Rzepa i rzodkiewka wyglądają, ale to podobieństwo nie oszuka nikogo, kto choć raz spróbował warzyw. Mięsiste, soczyste owoce są bardzo przydatne i pożywne, bogate w witaminy, minerały, ale ich zastosowanie jest inne w gotowaniu i popularnych metodach leczenia. Różne właściwości i przeciwwskazania do upraw wymagają szczegółowego rozważenia, ponieważ te dwa warzywa muszą być przygotowane i stosowane inaczej.

Rzodkiew i rzepa są takie same lub nie

Oba warzywa należą do rodziny kapusty, mają mięsisty korzeń jadalny. Rośliny okopowe są uprawiane kilka tysięcy lat temu. Pierwsza wzmianka o nich znajduje się w kulturze starożytnej Grecji i Egiptu, a rzepa była podstawą diety ludów słowiańskich. Dzika rzodkiewka nadal występuje w Europie, ale w naturze nie ma niehodowanych odmian rzepy.

Odnosząc się do rodziny krzyżowej, obie kultury mają podobny cykl dwóch lat rozwoju, w którym w pierwszym sezonie powstaje korzeń, aw drugim powstaje łodyga z kwiatami i nasionami. Rzodkiew i rzepa tworzą jednak każdy rodzaj, w tym nawet kilkadziesiąt odmian.

Jak wygląda rzepa i rzodkiewka

Odległy związek botaniczny zapewnia kulturom podobny kształt owocu. Jadalne zgrubienie korzenia w obu przypadkach jest zaokrąglone. Ale w przypadku rzodkiewki owoce są częściej wydłużone lub gładko rozrzedzone do końcówki. Istnieją odmiany o kulistych lub cylindrycznych korzeniach. Rzepa zawsze ma gładki, okrągły kształt z charakterystyczną płaskością. Na zdjęciu rzepy i rzodkiewki można zorientować się, jakie są główne różnice między warzywami a kształtem i kolorem.

Rodzaj rzodkwi obejmuje wiele odmian o różnym kolorze powierzchni, ale najczęściej białej lub lekko zabarwionej miazgi. Istnieją odmiany z jasnoróżowym środkiem z jasną skórką. Tekstura świeżych owoców jest chrupiąca, szklista. Skórki w różnych odmianach mogą być czarne, białe, zielonkawe lub nawet różowe i fioletowe.

Rzepy są zawsze pomalowane na jasnożółte odcienie. W niektórych odmianach odcień wydaje się słabszy, prawie biały. Ale skóra i miazga nie mają ostrych różnic w kolorze. Jasność żółtego koloru wskazuje na zawartość karotenu w owocach, więc może zależeć od żyzności gleby lub warunków świetlnych.

W okresie wzrostu w ogrodzie rośliny są również podobne. Liście rosną w wiązce rozety podstawowej i wznoszą się na wysokość do pół metra. Ale liście rzepy są wydłużone lub w kształcie serca. Rzodkiew natomiast ma najczęściej liście rozcięte lub podzielone na płaty.

Co odróżnia rzepę od rzodkiewki

Między roślinami korzeniowymi istnieje wiele podobieństw w tolerancji na każdą glebę, niewymagających pielęgnacji podczas uprawy. Inny okres dojrzewania roślin. Rzepa - skoroplodnaya, jest gotowa do jedzenia przez 45 dni. Rzodkiew powinna dojrzewać dłużej niż 100 dni.

Różny smak roślin warzywnych. Odmiany rzodkiewki różnią się koncentracją goryczy, ale wszystkie mają wyraźną ostrość. Rzepa ma słodkawy smak i delikatniejszą konsystencję. Różnice rzepa i rzodkiew określają ich kulinarne zastosowanie.

Rzepa, przed nadejściem ziemniaków, była podstawą zup, ziaren, gulaszy warzywnych w Rosji. Była gotowana na parze, pieczona, gotowana i spożywana jako osobne danie. Warzywa mogą być używane na surowo, ale więcej w formie gotowanej. Podczas obróbki cieplnej rzepa nabiera delikatnej, kruchej tekstury w połączeniu ze słonym i słodkim smakiem.

Rzodkiew, ze swoją naturalną ostrością i ostrością, jest pikantną przekąską, podstawą sałatek. Podawane częściej w świeżej formie, posiekane lub drobno starte. Obróbka cieplna psuje charakterystyczny smak. Rzodkiew jest gotowana lub pieczona, zazwyczaj w celu przygotowania kompozycji terapeutycznych.

Jak odróżnić rzepę od rzodkiewki

Dwie podobne kultury mają zastosowanie do różnych celów, dlatego konieczne jest wyodrębnienie ich charakterystycznych różnic w celu wybrania pożądanej rośliny okopowej na sprzedaż:

1. Formularz. Podłużne, spiczaste lub obrotowe w rzodkiewce i wymawiane okrągłe, spłaszczone (często z obniżoną końcówką) w rzepie.
2. Kolor Zróżnicowany kolor powierzchni (od białego do czarnego), głównie w centrum białej rzodkiewki. Bladożółty, jednolity w całym ciele - w rzepie.
3. Rozmiar Obie kultury mogą tworzyć owoce o różnej masie, od 50 do 500 g, w zależności od warunków uprawy. Ale tylko rzepa może urosnąć do 10 kg. Rzodkiew zwykle nie przekracza 0, 5 kg, co uważa się za dość duży okaz.

Jeszcze łatwiej odróżnić rzepę od jej bardziej ostrej w porównaniu ze smakiem. Słodko-neutralny smak żółtego warzywa nie należy mylić z wyraźną, soczystą miąższem rzodkiewki z wyraźną goryczką.

Co jest bardziej przydatne - rzepa lub rzodkiewka

Oba warzywa są użyteczne i mogą zostać włączone do diety w celu uzupełnienia niezbędnych substancji ludzkich. Rośliny okopowe są kaloryczne w produktach dietetycznych: rzepa ma 32 kcal, a rzodkiewka - 36 kcal na 100 g jadalnej części. Warzywa są bogate w zdrowe włókna, około ¾ w ich składzie są lekkie węglowodany.

Rośliny okopowe są bogate w witaminę C. Jednak po podgrzaniu większość z nich jest tracona, więc karoteny odgrywają ważną rolę w wartości rzepy, która, przeciwnie, jest łatwiejsza do strawienia podczas obróbki cieplnej. W surowej postaci warzywo jest liderem w zawartości witaminy C wśród roślin okopowych.

Sterol w kompozycji pomaga usuwać naczynia krwionośne ze złogów cholesterolu. Rzadka substancja glukorafanina jest unikalnym elementem przeciwnowotworowym. Zawiera analogi roślinnych antybiotyków z rzepy, które mogą hamować wzrost grzybów, niektórych bakterii i dezynfekować błony śluzowe.

Cenne substancje w składzie rzepy:

• Witaminy z grupy B: szczególnie dużo pirydoksyny (B6), kwasu foliowego i pantotenowego (B9, B5);
• kwas nikotynowy (PP, NE);
• krzem, potas, magnez, wapń;
• kobalt, miedź, mangan.

Korzystny wpływ rzepy na organizm przejawia się w regulacji przewodu pokarmowego, żółknięciu, utrzymaniu odżywiania mięśni (w tym sercowego), utrzymaniu siły, gęstości kości. Szczególnie cenione właściwości warzyw w celu poprawy snu, wzmocnienia układu nerwowego.

Rzodkiew ma również cenny skład, gdzie najbardziej znaczące stężenia zawierają takie substancje:

• witaminy B5, B6, B9;
• witaminy K i PP;
• krzem, potas, chlor, magnez;
• molibden, kobalt, żelazo, cynk.

Obecność gorzkich glikozydów, jak również różnych olejków eterycznych, informuje rzodkiewkę o stymulowaniu wydzielania żołądka, a także pęcherzyka żółciowego, który jest przydatny w przypadku letargu trawiennego, ale jest niepożądany w przypadku jakichkolwiek zaburzeń, którym towarzyszy wysoka kwasowość, zapalenie żołądka, wrzody. Silne działanie tych składników aktywnych jest stosowane w przypadku reumatyzmu, zapalenia korzenia nerwowego, w celu zmniejszenia bólu stawów.

Aktywne elementy zapewniają efekt wzmacniający, witaminizujący i wzmacniający odporność. Elastyczność naczyń wzrasta, osady miażdżycowe są wymywane. Wykrztuśne i dezynfekujące właściwości rzodkiewki są stosowane w przypadku wszelkich patologii dróg oddechowych z kaszlem, katarem, gęstą stagnacją plwociny.

Przy znacznych podobieństwach w składzie różnica między rzepą a rzodkiewką w ich oddziaływaniu na organizm jest znacząca. Tak więc żółty korzeń jest doskonałym sposobem na wyeliminowanie chorób żołądka i jelit, a rzodkiewka jest przeciwwskazana do jej przyjmowania przez większość z nich.

W czasie ciąży rzepa jest środkiem wspierającym ciało matki i zapewniającym rozwój płodu. Rzodkiewka ze względu na silne działanie, zaleca się ograniczenie w tym okresie i umiarkowanie po porodzie, aby zwiększyć laktację.

Elementy podtrzymujące serce zawierają oba korzenie. Ale rzodkiewki nie stosuje się po zawale serca lub w przypadku poważnych patologii sercowo-naczyniowych. Rzepa jest w stanie uspokoić rytm serca, łagodnie oddziałuje na naczynia, dlatego jest wskazana do dostarczania rdzenia przez dietę.

Wniosek

Rzepa i rzodkiewka wyglądają, ale zupełnie inaczej pod względem smaku, sposobu stosowania i efektów terapeutycznych. Żółte warzywa mogą być trwałym, użytecznym produktem na stole, zapewniając zdrowy metabolizm. Rzodkiew ma również zastosowanie jako suplement witaminowy w diecie, pikantne przyprawy, a czasami silny lek.