zagrożone. Mokra skóra również przyczynia się do podrażnienia skóry i rozprzestrzeniania się soku z rośliny.

To ważne! Należy uważać, będąc w miejscu, gdzie rośnie barszcz syberyjski. Roślina ta może poważnie uszkodzić tkankę skóry, nawet poprzez ubranie.

Zwalczanie barszczu syberyjskiego

Ta roślina jest w stanie rozprzestrzeniać się bardzo szybko, zdobywając nowe terytoria. Rośnie szybko, wypierając inne gatunki roślin z miejsca. Tak szybki wzrost tłumaczy się również tym, że barszcz jest w stanie samozapylać się i szybko tworzyć nasiona. Na przykład barszcz Sosnovsky w niektórych miejscowościach wzrósł tak bardzo, że zaczął zagrażać zdrowiu mieszkańców. Wielu ogrodników i ogrodników zmaga się z tą rośliną od lat.

Najważniejszą rzeczą jest mieć czas na usunięcie młodych kiełków, zanim pojawią się nasiona. Doświadczenie pokazuje, że od kilku lat będziesz musiał nieustannie kosić roślinę na początkowym etapie rozwoju. To jedyny sposób na pozbycie się tego „wroga”. Pamiętaj o środkach bezpieczeństwa. Usuwanie kiełków odbywa się tylko w pieczęciach i odzieży ochronnej. Jeśli jednak sok zdołał dostać się na skórę, należy natychmiast zmyć go wodą z mydłem. Barszcz syberyjski nie jest tak niebezpieczny, ale walka z nim będzie nie mniej długa.

Ciekawe fakty

Wiele osób myli różne rodzaje horshevik. Zewnętrznie znalezienie różnic może być naprawdę trudne. Następujące horsheviki mogą rosnąć w Rosji:

• zwykły;
• Sosnowski;
• brodaty;
• wełnisty
• rozcięty.

Nie wszystkie z nich są równie niebezpieczne. Na przykład barszcz syberyjski jest praktycznie nieszkodliwy w porównaniu z Sosnovskim, co może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji dla życia i zdrowia ludzkiego. Główną różnicę można zaobserwować na liściach tych roślin. Barszcz syberyjski ma mocno rozcięte liście o stonowanym zielonym kolorze. Są lekko aksamitne i szorstkie. Rzadko rośnie ponad 1, 5 m, podczas gdy Sosnovsky często sięga do 3 metrów wysokości.

Wniosek

Prawdopodobnie niewiele roślin może powodować tak podzielone uczucia. Z jednej strony, barszcz jest doskonałym lekarstwem, które walczy z wieloma chorobami, z drugiej strony jest niebezpiecznym wrogiem, który rośnie na tym obszarze z wielką prędkością, zapobiegając rozwojowi innych roślin. Ponadto może uszkodzić naszą skórę. W każdym razie barszcz syberyjski nie jest tak niebezpieczny jak jego najbliżsi „krewni”. Przy właściwym stosowaniu będzie to korzystne.